hallo het is mij opgevallen dat er maar weinig aan dacht word geschonken aan de toekomstige vader mensen om je heen zien jou echt als de zwangere, en je krijgt hier natuurlijk ook (heel) veel aandacht voor. allemaal leuk en aardig. maar van mij hoeft die poes pas allemaal niet zo. iemand de zelfde ervaring? veel cadeautjes zijn aan jou gericht en noem nog maar meer van die dingen zijn er leuke sites voor aanstaande vader? ook speciale cadeau sites? enzzz. ben wel benieuwd.
www.vaderschap.org is ook een goede site... ook voor de dames trouwens... kan je heel mooi zien hoelang je nog moet en hoe groot je kindje nu ongeveer is enzo! Wendy
ik heb ook het idee dat a.s vader daar ook niet echt op zitten te wachten ze zijn niet zo informatie freeks. er is een heel leuk boekje van Kluun de titel is help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. je kan het bij bol.com bestellen of in de boek handel Het is humoristisch geschreven maar alles wordt wel beschreven ik heb het ook met plezier gelezen.
Wat me opvalt is dat ondanks alle pogingen tot emancipatie de mannen en vrouwen hetzij in een stereotype rollenpatroon gedrukt worden door media, familie, vrienden etc of daar automatisch al inrollen. Mijn vriend is straks fulltime papa en stoort zich toch wel aan het machogedrag van veel mannen die wat lacherig en stuntelig doen over de zwangerschap..omdat dat verwacht wordt van ze of doen ze dat omdat ze denken dat dit verwacht wordt van ze? Ondanks het feit dat er wel wat internetsites zijn voor aanstaande vaders zijn er maar weing sites die inspelen op het omgedraaid ouderschap: moeder werken en vader thuis met kinderen en huishouden en de bijkomende praktische, psychische en sociale zaken. Er is nog veel werk aan de winke om de Nederlandse man geemancipeerd te krijgenl!
Hmm toen wij eindelijk de 3 maanden grens hadden gehaald (hadden daarvoor een miskraam gehad) belde ik dus familie leden op om te vertellen dat WIJ zwanger waren. Nou de opmerkingen waren niet van de lucht, hoezo WIJ ? Je man is toch niet zwanger ! En nu de kleine er is wordt er ook altijd gevraagd hoe het met mij gaat, bijna niemand vraagt aan mijn man hoe het met hem gaat , terwijl het voor een man ook een hele verandering is. Bij scheidingen zie je het helaas ook, vaak krijgt de vader dan de kinderen nog maar om het weekend te zien en dan een vakantie. Terwijl het toch ook anders kan . Ach ik denk dat de meesten wel geëmancipeerd zijn maar alleen wanneer het hun uitkomt. Groetjes Anita
@pluk ik ben het volkomen met je eens! oke ik snap zeker als er gezegd word dat wij vrouwen 'het werk' moeten doen(zie gupsie) maar vergeet je mannetje lief niet.. daarvoor gaat ook heel veel veranderen.. daar word vast ook wel wat van verwacht na de bevalling ( en tijdens) mijn mening: in normale situatie ben je zwanger met z'n 2tjes.. maar dat zal voor iedereen weer anders zijn... doet verder ook niks geniet van jullie zwangerschap!
Als ze dan aan mij vragen hoe het gaat en me vriend staat erbij zegt die "met mij gaat het ook goed" en met jou? haha dan zie je de mensen denken van wat zegt ie nou en als ze het dan door hebben moeten ze er wel om lachen en zeggen ze ook van ja de vaders vergeten we altijd.
Ligt heel erg aan je omgeving denk ik, mijn vriend wordt nooit vergeten, integendeel. Voor hem verandert er ook veel, hij wordt vader! Tuurlijk, ik doe nu het zwaarste werk maar hij doet ook veel want hij zorgt ontzettend goed voor mij, de schat. En hij leest ook gewoon alle zwangerschapsboeken enzo, maakt toch niet uit dat die niet speciaal voor mannen geschreven zijn?
MIjn man is niet van mening dat er veel veranderd is voor hem! En dat geeft ook niet! Nu hebben we al een dochter en ik noem hem dan ook echt een fundaddy. Hij is er alleen om leuke dingen te doen en dat weet hij ook.. Dit komt nu eenmaal zo uit en tuurlijk had ik het ook weleens anders willen zien, maar ik kan niet alles hebben!
Emacipatie m.b.t. kinderen vind ik toch wel lastig. Je wordt mama om mama te zijn, en de vader heeft toch daarin een andere rol. Maar dat maakt niet dat de aanstaande vader geen aandacht mag krijgen. Ik denk dat mijn mannetje het heel spannend zou vinden als ik zwanger zou zijn, maar ook wel trots enzo. Je doet het wel echt samen, zeg maar, maar hebt allebei gewoon een andere rol. Moeders die maar zo snel weer aan het werk willen, ik weet niet hoor, maar ik denk toch dat dat zo niet helemaal bedoeld is. Als dat van mij gevraagd zou worden, zou ik, geloof ik, ontslag nemen. Ten eerste wordt ik moeder (hoop ik, eens) en vrouw van mijn man, en pas daarna een werkende vrouw als dat mogelijk is, maar niet als onze baby zijn moeder nog zo echt nodig heeft.