Hallo allemaal, Ik wil eigenlijk mijn ei even kwijt. Wij waren gisteren op visite bij de buren en vertelde dat wij toch ook wel een kinderwens hebben. De reactie was toch wel minder. Haast eigenlijk niet, en dat de babytijd voor hun helemaal niet leuk was. Het enige wat je doet is poepluiers verschonen. Zij hebben overigens wel een zoon, en dat wordt nu toch eigenlijk pas leuk. Het lijkt mij dat wanneer je een baby hebt toch ook wel erg kan genieten van zo een kleintje? Haar man ging ook nooit mee naar de afspraken, had daar geen zin in. Het zou na de bevalling allemaal wel goed komen. Ik ben daar best wel over gaan nadenken en heb het idee, ben ik er wel geschikt voor? Sorry voor mijn geklaag, groetjes lucky
omdat zij dat zo ervaren hebben wil toch niet zeggen dat het bij jou ook zo is? Ja het eerste jaar is niet makkelijk, maar dat had je zelf ook wel kunnen bedenken toch ? kindje is totaal afhangelijk van jou voor alles! Kop op, jij kan dat best, waarom niet?
Bedankt voor je reactie. Het maakt je best wel een beetje onzeker. Maar je hebt wel gelijk, we zijn gelukkig niet allemaal het zelfde. Groetjes lucky.
Niet van de wijs laten brengen hoor! enne.. dat eerste jaar overleef je wel! waarom zou je er niet voor geschikt zijn? mijn collega;s hadden ook zo'n gesprek daar over.. poepen, huilen, gebroken nachten.. niks aan.. je voelt je een koe als je zwanger bent..enz.. Zit ik daar naast met mijn kinderwens grrrrr nou jammer voor ze! ik heb er alles voor over! Ik laat me niet van de wijs brengen hoor door doemdenkers!
Niets op doen. Dat is hun mening, iedereen denkt daar anders over! Ik vond het vanaf het begin: GEWELDIG! Tuurlijk zijn er wel eens mindere dingetjes, maar die wegen niet op tegen het eerste lachje, de eerste stapjes enz. ! Gewoon doen!
Een huwelijk is ook niet altijd rozengeur en manenschijn en daar beginnen ook ca. 80.000 paren per jaar aan.
Bedankt, soms kunnen andere mensen heel hard zijn met hun mening en dat is niet altijd leuk. Maar we gaan toch gewoon door, groetjes lucky.
De eerste jaar ,is alleen zorgen maar je krijgt er zoveel voor terug. Alles wat mijn dochtertje voor het eerst deed ,was net of er een wonder gebeurde,wat je op dat moment voelt ,is niet te beschrijven. Ik hou zoveel van haar ,zij heeft ons leven compleet gemaakt. Ally
Ach ik kan het ook niet begrijpen dat mensen zo klagen en zagen over hun zwangerschap of het eerste jaar dat de baby er is... je moet gewoon kunnen genieten van de kleine dingen. Mijn mams heeft haar alleszins nooit als een koe gevoeld als ze zwanger was, ze heeft er zeven keer van genoten! En akkoord, soms kan het eerste levensjaar van een baby'tje zwaar zijn, maar als je dan dat eerste lachje ziet, of de eerste keer dat je kindje rechtzit, of als het gaat rondkruipen of zich zelfs al rechttrekt en de eerste stapjes zet... Wat kan er mooier zijn dan dat? De pampers, het voeden en het gehuil neem ik er met plezier bij!