Hallo, Ik moet echt even me ei kwijt.... Het is een nogal ingewikkeld verhaal. Na 6 jaar samen te zijn geweest met een jongen had ik vorig jaar besloten bij hem weg te gaan. Nu een jaar verder waar in ik sex heb gehad met een ander en hij, zijn we toch weer bij elkaar gekomen. Dit is nu zo'n 2 maanden geleden, in die 2 maanden hebben we het leuk gehad samen en hadden we zoiets van we houden het nog even voor ons en kijke waar het schip strand. Tijdens sex deed het soms zeer, net of hij tegen me blaas kwam, en kreeg last van me borsten. Eerst dacht ik misschien heb ik een blaasonsteking....... of ik ben zwanger... Zondag een test gedaan, en tja.... zwanger... nu 3 testen verder nog steeds zwanger de laatste test van van clearblue die dat je ook kan zien hoever ong, die gaf aan dat het +3 was.... Zondag heb ik een brief voor hem geschreven omdat ik het niet kon zeggen en heb die sávonds gegeven. Zijn reactie was a la minute, het kan niet en abortus. Als redenen gaf hij: Dat we pas weer 2 maanden bij elkaar waren, Dat hij niet weet of het echt van hem is, Dat de ouders het niet goed zullen vinden, Hij net nieuw werk heeft, Hij nog naar school moet. Ook zei hij dat hij ooit wel kindere wilde en van me houd, maar dat het nu niet kan.... Hij zei we hebben het kind niks te bieden... Mijn gedachte daar over zijn anders.... Ik leef niet op straat, ik heb een huis, ik heb werk, en heb me eigen beste wil om te zorgen dat het kind niks zou ontbreken. Ik kon niet gelijk zeggen dat ik abortus wilde, ik denk dat ik daar heel veel spijt van ga krijgen.... Eergistere is hij nog langs geweest, hij zat toen aan me buik en maakt e een paar opmerkingen, waaruit in mijn ogen bleek dat hij het misschien heel stiekum wel leuk vond... Maar gistere avond kreeg ik een sms.... een sms nog wel. Dat hij er mee stopt, en niet verder met me gaat. Ook vermelde hij dat hij het kind niet gaat erkennen. Later kwam ik er achter dat hij bij z'n ouders zat, na mijn id hebben ze heel erg op hem ingepraat.... ik ben van mening dat je als ouder zijnde ook de plicht heb te zorgen dat je kind als ie iets gedaan heeft verantwoordelijk is voor de gevolgen er van. Ben nu echt radeloos en weet niet wat ik moet doen.... Ben bang het me moeder te vertellen, maar zonder dat ik haar mening er over heb kan ik geen besluit nemen.... als ik besluit het te houden wil ik dat ze 100% achter me staat, dit omdat ik me vader niet meer zie, en verder weinig steun zou krijgen.... Sorry moest het even kwijt, en hoop advies in te winnen. Groetjes Natasja
Hallo natasja, Ik zit net je verhaal te lezen en tot mijn verbazing zijn er nog weinig goede mannen over. Begrijp me niet verkeerd maar als je hier zo leest wordt je er gewoon droevig van. Wat een eikels. Ik heb hier geen ervaring mee kan alleen maar zeggen: Vertel het tegen je moeder, ze zal misschien wel schrikken maar als je alles eerlijk uitlegt begrijpt ze je misschien. en staat ze achter je. Ik kan ook niet zeggen of je wel of geen abortus moet doen. Alleen: Volg je hart en je gevoel. en luister niet naar anderen alleen naar jezelf. Trouwens wel een stoere kerel dat hij het per sms uitmaakt. Ik hoop dat je hieraan wat steun kan vinden en als je wilt praten kan je altijd een pb sturen xxxx jessey
Allereerst vind ik het een laffe kerel... Sorrie hoor... Maar jullie waren er samen bij dat het kind verwekt is.. en dan draag je ook gewoon samen de verantwoordelijkheid... Zo ouderwets ben ik dan wel weer... Het dan ook nog eens per sms uitmaken... sorrie... En dan een kind niets kunnen bieden als argument... daar kan ik ook niet bij.. Hij kan wel gemeenschap hebben met meisjes... Daar zitten risico's aan... Ook in 2009 nog steeds! En dat noemen ze dan nog steeds: "Wel de lusten.. niet de lasten!" Ik vind het geen redenen om een kind te laten weghalen... Het is geen wegwerpartikel! Het is een nieuw leven waar je zuinig mee om moet gaan... waar je ontzag voor moet hebben omdat het zo een wonderlijk iets is dat het kan! Ik ga je niet zeggen wat je moet doen... Die keus is aan jou! Het is jouw kind... jouw lichaam... jouw verantwoording... Weet wel dat wat je ook besluit... Er is geen weg terug...! Misschien helpt het te weten dat ik alleenstaande moeder ben en dat ik een dochter heb en een tweede op komst en dat we het hier heeeel goed redden en dat we zielsgelukkig zijn samen! Wat ik hiermee wil zeggen is dat je geen man nodig bent... dat je zijn goedkeuring niet nodig hebt en zijn geld niet... Het is te doen in je uppie! En een kerel die zo met je omgaat... die zou ik niet eens willen! Ik zou mezelf veel meer waard vinden... Ergens loopt een lieve man voor je rond meid... die het allemaal wel kan waarderen... en die je op handen draagt en die wel zijn verantwoordelijkheden neemt.... Overigens wanneer je besluit het kind te houden of in ieder geval de zwangerschap uit te dragen heb je meerdere keuzes he.. Je kan er dan nog voor kiezen het kind door iemand anders te laten opvoeden of het zelf te houden. Meer keuzes dan bij abortus... Succes meid! En ik hoop dat welke keus je ook maakt het een keus zal zijn die echt door jou gemaakt is! Een keus waar jij tevreden over bent en waar je geen spijt van zult krijgen!
Hoi meisjes... In ieder geval al heel erg bedankt, had een afspraak voor een echo staan op de 23ste, maar die heb ik gelukkig net kunne verzetten naar morgen. Dus morge avond ga ik het mijn moeder ook vertellen, en hoop dat ze er voor me is.... Liefs
Succes morgen meid! En je kan ook altijd hulp zoeken he... bij een huisarts... FIOM... etc. Wellicht kunnen zij hulp bieden? Informatie geven? Bemiddelen evt. tussen jou en je moeder? Je aangeven hoe je het het best naar je omgeving toe kan vertellen?
Hey meiden! Ben net terug, en ben 8 weken en 4 dagen zwanger.... Vanavond komt me moeder hier heen en ga ik het haar vertellen. Ik ga gewoon van het ergste uit... dan kan het alleen maar mee vallen. Echt zo bizar, het is gewoon echt al een klein mensje, hartje hoofdje enz.... Heel stiekum ben ik ook best blij nu! Liefs
@ natasja Hee wat mooi. gelukkig dat alles goed is. Ik hoop dat je moeder het positief opvat maar dat zal wel lukken denk ik. Heel veel succes en blif je topic even volgen. Denk aan de kleine das het belangrijskte xxx
Gefeliciteerd met je zwangerschap meid! Ik zou zeggen ga voor je kindje! Met n 'man' die nog doet wat ze ouders zeggen kom je ook niet verder... Veel geluk!
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Bijzonder gevoel he. Hoop voor je dat je moeder positief reageert. Maar ook als dat niet zo is, onthoud dat ze ook bij kan draaien he. Wellicht schrikt ze als ze het hoort, het zal niet haar toekomstdroom voor jou van haar zijn, net ongepland zwanger en in de steek gelaten. Maar doe wat je hart je ingeeft. Ik duim voor je voor een posi reactie.
Hoi hoi iedereen! Gistere was het moment daar.... en heb het me moeder gezegd. Ze schrok wel maar was heel realistisch. En we hebben samen besloten dat ik het laat komen en ze me er voor 100% in steunt. Toen ze de deur uit ging, vond ze het eigenlijk ook heel leuk en zei ze: Nu merk ik wel dat ik echt oud wordt.... IK WORDT OMA. Samen met de hulp van me moeder, en me beste vriendin en haar man, en me werkgever gaat alles helemaal goed komen! Kan nu echt niet wachten tot me buikje gaat groeien, en ik het aan heel de wereld mag vertellen en laten zien. Deze zwangerschap heeft voor mij nu een dubbele betekenis.... eergistere is mijn overgrootoma van 97 overleden, en ben ik van mening dat misschien wel verband heeft met elkaar, 1 leven weg genomen, en aan mij de eer, een mooi en nieuw leven mij me te dragen. Liefs Natasja
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Super dat je ouders je steunen en je moet die jongen gewoon links laten liggen,die weet niet wat hij mist! Je kunt het hoor meid!
Fijn dat je moeder positief reageerde! Jij en de kleine komen er wel! Probeer nu te genieten van je zwangerschap! liefs Shaar
@ natasja23 echt super dat je moeder zo positief reageerde. Ik ben echt blij voor je dat je in ieder geval mensen om je heen hebt die je steunen. Jij en je kindje zullen niks te kort komen. Geniet van je zwangerschap want voor je het weet heb je je kindje in je armen. Laat die gast de k**** krijgen. xxxxx jessey ps ben echt blij voor je
Natas... Super dat je moeder zo goed reageerde en dat ze er blij mee is! Jullie gaan het vast super krijgen zo saampies! En geloof me... Het is echt een wonder! Geniet er lekker van meid! En hou je bezig met de dingen die belangrijk zijn... Niet meer met die nietsnut dus
hoi natas wat een super vehaal zeg maar wat super dat je moeder er ook zo achter staat heel mooi ik hoop dat het kindje goed en gezond op de wereld mag komen en heel veel sucses jij meid. groetjes dikke knuff koos
Wat super! En wat fijn he..om de hulp en steun van je moeder te hebben Dat was voor mij persoonlijk zelfs nog belangrijker dan de mening van mijn partner. En nu genieten meid
Beste Natasja, Hey sorry dat het echt kut overkomt maar ik ben zo boos op jouw vriend en zijn ouders. ze kunnen echt de schijt krijgen! Al die redenen die hij opgaf van ik zit nog op school nieuw werk allala dus een baby kan nu niet! is de grootste onzin. alsje wilt kan het want meis bij ons is het precies hetzelfde! mijn vriend zit nog op school en werkt ok e zijn dan wel langer bij elkaar maar we woonden niet eens samen! maar je studie kan je makkelijk combineren met vaderschap! nieuwe baan nou dan is het vast een parttime baan want hij zit nog op school..en daarnaast jij werkt je hebt je huisje ach laat ie het heen en weer krijgen! en van zijn ouders vindt ik het heel erg dat ze hem zo erg beinvloeden dat hij afziet van de zwangerschap terwijl hij het mischien steikem ergens wel hartstikke leuk vindt en hij nu aan het idee begint te wennen. praat met em en maak em duidelijk dat het niet zijn ouders zijn die zo een keuze mogen/kunnen/moeten maken! het is jullie kindje dus jullie beslissen wat er gebeurt of zijn ouders dat nou leuk vinden of niet. en dat ie er even bij moest zeggen dat hij het kind niet gaat erkennen..dat werkt alleen in zijn nadeel als hij toch nog beslist om ermee verder te gaan want hij heeft dan geen enkele inspraak op het kindje. en jij bent de gene die bepaald of hij de baby mag erkennen niet hij!