Hallo lieve meiden. Helaas ben ik hier nieuw. na 1,5 jaar klussen is het welletjes geweest en zijn we vandaag voor de eerste keer bij de fer. geweest. Dus het begin is er er is vandaag een uitstrijkje gemaakt en mijn partner moet zijn sperma inlevern, zo vreemd allemaal ik had nooit verwacht dat dit zo zou gaan ik voel me dan ook heel vreemd opgelucht maar ook juist weer extreem emotioneel ik weet niet ik vind het gewoon zo teleurstellend dat het niet spontaan lukt, ik heb een dochter uit mijn vorige huwelijk van hem was ik direct na het stoppen met de pil zwanger das dan is dit wel even wat anders. Nu moet ik wanneer ik weer menstrueer contact opnemen voor een hsg afspraak. maar... de arts vertelde dat het behoorlijk pijnlijk is. en dat ik dus voldoende pijnstilling moet nemen. kan hier iemand mij vertellen of het echt reden is om nu al nagels te bijten of valt het mee? nou graag hoor ik er wat meer over. liefs muis
Dat is per persoon verschillend. Ik heb hem ook gehad en prettig is anders, het duurt maar even als het goed is. Ik had van te voren geen medicatie genomen, daarna heb ik alleen pcm op. Ik zou er als ik jou was gewoon blanco in gaan (proberen). De hele mmm doe je niet voor de lol, maar wel voor een goed doel, en pijn lijden hoort daar nou eenmaal een beetje bij. Helaas maar waar. Succes
Inderdaad, het is niet echt pijnlijk maar echt leuk is het ook zeker niet (bij mij in ieder geval). Het is per persoon verschillend, ze adviseerde mij wel van te voren twee paracetamol te nemen, dat zou moeten helpen.
ik ben even aan het snuffelen geweest maar het maakt me zo bang, ik heb gelezen dat het een onbeschrijfelijke pijn is en dat het bijna niet tedoen is etc etc. ik word banger en banger! wel bedankt voor jullie reacties!
Niet jezelf bangmaken..! Het was zeker niet prettig, maar de pijn is maar even. Van te voren pijnstilling innemen, dan is al iets.
Tijdens het onderzoek is het zeker even pijnlijk, maar het houdt op op het moment dat je denkt..nu is het genoeg. Hier geen pijnstillers gehad voor en ook niet achteraf. (was me niet verteld) Onbeschrijfelijke pijn heb ik niet gevoeld, maar ieder mens ervaart pijn anders. Wat vooral belangrijk is dat je jezelf niet zo druk moet maken en lees niet te veel. Zo maak je juist jezelf zenuwachtig. Probeer te ontspannen en laat het over je heen komen. Succes!
Anderhalve week geleden voelde ik me precies zoals jij! Ik heb vorige week de HSG gehad en maakte me echt enorm nerveus. Vooral omdat ik enge verhalen op internet had gelezen. Puntje bij paaltje zat ik al te huilen in de wachtkamer :+ Van tevoren heb ik een gewone paracetamol genomen 500mg maar weet niet of dat echt nut heeft gehad. Bij mij ging het als volgt: Eerst ging de eendebek erin, dat gevoel is bij ons allemaal wel bekend. Niks ergs. Toen ging de gyn alles van binnen ontsmetten met betadine en jodium. Voel je niks van. Daarna zetten ze een cupje op je baarmoedermond die daarna vacuüm zuigt. Dit was vergelijkbaar met een krampje als je ongesteld bent. Je hebt het gevoel van "joh lekker vind ik het niet" maar ik was gewoon nog moppen aan het tappen dus ondraaglijk was het zeker niet. Toen kwam het injecteren van de vloeistof. Ik had me ingesteld op pijn en kwam binnen met een attitude van "ik ben een bikkel" hahahaha Toen ik eenmaal voelde wat voor pijn het was dacht ik "Oké dit kan ik wel aan". Het voelt vluchtig, stekerig en een beetje alsof je pijn in je darmen hebt. Maar het is absoluut te doen. Na een aantal seconden hadden ze de foto al gemaakt en niet lang daarna was het voorbij. Ik heb geen een keer gegild of gekreund. Maar het had ook niet nog uren moeten duren hoor. Mocht ik het ooit nog een keer moeten doen ben ik iig niet meer zo zenuwachtig. Waar ik je wel voor wil waarschuwen is wat je na de behandeling doet. Ik voelde me prima en wilde me meteen aankleden. Nadat ik naar de kleedkamer was gelopen viel ik echter bijna flauw. Waarschijnlijk door teveel stress van tevoren en het feit dat ik te snel opstond. Dus neem even je tijd en blijf rustig liggen en ga daarna eerst nog even rechtop zitten. Ook al voel je jezelf helemaal toppie. Na afloop was ik nog wat trillerig dus het is wel noodzakelijk dat iemand je naar huis rijdt. Ik heb daarna geen last meer gehad van buikpijn of bloedingen. Alleen de jodium en betadine kwamen er nog uit, dus kreeg wel maandverband mee. Waarschijnlijk is de mate van pijn afhankelijk van of je eileiders verstopt zijn of niet. Toch kan ik je maar 1 advies geven. Probeer er zo min mogelijk aan te denken van tevoren. Na afloop denk je waarschijnlijk "heb ik me daar nou zo druk over gemaakt" En wat mij hielp was de gedachte dat ik dit deed om uiteindelijk te kunnen bevallen, en doet dat vast meer pijn hahaha
Voor de lol doen we het niet maar je gaat er echt niet dood van Eigenlijk is alleen het inspuiten van de vloeistof pijnlijk maar dat is te vergelijken met een erge menstruatiekramp. Ik had vooraf een perdolan compositum genomen en ik vond het best wel te doen! Succes!
het cupje erop zetten vond ik niet helemaal prettig maar van het inspuiten van de vloeistof heb ik niks gevoeld.
Nou niet om je bang te maken, maar bij mij was het echt hel. Ik heb een kwartier lang op die tafel gelegen te creperen van de pijn. Na de tijd had ik een behoorlijke bloeding. Ik heb een week lang echt pijn gehad, maar het bleek dat ik ook allergisch was voor de contrastvloeistof. het is nu 3 weken geleden, en ik ben nog steeds aan het herstellen. Moet ik wel bij zeggen dat het ballonnetje bij mij reuze pijnlijk was. Maar achteraf bleek dat ik maar een halve baarmoeder heb, en daarom zoveel pijn had waarschijnlijk. Het is echt maar heel kort, en hoe pijnlijk het ook was, het is zo weer voorbij, en je weet waar je het voor doet! Gewoon goed door blijven ademen, niet te druk maken, dan ben je er zo doorheen!
bij iedereen is het verschillend ga er maar vanuit dat het niet prettig is maar dat het zo voorbij is wens je heel veel succes
Hey meis, probeer je er niet te zenuwachtig voor te maken. Het is niet fijn maar het is echt zo voorbij. Bij mij deed het cupje erop een beetje pijn soort menstruatiekramp maar niet heel erg. Het inspuiten van de vloeistof vond ik erg pijnlijk en ik riep op een gegeven moment ook 'au, au, au' toen ik dacht dat ik het echt niet meer zou houden was het voorbij. Naderhand een paar druppeltes bloedverlies gehad en verder nergens last meer van gehad. En het is zoals je leest bij iedereen verschillend. Misschien ervaar jij het weer heel anders. Succes!
Het is zeker geen pretje een hsg maar om nu te zeggen dat het verschrikkelijk veel pijn doet neen, ik ervaarde het eerder als hevige menstruatiekramp. Zoals iemand al eerder zei, ff voorzichtig doen als het onderzoek voorbij is, ik viel nl ook bijna flauw, had me zodanig zenuwachtig gemaakt (mede door de vele verhalen dat het zo'n pijn doen) en toen al die spanning van me afviel... en het idd wel beter dat er iemand met je mee is, ik was nl ook heel trillerig nadien.
wat ben ik blij met jullie eerlijke antwoorden! thnx. Ik probeer me er idd niet al te druk om temaken maar toch , ik ben zelf al moeder dus een bevalling ken ik wel maar toch dit is zo andere situatie, ik voel me gewoon al veel labieler door alle toestanden rond om zwanger worden en ik heb cvs ( vermoeidheids cindroom) dus dan ben je al wat gevoeliger en ja... dan word ik erg bang. Mensen om me heen zeggen ook meid je hebt een gezond dochter laat dat er toch bij kun je het wel aan, maar.... ik wil zo graag net als bij mijn dochter... en dat ging uit ijdelijk ook allemaal goed en ik vind dAT ik een leuke mama ben ondanks mijn beperkingen. maar ja mijn dochter is nu bijna 6 en inmiddels ben ik niet meer bij haar vader en mijn hudige man wil ook erg graag papa zijn en ziet dat ik het na omstandigheden goed doe, dus zodoende zijn we er in gegaan, alleen dan krijg je meteen tehoren dat je dus zon onderzoek moet hebben opzich goed maar juist ik maak me dan helemaal sabbel wat ik wel leuk vind om tezien... heel erg veel van jullie zijn ook idd zwanger geworden dus.... dat geeft me weer leuke hoop! groetjess
Nou als je al een bevalling hebt gehad lijkt me dit een eitje! Kijk mijn verhaal geeft natuurlijk geen hoop, maar dat had voornamelijk te maken met mijn afwijkingen, als ik dat niet had zou het helemaal niet zo pijnlijk zijn geweest. Neem gewoon voor de tijd even een aspirine (adviseerde mijn gyn ook!) En probeer je niet te druk te maken, uiteindelijk valt het altijd mee na de tijd.
hoi Muis, Maak je niet al te druk en neem een paracetamolletje voordat je gaat. Ik heb tijdens de behandeling bijna niets gevoelt. Toen ik thuiskwam heb ik wel menstruatiepijn gehad maar dat was na een uurtje over. Het vloeistof moet natuurlijk weer uit je lijf en daar kun je wat pijn van hebben. Succes met je hsg. Liefs Maaike
Hoi! Ik heb hem nu een week geleden gehad. Ik heb wel veel pijn gehad, maar het was echt zo voorbij! De Eendebek, het knijpertje op mijn baarmoedermond en het inspuiten van de vloeistof voelde ik niet. Het slangetje wat in mijn baarmoeder ging en het opblazen van het ballonnetje was wel pijnlijk. Daarna inderdaad wat trillerig en af en toe een klein beetje buikpijn. Maar echt het is zo snel klaar! Succes! Liefs!
Hoi muis, ik snap goed dat je emo bent. Het is allemaal nogal wat. En je hoopt natuurlijk dat het allemaal net zo makkelijk gaat als de eerste keer. En je hebt natuurlijk al best een uitdaging met je eigen ziekte. Maar het gaat vast goed komen, zeker nu je in de mm zit. Gaan ze in ieder geval alles voor je proberen. Nu is het even verdrietig, maar later ben je heel blij dat je er alles voor gedaan hebt. Probeer je wat te ontspannen en alles een beetje op je af te laten komen. Dat is ook beter voor je kansen om zwanger te worden. Laat die HSG maar een poepie ruiken. Jij kunt dat!
Nou meiden het feest is begonnen hoor, zondag werd ik ongi dus maandag op gebeld, vandaag bloed wezen prikken en maandag dan krijg ik dus de hsg. Het voeld allemaal zo raar nu je er in zit maar... het komt goed! enne emiel ratelbant dank je wel dat hebben we soms gewoon nodig! Maar maandag ochtend om half 9 mag ik dus nou ik hou jullie op de hoogte! liefs muis