Weet iemand ook of ze standaard een kindje vanaf een bepaald gewicht gaan halen? Of kun je zelf ook het inleiden nog weigeren? Ik ben namelijk met 39wk3dg bevallen van mijn zoontje toen woog hij 4460 gram bij 52 cm. Op zich viel de bevalling mee, ik heb alleen wel 2 uur moeten persen. Ik heb toen geen groeiecho's gehad en ben ook niet getest op suiker (wel 20 weken echo gehad). Nu zei de VK dat ze het veel meer in de gaten gaan houden. Maar wat nu als blijkt dat ie aan de grote kant is? Ik wil in elk geval voor de 40 weken eigenlijk niet ingeleid worden als het goed lijkt te gaan met de baby.
Allemaal hartstikke bedankt voor jullie reacties! Ik lees wel dat het bij iedereen anders is verlopen, maar dat het uiteindelijk wel goed komt. Als ik over 2 weken weer een echo krijg en het blijkt dat hij/zij enorm gegroeid is, ga ik wel vragen wat de mogelijkheden zijn tot inleiden. Ik heb liever een bevalling die wordt ingeleid, dan een eventuele keizersnede. Maar mischien loop ik nu wel al echt op de zaken vooruit... Overigens gingen ze vandaag ook nog testen op zwangerschapssuiker. Mocht ik hier last van hebben, wordt ik even gebeld. Dit willen ze dus wel uitsluiten.
@pinkpuma Ze zeiden dat ze het bij mij ook in de gaten gingen houden ergens rond 25 weken hebben ze mij suiker getest ( door een te hoge bloedsuiker kan je kindje ook groter zijn ) bij mij was dat niet het geval...met 35 weken een groeiecho gehad en de kleine was al 3200 gram,met 38 weken en 5 dagen geprobeerd testrippen maar alles zat nog potdicht....ik ben ben benieuwd wat ze donderdag zeggen....ze hadden aan het begin van mij zwangerschap gezegd dat ze mij niet tot de uitgerekende datum wilde door laten lopen....maar dat gaat ook niet echt op volgens mij.....
Grappig, bij mij zaten ze er bij 42 weken ruim 7 ons naast. Ik kreeg met 41wk5 nog een echo en toen werd mijn tweede zoon geschat op 8 pond. Dat geloofde ik al niet zo, omdat mijn eerste zoon met 40wk3 werd geboren en 4370 gram woog. Quinten werd de volgende dag geboren en woog dus 4750 gram, dus daar zaten ze op z'n zachtst gezegd nogal naast. Mijn eerste bevalling verliep wel moeizaam door een niet vlottende ontsluiting, maar beide keren heb ik met het persen geen probleem gehad: Yuri was er met een klein halfuur en Quinten in krap een kwartier. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal met hoe het is om een kleiner kind te baren, maar het ging allemaal soepel en ben ook nauwelijks ingescheurd.
volgens mij kan je dat wel met je verloskundige overleggen, hoewel ze eigenlijk ook wel weer streng zijn. als je bij je vorige zwangerschap eigenlijk geen medische indicatie hebt gehad dan gaan ze niet zomaar inleiden alleen als daar een grondige reden voor is. ik zou het zeker wel overhebben met je verloskundige.
@macdee + toet zw suiker moet zeker bij elke zwangere goed in de gaten worden gehouden er komt zoveel bij kijken. ik loop nu de laatste 3 weken wel 3 a 4 x in de week bij de artsen. Ik klaag niet hoor, maar het is wel zwaar. ik vind eigenlijk dat ze tegenwoordig standaard zwangere moeten gaan testen voor zwsuiker. en zo niet kan elke zwangere het gewoon aanvragen bij de huisarts alleen weten de meeste dames dat niet.
ik vind 6 pond helemaal niet schrikbarend hoor. heel netjes eigenlijk. mijn beide kinderen waren rond de 8 pond oudste er wat onder,de jongste er iets boven zelfs. en dat zei niks over de bevalling. hij ging eigenlijk nog het gemakkelijkste van de 2. zijn hoofdje was namelijk een stuk kleiner 8 pond is toch ook niet zo superoverdreven vind ik. ok stevig maar om nu te zeggen schrikbarend. nee ik zou me niet te druk maken hoor.
kijkt komt het door suiker dan wordt het een ander verhaal natuurlijk. dan moet je zowieso medische begeleiding krijgen. en dan houden ze het gewicht ook beter in de gaten.
ze heeft het ook niet over 6 pond bij de geboorte maar 6 pond als je nog 4 weken moet (kan zelfs 6 weken worden) dan is het wel redelijk aan de maat..
Hallo , ik ben ook bevallen van grote baby ruim 4 jaar geleden. Gyn zei : "Kom kom het wordt geen reus." Hij wilde niet inleiden( ivm geen rijpe baarmoeder), heb twee weken overgelopen. Precies 42 weken braken de vliezen en na 3 en half uur heftige weeen kon ik persen . In 8 minuten was onze zoon eruit met hulp, buikdrukken en mijn benen achterover in mijn nek, hartactie even zeer laag, paniek. Hij woog 10 pond en 80 gram, wel had hij stuwing in zijn gezicht, rood paarze kleur. Nu een gezonde kleuter. Toen kwamen alle gyn. kijken:" Doe hem schoenen an, dan loopt hij mee naar huis." Zo flauw..... Mijn zeer tengere schoonzus was net daarvoor bevallen van een zoon van 12 pond.( gewone bevalling , alles verder goed) Iedereen zag aankomen dat het kind groot zou zijn , maar de gyn. hier doen er niets aan. Komt bijna niet voor zeggen ze en wagen de gok, tenminste zo voel ik het.
@ Anina Voor dit soort verhalen vrees ik een beetje. Ik geloof dat alles uiteindelijk wel goed komt, maar het is toch niet leuk als je een lief klein babytje verwacht, en je krijgt een baby van 12 pond. @yinte Ik bedoel inderdaad (zoals imd al schreef) dat de baby nu al 6 pond is en ik nog minimaal 4 weken voor de boeg heb staan. Het kan ook nog eens 6 weken duren en dan wordt het wel erg groot, ben ik bang.
Weet iemand hier miss hoe groot de kans is dat als je partner groot en zwaar was tijdens de geboorte jouw kindje ook zo zal zijn? Mijn partner was 9 pond en iets van 56 cm ofzo miss wel groter....Maar ik ben maar 1.50 hahah niet zo groot dus en ben geadopteerd dus weet niet hoe groot en zwaar ik was toen ik geboren ben. Maar ik ben best wel bang voor een groot kind.....
Macdee; een baby van 10 pond is net zo goed een lief "klein" babytje als een baby van 6 of 7 pond , geloof me maar. Mijn kinderen wogen tussen de 6,5 en 10 pond en mijn knul van 10 pond is het langst mijn baby geweest . Als ik de foto's terugzie denk ik wel.....wow wat een beer, maar dat had ik toen helemaal niet in de gaten. (Hij is nu vrij klein voor z'n leeftijd) Ik ben even kwijt wie het topic heeft geopend, maar ik wil hier wel graag iets over kwijt. Mijn belangrijkste tip is; Luister naar je lijf en laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Als je het niet vertrouwt...trek aan de bel. Toen ik zwanger was van onze tweede zoon zei ik rond de 34 weken al tegen de verloskundige dat ik het niet vertrouwde. Ik zat zo vol met kind, had pijn in mijn ribben en kon amper zitten. De verloskundigen bleven maar zeggen dat het wel meeviel en schatten een geboortegewicht van 8 pond. De eerste was 7,5, dus daar kon ik wel mee leven. Vervolgens liep ik 2,5 week overtijd en kon praten als brugman, maar ze deden er niets mee. Vervolgens werd ik na 2 weken overtijd doorgestuurd en werd er een echo gemaakt om de grootte van het kind te bepalen, ook zij kwamen uit op 8 pond. Hij is niet uit zichzelf gekomen, dus ik ben ingeleid op de 18e dag overtijd. Ze zaten er twee pond naast, helaas had hij de spildraai niet goed kunnen maken doordat hij zo groot was met alle gevolgen vandien (de details zal ik je besparen ) Achteraf wilde ik dat ik meer op mijn strepen had gestaan, maar ik dacht maar steeds; "zij zijn de experts en zullen het wel beter weten dan ik". Dus vertrouw op je lijf en als je signalen ziet of voelt die je niet vertrouwt....op je strepen staan ! Groetjes Pippa
@macdee: alle verpleegsters kwamen even kijken naar mijn 'reus' van 10 pond, maar ik vond het een kleintje hoor!
ik snapte al dat je nog 4 tot 6 weken moest hoor. daarom zei ik ook als er nog eens 2 pond bijkomt zit je op 8 wat helemaal ook nog geen ramp is. er worden weet ik hoeveel kinderen met 8 pond geboren.
Mijn dochter woog ook 8pond. Was al flink vroeg ingedaald en ik had echt een HELE grote buik. Maar maak je niet druk, is zo'n loze energie verspilling. Ik deed dat toen ook maar op 't moment dat de bevalling begint ben je alles vergeten en past het toch allemaal! Succes!
Dat het toch allemaal past...daar ben ik het niet helemaal mee eens. Mijn zoon paste dus niet. De combinatie gewicht (10 pond) en het niet goed maken van de spildraai zorgden ervoor dat hij er met veel geweld uit is getrokken, waardoor hij beschadigd is. Hadden de verloskundigen naar me geluisterd en een goede groeiecho gedaan en me niet zo lang overtijd laten lopen en had die arrogante artsassistent in het ziekenhuis goed naar de signalen tijdens de bevalling gekeken, had het niet zover hoeven komen. Dan hadden ze me eerder in kunnen leiden dan pas op de 18e dag overtijd of was een keizersnede een hele goede oplossing geweest. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. Het is alleen wel zo dat als je je ongerust maakt, je wel het idee moet krijgen dat je serieus genomen wordt door vk of gyn. Bij mij werd alles weggewimpeld en achteraf heb ik spijt dat ik niet toch meer doorgedramd heb, dan was mijn zoon heel uit mijn buik gekomen...zoals hij er ook in zat en die gedachte is wel eens een beetje cru.
Zelfs groeiecho's kunnen onnauwkeurig zijn. Aan de grootte van mijn baarmoeder werd al een tijd gezegd dat ons dochtertje erg groot zou worden. Toen nog tig groeiecho's gehad, de laatstel met 37 weken waarbij ze haar al op ruim 3900 gram schatten. Dat zou rond de 40 weken dan zo'n 4,5 kilo zijn. Ben pas met 40 weken bevallen en toen woog ze 3740 gram. Stuk kleiner dus dan ze hadden voorspeld! DUs zelfs met echo's kunnen ze er flink naast zitten hoor.
Klopt Mamasu....ik heb 3 dagen voor de bevalling nog een echo gehad en daar kwam uit dat hij 8 pond zou wegen. 't Scheelde maar 2 pond. Ze zeiden er wel bij dat een echo bij 14 dagen overtijd niet meer zo nauwkeurig zou zijn.
Nee hoor ik spreek uit ervaring en ik zou het zo weer over doen Hier was Kylian op de groeiecho met 36 weken 4180 gram, er is mij er toen meteen bij verteld dat je rekening moest houden dat ze er 10 % naast konden zitten (dus 10% lichter of zwaarder kon zijn). Op dat moment had ik van de vk al het advies gekregen om in het ziekenhuis te bevallen. Week 40 kwam en ging Week 41 kwam en ging en ik moest om de dag naar het ziekenhuis voor een ecg, echo enz enz. De kleine deed het goed dus was er geen reden om in te leiden. Week 42 kwam en ging en ik klepperde steeds weer naar het ziekenhuis (is hier ongeveer 3 kwartier rijden vandaan), heb aangegeven het zelf niet meer vol te kunnen houden maar de baby deed het goed dus geen reden om in te leiden. 42+3 jaaaaaaaaa eindelijk weeën. 42 + 4 weer naar het ziekenhuis, 1,5 tot 2 cm ontsluiting ga maar weer naar huis. 42 + 5 zelfs snachts naar het ziekenhuis geweest maar weer terug gestuurd, smiddags weer naar het ziekenhuis, nog steeds 2 cm en ik mag weer terug naar huis. Een maal thuis verlies ik de slijmprop en worden de weeën pijnlijker en we gaan weer richting ziekenhuis en jaaaaaa ik mag blijven met 4 cm. 42 + 6 en om 4.30 uur mag ik gaan persen om 6.30 uur wordt besloten tot een keizersnee want de kleine is letterlijk nog geen mm verder gekomen. 7.28 en Kylian wordt uit mijn buik gehaald, we mogen hem even zien en dan gaat hij met de kinderarts en papa mee. Van achteren hoor ik oooooooooooh nou dat had ik hem niet gegeven. En wat blijkt precies 5000 gram schoon aan de haak En wat vond ik hem lief en klein en hulpeloos En nu nu zijn ze een stuk voorzichtiger. Ik ben nu al op een suikerarm dieet gezet, niet omdat ik de laatste keer suiker had hoor (nee ben ik herhaaldelijk op onderzocht) maar omdat ik een goed voedende baarmoeder blijk te hebben. In week 28 en 32 wordt er nog een keer extra op suiker geprikt (heb vandaag voor het eerst laten prikken) en in die weken krijg ik ook extra groeiecho's. Om eerlijk te zijn maakt het mij geen ruk uit, misschien kun je wel beter uitscheuren van heup tot heup hoef je er in ieder geval niet op te zitten Groetjes anita