Ik moet even klagen hoor. Ik ben nu ruim 38 weken en zo idioot moe... Ik kan alleen maar op de bank liggen! Ik kom al een week de deur niet meer uit, zo moe ben ik. Koken lukt niet meer, laat staan de rest van het huishouden... En daardoor ga ik stressen. Want hoe moet ik bevallen als ik zo moe ben? En hoe moet ik voor ons kleintje zorgen? Ik kan mezelf amper douchen en aankleden... En dan ga ik stressen omdat stress niet goed is voor de kleine... Kortom, t gaat niet zo lekker. Dat moest ik even kwijt.
Voor je kleintje zorgen wordt idd wat moeilijker. Niet teveel eisen stellen aan jezelf zou ik zeggen. Dan maar wat vaker een makkelijke maaltijd op tafel zetten of de pizzeria bellen en je kleintje pedagogisch onverantwoord wat vaker voor de tv parkeren. Ik heb momentel ook flink wat dagen ertussen zitten dat ik extreem moe ben. Ik laat de boel dan gewoon de boel en doe alleen wat ECHT moet. Ben wel blij dat t niet zo heftig is als met mn vorige zwangerschap, toen ben ik 9 maanden lang extreem moe geweest, elke dag weer. En bevallen gaat je echt wel lukken. Op het moment dat je beseft dat t gaat beginnen giert de adraline door je lijf, believe me...daar wordt je opeens heel wakker van.
Volgens mij hoort die vermoeidheid bij de laatste loodjes hoor... Hier precies hetzelfde verhaal.... moe, pijn, nergens zin in.... en heel erg afwezig.... "sorry, zei je wat?" is denk ik mn meest gebruikte zin nu..... Gelukkig is mn vent nu thuis....en helpt hij met het huishouden...en ons oudste ... (23 mnd)
Bedankt voor de harten onder de riem, kan het gebruiken! Ik doe niet veel meer dan huilen van vermoeidheid en ellende en dan voel ik me weer zo schuldig naar die kleine daarbinnen... Mijn geweldige hubbie doet echt alles in huis nu, inclusief mij troosten. Hoop zo dat dit snel bijtrekt!
Lekker huilen! Dat lucht mij sneller op dan het opkroppen. Die kleine in je buik overkomt daar niks van! Wij kunnen gelukkig erg lachen samen om mijn huilbuien en woede aanvallen
het is heel normaal hoor in je laatste zwangerschapsweken, ook dat afsluiten, dat is zelfs een zwangerschapssymptoom vd laatste weken, gewoon omdat je je mentaal aan het klaarstomen bent voor een gigantische verandering en een lichamelijk zware prestatie, rust lekker uit hoor als je lichaam erom vraagt er zit een compleet mensje energie te vreten he?
ik ben ook snel moe hoor. soms vraag ik me weleens af? wat heb ik nu gedaan vandaag? ( niet veel) en dan toch s'avonds gebroken zijn. schaam me er weleens voor maar het zal er bij horen waarschijnlijk!
Niet stressen hoor meis... het komt echt wel goed. Als je zo moe bent dan zie je alleen maar bergen, maar straks loopt alles vanzelf. En huppetee, weg met dat schuldgevoel, want daar schiet niemand iets mee op. Als je hoogzwanger bent MAG je ook lekker op de bank liggen (al is het de hele dag ).
Een dag niets gedaan hebben en toch bek af zijn dat herken ik wel. Ook het gevoel van je daar een beetje over schamen. Toen ik dat tegen mijn ventje zei, zei hij een heel waar woord... Niets gedaan? Hoe zo je hebt niet gedaan vandaag? Kijk eens naar je buik, je laat een mensje groeien!
Dat zegt de mijne ook ja! En daar heeft ie natuurlijk ook gelijk in. Ik zal maar gewoon proberen door te bijten, erg lang duurt het vast niet meer. Iedereen bedankt voor de steun...
Zodra het kan lekker gaan liggen en rusten. Geef jezelf er maar aan over en voel je niet schuldig. Zoiets stoms om te doen je bent hoogzwanger en je lichaam vraagt nu om rust zodat het straks hard kan werken. En huilen lucht enorm op (tenzij je hoofdpijn krijgt natuurlijk). Heerlijk dat je mannetje zo begripvol is, hij snapt dat je rust nodig hebt. Succes met de laatste loodjes
hier ook zo moe.. helaas kan dr weinig aan gedaan worden. eventjes alles zo makkelijk mogelijk maken..