Hallo allemaal, Jullie zullen wel denken wat een raar onderwerp. Maar ik zal het proberen uit te leggen. Ik zei vroeger altijd: voor mijn geen kinderen. Ik ben nu een paar jaar getrouwd, we hebben samen veel meegemaakt. Aan het begin van dit jaar kwamen wij voor een zware operatie van mijn man te staan. Op dat moment ben ik erg veel gaan nadenken over onze relatie, en ik was zo bang hem te verliezen. Het gekke is dat ik het idee had, dat wanneer hij kwam te overlijden ik helemaal alleen zou staan en niks van ons samen had. Het klinkt raar maar ze zeggen weleens dat als je met een been in het graf staat je alles anders gaat ervaren. We zijn er gelukkig goed uitgekomen maar het had ook anders kunnen lopen. Dus wij willen nu erg graag een kindje. Raar he? Groetjes lucky
Ik vind het helemaal geen rare vraag. Ik ken wel meer vrouwen die echt geen kinderen wilden, maar om verschillende redenen uiteindelijk toch wel wilden, of hun eierstokken begonnen te kriebelen... Hoe gaat het nu met jullie? Is je man weer helemaal hersteld?
Het gaat gelukkig een stuk beter, soms hebben we nog wel een dipje, maar dat hoort er allemaal bij. We willen een oud hoofstuk afsluiten en graag een nieuw beginnen. Bedankt voor je medeleven. Groetjes lucky
Helemaal niet gek hoor! Ik zei ook altijd nee, en mocht het dan zover komen dan niet voor mijn dertigste. Het laatste jaar was voor mijn man en mij erg intensief, daardoor hebben we besloten er helemaal voor te gaan. Natuurlijk heb je een beeld van de toekomst maar door de ervaringen die je opdoet moet je dit beeld bijstellen. In ons geval is een kindje daardoor nu opeens wel heel erg welkom. Een jaar geleden had ik dat nooit gedacht...
ik heb ook altijd gezegd dat ik geen kinderen wilde. Totdat afgelopen juni ik door verkeerd medicijngebruik ineens zwanger bleek te zijn, dat kindje is na 3 weken weer afgestoten door mijn lichaam. Dit alles heeft mijn (ons) enorm aan het denken gezet. nu 4 maanden later ga ik in februari trouwen en ben ik zwanger. ik vind het allemaal niet zo raar. Succes met zwanger worden
Ontzettend bedankt voor jullie reactie's. We willen het heel graag en zijn nu ongeveer 5 maanden bezig. Het duurt altijd te lang, toch? Groetjes lucky
Ik vind het ook helemaal niet raar, zelf riep ik ook altijd dat ik geen kinderen wilde maar op een gegeven moment ging het toch kriebelen en nu 3 jaar later bij mijn vriend gelukkig ook Veel succes met zwanger worden
Hier nog zo eentje. Tot voor nog maar kort geleden vond ik kinderen vreselijk. Jankende poepmachientjes! Horror! En toen, de omslag. Zonder aanleiding eigenlijk. Hoe het kwam weet ik echt niet, op een dag wist ik ineens; ik wil moeder worden! Mijn man wilde al langer kinderen, en daarom ben ik kort na die omslag gestopt met de pil, en zitten we nu in de eerste ronde!
Lucky ik snap je helemaal, ik had alleen al wel een kinderwens en afgelopen Juni ben ik heel erg geschrokken door een knobbel in mijn borst. Onderzoek, punctie, alles gehad, uiteindelijk bleek het goedaardig. Kort daarna ben ik met de pil gestopt........ Ik dacht waarom wachten?