als je jong bent kunnen je hormonen net zo goed niet kloppen ik ben 27 en mijn hormoonwaarden zijn niet goed (tegenwoordig komt dat steeds jonger voor) er zijn ook meer gezondheidsproblemen in het algemeen dus vind ik niet echt van toepassing. Chromosale afwijkingen zijn niet perse erfelijk dus ook niet van toepassing En ja tuurlijk maakt het uit of het een afwijking heeft ja of nee, dan kan je voorzorgsmaatregelen nemen om bv je kindje de beste start mogelijk te geven (bv inleiden in academisch ziekenhuis) zonder dat kan een kindje MET afwijking wel overlijden en DAN niet, dus je kan het ook als extra prenatale zorg vinden, je HOEFT het niet weg te laten halen maar je bent wel voorbereid. Kortom je vragen zeggen allemaal dat je alsnog zou moeten testen volgens de informatie die je hoort te krijgen..
Ik ben het hierin helemaal eens met IMD... Zoals ze als zegt ze kijken idd niet alleen naar down syndroom... Ik heb de test namelijk wel laten doen... En ben blij dat ik het gedaan... Ze kijken overal naar van de grote van het hoofdje tot of het maagje en de niertjes werken... Je moet hierin zelf een beslissing maken of je dit wil laten doen...
Ja, en in je laatste opmerking geef je precies aan waar het hierom gaat: het is een eigen keuze (en gelukkig mag dat in Nederland). Ik vind het heel goed dat imd voor haar mening uitkomt (dat mag gelukkig ook in Nederland) maar ik vind haar net wat te dwingend overkomen (en dat is dan weer mijn mening) On topic: ook wij hebben na er goed over nagedacht te hebben wat voor ONS de toegevoegde waarde zou zijn, ervoor gekozen geen combinatietest te doen.
Wij hebben het niet gedaan. Bij mij hadden ze gezegd als je geen vlokkentest of vruchtwaterpunctie wil laten doen kun je beter helemaal de test niet doen. Ik wilde dat niet want er is nog steeds een kans op een miskraam als je de vlokkentest of vruchtwaterpunctie doet. En er was geen extra reden om het te doen. Maar je moet er zelf gewoon heel goed over nadenken en dan beslissen wat jij wil want daar gaat het om. Neem goed de voor en nadelen voor je en maak je keus.
WIj hebben de combinatietest wel laten uitvoeren. Ons is nadrukkelijk verteld dat het alleen de kans op syndroom van down weergeeft. Dus niet andere afwijkingen. We hebben van te voren goed besproken wat we bij een bepaalde uitslag zoudenwillen doen. Onze uitslag was 1:450 en dat zat boven de grens waarop we verder onderzoek willen. Dus we hebben het daarna ook los gelaten.
Wij hebben het wel laten doen, maar ik ben nog steeds bang dat mn baby iets heeft. En alsik het neit had laten doen dan had ik misschien weer spijt gehad omdat ik dan nu meer zou weten. Het is altijd een kansberekening. Bij ons kwam er 1:4864 uit. Maar als je dan weer iemand ziet die ouder is met uitslag 1:50.000 ofzo dan denk ik weer. Waarom is mijn uitslag dan zo laag.
Ik denk dat je jezelf ook af moet vragen wat je met de uitslag gaat doen. Als je een slechtere uitslag krijgt, ga je dan ook verder onderzoeken? Zo ja, met welk doel? Wil je het kindje weg laten halen of wil je voorbereid zijn op wat er gaat komen? (hmm, dit laatste klinkt een beetje cru, maar zo is het niet bedoeld ) En idd de vragen die WhinneythePooh ook al aangaf. Wij hebben besloten om het beide keren niet te laten doen. Het is toch een kansberekening (de combinatietest) en dan weet je eigenlijk nog niks. Je zult dus nog meer onderzoeken moeten laten doen om daadwerkelijk een goede beslissing te kunnen nemen. En die onderzoeken brengen toch ook weer flinke risico's met zich mee... En wij hadden allebei ook ziets van, er kan altijd iets gebeuren waardoor je een gehandicapt kindje krijgt. Je moet niet alles willen controleren... (onze mening)
wij hebben ook besloten het niet doen wij willen het gewoon niet weten heb inmiddesl al 3 gezonde kinderen en nu ik weer zwanger bent hoop ik dat deze ook gezond zal zijn maar zoiezo laat ik het niet weghalen het is me kindje en he tleeft al in me zou he tniet kunnnen vandaar
ik heb het wel laten doen.. gezien mijn leeftijd een weldoordachte keuze.. was bij ons de uitslag uiteindelijk slecht geweest, was hier de keuze gemaakt om zwangerschap af te breken. bij mijn vorige zwangerschappen heb ik het niet laten doen.. was toen stuk jonger en het werd je toen ook niet aangeboden.. omdat je niet in een risicogroep viel. Je moet voor jezelf paar dingen op rij zetten.. nl hoe ouder je bent, hoe betrouwbaarder de combinatietest is. bij iemand halverwege de 20 halen ze nl met die test 6 van 10 kindjes met bv down eruit.. op mijn leeftijd 9/10 van de 10. Wat zou je dus willen doen met de uitslag mocht die niet goed zijn?
Mijn oudste dochter heeft een zeer ernstige meervoudige handicap. Haar chromosomenafwijking is niet iets wat uit een combinatietest of wat voor soort test dan ook naar boven zou komen... dus voor ons ook de reden om nu geen testen te laten doen... Voor mij blijft het dus nog steeds maar een beperkt iets..
Wij hebben het wel laten doen. Ik heb van tevoren niet bedacht wat ik zou 'doen' als de uitslag 'niet goed' zou zijn, maar ik ben 35 en ik wilde in ieder geval weten waar ik aan toe zou zijn. Het is een keuze die iedereen persoonlijk moet maken, waar je je goed bij voelt, er is denk ik geen goed of fout. Ben blij dat ik het wel gedaan heb. Ik was zo nerveus omdat het al 3x is misgegaan, dat ik me ook hierover druk maakte. Nu weet ik dat de kans klein is, maar het is geen garantie, dat weet ik. Het heeft mij in ieder geval gerustgesteld. Ik ga geen vervolgonderzoek doen, want ik wil geen verder risico lopen, nekplooimeting en bloedtesten is risicoloos en ik weet genoeg, de rest zien we wel na de bevalling ...
Ik heb het niet gedaan en eigenlijk om een reden die ook wel weer reacties op zal roepen dus ik zal het voorzichtig proberen te brengen Persoonlijk 'vertrouw' ik op de natuur, uiteraard in mate, maar het gaat mij te ver om zoveel prenatale onderzoeken te doen zonder duidelijke aanleiding. Want wanneer gaat het verder, kunnen we al testen wat voor IQ ons kindje krijgt? Of kunnen we al zien of hij een spraakgebrek krijgt? Áls er uit zou komen dat er iets mis is dan zou ik toch geen flauw idee hebben wat ik met die kennis zou moeten. En als het iets is waardoor het kindje de geboorte bijvoorbeeld niet zou overleven, hoe hard het ook klinkt, dan had dat zo moeten zijn... Ik denk ook dat het meespeelt dat ik ook veel met gehandicapte kinderen heb gewerkt en ik dus nooit een zwangerschap om die reden zou afbreken. Aan de andere kant ken ik persoonlijk een gezin waarbij uit de 20-weken echo iets mis bleek te zijn en ze toen de keuze hebben gemaakt om de zwangerschap te laten afbreken. En een gezin waarbij ze het op natuurlijke wijze hebben geboren laten worden, helaas ook overleden. Ik weet wel dat dit laatste gezin er meer 'rust' mee heeft. Natuurlijk begrijp ik het eerste gezin net zo goed als het tweede gezin, alleen iedereen mag zelf een keuze maken. En dan is het maar net óf je die keuze wil maken. Behandelen tijdens de zwangerschap komt trouwens heel weinig voor en ook dat vind ik eigenlijk te ver gaan... Bij de gezinnen waar ik het over had kon het bij 1 gezin, maar dan was de kans ontzettend groot dat dit haar laatste zwangerschap zou zijn en de ongeboren baby het evengoed niet zou overleven... Ook weer een keuze die ik niet zou WILLEN maken...
Wij hebben hel bewust geen combinatietest laten doen, ik zal proberen om onze overwegingen zo duidelijk mogelijk weer tegeven. Voorop stond voor ons dat een kindje met Down of een andere chromosoomafwijking welkom is. Van tevoren wilde ik alleen wel een test doen om voorbereid te zijn, te weten dat je een kindje met een handicap gaat krijgen. Na het lezen van de informatie van de verloskundige ben ik daar anders over gaan denken. Ten eerste is op mijn leeftijd (eind 20) de test niet erg betrouwbaar; 3 op de 10 kindjes met Down worden niet ontdekt in de test. Een test geeft sowieso geen zekerheid op een gezond kind (er zijn zoveel afwijkingen), maar op jonge leeftijd dus ook lang geen zekerheid op een kind zonder Down. Ten tweede zouden we bij een verhoogde kans een vlokkentest of vruchtwaterpunctie moeten laten doen, wat een kans op een miskraam geeft. Die kans is weliswaar heel klein, maar dat is de kans dat ik nu een kindje met een afwijking draag ook. Aangezien we het kindje toch willen houden, vonden we het onzinnig om zo'n risico te gaan lopen. Als ik een kindje met Down of een andere chromosoomafwijking niet zou willen, is zo'n test wel nuttig. Maar bedenk dat (zeker voor jonge moeders) die test geen zekerheid geeft. Wij laten wel een 20-weken echo doen. Dat onderzoek is niet gevaarlijk en levert wel veel nuttige informatie op. Als dan blijkt dat er iets mis is, zijn we ruim op tijd om af te spreken om in het ziekenhuis te gaan bevallen als er extra postnatale zorg nodig is.
Pff moeilijk onderwerp. Ik moet deze beslissing volgende week dus ook gemaakt hebben, voor de 1e echo. Ik ben er nog niet uit, en dat wordt met al die verschillende meningen hier ook niet makkelijker! Maar iedereen heeft zo zijn eigen logische standpunt. Ok ik ben nog vrij jong, en het komt in de familie niet voor. Maar ik weet wel dat áls mijn kindje het syndroom van down zou hebben, ik de zwangerschap zou laten afbreken. Omdat ik de zorg voor zo'n kindje in mijn eentje gewoon niet aankan. En dan denk ik aan het belang van het kind, niet aan mezelf. Maar ik weet ook dat het maar een kansberekening is, en dat ik met de kans van 1 op 4000 er niet geruster op zou zijn dan met de kans van 1 op 400. Want iemand moet die ene zijn.. Dus als iemand nog een tip heeft om mijn keuze makkelijker te maken, graag..