Esmee is bijna 13 maanden en sinds 2 weken enorm eenkennig..Zeg maar gerust mega eenkennig.. Zodra ik haar op de grond zet als we op visite zijn dan is het meteen brullen/schreeuwen/krijsen en tranen met tuiten.. Hiervoor heeft ze er nooit last van gehad.. Ging ze bij iedereen op schoot en erg ondernemend.. Het lijkt wel of ik een geheel ander kind heb.. Bij de gastouder is het ook veel huilen en helemaal overtuur wanneer ik weg ga.. Is dit weer 1 van de fases? En hebben jullie tips?
tips heb ik niet echt. Tot twee maanden terug was mijn zoontje altijd eenkennig.... ik zou zeggen geniet ervan...maar ja niet iedereen vind het even leuk natuurlijk dat het kindje eenkenning is, ik zou het nu wel weer terug willen. vond het wel gezellig. Nu is paps de klos haha
Bedankt voor je reactie.. Genieten doe ik er totaal niet van.. Mijn kind hysterische achterlaten bij de oppas.. Als we op visite zijn hoef ik haar nog maar op de grond te zetten en het is al brullen. Hoe lang heeft het bij jou geduurd..
hier precies hetzelfde, huilen als i maar een stap verzet en voorheen nooit problemen gehad, ik denk dat het erbij hoort...helaas
vanaf geboorte tot aan twee maanden terug toen genoot ik er ook niet van, maar nu denk ik...was toch ook wel weer gezellig. Idd maakt het het wel anders als je je kind moet achterlaten, dan is het natuurlijk niet leuk
Ik heb er zelf nog geen ervaring mee maar ik las wat tips ergens op internet . -als je weggaat dan zeggen dan je weggaat ,kusje ,gedag en weggaan .Als je kindje dan huilt niet terugkomen want ,dan denkt je kindje als ik huil dan komt mamma terug . -als je op visite bent dan je kindje laten wennen aan de visite en even op je schoot laten zitten . ER stond nog meer maar dat weet ik niet meer .
Ik herken het heel goed! Mijn dochtertje is nu 16 maanden en was altijd heel sociaal en makkelijk. En nu.. ze wil niks anders dan bij mij hangen, ik kan mn kont niet keren of ze gaat krijsen! Maar ik heb nog een kleintje die ook dr aandacht wil, dus ik zit op dit moment de grootste deel van de dag met 2 kleintjes op schoot Opzich niet zo erg want ik weet dat het een fase is maar zelfs papa kan niks bij dr goed doen ! Dus ik lees ff met je mee! Ik hoop voor jou dat t snel voorbij is want je kindje huilend achterlaten is ook zo rot!
hier ook sinds een maandje eenkennig. echt raar want dat was ik eigenljk juist niet gewend van hem. hoopt ook dat het een fase is en snel voorbij gaat. buiten op straat vind hij het neit erg om gewoon te lopen, maar als ik hem bij bezoek op de grond neerleg is het ook krijsen
Sylvia, bedankt voor je reactie.. Het is dus niet leeftijdsgebonden, eenkennigheid. Hopelijk heb je snel weer een arm vrij Esmee zit ook het liefs de hele dag op schoot of hangt aan mijn broekspijp.. Bij opa en oma, en bij mijn vriendin is het geen probleem..
mijn dochter heeft het ook HEEEEEL erg gehad. Was ook niet leuk idd. Wat wij veel deden en doen is overdag gewoon dag zwaaien en daar een kiekeboe spelletje van maken. Leuk dus. Dag zwaaien is daardoor leuk geworden en we hebben altijd een lachend smoeltje als we weggaan. Op visite laat ik haar altijd gewoon even wennen, dan speelt ze maar bij mijn voeten. Dat is nog niet echt minder geworden.
Dag zwaaien en kiekeboe spelen doen we al wel.. En dit vind ze ook niet erg.. Maar het is vooral wanneer ik weg moet..
Sem is ook veel eenkenniger dan eerst. Vroeger vond hij het altijd leuk om bij anderen te zitten of gedragen te worden, maar dat is dus over. En als hij vreemde mensen ziet, dan kampt hij zich helemaal vast. BEn ik helemaal niet gewend. Ik hoop dat het niet zo lang duurt. Het grappige is, dat hij wel lekker flirt als ze niet te dicht bij komen, hihi
Oh wat herkenbaar! I.d. van afstand lachen en neusje op trekken zodat er gelachen wordt door de "tegenpartijd" Handje uitsteken wil ook nog wel maar dat is wel echt de grens..