hahaha, ik lach me helemaal suf =D> Ik was 17 toen ik beviel van de eerste, mooie standaard bevalling van 10 uur.Toen eht erg zeer begon te doen riep ik de alom bekende: dit kan ik niet! Om vervolgens bij bijna 10 cm ontsluiting rechtop in mijn bed te gaan zitten en bloedserieus te zeggen: 'zoek het maar uit, ik doe niet meer!' Verloskundige en mams wisten niet hoe ze het hadden, HOEZO, je 'doet' niet meer?! Bij de tweede heb ik volgens mij alleen maar oerkreten gegromd, elke keer als ik een wee had kwam er een keihard, vanuit het diepst van wezen komen: Mwoewhaaaaaaaaaarghhhhh! Toen moest ik met weeen de trap op (snelle bevalling van 2,5 uur) en halverwege de trap kwamen de persweeen! Kind kwam eraan, ik wilde niet meer voor of achteruit, ze hebben geluld als Bruman om me op dat bed te krijgen. Nog een paar oerkreten en madam was er
oh ja, bij d eerste riep ik vlak voor het moment van totale weigering:'ik wil naar het ziekenhuis, ik wil ene prik, NU!'
Ik kneep zo hard in de buik (het eerste dat ik te pakken kreeg) van mijn toenmalige partner dat hij het uitschreeuwde van de pijn. Ik reageerde van man stel je niet aan, dít doet pas pijn! Ook heb ik regelmatig geroepen dat iedereen van me af moest blijven als ze weer aankwamen met koude washandjes e.d. En ik heb de verloskundige erg kwaad gemaakt omdat ik op een gegeven moment weigerde te persen. Ik smeken, nee deze ene wee a.u.b. niet, de volgende doe ik wel weer mee....
Ik maakte ook een oerkreet, ik schrok er zelf van en mijn man nog erger haha. Hij dacht echt:"wat is dit, waar komt dat geluid vandaan. Toen ik klaar was met m'n oergeluid zei ik:"huh, wat was dat?"haha. O'ja en tijdens het hechten vroeg ik om de 2 seconde, ben je al klaar?en lag constant te draaien waardoor ze nog langer bezig was, al dacht ik op dat moment:"als ik blijf draaien geeft ze vanzelf wel een keer op. Nou, niet dus haha(gelukkig maar)
Ik was heel rustig tijdens de weeen. De gyn en verpleegsters vonden mij er zo ontspannen uitzien! (nou schijn bedriegt kan ik je vertellen) Na 16 uur heftige weeen zonder enig resultaat heb ik ze vriendelijk verzocht "die weeen uit te zetten". (wee-opwekkers) Uiteindelijk is het toch een keizersnede geworden na 21 uur weeen.
ik heb tegen mannetje gezegd dat ik nooit meer een 2e wilde en tegen de verpleegkundige zei ik heel kattig "JA DAT WEET IK NU WEL!" (nadat ze 4x hetzelfde herhaald had) toen de persweeen begonnen was ik het allemaal al weer kwijt en toen Jenna op mijn borst lag wist ik niet eens meer hoe die weeen voelde "ongelovelijk" waren de woorden van het elftal aan verpleegsters, gyneacologen etc die erbij waren. ow ja en toen ze een ruggeprik wilde zetten en het 1,5 uur duurde voor de anesthetist (zoiets) kwam heb ik wel 100x gevraagd wanneer die man nou kwam.... het bleek een man te zijn en uiteindelijk na 2x proberen lukte het niet toen zei die vrouw zelf "had ik nu maar een man geweest he" hahahaha en wat ook wel grappig was toen de weeen begonnen zei ik dit tegen een verpleegkundige zij zei "lijkt me niet want dan kan je echt niet meer lachen" dus tijdens de weeen zei ze (zij was er 24 uur laten weer bij omdat zij avonddienst had) "zie je wel dat je niet kunt lachen als je echt weeen hebt" ik heb toen met alle moed een lach eruit geperst maar het lukte wel
hahaha dat is allemaal niets vergeleken bij mij: komt i dan he ik heb de eerste 9 cm lachend gedaan en vroeg aan mijn man waarom die andere vrouwen nou zo zeikten. dit viel hardstikke mee en zo wilde ik er nog wel tien, toen ik op 9,5 cm zat kreeg ik een weeenstorm en geen cm erbij. dus was vreselijk. toen heb ik gezegd waarom ze me dit aandeden als ik een autoongeluk had gehad had ik toch ook een prik gehad?. ook heb ik mijn man gesmeekt om een keizersnede. ik heb ook nog tegen de vk gezegd dat dit mensonterend was en dat ze haar werk niet goed deed. later kreeg ik een infuus met weeeopwekkers omdat de ontluiting stopte maar toen kreeg ik ook pijnbestrijding via een knopje die je zelf kon bedienen (heb als een gek op dat knopje gedrukt hihih ). toen werd ik zo stoned als een garnaal en heb tegen de vk gezegd dat ze de beste van de wereld was en ik haar superlief vond toen donique uiteindelijk na twee uur persen er was werd ze op mijn buik gelegd maar ik begon met mij hele lichaam te trillen en was doodsbang dat ik haar liet vallen. dus ik heb ze vriendelijk gevraagd of ze haar weg wilden halen want anders liet ik haar nog vallen. toen lachten ze en zeiden dat dit heus niet zou gebeuren. toen ben ik kwaad geworden en heb gezegd dat ze donique NU aan mijn man moesten geven anders liet ik haar nog flikkeren daarna kwam de placenta niet los en kreeg ik prikken en stonden ze aan de navelstreng te trekken. toen heb ik gezegd dat ze maar uit alle macht dat ding eruit moesten werken want NO WAY dat ik nu ik zelf mijn meisje eruit had gewerkt ik nog naar de OK zou gaan!
ja nou de eerste 9,5 cm was ik erg lief en heb ik leuk met de vk gepraat! tijdens mijn weeen zelfs (daarom geloofden ze eerst niet dat het weeen waren) volgens hun kan je normaal niet praten tijdens je weeen. nou dat heb ik geweten die laatste K*T cm. ik heb ook nog gezegd dat als ik verloskundige was ik iedereen een prik zou geven . hihihih maar toen ik eenmaal die prik had gehad was ik weer een engeltje! en wilde zelfs gaan slapen. maar toen kreeg ik persweeen en ga dan maar eens slapen
Ow ik heb me echt kapot gelachen ,hahahaha Heb echt van die lachkicks gehad Gisteravond al en vadaag doorgelezen,haha t is ,maar goeddat het er nu even niets meer te lezen valt ,ik denk dat mijn baby echt van slag was/is ,want ik voel hem al sinds gisteren t/m vandaag heel de dag al op misschien af en toe een half uurtje na. Ik denk dat hij dacht dat ik nu al weeeen had!
Jeetje aan het eten terwijl je zit te persen..... Je hoort toch geen gevoel daar te hebben.... Dat je de hectingen voelt.... Zijn ze met me aan het dollen ofzo dat het niet pijn doet tijdens de hechtingen.......................
Zeiden ze idd ook tegen mij! Echt heel irritant, want dan gingen ze steeds de wee-opwekkers nog hoger zetten! Maar ik vond het praten juist prettig want zo kon ik die weeen redelijk opvangen!
Ehm, knippen deed geen pijn.. voor het hechten werd ik wel verdoofd, dus die prik voel je flink, maja ook het hechten voel je hoor..... Ik was alleen zo onrustig dat ik mn beebje niet vast kon houden
Ik vond het hechten geen pijn doen. Ik voelde de bovenste laag wel, maar ookdat vond ik niet heel pijnlijk. De verdoving voel je wel, mar bij de tandarts heb ik pijnlijkere prikken gehad
bij mij was het hechten een hel.. maar volgens mij was het meer omdat het zo gevoelig daar was dat ik echt helemaal niets meer kon verdragen en bij elke aanraking daar werd ik helemaal gek. het brandde en het deed pijn. zie echt het meest op tegen het hechten.
Tijdens de weeën heb ik alleen maar gekreund en gegromd, dus dat viel wel mee eigenlijk. Het hechten deed daarentegen zo zeer dat ik heel hard in AUWW riep en, nog veel erger, van schrik met beide handen in mijn kindje kneep.....hahaha, de arme ziel.
ja ik ook dus en lachen volgens hun moet je eerst gillen en zweten wil je echte weeen hebben nou het KAN dus ook gewoon anders, okay ik keek soms wel als een boer met kiespijn al lachend ... (wat wel grappig eruit zag volgens mijn man) maar ik praat mijn zenuwen zoiezo altijd weg (daarom ben ik bang bij de tandarts, kan ik niet praten )
Mijn vorige bevallingen zijn alweer een heeeeeeeeeeeeele tijd geleden. De oudste kwam in 4 uurtjes en toen wist ik nog niet dat ik zo snel was. De verloskundige was wel geweest aan het begin,maar zou pas uren later weer terug komen.Waarop ik midden in de nacht mijn (ook hoogzwangere) schoonzusje uit bed heb laten bellen en ik maar roepen WAAR BLIJFT ZE NOU!ze doet er toch geen uren over om hier te komen.Ondertussen hing op de wc aan een wcbuis met mijn hand,want ik had uitgevonden dat dit hielp te roepen:IK DOE DIT NIET MEER!IK GA SLAPEN! dit icm WAAR BLIJFT ZE NOU!IK WIL S.Ze was er in werkelijkheid in 10 minuten Snel naar het ziekenhuis gereden....zonder de verloskundige nog steeds,die weigerde nog te komen,want volgens haar kon het allemaal niet zo snel.Toen ik aan kwam mocht ik gelijk persen en iemand zei:het heeft geen haar.Waarop ik riep:ik wil geen kale! Toen ze geboren was zeiden ze:kijk je kindje en ik zei:fijn,mag ik dan nu slapen Later toen iedereen weg was heb ik uren naar haar liggen kijken. Bij de 2e kwam mijn exman mijn lievelingseten brengen en ik zei:ben je wel goed bij,ik moet hoef geen eten...ik heb weeën!En toen het tijd was om naar het ziekenhuis te gaan,stond ik onder de douche en riep ie:we moeten gaan en ik riep terug:ik sta hier prima! Deze keer was ik dus wel op tijd in het ziekenhuis en weer geloofden ze me niet dat het snel zou gaan.En ik vond het zo koud in die verloskamer,dat ze de kachel hoger moesten zetten.na een half uurtje riep ik:JEZUS,WAT IS HET HIER WARM,ZET GVD DIE VERWARMING LAGER!Tegen mijn exman zei ik dat ie van me af moest blijven toen hij de rugweeën weg masseerde,waarop hij braaf stopte en weg wou lopen en ik riep:waar denk jij heen te gaan!Toen ik al aardig wat ontsluiting had zei er elke keer zo'n verpleegster:nou nou,eerst leek het alsof je kindje vandaag niet zou komen,maar moet je nu zien.En dat wel 10 x...grrr....ik heb er niks van gezegd,maar dacht wel:als je nou je kop niet houdt. Toen ik persweeën kreeg,moest ik stoppen,omdat de navelstreng 2 keer om mijn dochter haar nek zat,maar ik riep alleen maar:dat kind moet eruit! (is goed afgelopen hoor) en ik heb bij de 2e ook de hele tijd gezegd:ik heb dit toch al een keer gedaan,hoe ben ik er bij gekomen het nog een keer te doen. Tsja.....met een beetje geluk,mag ik dit in september weer doen... En mijn huidige man is echt een lieverd en ik heb hem al gewaarschuwd....ik ben bang dat hij een beetje getraumatiseerd uit de bevalling gaat komen want hij is nogal van het grappig doen.Ik zei tijdens mijn HSG al,dat ie zo een blauw oog ging krijgen als ie ook zo ging doen tijdens de bevalling.
Alleen met het hechten! @#$%^&*()_+_)(*&^%$#@! !@#$%^&*()_(*&^%$#@!~@#$%^& Ik zal het netjes houden,denk dat het zo wel duidelijk is niet? Ik werd 2 keer bijverdoofd maar er ging echt wat goed mis! Voelde ALLES, en kon precies vertellen hoe en wat en daardoor wist ze dat ik niet loog! Ze begreep echter niet waarom het niet verdoofde......... maar goed het deed F*king pijn! De bevalling zelf: zou het zo over doen