Ik denk dat het ergens te maken heeft met doorzettingsvermogen en motivatie. Wat is voor iemand de motivatie om borstvoeding te gaan geven bijvoorbeeld, sommige gewoon omdat het 'hoort' je 'hoort' met borstvoeding te beginnen ! Andere hebben daar een heel andere rede voor, allergieen bijv etc. Ik denk dus dat daar al een heel verschil in zit. Doorzettingsvermogen is natuurlijk ook heel verschillend bij iedereen. Iedereen stelt zijn/haar grens op een ander moment. Maar persoonlijk hoor/zie ik soms heel vreemde dingen waardoor mensen stoppen met de borstvoeding. Productie was te weinig na 2 dagen, tja dan is ie tuurlijk nog niet super, dan is ie net bezig om op gang te komen ! Of na 1 dag borstvoeding stoppen omdat andere kind jaloers is (die zag ik laatst ergens, weet niet meer waar, maar vond hem heel vreemd). Liefs!
Zo doe ik 't ook ja! Ik zag er in het begin ook een beetje tegenop om op de universtiteit te gaan kolven, maar het gaat echt prima. En ik ben er niemand mee tot last, want ik doe het gewoon in m'n eigen tijd. In mijn nabije omgeving (vrienden van mijn vriend) hebben de laatste paar maanden nog 7 andere stellen een kindje gekregen na ons. Daarvan zijn er 6 begonnen met bv, en alle 6 zijn ze inmiddels alweer gestopt. Ook om verschillende redenen, maar ik weet bijna zeker dat ze het eigenlijk allemaal nog veel langer vol hadden kunnen houden als ze het zelf gewild hadden. In mijn omgeving is gebrek aan motivatie echt de grootste reden van het stoppen. En dat wordt dan misschien wel weer veroorzaakt door weinig/geen voorlichting, etc.
Oh dat is wel goed geregeld dat er een aparte kolfruimte is. Die heb ik hier nog niet ontdekt Maar goed, nogmaals, het is bij mij echt voornamelijk een gebrek aan motivatie hoor. Ik zie te veel obstakels en vind kolven gewoon helemaal niets. Als ik het echt had gewild, was het me hoogst waarschijnlijk echt wel gelukt
Als het goed is heeft iedere universiteit wel een kolfruimte hoor, ze moeten wel. Maar wat je al zegt, je moet het inderdaad ook allemaal willen. Ik vind het zelf gewoon erg jammer als ik hoor hoe snel sommige mensen stoppen omdat de kraamhulp o.i.d aanstuurt op fv. Als je het nou zelf niet wilt, of het niet de moeite waard vind, prima ieder zn keuze. Maar volgens mij stoppen veel mensen ook omdat ze verkeerd voorgelicht worden.
hier ben ik het mee eens. het is zooo natuurlijk! en vind dat veel mensen het laten lijken alsof het allemaal zo makkelijk is en dat het altijd zo goed gaat. Ik ben zelf op een cursus geweest van een lactatiekundige, kan me echt niet herinneren dat die toen heeft gezegd dat de eerste periode best zwaar kan zijn! ik was al helemaal fit na mijn bevalling, zat een aantal uurtjes later al weer beneden achter de pc maar ik vond de bv in de eerste twee maanden echt ontzettend slopend! ben heeeel blij dat ik heb doorgezet en ben nu ook een trotse kolfster op mijn werk! (supermarkt, in de kantine, deur op slot, collega;s die niet naar de wc kunnen als ik er zit, klanten die ik in de winkel hoor praten omdat de deur/muren zo dun is/zijn. Maar ach, het gaat nog goed en ik ben er nog steeds trots op, al heb ik nu nog vaak mijn momenten dat ik er doorheen zit...
Helemaal mee eens! ook ik hoorde van de mensen om me heen dat het allemaal vanzelf gaat en dat iedereen BV kan geven, ze vergaten er alleen even bij te vertellen dat je het zonder doorzettingsvermogen en motivatie echt niet red! Ik heb het ook zwaar gehad in het begin, maar wilde koste wat het kost de 1e 3 maanden halen en dat is gelukt nu kolf ik op het werk en kan nog steeds volledig BV geven, nu gaat het wel heel goed en heb ik er ook helemaal geen problemen meer mee, maar dat BV vanzelf gaat is zeker niet altijd waar
Maar er is toch ook niemand die zegt, dat het altijd maar rozengeur een manenschijn is? Maar kom op, als je iets wil..... en je kan het....ga er dan voor en blijf nietveel hangen in cliche´s. En wees gewoon eerlijk over de reden: zeg dan dat je geen zin erin hebt, en ga niet allerlei redenen aanhalen die niet van toepassing zijn.
Ik weet niet tegen wie je het nu in het specifiek hebt? Ik beweer in ieder geval niet dat het mij tegen is gevallen. Ik heb een hele bewuste keuze gemaakt toen ik besloot om te stoppen met bv toen ik ging werken. Dat wist ik van te voren. Ik hang er ook niet zo'n grote waarde aan zoals bijvoorbeeld jij. En verder lijkt het mij niet aan jou om te suggereren over de zogenaamde "werkelijke" redenen van moeders die stoppen met bv. Een andere in hun waarde laten, lijkt steeds meer een grotere kunst te worden.
Kiwi, Ik denk niet dat Jingels het tegen iemand speciaal heeft, maar meer over het algemeen heeft over mensen die na 4 weken stoppen omdat er geen productie meer was, na 3 dagen stoppen omdat de productie niet op gang komt, na 6 dagen stoppen omdat de kleine wel 9 keer op een dag om voeding kwam en de voeding dus niet voedzaamgenoeg was, stoppen omdat ze te weinig voeding hebben want ik kolfde vandaag maar 80cc. Snap je wat ik nu bedoel? Dat zijn eigenlijk gewoon heel normale dingen, dingen die erbij horen. En de rede's kloppen dan gewoon niet, een kindje komt bijv zo 'vaak' omdat het aan het regelen is, of gewoon omdat hij/zij graag wat vaker en dan wat minder drinkt (dus niks met de voedingstoffen in de melk), hoeveelheid die je kolft zegt ook helemaal niks over wat je werkelijke productie is (een kolf is namelijk heel anders dan een kindje). Dat is mi dus een beetje verschuilen achter de echte reden van het stoppen, maar eigenlijk heb ik dan het idee dat ze dat eromheen vertellen om een goed gevoel te krijgen wat betrefd het stoppen. (hoop dat ik zo gewoon duidelijk heb wat ik bedoel, en schrijf dit echt niet omdat ik die mensen niet in hun waarde wil laten, maar gewoon mijn ideeen daarover) En Jingels, Ik draai er niet om heen hoor, en verzin ook geen excuses ik ben gewoon gestopt omdat ik er geen zin meer in had. Ik had er helemaal genoeg van! En weet je, ik mis het niet eens dat ik niet meer hoef te voeden en niet meer hoef te kolven ! Liefs, Hanneke!
Ik ben ook gestopt omdat ik na 18 maanden die kolf niet meer kon zien . Simpel zat. Ik vind het wel jammer dat ik vaak verhalen hoor dat mensen gestopt zijn door verkeerde adviezen. Terwijl ze het eigenlijk niet wilden. Heel jammer. Als je het zelf prima vindt, is het wat anders natuurlijk. Ik heb wel een bv-cursus gedaan en daar werd een heel realistisch beeld geschetst. Eerder zo realistisch dat ik dacht: slik... . Maar wel goed dat ze benadrukten dat het in het begin gewoon ook hard werken is en dat je moet investeren voor later!
Dat is idd ook wel heel erg jammer! Vind het sowieso jammer dat er maar zo weinig goede info van komt sommige verloskundigen, kraamverzorgenden, verpleegkundigen op de kraamafdelingen, en niet die consultatiebureau's te vergeten.
Nou inderdaad. Ik heb echt van geen enkele van boven genoemde een goed advies gehad. Ik ben zo blij dat ik een 'kundige' zus heb, die mij overal mee geholpen heeft en al mijn vragen heeft beantwoord. Gelukkig groeit mijn ventje als kool en hebben ze op het cb dus nog niets kunnen zeggen in de trend van 'zou je misschien niet...'. Maar ik kreeg bij de eerste afspraak (als ze 2 weken na de bevalling bij je thuis komen) al een afbouwschema in mijn handen gedrukt en de mededeling dat ze eigenlijk een ander BV boekje moest geven, maar dat ze daar niet achter stond ze vond flesvoeding veel overzichtelijker. De doos.
Weet je wat ik nu zo jammer vind van dit forum en dat proef ik ook weer een beetje in dit topic... dat altijd de nadruk wordt gelegd op hoe zwaar borstvoeding geven wel niet is. Je ziet vaak naar mijn idee nogal demotiverende opmerkingen als dat het nu eenmaal niet vanzelf gaat, zwaar is, als een kind doorslaapt nou reken er maar niet op dat dat zo blijft, en 20 keer per dag aan de borst is heeeel normaal. Ik wil niemand tegen de schenen schoppen en natuurlijk zijn sommige dingen soms ook normaal maar ik kan mij voorstellen dat dit nou niet bepaald bemoedigend werkt voor aanstaande moeders die erover denken om borstvoeding te gaan geven. Het is natuurlijk wel enigszins logisch dat mensen waarbij het niet allemaal zo gemakkelijk gaat meer hun ei kwijt willen of met vragen komen op internet en dat de mama's waarbij het super verloopt het allemaal wel geloven en hun neus hier niet laten zien. Maar het kan echt hoor, ik had mij minimaal voorbereid maar de borstvoeding loopt hier van het begin af aan als een zonnetje. Ik had geen flauw idee de eerste week maar met behulp van de info op borstvoeding.com over de eerste dagen kwam ik er achter dat het bij ons allemaal goed verliep. Mijn meisje slaapt door vanaf nacht 1 als je vijf uur aaneen slapen beschouwt als doorslapen, ik kon na een paar weken al rustig vier uur achter elkaar gaan winkelen terwijl mijn meisje heerlijk sliep bij oma, en inmiddels slaapt ze 's nachts 11 uur aaneen. Altijd blij en tevreden, groeit prima en het geeft zo'n genot om haar aan de borst te zien genieten. Natuurlijk heb je ook een stukje motivatie nodig, een ding als clusteren zul je je moeten gewennen en je moet bereid zijn op ieder tijdstip van de dag beschikbaar te zijn voor je kindje als dat nodig is. Ik spring op bij iedere kick van mijn kindje bij wijze van spreken, dat is nu eenmaal de commitment die je aangaat als je gaat borstvoeden. Maar laat het alsjeblieft niet omdat je denkt dat je kindje nooit zal gaan doorslapen etc. Ik zou willen zeggen tegen alle aanstaande mama's: probeer het gewoon en wie weet gaat het bij jou ook wel super! Ieder kindje is anders.
Dat is wel een ding dat zeker is, iedereen roept maar wat. Ik denk dat je sterk in je schoenen moet staan als je wilt borstvoeden en die info moet zoeken die voor jou nuttig is. Ik heb aan niemand iets kunnen vragen en de kinderarts die ik hier heb is ook een zak hooi wat dat betreft. In de eerste week wilde mijn meisje 's nachts een keer twee uur achter elkaar drinken. Toen wij dat aan hem vertelden zei hij dat is allemaal leuk en prachtig maar koppel haar gewoon af na twintig minuten en geef haar dan een flesje poedermelk na. Ja dag, zei ik toen! Daar geef ik natuurlijk geen borstvoeding voor, om een flesje na te geven. Het is of het een of het ander. Maar goed ook, ze groeide die week iets van 430 gram geloof ik.
Nou om heel eerlijk te zijn: ik heb dus nooit iemand gehoord over dat het ook wel eens moeizaam kon gaan. Alle mensen uit mijn omgeving die bv hebben gegeven deden alsof het supersimpel (en ik ken er maar 3) was en het is natuurlijk, dus dat doe je toch gewoon even? Toen ik na 5 dagen er de brui al aan had gegeven omdat de bv mi niet goed op gang kwam, deed ik dat echt niet omdat ik er geen zin meer in had. Er was geen enkele verpleegkundige geweest die me vertelde dat het na een ks wel langer kon duren voordat de bv op gang zou komen. Tuurlijk was het ook deels eigen schuld, ik had me beter moeten voorbereiden, evt een laktatiekundige moeten vragen, maar dat wist ik toendertijd serieus niet. Bij mij was het dus een combi van geen deskundig advies en slechte voorbereiding, maar zeker geen geval van geen zin hebben. Als alles verder goed gaat komt de 2e in september en dan zal ik het ook heel anders aanpakken.
gaat je vast en zeker lukken! Bij de eerste had ik zoiets van, borst of fles? ik zie wel..... En toen ze geboren was dronk ze na de geboorte meteen de eerste voeding supergoed, dus toen dacht ik oke, we proberen het wel, maar was niet supergemotiveerd. Ik had bij deze meid een topproductie! maar ze kon niet goed drinken. Van alles geprobeerd in de kraamweek, vingervoeden, tepelhoedjes en maar kolven en kolven..... (had toen ook een rotkolf maar wist ik veel, dacht dat al die dingen het zelfde waren...) Na de kraamweek was meisjelief nog niet terug op haar gewicht en dronk ze nog steeds slecht en was er niemand meer die me vertelde dat het wel goed zou gaan komen (dat deed de kraamhulp in de kraamweek wel) Na 14 dagen moest ze naar het zh omdat ze dus niet voldoende groeide. Allerlei onderzoeken gedaan, bloed onderzoek, urineonderzoek (heel zielig een catheter bij zon kleintje) en drie dagen in het zh gelegen. In die periode heb ik zoveel mogelijk gekolfd zodat ze zo veel mogelijk bv binnen zou krijgen, want ik het zh gaven ze standaard friso... Toen we de tweede dag langskwamen om te voeden (ik gaf de afgekolfde melk met flesje omdat ze dan wel goed dronk) vroeg de verpleegkundige aan e, wil je proberen om haar weer aan de borst te leggen? en ik was er een beetje twijfelachtig over.... toen reageerde ze echt zo van, nouja, dan geef je toch een flesje? ook goed hoor.... Ze mocht snel weer naar huis, ik heb gekolfd en gekolfd en dat in flesjes gegeven, totdat er op de een of andere manier na ee nweek of 4 niks meer uitkwam, die topproductie liep heeel snel terug... Voor mij was het dus ook een samenkomst van dingen. Het feit dat ze niet goed uit de borst kon drinken, altijd maar in slaap viel tijdens het voeden, ik niet voldoende was voorbereid en gemotiveerd en omdat er ook niemand was in mijn omgeving die me na de kraamhulp advies gaf of een beetje een duwtje in de rug om me te helpen, al die dingen samen hebben er voor gezorgd dat ik er mee ben gestopt. en nu bij de tweede! al bijna 4 maanden! heb me beter voorbereid, veel gelezen en als ik een vraag heb of er is iets wat ik niet snap (kindje dat ineens om de twee uur komt, of een lagere productie door vermoeidheid) dan weet ik waar ik het antwoord kan zoeken en vinden! en als ik er ff doorheen zit, kolf ik wat af, zet het in de koelkast voor mijn man, stap in de auto naar mama en ga daar ff een potje zitten klagen dus nu gaat het jou ook vast lukken!
Ik had na 4 dagen aanleggen en kolven ( 4 dagen lang om de 20 minuten) geen druppel. Wat doe je dan? Kind in de stress, moeder in de stress, kind afgevallen. En het gevoel hebben dat je geen goede moeder bent omdat je kind al 4 dagen hongerlijdt. Dan ga je over op de fles. Misschien ga ik bij een 2e wel bv geven. Misschien niet. Want het lijkt me wel zwaar. Een 2e en een peuter.
Bedankt voor je reactie, ik hoop het ook! Ik had ook echt het idee dat alles tegenzat. Mijn zoontje wilde niet aanhappen, hij bleef maar krijsen. Na 4 maanden bleek dat hij kiss syndroom had en daardoor waarschijnlijk echt last van zijn nekje heeft gehad tijdens het aanleggen. Ook de ks was een ramp, had ik totaal niet verwacht, maar ja, ook dat kan gebeuren. Dit keer ga ik er echt voor. Ik heb via de vk al titels van boeken gekregen en ga dit keer vantevoren al een lactatiekundige raadplegen. Een ding weet ik zeker, aan mijn inzet zal het dit keer niet gaan liggen haha.
Mij is verteld dat het vrij logisch is dat je de eerste dagen bijna geen opbrengt hebt als je kolft, het duurt namelijk wel een tijdje voordat je productie op gang is en een kolf is nou eenmaal geen baby. Liam viel de eerste dagen ook af van 3800 gram naar 3400 gram (Dus ook meer dan de 10% die "mag"), dit is heel normaal. Hij woog een week na zijn geboorte echter alweer 4100 gram, dus dat aankomen gaat daarna heel hard. Zodra jij gaat stressen kun je er bijna al zeker van zijn dat je geen druppel meer kolft en dat je baby ook niet meer goed gaat drinken want die voelt dit ook. Ik heb nu ook wel eens dat ik gehaast ben en in de stress zit omdat ik MOET kolven en ook dan kolf ik maar 10CC in 20 minuten, terwijl ik normaal op 140 CC zit in 5 minuten. Puur de stress. In dit geval denk ik dat met goede begeleiding het best wel goed had kunnen komen hoor. Maar hier ontbreekt het gewoon zo vaak aan, vrouwen worden wat borstvoeding betreft vaak slecht begeleid en al gauw overgebracht op flesvoeding. Hier kun je als vrouw zelf weinig tot niets aan doen, je weet immers niet beter en gaat ervan uit dat wat verloskundigen/verpleegkundigen/CB's tegen je zeggen het beste is maar dat is absoluut niet altijd het geval.
ik wilde mijn meisje ook graag BV geven en ik had me er ook niet op voorbereid, ik dacht dat gaat vast vanzelf. Ook gaf iedereen in mijn omgeving BV dus fles geven heb ik ook niet echt als een optie gezien. Gelukkig geef ik nog steeds BV maar ik moet zeggen dat het toch wel even tegenviel in het begin en zeker nu ik weer ben begonnen met werken en mn meisje de fles niet wil pakken, nou reken maar dat je stress hebt. Ik ben nu al zover gekomen dat ik door wil zetten, ik ben enorm gemotiveerd, vind het heerlijk dat snoetje bij mij aan de borst en ze groeit zo goed! Pas na de geboorte kwam ik erachter dat het percentage borstvoedende mama's kleiner was dan ik dacht. Ik had een yoga reunie van 11 meiden waarvan er maar 1 (naast mij) BV gaf! Daar hebben we het over gehad en velen hadden er gewoon geen zin in, fles is toch makkelijker enz. enz. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik blij ben dat ik van niks wist in het begin anders had ik misschien ook wel opgegeven dus ik was blij dat ik van te voren niet was voorbereid, je word zo snel overgehaald om te stoppen (vind ik). Nu mn meisje de fles (afgekolfde) melk niet wilt pakken hoor ik telkens weer; waarom kap je er niet gewoon mee? Maar eenmaal zover gekomen wil ik het niet nu opgeven.