hallo meiden, ik weet dat het normaal is om bang te zijn. maari k ben echt zo bang om het kwijt te raken. soms denk ik wel eens ow ik heb ook niet echt meer hormonen. zoals nu heb ik ook geen gevoelige borsten. ben de laatste tijd zo down. ik weet niet wat het is het komt ook omdat ik zoveel buikpijn heb:S kus(K)
Hoi moosje86, Ik wil je niet (nog) banger maken, maar wat je vertelt komt mij bekend voor van iets dat ik laatst las, dat ging over een prenatale depressie. De persoon die daar last van had, was ook extreem bang de zwangerschap te verliezen, ook ging dit gepaard met depressieve gevoelens. Het schijnt dat hiervoor effectief hulp gegeven kan worden, je zou dit moeten nazoeken op internet. Ik hoop dat dit je wat helpt. Groetjes.
naja dat zou kunnen maar dat geloof ik niet echt ik ben op mijn 17de zwanger geweest en heb een abortus laten doen. ik was toen al 9 weken zwanger. toen ik zwanger was wilde ik het graag houden. maari k besofte dat ik het kindje geen leven kon geven als wati k wou geven. mijn angs komt mede doordat ik een schuld gevoel heb. maar ja dat kan, ik hoo pdat het gewoon goed gaat.
denk dat het wel normaal is dat je die angst hebt. Als ik heel eerlijk ben, ben ik pas echt rustig sinds een week Na iedere echo wordt je wel iets gerustgestelder Wanneer heb je een echo? Sterkte ermee! Komt vast goed meid!
ik heb de 18de mijn eerste echo misschien werk ik ook te veel heb heel weinig rust heb vandaag ook van 9 tot 8 gewerkt
Hier nog 1..Ben ook heel erg angstig om het kwijt te raken..maar probeer altijd postitief te gaan denken..dan komt het vast wel goed.. Ik heb de 19e mijn 1e echo. En ik moet ook nog een afspraak maken bij het ziekenhuis voor een termijn echo.. Spannend dus..
IK herken het wel maar ik heb dit keer echt een rot zwangerschap helaas. Zou blij zijn als ik 37 weken was!
Heb vanaf week 10 een hematoom (bloeduitstorting) achter de placenta gehad met veel bloedverlies, kon toen 2 kanten op gaan placenta loslating of een goede zwangerschap. Maar inmiddels is die weg maar nog bloedverlies helaas, kleintje moet toch nog echt blijven zitten is me verteld, minimaal 8wk voor een overlevingskans omdat bloed de bevalling in kan zetten
Ik ben nog steeds para... Soms voel ik dur even niet...(wat heel normaal is rond 38 weken zwangerschap) en dan zit ik echt te drukken en te doen net zolang tot ik dur even voel! In het begin was ik helemaal gek geworden... Misschien is de angelsound een uitkomst voor je? Je kan m wel pas gebruiken met een week of 14 want dan pas kan je het hartje vinden. Tot die tijd kan je alleen maar vertrouwen hebben... Probeer je kalm te houden en probeer die "gekke" gedachtes weg te drukken door te denken dat er meer zwangerschappen goed gaan als miskramen Sterkte meis...hopelijk kan je de kleine snel voelen zodat je wat minder gestresst word!
Ik denk dat bijna iedere vrouw die graag een kind wil deze gevoelens in meer of mindere mate wel herkend. Ik ben ook wel eens bang. Dat komt mede omdat je er gewoon geen controle over kunt uitoefenen. Je moet zwangerschap ondergaan en dat is denk ik best vrij moeilijk te accepteren. Indien natuur verkiest om de zwangerschap af te breken, dan is dat dus gewoon zo. Daar kan niets tegenop. Maar dat betekent niet dat je dan inderdaad ook je gevoel kunt uitschakelen. Ik ervaar zwanger zijn als een ontzettend leerzame periode. Ik ben namelijk best een 'controlfreak' en juist het feit dat ik geen controle kan uitoefenen is een wijze les voor mij. Liz01
Hoi! Ik herken het maar al te goed! Niet het buikpijn hebben overigens, maar wel de angst om het kwijt te raken. En relationeel weet ik heel goed dat je daar dan toch niks tegen kan doen en dat het grootste deel van de zwangerschappen goed gaan. Maar die angst is er! Op het ene moment meer dan het andere, zal ook wel hormonaal zijn hoor . Heb weinig kwaaltjes, op wat gevoelige borsten na en af en toe een krampje voel ik me prima. En hoe fijn ook, dat maakt me nu soms wel onzeker. Ik heb 3 dagen geleden het hartje zien knipperen op een echo en dat is een goed teken, maar dan neemt m'n zorgen niet geheel weg. Probeer toch te genieten van je zwangerschap en hou je inderdaad voor dat het grootste deel goed gaat en er geen reden is om aan te nemen dat dat bij jou niet het geval zal zijn.
nou hier nog 1 ik ben als de dood dat het mis gaat.... heb zelfs de helenacht niet geslapen dr van... met gevolg ben nu dood moe ik denk dat iedereen wel eens heeft van als het maar goed gaat... en zeker als het allemaal nog zo pril is en je nog niks heb gezien... maar Denk Positief...Komt allemaal wel goed..
Ik denk echt dat het ook komt door hormonen. Misschien zijn we toch wat labieler .......is ook wel logisch ook. Probeer er vooral van te genieten! Zolang je geen helder rood bloed vloeit is er niks aan de hand.
hier nog eentje hoor.... heb er lang over gedaan om zwanger te worden, en was de eerste 6 weken echt op een roze wolk maar nu ik vandaag de echo heb ben ik toch wel bang.... heel erg bang.... ik hoop zo dat alles goed is...pppfffff als ik terug denk aan afgelopen 2 jaar dan wil ik dat niet nog een keer meemaken.... ik mijn beleving hoort deze beeb er al helemaal bij.... mijn man is normaal heeeeel erg nuchter maar hij is er zo vol van... zo vreselijk benieuwd naar vanmiddag.. het zou zo,n klap zijn als het dan niet goed is, het voelt echt alsof ik vanmiddag zal gaan horen of ik zwanger mag zijn of niet...mischien lig ik morgen wel weer niet zwanger in mijn bed.... stom he? ik snap ook niet waar die angst nou ineens vandaan komt.. vandaag was het er ineens.. gr Jose
ik hoop dat je vanmiddag als gelukkige as moeder terugkomt, en dat je ons hier kan vertellen dat alles goed is gegaan..veel succes vanmiddag Jose..
mijn angst komt ook mede door dat mijn moedr 4 mk heeft gehad en mijn tante ook 2. dus daar denk ik den kik ook te veel aan