hallo, ik ben nu 4 weken en 4 dagen zwanger. ik wil het met kerst tegen onze ouders vertellen. ik ben wel een beetje zenuwachtig om het tegen mijn moeder te vertellen. zij zegt altijd geniet nu nog van je vrijheid en je bent nog jong, je kunt nog altijd aan kids beginnen. mijn vried en ik zijn nu 8.5 jaar samen en we zijn er echt klaar voor. ik heb een gevoel dat ze in het begin wel schrikt maar daarna hartstikke blij zal zijn. hoe reageerde jullie ouders of zit iemand ook in zo'n situatie?
hey meid ik neem aan dat je van 85 bent dus 23. Ach ja wat is jong ik vind het heerlijk om jong mama te zijn. Mijn ouders waren bij de eerste niet zoheel erg blij egenlijk maar was 18 jaar zit een klein verschil denk ik . maar uiteindelijk waren ze super trotse opa en oma. Mijn schoonouders ja pfff waren ook niet blij. Ze vragen zich nu nog af hoe onze relatie zit en of het verstandig is en we zijn 6 jaar samen . Als jullie er gelukkig mee zijn dat is toch wat telt. Geniet van je zwangerschap meid..
als eerst gefeliciteerd met je zwangerschap! en ik ben nu zelf ook 23 jaar en ben 28weken zwanger en ik ben 6.5jaar samen met me vriend. mn ouders zijde ook altijd wacht nog maar even je bent nog enzo blablblablaa... hahahaha! maar uit eindelijk zijn ze super blij en me schoonouders ook even schrikken maar nu vinden ze het allebij erg leuk om opa en oma te worden, dus maak je maar geen zorgen suc6
hoi, ik ben 21 en mijn ouders en schoonouders vinden het helemaal geweldig! Ze zijn er trots op dat ze opa en oma worden en hebben er ook alle vertrouwen in dat alles goed gaat. Ik was ook best bang voor hun reactie, maar dat was egt nergens voor nodig
hoi, gefeliciteerd met je zwangerschap, mooi he zo'n wondertje in je buik. mijn ouders zijn heeeel erg trots, ze vinden het geweldig. mijn schoonvader vind het ook fantastisch. misschien moeten ze even wennen aan het idee maar ik weet zeker dat ze het mooi vinden. ga je het nog op een speciale manier vertellen met een kadootje onder de kerstboom? groetjes Myla ik zelf ben 29 en mijn vriend 36
Mijn ouders waren in het begin helemaal niet zo blij, omdat ik geen baan voor onbepaalde tijd heb (ik ben 28 overigens). Maar inmiddels zijn ze helemaal omgedraaid in hun mening en supertrots en kunnen niet wachten tot ukkie er is! Mochten ze dus niet zo happy zijn, geef ze dan even tijd om aan het idee te wennen en ik denk dat het dan allemaal wel gaat meevallen!
Mijn ouders waren helemaal blij, mn vader had zelfs tranen in zn ogen (nog nooit gezien bij mn vader). En mn moeder kon niet stoppen met glimlachen Mn schoonvader zei, goh, leuk, en ging toen weer iets solderen, en zn vriendin reageerde gelijk net zo bemoeierig en opdringerig als ik verwacht had, namelijk met wat ik wel en niet mag doen. Helaas is mn schoonmoeder overleden, dat was een lieverd, en ik baal er nu echt van dat ze er niet bij is.
Dat ik de eerste keer zwanger was waren mijn schoonouders heel blij! de tweede keer ook trouwens. Mijn moeder reageerde heel gewoon, niet overdreven blij ofzo. Het eerste wat mijn vader zei was"je weet dat het er nog uit moet ook he" Hij is nu trouwens onwijs gek op mijn dochtertje en hij vind het ook erg leuk dat we nog een baby krijgen. Mijn moeder vond de tweede keer erg snel na mijn dochter en dat voelde ik ook erg dat ik het vertelde,
Mijn ouders waren ook erg geschrokken en heel bang dat we het financieel allemaal niet redden etc maar uiteindelijk waren ze mega enthousiast! Schoonmoeder was ook natuurlijk even geschrokken maar al snel heel blij voor ons! Van de 2e zwangerschap weten ze het nog niet maar denk dat ze weer heel erg schrikken dat het zo snel is!
het kan ook anders meid, iedereen vroeg zich bij ons af of het niet eens tijd werd......grrrr....en toen ik eindelijk zwanger bleek reageerden ze geschokt, dat hadden ze niet meer verwacht! nu zijn ze er allemaal heel blij mee maar ze hadden wel een wenperiode nodig. ik denk dat als jullie er blij mee zijn en er klaar voor zijn zoals je aangeeft dan straal je dat vertrouwen ook uit, dat gaat helemaal goedkomen
Ik heb 2 zware zwangerschappen en bevallingen achter de rug. En ook nog van 2 autistische kinderen. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze vonden dat ik het hier maar bij moest laten. Ik dacht zelf eigenlijk ook altijd dat ik er niet meer aan zou beginnen. Maar ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb nu een kleine 4 jaar een hele lieve vriend. Hij is ook super met de kinderen. Hij heeft geen kinderen en wilde toch ook graag een eigen kindje. En bij mij kriebelde het ook wel heel erg. De eerste poging was meteen raak! Ik zag er ontzettend tegenop ze te vertellen dat ik zwanger was. Mijn moeder was meteen dolenthousiast en mijn vader vindt het ook wel leuk, maar die is pas blij als alles goed achter de rug is zegt ie. Hij is als de dood dat er iets mis gaat, m.n. met mij. Wel lief eigenlijk... Mijn schoonvader was erg blij. Reageerde wel van "ha, dat dacht ik al dat dat binnenkort zou gebeuren!"
Ik werd uiteindelijk met 25 jaar voor het eerst mama en mijn ouders waren dolgelukkig. Contact met mijn schoonouders had ik nauwelijks Bij elke zwangerschap vonden ze het geweldig Mijn zusje was ook 25 toen haar kleine werd geboren (afgelopen september) en daarbij ook weer tranen van blijdschap. Mijn ouders hadden altijd het gevoel dat er nog eentje zou komen bij mijn vriend en mij en nu dat zover is was mijn moeder erg blij maar de reactie van mijn vader verbaasde me het meest, die ging uit zijn dak! (van blijdschap welteverstaan) Deze schoonouders hadden het niet meer verwacht omdat ik al 3 kids had, maar vinden het ook enorm leuk en leven super met ons mee Alleen maar positief dus... en echt, voor de eerste keer mama worden heb j e toch een prachtleeftijd voor! Je bent al zo lang gelukkig samen, wat wil je nog meer? Hartelijk Gefeliciteerd en geniet!
Ik had verwacht dat mijn ouders het heel leuk zouden vinden, dat bleek behoorlijk tegen te vallen.. Van mijn schoonouders hadden we verwacht het niet zo tof te vinden.. die waren laaiend enthousiast Totaal niet wat we verwacht hadden.. Mijn ouders zijn nog steeds niet echt betrokken, mijn schoonouders des te meer. Veel plezier met vertellen..
Ik was ook wel een beetje zenuwachtig om het te vertellen aan ouders en schoonouders, toen we het vertelde kreeg mn vader tranen in zijn ogen en ze vonden het allebei onwijs leuk!1Helmaal trots! En mn schoonouders ook helemaal trots en mn schoonmoeder ging huilen van blijdschap! hihi! Erg leuke reacties dus! En nu nog steeds erg begaan met ons!
Mijn schoonouders vonden het helemaal geweldig(me schoonvader heeft motoren en begon meteen dat die een kinderzitje ging bouwen!) Mijn moeder was ook erg blij(zij wou altijd jong moeder worden maar mijn vader wou niet) En mijn vader die schrok wel een beetje,(hij wou niet onder zijn 30ste aan kinderen beginnen) maar had het wel zien aankomen. Hij heeft het trouwens meteen aan al zijn vrienden verteld, is volgens mij toch wel trots opa te worden! Als ik nog thuis woonde, en geen rooie cent te makken had was het natuurlijk een ander verhaal !
Toen mijn schoonzusje zwanger was van haar eerste waren mijn schoonouders behoorlijk verrast. Ze werden toen voor het eerst opa en oma en moesten echt aan het idee wennen. Maar trots dat ze zijn! Nu ik zwanger ben van onze eerste zijn ze al gewend aan het opa en oma zijn. We hebben het verteld door ze een slabbetje te geven met '9 maanden levertijd' er op. Mijn schoonmoeder paktte het uit en glunderde. Mijn schoonvader zat met zijn hoofd in zijn laptop en keek even op. Dat had ik wel verwacht zei die. (Ze wisten ook dat we bezig waren zwanger te worden.) Wees vooral zelf blij met jullie zwangerschap. Natuurlijk is het erg fijn als je familie positief reageerd. Realiseer je ook dat ze mischien even moeten wennen. Reageren ze erg vervelend, probeer dat dan bespreekbaar te maken door te zeggen hoe je je daardoor voelt. Grote kans dat zij dan zeggen dat ze het zo niet bedoelen, maar even moeten wennen. Voordat die kleine geboren is zijn ze er vast dol op! Dat ze niet verder dan je leeftijd zouden kijken vind ik jammer. Puur in jaren gezien ben je wellicht wat jong, maar mischien ben je wel volwassen voor je leeftijd. Bovendien voelen jullie aan of je er aan toe bent of niet. En jullie zijn ook al een tijd bij elkaar, ook niet onbelangrijk dacht ik, al geeft het geen garanties. Succes met vertellen en vergeet niet te genieten!
Ik ben 21 en zwanger van de 2e. Mijn ouders en schoonouders hadden het al zien aankomen (huisje, boompje was al dik voor elkaar). Dus die waren SUPER gelukkig om opa en oma te worden!
ze waren allemaal erg blij! ben erg ziek geweest voor ik zwanger werd, dus dit was een verassing..alle 2 de oma's wilden niet opassen, nu willen ze alle 2 een vaste dag! wat kan een mens veranderen he...