Ik ben het echt NIET met jou eens !! Ten eerste een kindje neem je niet maar krijg je ! Raak je zwanger dan heeft moedertjenatuur gewoon die planning met je punt uit. Een opleiding kan je makkelijk afmaken als je zwanger bent en bent bevallen. Als je op het MBO of HBO zit krijg je gewoon studiefinancieering, en als je alleenstaande uitwonende moeder bent krijg je nog meer. Kinderdagverblijf word ook groot en deels vergoed. Dus ze kan makkelijk dr school afmaken en een goede toekomst bouwen voor haar en dr kindje. Zolang de wilskracht en motivatie er maar is ! En dan zal je vast weer met geblabla komen maar je gaat toch geen kind nemen(lees: krijgen) als je hem/haar naar een KDV moet sturen. Niet iedereen kan een huisvrouw worden, dus in sommige gevallen is het toch wel noodzakelijk dat een kind naar een KDV gaat of iets in die richting. Als zij haar kindje echt wilt houden, dan kan ze dat gewoon doen. Ze zal er veel voor moeten vechten om alles op de pootjes terecht laten komen. Maar met de tips die hier zijn gegeven moet dat denk ik wel lukken.. Topicstarter: Ik wens je heel veel succes en sterkte, geniet van je zwangerschap meid. En je kan het wel
Nou op een ander topic heeft ze allang laten weten dat ze het kindje houdt en reageert hier nooit meer, dus lijkt mij wijs wanneer dit topic gesloten wordt, voordat andere forumgebruikers zich druk maken en het gebruiken voor iets anders en onenigheid krijgen. Groetjes Leonizzie
nou ze reageerd helemaal nergens op! en is na laatste bericht dat ze het houd niet meer erop geweest dus?
ik denk dat je ouders wel weer bijdraaien toen ik zwanger was van me eerste vonden ze het ook moeijk heeft ongf 4 maandengeduurd bij mij en zijnnu dolblij met alle kleinkinderen die ze nu hebben
Hier ben ik het dus totaal niet mee eens! en de BAM moeders dan? ik ben zelf onbewust alleenstaande moeder en nog niet 1 seconde spijt gehad! en wat jij nu zegt is dat je geen kind moet krijgen als je alleen bent :S jij beseft zeker niet dat jou man misschien over een tijd wel een jonger mooier en leuker meisje dan jou tegen kan komen en dan misschien wel tegen jou zegt stik maar met je kind? of denk je dat jou dat niet kan overkomen? zijn er al meerdere voor jou geweest die dat dus wel overkomen is! en hoe zou jij het dan vinden als mensen tegen jou zeggen nou waarom ben je aan kinderen begonnen als jou relatie/huwelijk niet stabiel is? zou je dan zeggen ja je hebt gelijk had ik nooit aan moeten beginnen? en ik ben van mening dat ik mijn dochter beter alleen op kan voeden dan met n man die niets om mijn kind geeft! en weghalen omdat hij niet beseft hoe mooi het is om een kindje te krijgen? nee kan er niet aan denken! en ja ze is jong 17 jaar is erg jong maar dat betekend niet dat zij niet voor n kind kan zorgen ze zal veel moeten inleveren en ze zal alles op alles moeten zetten om het allemaal voor elkaar te krijgen maar ik ben van mening als jij ergens achter staat lukt het iedereen ongeacht de leeftijd!
Het lijkt me een erg lastige situatie. En inderdaad een beslissing die met heel veel hulp toch alleen moet nemen. Het enige wat ik zou willen benadrukken is om er sowieso voor proberen te zorgen dat je een opleiding afrondt. Er zijn allerlei instellingen om je door het leven heen te slepen mbt tot geld maar je eigen geld verdienen zorgt echt voor meer zelfrespect. En elk kind verdient een moeder met zelfrespect. Veel sterkte en ook veel geluk met je zwangerschap.
"Een kindje neem je samen in goede en financiele omstandigheden." Een kindje NEEM je niet, het is een wondertje dat je gegeven word!
Zullen we het anders zeggen? kinderen 'nemen' klopt niet helemaal, kinderen krijgen was vroeger zo voor de pil, momenteel KIES je volgens mij voor kinderen, en dan mag je blij zijn als ze je gegeven worden, want helaas kan niet iedereen kindjes krijgen...... en of je nu kies maanden voor de conceptie, of voor een kind kiest als je het al weet en besluit het niet af te breken, dat moet er niet toe doen. Ik hou van al mijn kinderen evenveel, ondanks dat mijn oudste met 17 verwekt is en iedereen een abortus wilde en ik GEKOZEN heb om dat niet te doen, ik hou net zoveel van haar als van de dochter die ik graag wilde en heel bewust heb geprobeerd te 'krijgen'. de termen zijn moelijk en zwaar beladen vind ik. TO wil het kindje graag houden, dat moet voldoende zijn en dat ze het moeilijk krijgt zal ze zelf ook wel weten ik ben echt niet voor maar blind doen, zie in mijn dircte omgeving mijn eigen zusje die met 19 een kind kreeg, nu is gescheiden en spijt heeft van haar kindje (ja, ik weet het, heel erg) meisje woont nu bij mijn ouders, want zusje 'heeft haar jeugd gemist' ik was 2 jaar jonger dan zij en heb nooit ergens last van gehad (godzijdank) wat ik bedoel, er zijn geen garanties, helaas nooit. Ik zie mensen van veel oudere leeftijd die er geen bal van terecht brenen en jonge meisjes als ikzelf toendertijd die intelligente, ontwikkelde, goed opgevoede kinderen hebben, dus leeftijd zegt zeker niet alles. TO, ik hoop voor je dat je je goed voelt en wens je veel geluk en plezier met deze zwangerschap!
Dit klopt indd dat heeft ze in een andere topic gezegt. Meid ik wil je heel veel suc6 wensen met alles en gefeliciteerd met je zwangerschap iedereen heeft zijn mening maar een abortus vind ik geen oplossing. Stel je voor dat je hierna geen kinderen meer kan krijgen zoals sommige al zeiden. En je ouders draaien heus wel bij tis de schrik en niet de toekomstdroom die ze voor ogen hadden voor jou en dat zou (bijna) iedere ouder doen als hun kind nog jong is.
Ik ben ook 19 en zelf heb ik ook 2 zoontjes, toen ik zwanger was van onze oudste was ik ook 17. En heb er ook geen spijt van!
het is een vervelende situatie maar het is niet iets onmogelijks. de h.a kan je doorverwijzen naar een maatschappelijk werker en die helpen je best wel goed, je zal natuurlijk ook zelf heel hard je best moeten doen maar het is zeer cker niet onmogelijk. gefeliciteerd met je zwangerschap en wens je heel veel succes.
je bent nog jong ja, maar dat zegt verder niks of je een goede moeder of niet bent. Ik vind het heel verdrietig te horen dat je (nog) niet op de steun van je ouders kan leunen in deze spannende tijd. Misschien kan je je gevoel op papier zetten voor je ouders, in gesprekken kan of durf je soms niet alles te vertellen, of lukt het om iets helemaal open en bloot te geven. Is dit geen optie, dan zou je kunnen gaan zoeken naar instanties die jonge moeders helpen, helaas weet ik er niet een uit mn hoofd, maar je staat niet alleen, al voelt dat misschien nu wel zo, probeer toch zoveel mogelijk te genieten van het nieuwe leven dat in je groeit. veel liefs
Ik vind dat je je hart moet volgen. er zijn tegenwoordig genoeg instanties die je kunnen helpen. Pleeg sowieso geen abortus als je er zelf niet voor 100% achter staat want hier ga je echt spijt van krijgen. Succes met deze moeilijke beslissing
hoooi, ik was even wat aan het lezen op deze site en kwam dit tegen. dacht even reageren. ik herkn jou verhaal. ik ben dan geen 17 maar 21 maar ook een jongen aanstande moeder ( nu 28 weken zwanger) de vader van het kindje wou dat ik het lied weg halen, vele keken mij raar aan toen ik het vertelde. maar ik heb mijn eigen gevoel gevolgt en met de dag wordt ik steeds gelukkiger met mijn beslissing..het is zeker niet makkelijk..maar het is te doen..ik studeer ook nog..en heb met mijn opleiding iets kunnen regelen dat ik er langer over mag doen. van de ib-groep krijg je toeslag als je een kindje krijgt..zo'n 450 extra per maand op je standaard beurs. rond komen moet wel gaan lukken dus. ik heb zelf de stap genomen om hulp te zoeken..en daar heb ik veel baat bij..VBOK dat is een hulp centrum voor jongen alleenstaande meisje..ze helpen je dingen op een rijtje te zetten en te helpen bij problemen..zoals geld, huis, en ongang van ouders..ik zeg bel is een x het zal je veel helpen..en volg je eigen gevoel..succes met alles..liefs
hallo meid, natuurlijk zijn je ouders geschrokken, ik was vorig jaar november 2007 ook onverwachts zwanger en was toen ook net 17 jaar, ik heb het van mijn ouders weg moeten laten halen, want ik had niks meer met mijn vriend en ik zat nog op school, ik heb dus abortus gedaan en heb er verschrikkelijke spijt van, inmiddels heb ik wel een mooi dochtertje en vraag me nog altijd af, wat zou het zijn geworden, hoe zou het nu zijn met hem of haar, ik zal het me nooit kunnen vergeven wat ik heb gedaan, heb er zo veel pijn aan over gehouden dat ik nu soms nog huil, gelukkig vangt mijn vriend het super op, ik wil alleen maar zeggen voordat je het gaat doen, denk er eerst 1000x over na! k wens je heel veel sterkt. kus Larrissa & Shania