wie ook niet gebloed terwijl hartje niet meer klopte?

Hoi Nisa,

Geen ervaring hierover bij mij,maar volgens mij ga je pas bloeden als je HCG onder een bepaald niveau daalt.Dacht ik hoor....ergens gelezen te hebben.

Groetjes en sterkte!
Suzanne

 

Helaas heb ik daar ervaring mee.
Heb intotaal 2 mk's gehad en allebij verschillend.
Bij m'n eerste mk had ik nog helemaal geen echo's of wat dan ook gehad.
Was zo'n 10 weken en kreeg ineens bloedverlies.
Dat was op een woensdag.
Ik kon pas die aankomende maandag terecht bij de vk voor een echo.
Ben wel meteen naar de ehbo gegaan...maar daar controleerde ze alleen of mijn baarmoedermond nog gesloten was.
Verder was het dus tot die maandag afwachten.
Die zaterdag kreeg ik last van vreemde krampen en ben naar de wc gegaan en verloor ik stolsels bij het leven.
Daarna was het bloeden praktisch over.
Eindelijk die maandag voor de echo en toen bleek mijn baarmoeder al leeg te zijn en was zelfs al wat gekrompen.

Maaarr...mijn 2e mk verliep heel anders.
Ik wist niet hoelang ik zwanger was (door de pil heen) en kreeg mijn eerste echo toen ik 5 weken ver was.
Er was natuurlijk niet veel te zien...vruchtzakje en dooierzakje.
Met 8 weken en 3 dagen weer een echo gehad.
Daar was een mooi klein kiindje met een stevig kloppend hartje.
Was zelfs al wat aan het zwaaien.
Ik was er bijna zeker van dat het wel goed moest zitten nu.
Met 11 weken en 3 dagen kreeg ik nog een echo.
Helaas bleef het beeld stil...
Ik kon alles er nog aan opmaken....hoofdje, lijfje, beentjes, armpjes handjes en voetjes.
Het is al zo compleet.
Maar dat hartje he...er knipperde niets
Ukkie was tot 10 weken doorgegroeid en is daarna gestopt met leven.
Het was dus al anderhalve week overleden.
Het eenige wat ik merkte was dat mijn rugpijn (had echt vreselijk last van mijn rug...met de jongste BI gehad) in 1 dag wel was.
Nu terug rekende was dat waarschijnlijk de dag waarop het kleintje was overleden.
Maar geen enkel drupje bloed verloren....geen krampen...helemaal niets!
Ik wou dus ook echt niet wachten tot het vanzelf zou komen.
Het leefde al anderhalve week niet meer....en wou er ook geen seconde langer mee rond lopen.
Met na 4 dagen gecurriteerd en ben nog steeds blij met me beslissing.
Ik vond (persoonlijk) de nasleep minder erg.
En ik kon het daardoor beter verwerken dan als ik er door mee had gelopen.
Ik had zo nog wel een aantal weken kunnen blijven lopen....en dat wou ik niet.

Ik wens je iig heel veel sterkte toe...en ik hoop dat je het straks allemaal een plaatsje kan geven...het is niet niks!

 

Mijn eerste zwangerschap was exact hetzelfde. Nog nooit een druppel bloed verloren of krampen gehad. Toch klopte het hartje niet bij de eerste echo van 10 weken. Mijn HCG was toen ook nog steeds hoog en was flink misselijk en moe. Het maakt het allemaal extra lastig, want je kan nergens meer op vertrouwen. Ze zeggen weleens dat zolang je geen bloed verliest er nog niks aan de hand is. Nou helaas dat is dus niet waar.

Nog veel sterkte met je verlies.

liefs trees

 

Ik heb een miskraam gehad met 13 weken. Er was bijna niets meer van ons kindje over wat erop duidde dat het waarschijnlijk al rond week 8-9 was gestorven, dus 4 weken eerder. Omdat ik bij 7 weken de laatste echo had gehad, heb ik niks in de gaten gehad, geen bloedverlies niets. Ik wist van tevoren niet dat zoiets kan gebeuren.

 

ik heb een mk gehad met 10 weken, maar het vruchtje was al gestopt met groeien tussen 5 en 6 weken.
Ik kreeg ook pas een dag voor mijn mk bloedverlies en daarvoor helemaal niks!

 

hallo,

ik heb precies het zelfde bij mijn 10 weken echo bleek dat ik met 7 weken dat het gestopt is ook ik heb geen bloedverlies gehad en ook geen symptomen ik heb op het moment licht bloed verlies maar ik moet morgen naar het ziekenhuis, en dan gaan ze een afpraak maken voor curitatie,

liefs

 

hoi meis

bij mijn mk in november hetzelfde

hartje was gestopt bij 8 weken en ik kreeg pas bloedingen bij 11 weken
gevolg hiervan was wel dat ik een curretage moest omdat alles maar voor de helft met veel bloed eruit kwam (sorry voor het letterlijk vertalen)
ik heb tot deze zwangerschap altijd wat klachtjes over gehouden van mijn curretage.
denk zelf dat dit kwam omdat ze gewoon je baarmoeder leeg schrapen.

sterkte meid

 

Ik had de eerste dagen na de curritage wel een hele gevoelige buik.
En had het gevoel alsof ik teveel zitups had gedaan (even ter vergelijking)
Maar het was bij mij al snel weg.
Wel 2 weken hevtig bloedverlies gehad na de curritage.
Zo veel dat ik zelfs het ziekenhuis weer had opgebeld.
Maar het was niets om me druk om te maken zeiden ze.
Het werd snel daarna minder.
En na zo'n 5 weken werd ik weer gewoon ongi.

 

Ik heb nergens last van gehad na de curretage.

@ nisa, ja het is idd een grote klap. Ik weet nog dat de verloskundige tegen mij zei: als je eenmaal het hartje hebt gezien is de kans zo klein dat het misgaat.... Ik had al tweemaal het hartje gezien... sommige dingen worden je van tevoren niet verteld.

sterkte allemaal

 

Hoi Nisa,

Wat verdrietig dat je ook een MA hebt gehad. Kan me voorstellen dat het een enorme klap was. En het zal ook tijd kosten om het een plek te geven. Heel veel sterkte.

Heb nu 2 MA's gehad. Een zonder bloed vooraf en een met.
De eerste keer ging ik met 11 weken voor een echo. Er was duidelijk een frummeltje te zien, maar toen ze op zoek ging naar de hartslag was er niets te vinden. Ik herinner me nog zo goed dat ze de monitor wegdraaide, dat de frons tussen haar wenkbrauwen steeds dieper werd. Dat ze vroeg: Weet je zeker dat je al 11 weken bent? Heb je ook bloed verloren? Heb je buikkrampen gehad?.
Ja, ik weet zeker dat ik 11 weken ben. Nee, ik heb geen bloed verloren en ook geen buikkrampen gehad.
Ik wist dat het voorkwam: niet gebloed maar toch geen hartslag te zien bij de echo omdat ik een paar verhalen op internet gelezen had over vrouwen die dat hadden meegemaakt. Wel was mijn misselijkheid verdwenen rond de tijd dat het frummeltje gestopt was met leven (rond 8 weken). Dus anders dan bij jou.

Bij de 2e MA had ik wel van tevoren wat bloed verloren. Heel weinig rood bloed en later wat bruin. Heb er wel voor gebeld met de vk maar werd gezegd dat dit heel goed gesprongen adertjes kon zijn aangezien dat veel voorkwam rond de 9 weken en dat ik me niet ongerust hoefde te maken. Een paar dagen voor de echo kwam er steeds iedere dag weer een beetje oud bloed, maar niet heel veel. Bij de echo met 11 weken bleek echter dat de vrucht met 6 weken al gestopt was. Had er wel rekening mee gehouden omdat ik ook maar heel weinig zwangerschapsverschijnselen had, maar kwam toch hard aan. Ineens sta je weer met lege handen. Een paar dagen daarna kwam de mk echt op gang.

Ben de eerste keer gecuretteerd (eigenlijk 2 keer want na de eerste curettage bleef ik bloeden en moest het nog een keer). M'n buik was wel gevoelig en vooral als ik naar de wc moest. En toen ik weer ongesteld werd was het toch steeds een beetje gek: twee dagen bloedverlies, dan eigenlijk een dag of twee bijna niet en dan nog 2 dagen wel weer wat bloed. Heb me er toen best zorgen om gemaakt en heb nog een keer een echo laten maken maar het zag er allemaal netjes uit. Ben na 3 maanden weer zwanger geworden en die zwangerschap ging wel goed.

 

Hoi Nisa,

ik hab bij 8 weken een echo gehad en een sterke hartslag gezien, maar 1,5 week later begon ik ineens te bloeden, met een nieuwe echo bleek dat hij vlak na de echo overleden was, het duurde dus bijna 1,5 week voor het bloed kwam. Bij de 2 andere was ik nog niet zover en begon het met bloed.
Ondertussen ben ik net bevallen van Timo! dus hou hoop, het komt vanzelf goed!
Heel veel sterkte,
liefs Miek

 

hoi nisa,

Soms komt dat ook wel eens voor dat het hartje neit meer klopt, maar je ook nog geen bloedverlies hebt gehad voordat je bijvoorbeeld je eerste echo krijgt en dan pas weet dat het niet goed zit

Wij hadden ook het idee goed zwanger te zijn en dat alles goed ging, ik was vreselijk misselijk en veel aan het overgeven en alles, dus dat leken ons geode teken

Met bijna 12 weken kregen wij onze eerste echo, vol goede moed gingen we er heen en waren zeer benieuwd naar ons kleintje!

Helaas konden ze geen hartactie vinden, ons kleintje was maar 9 weekjes geworden

Heel veel sterkte met dit grote verlies!

 

Ik heb een paar jaar geleden een miskraam gehad... Voelde me wel een beetje zwanger, maar toch niet helemaal. Voor een tijdsbepalende echo naar de gyn, en die zei dat t zo'n 6 weken was, maar dat hij wel een hartje zou willen zien kloppen. Dus een week later weer terug, en mocht ik in de tussentijd gaan bloeden dan moest ik bellen.
Dus na een week precies t zelfde plaatje.
Of ik t wilde afwachten of toch een curretage wilde? Eh, afwachten maar...
Misselijkheid enzo namen al af dus verwachtte wel dat t eruit zou komen.
Uiteindelijk ben ik, 2 maanden nadat t stopte met groeien, gecurreateerd. En dat was geen pretje, heb bijna een liter bloed verloren want ging een beetje mis...
Heel raar om een levensloos babytje te dragen, ookal was t nog zo pril... En nog vreemder dat m'n lijf t niet los wilde laten!
Maar geen bloed verloren, behalve dat ene druppeltje waarvan ik dacht dat t de innesteling was, of een klein adertje door t vrijen...
Maar m''n dochter kon ik ook pas baren na een spuit morfine, ik heb wat moeite met loslaten geloof ik...

 

Ook ik heb dit helaas meegemaakt.
Bij de tweede zwangerschap tot twee keer toe een kloppend hartje gezien op de echo. Toen we afgelopen woensdag vol goede moed naar het echo centrum gingen, zagen we geen hartactie meer. Maar ik had nog totaal geen bloed verloren. Het kwam daardoor (en door twee goede echo's) dus als donderslag bij heldere hemel.
Mijn eerste zwangerschap eindigde met bloedverlies gevolgd door een bevestigende echo. Voordat ik erg bloedverlies had, had ik 1.5 week bruine afscheiding. Daar ging het dus heel anders.
Omdat de tweede zwangerschap zonder enige rare afscheiding was, was ik dus erg hoopvol deze keer.
Maar niets was minder waar helaas.

Het lijkt er op dat zowel de eerste mk als de huidige zich vanzelf oplossen. Hopelijk hoef ik ook deze keer niet gecurretteerd te worden.

Sterkte Nisa! Je bent (helaas) niet de enige. Maar misschien ook 'gelukkig' niet de enige waardoor we elkaar kunnen steunen.
En af en toe een positief berichtje hier tussen door dat het toch echt ook nog wel goed kan gaan na 2 mk's geeft dan weer wat hoop.