Hoi, Ik ben net terug van in totaal bijna 2 weken ziekenhuis opname. Ik had namelijk hyperemesis gravidarum, wat overmatig misselijk en braken in de zwangerschap betekent. Hierdoor was ik aan het uitdrogen en was mijn lichaam mijn eigen vetreserves aan het afbreken. De Emesafene die ik van de huisarts had gekregen hielp helemaal niet. Daarom moest ik dus naar het ziekenhuis en aan het infuus. Ik vroeg me af of er hier meer mensen zijn die dit hebben gehad? Groetjes, Danielle
Ik heb het ook gehad, vanaf week 6 van mijn zwangeschap. Ik was echt voortdurend aan het overgeven. Ik hield gewoon niks meer binnen. Emesafene had ik ook gekregen maar die hielpen mij niet. De dag dat ik opgenomen werd konden de verpleegkundigen niet eens een infuus zetten, want zo uitgedroogd was ik. Maar in loop der tijd ging het gelukkig wel weer. Probeer gewoon beetje bij beetje te eten. Zorg er in ieder geval voor dat je genoeg drinkt. En probeer 's morgens voordat je je bed uitkomt wat te eten en probeer ook vanille vla. Sterkte..
Ik had precies wat jij ook zegt Smiley! Dat infuus kregen ze er niet in, en het bloed er niet uit doordat ik zo uitgedroogd was dat mijn vaten helemaal waren vernauwd. Ik merk nu ook dat ik nog steeds weinig zin heb in eten maar ik doe het toch en zolang het erin blijft... Vanaf wanneer ging het bij jou beter?
Ja, ook ik heb het gehad. Bij de eerste zwangerschap 3x opgenomen geweest en uiteindelijk sondevoeding gekregen. Met 12 weken knapte het op en mocht de sonde er uit. Nu zwanger van de tweede. De kans op hyperemesis is groot en met 4 weken begon ik al misselijk te worden (ik hoefde niet te testen want wist dat ik zwanger was). Deze keer werd ik gelijk door de huisarts doorgestuurd en kreeg ik met direct sondevoeding en infuus toegediend. Echter de sonde kon er pas met 19 weken uit, het duurde dus veel langer dan bij de eerste zwangerschap. Gelukkig ben ik nu niet misselijk meer en het einde van de zwangerschap is in zicht (nu 39 weken). Ondanks de sondevoeding heb ik tot 16 weken hele dagen op bed gelegen en dat is voor je algehele conditie niet al te best. Ik zal blij zijn als ik bevallen ben en hoop daarna weer verder op te knappen. Jij veel succes en ik hoop dat je er snel van af bent.
Bij mij is het met 11 weken wat beter gegaan. Maar ik bleef wel overgeven, maar dan in mindere mate. En ik kon ook gelukkig eten binnenhouden. Maar ja nog steeds geef ik af en toe over, maar dat komt voornamelijk omdat de kleine nu tegen mijn maag aanduwt. Door het veel overgeven ga je je veel zwak voelen. Dus zorg ervoor dat je altijd wat in je tas hebt. Een beschuitje, Sultana en eventueel wat te drinken. En neem vooral goed rust.
jeetje meiden wat een ellende zeg! Dat lijkt mij echt niet leuk als je zo de zwangerschap moet beginnen! Ik hoop voor jullie dat het in de loop van de zwangerschap over gaat! Ik heb er zelf geen ervaring mee en als ik dit zo lees ben ik dus een gezegend mens.. Dan toch liever maar wat extra aankomen.. Ik wens jullie sterkte en hoop dat jullie straks lekker mogen gaan genieten van de zwangerschap!
Oh meis, Ik heb het helaas ook gehad. Ik ben er nu pas een beetje vanaf. kan weer zelf eten en drinken en het blijft binnen Het is helaas een kwestie van geduld . Ik heb in totaal 6 weken in het ziekenhuis gelegen en daarna nog 2 maand sondevoeding thuis gehad. Ik kon helaas ook niets binnenhouden ook geen gele vla en ook geen crackers/beschuit en al zeker geen drinken. Meis ik zat er helemaal doorheen, maar gelukkig ging het vanaf 19/20 weken beter en mijn sondevoeding is nu 1 maand uit. Tips kan ik je niet geven maar als je eens wat kwijt wilt zeg het dan gewoon. Ik hield mijn gevoelens ook vaak nog binnen, maar het helpt echt niet, ik heb het er echt heel zwaar mee gehad en heb gelukkig ook hulp gehad van een psygoloog. Groetjes hugbear
Wat vervelend zeg! Dan kun je lijkt me ook niet echt genieten van de zwangerschap! Hoop dat het nu beter gaat
hier hetzelfde probleem al vanaf het begin van me zwangerschap aan het spuugen gelukkig in mindere maaten als jullie ik hou me drinken er gelukkig nog in.. van de 6 kleine maaltijden die ik op een dg eet gooi ik er zeker 3 uit die tabletten helpen idd ook niet maar omdat ik steig ben heb ik heb idee dat me gyn me niet serieus neemt(ben nu 9 kilo afgevallen).. en stuurt me steeds maar naar huis zonder verder te kijken nu zo tegen het einde aan ben ik dus echt uitgeput... hebben jullie tips? liefss mandy
Yup, hier ook tijdens de zwangerschap. Ben 3 keer opgenomen voor steeds een week. De eerste keer was het ergst, idd vernauwde vaten, steeds misprikken voor het infuus enzo. Uiteindelijk ging het bij mij pas tussen 20 en 24 weken beter. Heb nog wel revalidatie fysio gehad om weer aan te sterken want ik was echt heel verzwakt en had geen conditie meer. Emesafene hielp hier trouwens ook voor geen meter! Helaas weinig tips Belangrijkste is veel rust nemen en de dingen proberen te eten waarvan je nog enigszins het idee hebt dat je er trek in hebt. Hoe raar die ook mogen zijn.
ik heb er ook heel erg last van gehad bij mijn vorige zwangerschap, ook 3x voor opgenomen geweest en ook steeds ong een week. echt vreselijk ze konden mij ook niet prikken voor een infuus en ik hielt ook echt niks binnen.. had ook het hoogste +4 aan vocht tekort steeds.. echt een drama was dat als ik daar aan terug denk.. Emesafene hielp hier ook al niet! bij mij ging het vanaf een week of 20 pas beter en kon ik thuis blijven. probeer toch iets te eten, en drinken heel belangrijk. ik was ook 8kilo afgevallen in totaal..heel erg veel sterkte in ieder geval! het word echt beter maar je moet inderdaad geduld hebben..
@ Mamasuusje: Is het in jouw tweede zwangerschap nu beter gegaan? Voor mij is het nu echt een reden om het bij 1 kind te houden.
Hoi! Ik heb het ook gehad, van 6 tot 12 weken zwangerschap 10 kilo afgevallen en in de 12e week opgenomen geweest in het ziekenhuis. Met 16 weken begon het pas echt iets minder te worden. Werk nu halve daagjes en het gaat psychisch nu ook weer wat beter. Want wat kun je je mislukt voelen als je zo ziek bent, alsof mijn lichaam niet geschikt zou zijn om een kind te krijgen ofzo. En schuldgevoelens, het hekel hebben aan zwanger zijn terwijl je je kind erg graag wilt en er ook veel van houdt. En dan nog maar niet te spreken over het onbegrip van je omgeving.... En bang zijn voor eten enzo.... brrr Ohja ik had heel veel aan deze site (begrip): www.hyperemesis.org
Ja he Rosao, ik kwam erachter doordat ik ben gaan googlen op hyperemesis, dat deze site als aanbeveling stond in de folder van mijn ziekenhuis.... die folder zie ik daar dus niet gekregen heb
Ik heb gemerkt dat ziekenhuizen en vooral vk's erg onwetend zijn over HG. Vooral over mogelijke medicijnen etc... de enige behandekng die hier wordt gegeven is emesafene en een vochtinfuus. Als ik dan lees over al die mogelijke medicijnen.....
Ik had het ook bij me vorige zwschappen en ben nu zwanger van de 3e...Hahahaha gek he! Maar dit x keer, vroeg ik me HA gelijk voor iets anders...Emasefene hielp ook niet bij me..Enne ik kreeg primperan zetpil 2x dagelijks...Dat hielp wel redelijk, maar werd lekker stoned van...