ik hoop dat dit hier goed staat, maar weet iemand hoe belangrijk het is voor de band tussen moeder en kind om de baby gelijk na de bevalling op de buik te hebben? Ik ben met een ks bevallen en heb mijn zoontje dus pas na ruim een uur vast mogen houden. Mijn man heeft hem na de controles wel meteen op de buik gehad. Nu merk ik dat hij een betere band met papa heeft (veel eerder lachen ook enzo dan naar mij) terwijl ik de hele dag voor hem zorg verder en papa overdag werken is. zou dat kunnen komen doordat ik m niet op de buik heb gehad? of ligt dat gewoon aan iets anders?
Ik heb ook een keizersnee gehad en dus ook de baby niet op mijn buik gehad. Maar ik heb tot dusver een prima band met mijn meisje hoor Sommige kinderen trekken nou eenmaal meer naar hun vader of moeder. En mischien is Daan ook wel gewoon blij papa weer te zien als die na een lange dag werken weer thuis is
ja dat zou ook kunnen idd ik blijf het me soms gewoon afvragen of het niet is omdat ik er niet meteen voor hem was na de geboorte.. ik probeer me er maar niet teveel zorgen over te maken het zal vast wel weer wat bijdraaien ook
mijn meisje heeft direct na de bevalling wel direct op mijn buik gelegen. Toch is ze al vanaf het begin verzot op papa. Ik denk dat het komt omdat ik als moeder meer doelbewust voor haar zorg ('s-nachts voeden, 's ochtends aankleden enzo) terwijl als papa bij haar is het altijd feest is (geinen, dollen enzovoorts). Daar heb ik dus echt geen zin in als ik om 4 uur 's nachts aan het voeden ben en daarna nog een poepbroek mag verschonen. Als papa dit 's nachts doen slapen we de rest van de nacht niet meer omdat ze dan helemaal hoteldebotel is. Ik hoor trouwens veel vaker dat kindjes gekker zijn op papa dan op mama.
Probeer je daar niet te druk om te maken meid. Misschien breekt er volgende week wel een hele mama-periode aan. Dat gaat om en om. Voor de ouder die dan even niet in trek is, voelt dat soms als een afwijzing, maar probeer het positief te bekijken: jouw man is dus een hele leuke vader
Niet te druk over maken, de voorkeur voor een ouder wisselt nagenoeg voortdurend. Mijn ventje is momenteel vooral op mij gericht, en moet nauwelijks iets hebben van zijn papa "Bij jou in slaap vallen? Ja dag! Bij mama kroelen is veel fijner" maar voor hetzelfde geldt is dit volgende week al helemaal anders. Ik denk persoonlijk dat het niets te maken heeft met wel/niet op je buik krijgen na de bevalling.
Ik heb de kleine wel meteen na de bevalling op mijn buik gehad. Eigenlijk al tijdens het bevallen (ze was er met de voeten nog niet uit of ik viste haar al uit de handen van de gyneacoloog). Daar heeft ze dik een half uur gelegen voordat papa haar vast mocht houden, maar het is toch echt een papa's kindje, meteen vanaf het begin al. Ik denk dus dat het niet op de buik hebben gehad van de baby verder effect heeft op de band tussen moeder en kind.
oh ik vind dit heel fijn om dit allemaal van jullie te horen! Dan zal het wel gewoon een papa-kindje zijn idd...papa verzorgt hem ook niet dus het is ook bij papa altijd lol dat scheelt dan mss ook wel het voelt soms idd als een afwijzing als je de hele dag leuk met m probeert te doen en er komt nauwelijks een lachje vanaf en als papa thuiskomt is het opeens big smile maar ik ben blij dat dit toch niks te maken heeft met de bevalling
Ja meis... volgens mijn ma is het het lot van een moeder, haha. Ik merk het hier ook heel erg hoor. Alles wat we doen is wel leuk (naar de stad, naar andere mensen lachen en zwaaien) maar de hele dag samen met mama is echt om zoooo sjacho van te worden! En als papa dan komt is het stralen van geluk. Jaja, loop je daarvoor de hele dag gekke bekken te trekken, dansjes te doen en met haar rond te sjouwen. Ik heb Lena ook meteen een half uur op mijn buik gehad, bij de tiet, kortom helemaal verantwoord volgens de deskundigen Maar zij had ook al met een weekje of wat echt dat ze helemaal gek was op papa. Tja je bent gewoon een constante factor, je hoeft niet om dat kleine vingertje gewonden te worden en dat beseffen ze heel erg snel. Maak je niet druk meis! Papa en mama zijn twee heel verschillende mensen met twee heel verschillende functies Het gaat hier precies zo zoals jij in je onderste post beschrijft, moet je d'r eens horen als mama er een dagje niet is!
Ik heb ook een ks gehad, en vervolgens (Sam was een prematuurtje) heb ik haar pas een paar uur later gezien (ja 2 tellen in de ok in een reiscouveuse), en ik heb haar pas 10 dagen later of zo mogen vasthouden. En die band tussen ons is er wel! En ja... juist omdat papa niet de hele dag bij ze is, en ze niet verzorgt, dan is papa toch wel heeeeel speciaal En die bigsmiles.. die krijg jij ook echt wel hoor!
ik heb ook een ks gehad en mijn ventje pas gezien toen hij al helemaal aangekleed was. toch hangt hij enorm aan mij hoor denk niet dat hij aan band iets mist, alleen z'n mama heeft ern nog altijd verdriet om dat ze hem niet meteen bloot gezien heeft