Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen, Ik was de laatste tijd rustiger inmijn gevoel(wat betreft de kinder wens). Ik voel me nu als 2 dagen kei klote, ik kan dit niet, ik kan mijn gevoel niet blokkeren of op zij zetten, hoe graag ik ook wil. deze site helpt mij, omdat ik er toch over kan praten en het me toch oplucht. Nu heb ik net huilend tegen mijn vriend geschreeuwd dat hij niet in de gaten heeft dat ik iedere dag last heb v/d pil (de gynacoloog wil dat ik 2 maanden stop met de pil, en dan me laat bloedprikken op mijn hormonen). Hij voeld niets als hij met condoom moet vrijen, dit ivm een operatie in het verleden. Hij zei ook tegen mij jou gezondheid gaat voor, maar je moet de keuze zelf maken, of ik die 2 mnd zou stoppen. Iedere dag heb ik een pest humeur (wat ik ook continu te horen krijg van anderen). iedere dag hoofdpijn, last van pijn in mijn rug, mijn borsten doen zeer, en soms een ongesteld gevoel. Ik kan dit gewoon echt niet meer, het lijkt wel of ik niets te willen heb, en dat het allemaal draait om het gene wat hij wil. hij verwacht dat ik alles in huis doe, en alles voor hem klaar zet. en net als vanavond vraag ik wil je dadelijk nog een ding doen voor je gaat werken, ja zei hij wat? ik zei een kopje koffie zetten (senseo), antwoord: Ja doe ik. hij moet om kwart over 8 gaan, ik heb hem daar op aangesproken en dan krijg ik het verwijt kan ik nog ooit iets goed doen(nou dank je wel, hij is gewoon een verwend jong). Hij kreeg iedere dag een kop koffie op bed, er word gekookt het huis word schoon gehouden, en nog doe ik het niet goed. Ik heb hem ook gezegt: ik hoef niets te hebben, ik heb alles, maar wil maar een ding en dat is zwanger worden. Maar ja, dit zal verlopig niet gebeuren. en dit gaat mij de kop kosten, omdat ik bijna overspannen ben door dit allemaal, en denk wel eens ik wil nog niet eens meer verder leven. Maar mensen echt waar, hoe raar het ook klinkt deze site helpt voor mij. Al is het maar alleen om mijn hart te luchten. Sorry voor dit allemaal. Een oversture Scootermuis. [/b]
Mijn idee is, dat jij bij deze gast weg moet gaan.. dit noemen ze nou een destructieve relatie. jullie zitten niet op 1 golflengte.. je moet bij jezelf te rade gaan of dit goed is voor jou... in mijn ogen is dat het niet.
misschien ben ik een beetje kort door de bocht..maar ik hoor niets anders dan negatieve verhalen over je relatie.
Lydia: fijn dat je zegt fijn dat je er bent, Dat doet me al goed. Natascha: ik kan niet bij hem weg, want ik heb dan ook geen onderdak meer, en toch onndanks alles hou ik van hem. Gr Scootermuis
Jullie verschillen echt hierin en jij bent straks alleen maar geobsedeerd door baby's en hij ziet het echt niet zitten. Kunnen jullie geen hulp zoeken ofzo? Derde persoon erbij ziet alles toch anders.
ok, dan moet je toch echt zelf proberen er uit te komen... en niet weg kunnen.. je kan altijd weg.. dat vind ik een slap excuus.. tuurlijk hou je van hem.. anders was je niet bij hem... maar soms kun je niet leven op liefde alleen.
Ik moet me hier bij aansluiten hoor. En om nou alleen maar bij iemand te blijven omdat je 'niet weg kunt' lijkt me ook niet echt gezond. En ook ik vind dat liefde alleen niet genoeg is. Het is een mooie gedachte, maar ook al hou je van hem dan kan het nog steeds zo zijn dat jullie relatie niet klopt en/of niet even waardig is. Meid niemand kan voor jou beslissen wat je moet doen maar als jij hier aan onderdoor gaat dan moet je in ieder geval dus 'iets' doen! Sterkte.
Ik doe misschien een harde uitspraak, maar een kind zal jullie probleem niet oplossen. Ik denk dat je goed moet uitpraten met je vriend. Jullie hebben kennelijk niet dezelfde verwachtingen van elkaar en lopen langs elkaar heen. Heb jij een baan? Misschien kan je wat afleiding gebruiken.
"Ik heb hem ook gezegt: ik hoef niets te hebben, ik heb alles, maar wil maar een ding en dat is zwanger worden." Hoi scootermuis, Het komt misschien harder over dan ik bedoel maar de bovenstaande regel die ik geplakt en geknipt heb, vind ik wel heel veelzeggend! Je hoeft niets (ben je dat niet waard dan?) maar je hebt alles (in mijn ogen in ieder geval niet voldoende zelfrespect en een fijne relatie om maar 2 belangrijke dingen te noemen) en je wilt maar een ding en dat is zwanger worden.... (wil je een kind 'opzadelen' met de verantwoordelijkheid jouw leven de moeite waard te maken?) Ik heb de afgelopen tijd meerdere posts van je gelezen en weet vandaar dat je het niet makkelijk gehad hebt. Mijn advies: zoek professionele hulp! (Ik weet dat een geschikte hulpverlener vinden vaak niet makkelijk maar zeker wel mogelijk is.)
Ja dit is echt een punt waar je het toch samen over eens moet zijn hoor...je kan een paar dingen doen...hij wil ooit wel dan kan je wachten en lekker verder leven. Hij wil niet dan kan je er voor kiezen bij hem weg te gaan. Probeer er een afspraak over te maken. Je bent nog jong hoor en inderdaad een kind redt je relatie niet...het is juist een zware beproeving hoor en je moet gewoon een stabiele relatie hebben anders red je het de eerste paar jaar zeker niet.
Ik snap niet hoe jullie toch aan kinderen kunnen denken als de relatie zo slecht is.........ik zou willen dat MIJN leven eerst even op orde is laat staan dat ik een kindje in die ellende terecht laat komen.
Helemaal mijn idee! Je kan altijd weg.. Goi geen jaren weg meid! Ik spreek uit ervaring... dat is echt zonde!
Scootermuis meisje, ik maak me toch zo'n zorgen om je! ik volg je nou al een hele tijd en inderdaad, het is al door een van ons hier gezegd, het lijkt wel of je alleen maar ellende meemaakt.. is dit nou het leven wat je voor jezelf wilt? nee toch? en wil je daar een kindje in laten opgroeien? nee toch? meisje, je hebt echt hulp nodig... ik lees uit je stukjes dat je een hele boel verdriet te verwerken hebt....doe dat alsjeblief eerst voordat je aan een baby begint. onthoud goed dat als jij straks voor dat kleintje verantwoordelijk bent, je ook echt de rots in de branding moet zijn voor dat hummeltje. wat nou als je je zo rot voelt, dat je dat niet lukt? schuldig voelen weegt zwaar hoor! besef dat alsjeblieft heel goed. en sorry voor mijn harde uitspraken maar ga alsjeblieft weg bij die kerel....hij is niet voor jou.. je bent zoveel meer waard....geef jezelf alsjeblieft dat kleine beetje liefde en je zult zien dat er een hele andere wereld voor je open gaat. dan leer je mensen kennen die je niet uitbuiten of andere dingen van je willen dat dat jij ze geeft of kan geven. het is moeilijk, ik weet het, maar je hebt nou al zoveel meegemaakt....je bent er toch nog steeds? dan kan dit ook nog wel...vertrouw nou alsjeblieft op jezelf...en ga eerst jezelf genezen.. als je wilt praten, stuur je me maar een pb'tje ik vind je een geweldige meid! Aoife
Ik ben het volledig met de anderen eens. Als je nu al geen goede stabiele basis hebt, is het toch beter om te wachten met kinderen en eerst een stabiele basis op te bouwen voor je (toekomstige) kindjes.
Nou meid, onderdak genoeg, er is meer dan genoeg vrouwenopvang in Nederland waar je altijd terecht kan. Dus je hoeft nooit maar dan ook nooit bij iemand te blijven waar je geen leven hebt. Denk daar maar eens overna. En zo slecht is het niet in een vrouwenopvang, hier in Amsterdam heb je zelfst binnen een jaar je eigen woning.
Ik lees hier dan nog maar kort mee, maar meis dit is toch geen leven! Ten eerste is een goede relatie in mijn ogen een vereiste om bewust aan kinderen te beginnen, of als je het alleen wilt doen zul je heel stevig in je schoenen moeten staan. Dat je maar 1 ding wilt van jou vriend en dat is zwanger worden... dat is echt niet goed. elk mens heeft liefde, aandacht, respect en waardering nodig en dat krijg jij duidelijk niet, het lijkt of het houden van maar van 1 kant komt en dat is geen relatie.. Een relatie hebben houd in dat je samen er tijd en aandacht aan schenkt.. Verder is houden van heel mooi en aardig maar als jij niet de dingen krijgt in een relatie die jij nodig hebt zoek dan verder tot je iemand tegen komt die jou die dingen wel geeft. Vergeet niet het leven is te kort om zo veel tijd te verdoen aan ongelukkig zijn.. Sterkte meis..
Jij zit zelf niet goed in je vel, en jullie samen in de relatie ook niet. Probeer echt die ontzettend grote kinderwens van je in de diepvries te zetten tot jullie je eigen leventje eerst wat meer op orde hebben! Ik ken je verder niet, maar de indruk die ik krijg van de berichtjes op dit forum is dat je het ten eerste erg moeilijk hebt gehad en het nog steeds erg moeilijk hebt. Ik hoop niet dat je daarom juist graag een kindje wilt, omdat je hoopt dat dat een positieve invulling van je leven gaat zijn..? Eerst jezelf op orde krijgen meid! Dan komt een leuk kleintje voor jou vanzelf.
Nee, ik wil het niet omdat ik zoveel meegemaakt heb. en ik wil het kind al zeker geen negatief welkomst geven. Gr Scootermuis