Het "je verhaal kwijt willen" topic

Ik wil ook ff mijn verhaal kwijt, of verhaal...ik wil ff klagen, ik heb me bij het koken verbrand onderaan mijn duim en daar zit nu een blaar en die jeukt gatver. Vinden jullie mij nu niet zielig

 

haha oh dior je maakt me aan t lachen wel n leuke plek hoor zal je zeker irriteren of niet?

ik heb vandaag op het werk zo m'n best gedaan. heb als n gek staan vegen en heb nu n blaar tussen duim en wijsvinger. word er stapelgek van want telkens als ik iets wil pakken doet t zeer en brand zeg maar.

no ja ben n beetje lomp wellis

 

pff nou heb ook een baaldag..

eerst sta ik bijna op mn twee hondjes, mn vriend had ze niet in de bench gedaan maar los in de keuken, mooi niet gezien dus :S.. daarna viel t bakje voer om (hondjes blij ik niet:S)
toen viel het draaiknopje van de afwasmachine eraf (geen idee) en alsof dat nog niet genoeg was viel er een bord uit de vaatwasmachine... *snik*
ben er maar bij gaan zitten met de laptop op schoot maar zie het somber in vandaag.. moet ook nog werken.. word niks haha..

 

Ik maak me zorgen of ik mijn ei dit keer héél vroeg in de cyclus heb gehad.

Ik verloor namelijk zondag heel veel slijm en de ovu-test was die avond negatief!

De rest van deze week heb ik heel veel last gehad van m'n rechter onderbuik wat nu sinds vanochtend een beetje is gezakt.

Je ziet aan m'n banner dat ik 'm echt nog niet verwacht had! Als het m'n ei al was....

 

Ik ben woensdag van de trap af gevallen en daar heb ik nu behoorlijke spierpijn van en blauwe plekken. Heb er wel van geleerd dat ik rustiger van de trap af moet lopen , schrok er behoorlijk van, zat helemaal te shaken

 

Mijn blaar is nu weg en de jouwe?

@Roeltje hoe is je dag verder afgelopen?

 

Pff ik weet niet waar ik last van heb de laatste 2 dagen maar ik ben niet te genieten. Maak alleen maar ruzie met mijn ventje en hij is zo lief voor me, waarom doe ik dit? Gelukkig blijft hij rustig en zegt ie schat zullen de hormonen wel zijn Heb ook nergens zin in. Hebben jullie ook weleens van die dagen?

 

Ja een paar dagen voor dat mijn komen heb ik altijd slechte zin en erger mij aan de kleinste dingen

 

Ik ben constant statisch elektrisch bij alles wat ik aanraak...bzzzzzzz. Ik word er niet goed van.
Zelf toen mijn man mijn aanraakte ging er weer een schok door me heen.
Vooral deur klinken zijn erg, daar doe ik dan mijn hand in mijn mouw.
En mijn haar ook, zit echt niet

Verder drie kerstballen laten vallen, maar die zijn van kunststof dus die stuiteren lekker

@naad: ik ben een paar maanden geleden ook van de trap af gevallen. Doet inderdaad erg pijn. Ik let nu ook beter op ja.

@roeltje: wat een baaldag zeg!

 

Ik wil even kwijt dat ik een kut cyclus heb..

zo...

 

haha, nu moet je wel een nieuwe hond kopen om het verhaal geloofwaardig te maken

 

Vandaag op school. We gingen naar de zwemles. Toen we de bus uitgingen zei een leerling: "Juf, ben je zwanger? Je hebt zo'n dikke buik!" Ik SLIK, "Nee. Ik ben niet zwanger, gelukkig niet(loog ik daar ook nog bij)" Een aantal collega's waren erbij in de bus vandaar....
Nog geen 1 minuut later, volgende leerling "Juf, ben je zwanger?!" OE OEOEOEOE..... :c: Heb even tot 10 moeten tellen.
Oe wat deed dat zeer.... Moest er bijna van huilen.

 

he meggytje, wat naar. je kunt het kinderen niet echt kwalijk nemen, maar pijn doet het wel.

 

Hallo Allemaal,

Ik zit met iets, wat ik bij niemand kwijt kan en het dus graag hier kwijt zou willen.

Mijn vriend en ik zijn het afgelopen half jaar druk bezig geweest om zwanger te raken van ons eerste kindje.
Drie weken geleden is hij ontslagen waardoor hij nu dus 24/7 thuis zit. Met als gevolg; al drie weken lang onnodige, onzinnige ruzietjes. Afgelopen maandag hebben we daar over gepraat en toen zei hij dat hij alle grote plannen (verhuizen en een kindje) even 'opzij' wilde zetten. Ik slaap nu dus al een hele week bijna niet, ben heel emotioneel en denk bij elke ruzie dat ik hem kwijt raak.
Ook denk ik niet dat hij snapt hoe ik me voel. We zijn immers een half jaar lang bezig geweest, en ineens is het over en moet ik weer aan de pil!

Ik weet ook echt niet hoe ik hier mee om moet gaan. Aan de ene kant is het verstandiger om het nog even uit te stellen, aan de andere kant kan een kindje ons dichter bij elkaar brengen.

Hoe denken jullie hierover? Want ik weet het niet meer..

 

He wat vervelend!
Als je kinderen wilt moet je het toch met zijn tweeën willen, hoe hard het ook klinkt.
Misschien is het verstandiger om niet meteen terug te grijpen naar de pil, maar eerst met condooms verder te gaan. Anders moet je eerst weer ontpillen en dat kan soms ook erg lang duren. Als je vent het dan weer ziet zitten, weg condoom en klussen maar....
Ik hoop dat ik je een beetje geholpen heb!
Groetjes

 

He Renate, dat is wel heel vervelend zeg. Zoals Meggytje zegt, misschien niet meteen de pil maar condoom. Want ookal zou het verstandig kunnen zijn wat je vriend zegt (ken jullie situatie niet of de kansen op een nieuwe baan). Het is ook ondoenlijk voor een vrouw (hormonaal en emotioneel), om al een tijd bezig te zijn een kinderwens te hebben en daar naar toe te leven en dan weer ineens aan de pil. Hoop dat jullie eruit komen.

Waar ik even over wil z :x ken. Na een periode van ongeveer 9 maanden onderzoeken enz, mocht ik eind okt. eindelijk beginnen aan Clomid (om mijn cyclus te reguleren enz). Val ik 8 nov. van de trap en breek mijn enkel op 2 punten! meteen naar het ziekenhuis, (mocht ik zwanger zijn dan was dat die week gebeurd, maar was te vroeg om te testen) en ik moest toch geopereerd worden en een week plat in het ziekenhuis. 3 dagen later wordt ik hevig ongesteld (in het ziekenhuis, terwijl je een catether in hebt grr..) 9 dagen te vroeg als ik gewoon ongesteld had moeten worden door de Clomid. Zit nu in een rolstoel tot 2 jan en een beetje gebruik van krukken. Alles dus weer wat uitgesteld. En mag nu volgende week pas weer beginnen met volgende ronde Clomid. Die meteen maar is verhoogd (dus dubbele kans op bijwerkingen) omdat we dus niet weten of ik op de vorige goed heb gereageerd. Mijn temp.kaart was namelijk hoog als bij een zwangere, maar ben het dus niet.
De Pendel had eerst gezegd zwanger dec. en stiekum had ik daar hoop op omdat ik dan in de 2e ronde zou zitten, en vorig jaar echt dacht zwanger de kerstadgen door te gaan, maar krijg nu pas een eisprong in jan. En daar baal ik een beetje van...

 

Tjee wat heb ik een ongeloofelijke kut dag! gister ongesteld geworden, mijn anders uitgerekende datum komt er aan (miskraam gehad in juni, uitgeteld op 26 dec. anders)en vanmorgen kregen we te horen dat een kennis een baby heeft gekregen, slaat echt werkelijk waar nergens op maar voel me sinds het bericht gewoon klote! Terwijl ik het hartstikke leuk voor ze vind etc. ik huil, ben chagerijnig ondertussen spreek ik mezelf moed in dat ik sterk moet zijn etc. maar ik heb zo'n vermoeden dat het vandaag gewoon niet gaat lukken.. brrr.. zat van alles! Wel lekker op even zo je verhaal kwijt te kunnen...