Bang voor naalden....

Kunnen jullie (degenen die panisch zijn voor naalden), niet vragen of er eerst zo'n watje op kan met verdovingsvloeistof? Of helpt dat niet? Ik weet niet of het een kwestie is van bang zijn voor de naald of voor de pijn?

 

Bij mij is het gewoon het feit dat ze in mijn ader prikken en bloed af nemen.
Bij het zicht van die actie ga ik gevloerd hahaha.
Moet wel zeggen dat andere bloed verwante dingen me niet deren.
Bevallingen en keizersnedes genoeg gezien dus daar ligt het niet aan.

Enne pijn, je voelt het amper zo dun is de naald.
Denk dat het gewoon het idee is bij mij dan he

 

Vind het ook een beetje vreemd hoor, dat je bang bent of het vervelend vind kan ik best begrijpen. Maar wat al door meer meiden is gezegd voor je kind doe je toch alles! En wat denk je van een bevalling of een ruggenprik of stel je moet aan het infuus....Voor alle duidelijkheid ik snap best dat het vervelend is maar er zijn ergere dingen dan een prik!
Misschien ben je idd nog niet toe aan het moederschap, anders heb je denk ik alles over voor je kindje.

 

Idem hier, het is niet de pijn, maar het idee. Ik weet namelijk best dat het geen zeer doet en dat vertel ik mezelf wel 10000x. Maar als ik alleen die naald al zie, word ik licht in mn hoofd. Gewoon het idee dat ze zoiets in je ader stoppen...

 

Ik had dat ook echt heel erg hoor! Als ik het al op tv zag ging het lichtje al bijna uit bij mij! Ik heb om me voor te bereiden op internet filmpjes gekeken waar bloedgeprikt werd!
Al me al viel het me toch zo mee, gewoon gaan liggen, niet kijken, en proberen de aandacht af te leiden. Het is uiteindelijk iets dat echt in je hoofd zit, want pijn doet het amper.
Neemt niet weg dat het echt moeilijk is jezelf zover te krijgen, maar ook ik heb voor de kinderwens al mijn angsten overboord gegooid, want daar heb ik bijna alles voor over.

 

Dat lijkt me wel een hele goeie beslissing! Volgens mij hebben ze er echt behandelingen tegen.
En bij een bevalling kom je ook echt niet om het bloed heen!

 

Heey meis, ik kan me je angst helemaal voorstellen hoor, ik ben zelf ook heel erg bang voor spuiten. Ik ben nu 37 weken zwanger en onze smurf blijkt in stuit te liggen , ze hebben een draaipoging gedaan en die is niet gelukt. Nu staat er dus voor volgende week vrijdag een keizersnede gepland, ja de kleine zal er toch uitmoeten he . Dus ik slaap nu al slecht, droom er steeds over, maar houdt me aan de andere kant vast aan het feit dat het niet lang meer duurt voor we ons smurfje in handen houden, en daar doe ik het voor!

En ik vind het ook idd een heel goede keuze om je angsten eens met de ha te bespreken, ik hoop dat ze wat voor je kunnen betekenen!
Groetjes Liena

 

Ik hoop dat je dit inderdaad doet, en dat je eroverheen komt...
Ten eerste natuurlijk voor tijdens je zwangerschap, maar ook (wat al eerder is gezegd) omdat je niet moet willen dat je deze angst overbrengt op je kind!
Ik heb dankzij mijn oma een panische angst voor insecten, maar doe er nu echt alles aan om ervan af te komen! Ik word zo belemmerd in mijn leven door die angst, dat ik die koste wat kost niet over wil brengen op mijn kinderen (mochten die er komen).
Je weet zelf als geen ander wat het is om een angst te erven, dus lijkt me motivatie genoeg om ervan af te willen komen

Heel veel succes! Ik weet zeker dat je 't kunt

 

Heel goed joh, ik hoop echt dat het je lukt!

 

Ik begrijp die angst heel goed.

Heb ik ook (gehad) tot ik een ziekte kreeg waardoor ik nu minstens 2 keer per jaar maar gemiddeld 6 keer per jaar bloed voor moet prikken. Alleen zo kan mijn gezondheid in de gaten worden gehouden. Ik ben er nog altijd huiverig voor, soms moest ik 2/3 keer in korte tijd prikken maar was elke keer weer angstig. Ik draai nog altijd mijn hoofd weg en praat gewoon over onzin tijdens het prikken om mezelf niet gek te maken.

Dus dat het went kan ik niet zeggen. Wel dat je soms wel MOET, en als je gezondheid niet lekker gaat dan wil je echt wel dat je geprikt wordt om te weten waar je aan toe bent.

Ik wens je veel succes/sterkte en hopelijk kan de huisarts iets voor je betekenen. Want al doe je het niet voor het zwanger worden, je weet nooit wat er nog op je pad komt waardoor het nodig is.

 

Ik vind het ook heel goed van je dat je er iets aan wilt doen, dat zegt natuurlijk ook wel wat!
Ik ben bang voor liften krijg je mij zomaar niet (tenzij het echt moet) Zo heeft iedereen wel wat

 

Ik heb ook een serieuze naaldenfobie. Toen ik zwanger werd heb ik ook een tijdje gedacht: 'ik laat echt geen bloed prikken hoor!'. Maar ik heb een beetje rondgeneusd en sommige dingen zijn echt heel gevaarlijk voor jou en je kindje. Dat heeft voor mij de doorslag gegeven. Ik heb m'n vriend meegenomen en zijn hand helemaal fijngeknepen maar ik heb het bloedprikken overleefd

In principe zijn er ook heel goede therapieen tegen verschillende fobieen he? Misschien ook een idee?

 

Myladysharon ik vind het ontzettend knap van je dat je het toch doorzet voor je kindje en ik dat is al een heel belangrijke eerste stap.
Ik weet overigens heel erg goed hoe het is om zo'n verlammende angst te hebben, ben zelf jarenlang in therapie geweest voor verschillende angsten.

Sterkte en succes meid! Houd je ons op de hoogte?

 

Goed dat je er iets aan wilt gaan doen meis

Ik ben er ook heel lang doodsbang voor geweest, dus herken je angst zeker wel.

Geef aan bij degene die je prikt dat je er echt doodsbang voor bent.
Hij/zij zal je dan gerust gaan stellen door te praten en vragen te stellen.

Ook al vind ik het niet eng meer, toch kijk ik nog altijd de andere kant op
Ik kan ook niet tegen bloed namelijk.
Ik wil de naald niet zien en al helemaal niet weten hoeveel buisjes bloed er afgenomen moeten worden.
Achteraf wil ik ook echt de buisjes niet zien!
En de dame die mijn bloed altijd prikt (moet erg vaak door ziekte nu) praat nog altijd tegen me om me af te leiden.

Ze maken het elke dag wel mee dat iemand bang is hoor, daar kijken ze niet meer van op.
Maakt ook helemaal niks uit, als je het maar aangeeft vantevoren.

Succes met ermee om leren gaan!
En ik hoop dat je je angst overwint

 

Mijn vriend heeft ook een naaldenfobie maar hij zegt net heel lief tegen mij dat als hij het zou moeten doen voor ons kindje dat hij het dan zeker zou doen...