Mijn zoontje is 15 maanden en heeft sinds een tijdje alleen nog maar oog voor alles wat niet mag en is met name geobsedeerd door snoeren, kabels, stekkers, stopcontacten etc. Als je zegt dat het niet mag gaat hij gewoon door, afleiden met iets anders lukt niet en samen spelen wil hij niet. Na 2 waarschuwingen zetten we hem in zijn kinderstoel in de gang. Hij vindt dit niet leuk, maar als hij er na 1 minuut uit mag gaat hij gewoon weer verder. Je kunt je voorstellen dat het dood vermoeiend is zo'n hele dag! We zijn blij als hij in bed lig en die negatieve sfeer doordat we continu moeten optreden is ook niet echt gezellig. Nog meer niet luisterende dreumessen en hoe gaan jullie ermee om? Het is de laatste dagen wel heel erg extreem omdat we al een week binnen zitten, eerst was hij ziek en nu ik. Normaal gaan we wel eens naar buiten, om boodschappen, wandelen op bezoek bij iemand, maar nu zit hij al 1 weekin dezelfde ruimte met hetzelfde speelgoed.Dus ik denk dat de verveling ook wel parte speelt. Maar toch...iemand tips?
Ik denk als je consequent blijft en altijd hetzelfde handelt en dezelfde regels handhaaft, dat het wel goed komt. Wij geven hier altijd duidelijk aan wanneer we voor de laatste keer waarschuwen dat iets niet mag, en dan gaat ze of in de hoek of in de gang. Als ik haar uit de hoek/gang haal herhaal ik altijd even waarom ze er staat en laat ik haar sorry zeggen en dan gaan we even knuffelen om te laten zien dat het weer goed is. Dit doen we elke keer, waar we ook zijn. En het functioneert goed, maar nu is mijn dochter natuurlijk wel wat ouder en kan ik haar ook al echt dingen duidelijk maken. Gewoon doorzetten, en consequent blijven, en soms vergt dat echt heel veel geduld.
We doen het precies zoals jij omschrijft, maar zoals je zegt jouw dochter is al iets ouder en begrijpt het beter. We blijven het wel zo doen, want dan kan hij er vast aan wennen Nog andere tips?
Wij doen het ook zoals bij moesje.... ineens krijgen ze het door dat het menens is. Tot die tijd.... geduld hebben en consequent blijven!
't Is een periode waar je ff doorheen moet, want dit is echt de tijd dat ze leren wat wel en niet mag. Wat je doet is dus hardstikke OK en het vergt gewoon even wat doorzettingsvermogen voordat je echt resultaat gaat zien. Om echter te voorkomen dat je echt in een negatieve sfeer terecht komt, kun je op bepaalde momenten er ook voor kiezen om je zoontje simpelweg weg te tillen bij de snoeren etc. Schat even in op welke momenten hij zeg maar doelbewust erop af gaat en bestraf die momenten. Maar er zullen ook momenten zijn dat hij spelenderwijs langs zo'n snoer komt, z'n aandacht er 'per ongeluk' op valt, enzo. Die momenten kun je ook hem gewoon even optillen, nee zeggen en hem ergens anders neerzetten. Blijft hij op de snoeren enzo af gaan, dan zou je ook de box even kunnen gebruiken, ofwel als time-out zodat je zelf even rust hebt, ofwel als straf: als je stoute dingen blijft doen, perken we je speelruimte even drastisch in... Succes!
Ik kan er over mee praten... Ik heb ook een ondernemend mannetje in huis. zeker als hij een paar dagen binnen zit is hij soms zo vreselijk ondeugend. Ik heb soms een vreselijke humeur als mijn man thuis komt omdat ik de hele dag aan het waarschuwen ben geweest. Mijn tips: - Zodra het kan buiten uit laten razen. - Mee laten helpen met kleine klusjes, dan voelen ze zich zo belangrijk en het is interessant. - Zet m op een plek waar je hem wel kan zien ipv op de gang, daardoor zien ze dat jij wel gewoon je gang kunt gaan en hij niet. Wij zetten Thomas op een stoeltje in de kamer en moet blijven zitten en dat vind hij veel erger als alleen in de gang staan. Het zal wel iets psychologisch zijn, maar bij ons werkte het! - Verder wat de rest zegt heel consequent zijn en blijven. Uiteindelijk heb je er namelijk echt profijt van! Sterkte ermee, want het kan soms echt heel vervelend en zwaar zijn!
Als Eefje iets niet mag zeggen wij altijd uh, uh tegen haar of zeggen wij nee. Zodra ze ergens aan zit en ze weet dat het niet mag zeg ze nu ook uh uh of knikt ze nee. Dus wij worden al gewaarschuwd door haar zelf als ze ergens aan zit Laatste keer bonkte ze tegen onze roestvrij stalen koelkast. Tja, dat is natuurlijk niet leuk als je deuken in je koelkast eraan over houdt. Dus zeg eerst uh uh, vervolgens blonkt ze nog harder tegen de koelkast :x ... daarna gaat ze per direct in de box. Ha ha... ik weet dat ze het niet leuk vindt en krijst heel de boel bij elkaar. Als ze is afgekoelt dan mag ze weet uit de box. Dan gaat ze weer door met een volgend thema... bijvoorbeeld op de knopjes van de printer drukken totdat er vanzelf papier uitkomt. En ik begin weer van voor af aan met mijn straf techniek.
Zoooo herkenbaar! Ons zoontje is ook 15 maanden en zoekt echt de dingen op, waar hij niet bij mag. Zo staat hij bij de hoek van de tv-tafel, wacht tot hij oogcontact heeft en gaat dan met een big smile naar de stereo, omdat hij doorheeft dat daar iets bijzonders mee is (mag hij namelijk niet). Hetzelfde geldt voor de tijdschriftenbak en de cd-kast. Als we hem zeggen dat het niet mag, begint hij gewoon hard te lachen! Ik dacht ook altijd dat als we maar consequent zijn, we het gedrag wel bij kunnen draaien. Maar daar ben ik nu van teruggekomen. Nu gaan we (dat wel!) consequent door met waarschuwen en na 3 waarschuwingen op de gang en wachten we tot hij wat ouder is en begrijpt dat het niet mag, dus dat hij er vandaan moet blijven. Zucht... Het begint nu te komen, dat hij zich makkelijk laat afleiden, een paar weken geleden lukte dat niet. Ik lees mee voor de tips van anderen groetjes, Natasja
Waarschijnlijk ben ik in jullie ogen een rotslechte moeder. Maar bij gebrek aan "veilige gang" (trap en dergelijk waar geen hekje tussenpast) treden we hier een beetje anders op. We zeggen duidelijk "nee" pakken hem op en verplaatsen hem. Als hij het drie keer na elkaar doet, pak ik hem ook op en zet hem in de hoek, doet ie het terug dan krijgt ie een patatje op zijn gatje 8) Uiteraard geen slag maar wel een verschiettik. Op zijn handjes doe ik dit absoluut niet, omdat dit veel te direct op zijn vel is. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel lijkt te helpen. gr
ik heb gister even naar het cb gebeld (over iets anders), maar heb gelijk even advies gevraagd. Ze vertelden dat de aanpak die we nu hanteren juist is, dus; 1 waarschuwing en bij 2e keer even een minuutje apart zetten (waar is voor iedereen anders) als je ze terug haalt weer opnieuw beginnen. Vooral niet boos worden, omdat het bij de dreumessen nog niet blijft hangen wat je zegt, ofwel ze vergeten weer dat iets niet mag. Om niet in de negatieve sfeer te blijven kun je ze ook afleiden of als dat niet lukt hetgeen wat hij doet eens negeren. Eigenlijk wist ik dit wel al, maar tis toch fijn te horen dat we het op de juiste manier doen.