Bang voor naalden....

Bloedprikken is wel zo handig om te weten te komen of er zich iets in je lichaam afspeelt, maar volgens mij is het niet verplicht tijdens een zwangerschap!

Maar uit verhalen heb ik begrepen dat bevallen zelf ook niet echt een pretje is....daar is een naald helemaal niks bij...

 

Een gewone angst wordt een fobie wanneer het je leven gaat bepalen en ik denk dat dat bij jou wel het geval is...
Een bloedname kan dan het middel zijn om te bepalen of je tekorten hebt die een grote invloed hebben op het welzijn van je kindje...
Daarnaast kan een bloedname (en andere inspuitingen etc...) soms het enige middel zijn om een kindje te kunnen krijgen... Wat moet je dan doen?

Ik denk dat je best hulp zoekt voor je fobie. Als ze zo'n grote invloed op je leven heeft als bij jou, lijkt me dit voor de hand liggend...

Lieve groetjes!

 

Ik heb ook een naalden fobie, het enige wat je fobie erger maakt is er je druk voor maken en je er tegen verzetten, dat heb ik ondertussen wel geleerd...
Nog steeds lig ik als een gedroogeerde mafketel bij de tandarts in de stoel omdat hij een verdoving wilde zetten... Gewoon doen is de dan toch de beste optie, klink makkelijk maar zo doe ik het maar, er zit niks anders op.. Ik zou willen weten of het goed gaat met mijn kindje of mij en mijn fobie mag dat niet belemmeren.. Je kunt aangeven dat je bang bent en dan wordt er rekening mee gehouden, maar weglopen en je druk maken zoals je nu doet is ook niet goed... Succes!

 

Lieve Meid,

Bloed prikken is echt erg belangrijk, zal nog vaak voorkomen in je leven en bevallen is echt veel erger dan die naaldtjes.

Wat je kan doen is :
-iemand meenemen die je vertrouwd, en die je hand vasthoudt tijdens bloedprikken.
-neem zo'n naald zelf ook wel eens in je hand, zie dat die niet bijt
-EN! ga liggen tijdens bloedprikken bij de ha en kijk vooral niet.


Het komt echt goed hoor... je zal er niets van voelen, en dan zie je de volgende keer ook minder tegen op.
veel success!

 

Over het algemeen (bij een normale zwangerschap) doen ze 1 keer een uitgebreide bloedtest om allerlei ziektes bij jou uit te kunnen sluiten en je bloedgroep te bepalen. De bloedgroep is belangrijk om te bepalen of jouw resusfactor een probleem kan zijn voor het kindje (of was het andersom?). Daarnaast krijg je soms een vingerprikje om je ijzergehalte of je suikergehalte te bepalen. Dat laatste om zwangerschapsdiabetes voor te kunnen zijn.

Bij een zwangerschap met problemen kan het nodig zijn om vaker bloed te prikken of een infuus te zetten (bij extreme misselijkheid, helpsyndroom etc). Ook bij de bevalling kan dat gebeuren in verband met pijnbestrijding, vocht toediening, medicijnen, bloedtransfusie etc.

Volgens mij kunnen ze je niet dwingen om deze dingen te doen, maar het is in veel gevallen erg onverstandig om het niet te doen omdat het zowel jou als de baby ernstig kan schaden. Als je je er echt niet overheen kunt zetten, dan zou je kunnen overwegen om eens met een psycholoog te praten, wie weet helpt dat. Tevens zou ik het meteen bij de vk vermelden.

Heel veel succes!

Groet Rosa

 

Hier nog iemand die niet van naalden houd.
Tenminste ik heb een tong en navel piercing en een tattoo maar ik ben als de dood om bloed af te laten nemen.

Ik moest met mijn MK 3 keer laten bloed trekken omdat ze dachten aan een BBM zwangerschap vanwege het hoge HCG gehalte.
Ik kan je vertellen dat ik dan alles voor mezelf doe en me er overheen zet.
Voor mijn kindje en mij dan alles geven ook al ben ik bang.
De laatste keer dat ik moest ging ik bijna onderuit omdat ik naar de naald keek toen hij er uit werd gehaald.
Gewoon de volgende keer niet kijken dan blijf ik wel zitten.

Oxazepam is een kalmeringsmiddel en als je dat eenmalig slikt ben je heus niet meteen verslaafd.
Ik heb 1 client die dit krijgt als hij naar de tandarts moet omdat hij anders niet te houden is.
Dat medicijn valt dus best wel mee.

 

ik denk eigenlijk wel dat je bloed moet prikken.
je moet namelijk weten of je resus-factor hebt.
als dat zo is moet je ook nog en prik tijdens je zwangerschap en na je bevalling. dus ik zou als je graag een kindje wilt toch echt zorgen dat je van je fobie af komt want denk echt dat je er niet omheen zal kunnen.

Succes!

 

Ik heb ook een naaldenfobie. Als ik een naald zie word ik al eng Wat misschien ook helpt is het gewoon te zeggen als je bloed gaat prikken. Dan heb je minder het gevoel dat je je groot moet houden en dat ontspant alweer een beetje.

Er zijn zoveel mensen bang voor bloedprikken dus je hoeft je niet te schamen en de verpleger zal dan vast extra voorzichig zijn.

Maar goed, ik weet wat je voelt meid, maar het zal mij er niet van weerhouden zwanger te worden

 

Ik heb ook een naalden fobie en heb altijd gezegt laat nooit bloed prikken. En dan ben je ineens zwanger en dan. Je bent het niet verplicht maar ik ben blij dat ik het gedaan heb want ben namelijk resus negatief. Als ik dat nooit had geweten was het probleem groter geweest dan bloed prikken

Je voelt het wel maar doet geen pijn echt niet

 

Wat iemand hierboven ook al zegt: bij een gezonde zwangerschap hoef je maar 2 keer bloed te prikken. 1 keer in het begin voor de rhesusfactor en dat soort zaken en later soms nog een keer om je suikerwaardes te laten bepalen. Gelukkig hebben ze dat bij mij gedaan, anders wist ik nu nog niet dat ik zwangerschapsdiabetes heb, wat onbehandeld zeer gevaarlijk is voor de baby.

Maar wat als je wel complicaties krijgt? Stel je krijgt ook diabetes, of het hellpsyndroom. Ik moest op een gegeven moment elke dag meerdere malen bloedprikken toen ik dat had. En later kreeg ik een infuus.
En zo zijn er nog veel meer complicaties te verzinnen waarbij je bloedonderzoeken nodig zult hebben.

Ik zeg dit allemaal niet om je bang te maken, maar wel om duidelijk te maken wat je te wachten staat/kan staan.
Tijdens een zwangerschap staat de moeder gewoon op het tweede plan. De baby gaat voor. Dus dan kun je heel bang zijn voor van alles, maarals iets potentieel schadelijk is voor je kindje dan zul je wel moeten!

Misschien is het handig om eerst iets aan je fobie te doen voordat je zwanger raakt, en anders...er zit niks anders op denk ik meid.

Sterkte en succes!

 

Hier nog iemand die panisch is voor bloedprikken. Ik val altijd flauw als ik alleen maar een spuit zie. Als ik bloed moet prikken, moet mn man ook altijd mee, want ik kan daarna niet meer fatsoenlijk autorijden doordat ik nog licht in mn hoofd ben.

En zoals je ziet ben ik dus zwanger en ik kan er kort over zijn.. JA, je moet bloedprikken. Bij de intake bij de vk nemen ze een buisje bloed af en dat wordt gecontroleerd op diverse zaken oa SOA's, HB waarde en Rhesusfactor. Als je bloed rhesusnegatief is, hoef je verder geen bloed meer te prikken, als je rhesuspositief bent wel.
En voor de rest krijg je rond de 30e week een vingerprikje om je HB waarde te bepalen. Ik dus bij mn volgende afspraak, whaaa....

Hoe kl*te het ook is, je moet er ff doorheen. Ik ben wederom flauw gevallen, maar het moet gewoon. Ik heb dit van te voren ook aangegeven en mocht liggen ipv zitten, maar dat weerhield me er niet van om flauw te vallen.

En dan heb je nog de bevalling, ik ben al helemaal bang dat ik aan het infuus moet oid.. maar ja, als dat zou moeten, dan moet het. Ik ga dit van te voren nog wel met mn vk bespreken.

Probeer je er niet (nu al) druk over te maken! Makkelijker gezegd dan gedaan, I know

Succes ermee!

 

Ik was ook als de dood voor bloed prikken, toen ik moest is mijn man meegegaan, en ik zat bijna te huilen in de wachtkamer. Ik heb aan de vp verteld dat ik echt doodsbang was. Ik mocht eerst even gaan liggen, terwijl zij alles klaarmaakte, ze was aan het kletsen en tussendoor zei ze, ik doe even dit, ik doe even dat, en het was zo voorbij. Ik heb daarna echt even nagedacht waar ik me al die jaren zo druk om heb gemaakt! het stelt echt niets voor.
En maar goed dat ik het gedaan heb, want ik moest na de tijd nog vrij vaak omdat het zwanger worden niet lukt.

En oxazepam is echt niet zo erg als je denkt hoor, het is geen zwaar middel en ook niet ernstig verslavend, dus dat valt wel mee!

 

ik heb ook een panische angst voor naalden en heb mijn angst overwonnen via mijn ha,die prikt mij nu altijd met een babynaaldje en dat voel je helemaal niet en als er nu bloed moet geprikt worden ga ik even via mijn ha,die vertrouw ik 100%!

groetjes sofie

 

Ik was altijd eerst ook altijd heel erg bang voor naalden, maar ik heb mezelf elke keer verteld, stel jezelf niet zo aan.. Het is maar een prikkie, en als ze goed prikken stelt het echt niks voor!
Geef goed aan dat je bang bent voor naalden en dan stellen ze je wel gerust..

Hier een stukje over Rhesus factor..

Het belang van de rhesusfaktor is zeer groot in de verloskunde.Het nog maar enkele tientallen jaren dat men dmv een inspuiting kan voorkomen dat kinderen zeer zwaar gehandicapt geboren worden en veelal ook overlijden in het geval van een rhesus-negatieve moeder en een rhesus-positief kind.Toch is het probleem niet zo eenvoudig en dient men alert te zijn indien men als vrouw een Rhesus-negatieve bloedgroep heeft.

Bloed behoort tot een bepaalde bloedgroep en wordt geclassificeerd aan de hand van de chemische structuur van de dunne wand van de rode bloedcellen. Zo kennen we de bloedgroepen A, B, AB en O. De bloedgroep is belangrijk wanneer een persoon een bloedtransfusie nodig heeft ; bloed van een verkeerde bloedgroep kan heel wat schade aanrichten.

Dus JA, ik denk ook dat bloedprikken erg belangrijk is tijdens je zwangerschap..

En wat nou als je een keizersnede moet krijgen?

Liefs!

 

Nou, om eerlijk te zijn snap ik je gedachtes niet zo goed. Ik vind het zelfs nogal egoistisch. Je stelt je eigen belang voor het belang van je toekomstige kindje.
het heeft ook niks te maken met of je er van zou houden, maar die rhesusfactor en diabetes en bv. hellp daar kan je kindje, en jij ook trouwens, gewoon aan doodgaan!

Misschien ben je wel gewoon nog niet toe aan een kind als je je eigen belang zo voorop stelt. Misschien klinkt het heel hard, maar ik snap het ook echt niet.

 

Ik ben het wel een beetje met Vlinderbloem eens...
Je doet er, naar mijn mening, toch alles aan om een gezond kindje op de wereld te zetten en daar hoort een bloedname nu eigenlijk toch bij. Andere mensen stoppen met roken, gaan vermageren,.... jij zou eigenlijk dringend een therapie moeten gaan volgen om van die angst af te raken! Ze lijkt echt je leven te erg te bepalen! En het is niet verkeerd of jouw fout dat je die angst hebt maar het is wel verkeerd hoe je ermee omgaat. Zo zal je trouwens die angst ook op je kindje overbrengen...en het lijkt me niet dat je dat wil!

Ik begrijp wel dat het heel erg moeilijk voor je moet zijn! Ik hoop dat je snel de moed vindt om er iets aan te doen! Succes!

 

Hier heb je best wel een punt. Zoals in mijn bericht eerder in dit topic duidelijk wordt, ben ik ook panisch voor bloedprikken, naalden etc. Maar als je zwanger bent moet je er toch echt aan geloven. Ook al ben ik zo ontzettend panisch, het NIET doen is voor mij nooit een optie geweest.
Dan slaap ik maar een paar nachten slecht en val ik flauw (wat dus idd al is gebeurd ), maar dat hoort er in mijn geval gewoon bij.

Als iemand overigens nog een goede tip heeft om van die fobie af te komen, graag!

 

ik ben gelukkig helemaal niet bang voor naalden.. heb er een keer 50 in mijn rug gekregen en ben vroeger heeeel vaak geprikt voor bloed..
was alleen een jaar terug dat ik wel even moest slikken.. er werd bloed getapt van mijn slagader.. toen kwam er toch een joekel aan van een naald.. en het is ook zeeeeker geen pretje

helpt het jullie niet om afgeleid te worden tijdens het prikken dan?