Mijn verhaal; Donderdag 12 februari 2009 zat ik 9 dagen na mijn eisprong en testte ik positief. Toen begon het allemaal, Het was 9 dagen na de eisprong en had nog steeds aanhoudende pijn ter hoogte van mijn linkereierstok. Die pijn had ik al vanaf de eisprong, maar werd steeds heftiger. Donderdagnacht 12 februari begon het erge pijn te doen en kon ik er moeilijk van slapen. De volgende nachten werd het alleen maar erger. De pijn voelde alsof ik pijn aan mijn darmen had die krampachtig deden, en alsof ik steekjes in mijn onderbuik voelde. Eerst dacht ik dat het van mijn darmen afkwam, omdat die voor de zwangerschap ook niet goed functioneerde. Ook leek de pijn of ik heel erg moest poepen maar er niks kwam Op dinsdag 17 februari 2009 zou ik precies 2 weken na mijn eisprong zitten en dus 4 weken zwanger zijn. Ik vertrouwde de pijn niet helemaal en belde een verloskundige op. Ze zei ; het kunnen 2 dingen zijn, 1) Of dat het vruchtje zich verder innestelt 2) Misschien een buiten baarmoederlijke zwangerschap Aan de laatste had ik eigenlijk ook al gedacht, maar ik hoor vaak van meiden die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben dat ze het pas later ontdekken. De verloskundige raadde mij aan om direct mijn gynaecoloog te bellen om langs te komen. Zo gezegd zo gedaan. Ik belde meteen de gynaecoloog op en kon daar dezelfde dag om 15.50 terecht. In de wachtkamer deed mijn buik alweer erge pijn en voelde me erg slecht. Eindelijk mocht ik om 16.00 de onderzoekskamer in. De gynaecoloog vroeg eerst wat mijn klachten waren en hoelang ik zwanger was. Ik vertelde hem de klachten en zei ook dat de verloskundige misschien een verdenking op een buiten baarmoederlijke zwangerschap had. Daarna ging hij een inwendige echo doen. Eerst ging hij naar mijn baarmoeder kijken. Het eerste wat te zien was was verdikt baarmoederslijmvlies wat dus duidde op dat het lichaam voorbereid was op een innesteling. Verder kon de gynecoloog geen vruchtje ontdekken, maar dat was niet zo vreemd, want ik zou immers maar 4,0 weken zwanger zijn. Toen ging hij naar de rechtereierstok kijken en zag daar verder niks verdachts aan. Eenmaal aangekomen bij de linkereierstok ( waar ik pijn had)ging het mis.. De gynecoloog zag op de echo een zwart rondje van 0,4 mm groot. Dit is de grootte wat het vruchtje nu ongeveer zou moeten zijn met 4,0 weken zwangerschap. Ik mocht me weer aankleden en ik mocht plaatsnemen in zijn kantoortje. Daar zei hij hetvolgende tegen mij; Het spijt me, maar u blijft vandaag hier. U wordt zometeen met spoed geopereerd met verdenking op een buiten baarmoederlijke zwangerschap, en u linkereierstok wordt erafgehaald omdat die waarschijnlijk niet meer te redden valt. En stel hij valt wel te redden, dan is de kans groot dat u weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijgt. U moet van geluk spreken dat u er zo vroeg bij bent, want als de eileider knalt, dan bent u binnen 30 minuten overleden. Ik zat te huilen van verdriet.. we waren zo blij om zwanger te zijn en eindelijk een kindje te mogen verwachten, en nu valt ineens je droom in duigen en wordt ook nog je eileider afgezet.. Meteen heb ik mijn vriend op zijn werk opgebeld en die kwam meteen naar het ziekenhuis toe. Ook werd er op HCG geprikt. Een zwangere van 4,0 weken moet tussen de 50-500 zitten qua HCG waardes. Ik zat op 480, zeer netjes dus. Ik werd naar afdeling 1A gebracht van het Elkerliek ziekenhuis in Helmond en moest wachten op de operatie. Uiteindelijk werd ik pas om 22.30 geopereerd met algehele narcose. Ze hebben een laparoscopie gedaan, waar ze 3 sneetjes in mijn buik en navel hebben gemaakt en daar naar binnen zijn gegaan Na de operatie kwam de dokter langs mijn bed en zei we hebben geen buiten baarmoederlijke zwangerschap kunnen vaststellen, wel weten we nu wat er op de echo te zien was bij u linkereileider, namelijk een restant van de eisprong, dus het kan best zijn dat u nog gewoon zwanger bent, maar het te vroeg was om iets te zien Ook was u linkereileider verdikt en er zaten verklevingen op. Ook was u darm verdikt en verkleeft en zat er vocht voor en achter de baarmoeder. Nu moet ik vrijdag 20-02 s morgens terug om HCG te prikken en s asvonds krijg ik daar de uitslag van. Ook moet ik dinsdag 24-2 terug voor een echo om te kijken waar het vruchtje zit, ( als het te zien is) Ik ben dan 5 weken .. Gelukkig ben ik net terug uit het ziekenhuis. Ben wel erg bang.. wie weet waar het vruchtje zit? Ik hoop zo dat het vruchtje toch in de baarmoeder blijkt te zitten. Duimen jullie met me mee? Liefs Daantje
Jeetje meid wat een heftig verhaal. Ik ga voor je duimen, dat ze met de echo een vruchtje kunnen vinden.
Hoi Hoi Tjee wat en heftige ervaring Ik ga duimen voor je dat het helemaal goed gaat komen. Zelf heb ik ook veel last van mijn darmen (prikkelbaredarmsyndroom) en problemen met mijn rechtereierstok. Succes van de week en hopend op goed nieuws Groetjes Lynette
pfffff jemig! Heftig meid! Hoop dat je vruchtje lekker stevig zit en dat het allemaal goed komt! Ik duim voor je! *duim*duim*duim*duim*
Pffffoee wat een verhaal zeg...heel veel sterkte en ik duim met je mee dat t vrcuhtje gewoon goed zit!
Jeetje wat een verhaal. Ik duim voor je dat alles vrijdag goed blijkt te zijn en je alsnog van een heerlijke zwangerschap kunt gaan genieten. [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o<
Jeetje, wat een verhaal! Krijg er kippenvel van.... Ik duim met je mee dat alles goed mag gaan, en dat je lekker verder mag genieten van je zwangerschap! *KNUFF*
Ik ben zeer geschokt door je verhaal, maar met name ook door het handelen van je gynaecoloog. Waarom hebben ze je al geopereerd bij een hcg-waarde van onder de 500? Volgens de NVOG-richtlijnen is dit helemaal niet meer gebruikelijk. Tegenwoordig wordt er een afwachtend beleid gehanteerd als het gaat om bbz en pas bij een zeer hoge hcg-waarde tot operatie overgegaan (1500-2000). Dit omdat bij lage waardes en prille zwangerschappen het vruchtje te klein is om de eierstok te laten knappen, maar ook omdat de vruchtjes vaak vanzelf lolaten bij een bbz voordat ze te groot worden (een tubaire abortus door te weinig voedingstoffen in de wand van de eileider). Daarnaast zijn er ook nog medicijnen die de celdeling kunnen tegengaan om op deze manier een operatie te voorkomen. En daanaast kunnen ze bij 4 weken toch helemaal geen bbz vaststellen?! Rond deze termijn zie je vaak restanten van de eisprong in de eileider, ook wel het gele lichaam genoemd. Ik ben natuurlijk geen gynaecoloog, maar uit eigen ervaring, maar ook door gesprekken met verschillende gynaecologen weet ik wel wel het één en ander van het onderwerp af. Ik heb natuurlijk niet alle informatie, maar had je bijv. heel veel bloedverlies of waarom hebben ze je anders nu al geopereerd? Ik vind het een hele rare gang van zaken en ik zou als ik jou was je in het onderwerp verdiepen en je gyn om tekst en uitleg vragen. Ben echt een beetje geschokt. Ik hoor mijn eigen gyn afgelopen dinsdag nog zeggen dat ze voor de 6 weken nog geen bbz mogen/ kunnen vaststellen en niet opereren als er geen goede reden voor is. Ik hoop echt voor je dat alles goed gaat en dat je een hele fijne zwangerschap mag hebben! Ik zal voor je duimen dat je volgende week een prachtige echo hebt! groetjes trees
Daantje..meissie toch wat een verhaal.Ben je idd blij dat je eindelijk zwanger bent,krijg je dit.Heb er geen woorden voor..hopelijk zit het allemaal wel goed en hebben ze je bang gemaakt voor niks.Ga heel hard duimen voor je dat het goed zit.Sterkte meis.
jeetje,,ik schrik me een ongeluk daantje!ik lees al een tijdje met je mee op het forum,en was zo blij voor je dat je zwanger was. ik zal erg hard voor je duimen dat alles ok is met de zwangerschap! sterkte verder. xxx
meiden, allemaal heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes hoi trees, dankjewel voor je lieve berichtje en de hele goede uitleg Ik was/ben ook helemaal ondersteboven. de gyn bleef ook volhouden dat ik langer dan 4 weken zwanger moest zijn omdat ik 15 janari maar 1 dagje ongesteld was geweest en dat volgens hem gewoon een innestelingsbloeding was. ik zei nog tegen hem dat dit WEL een echte ongesteldheid was en ik op CD 20 mijn eisprong heb gevoeld en aan de hand van ovulatietesten heb gezien, maar hij geloofde dit niet. Ook past mijn HCG waarde van 480 bij een zwangerschap van 4 weken. ik zei ook dat je normaal voor de 6 weken geen BBZ kan vaststellen en normaal voor de 6 weken daar ook nauwelijks last van hebt, maar hij bleef volhouden. ik had ook helemaal geen bloedverlies., nog geen druppel achteraf ben ik misschien wel blij dat ik geopereerd ben omdat mijn eileider verdikt en verkleeft was en mijn darm ook verdikt en verkleefd was en er vocht voor- en achter de baarmoeder zat en dit nu weg is, maar hij heeft me heeeel veel schrik aangejaagd en eigelijk voor niks laten opereren en 99% zeker gezegd dat het om een BBZ gaat ik ben al een keer geopereerd aan vleesbomen bij mijn baarmoedermond en dit was ook verkeerd gegaan door meneer, en nu dit weer.. ik ga dit dinsdag dan ook zeker vermelden en wil hem ook nooit meer als gyn. normaal kunnen ze de eileider toch ook doorspuiten met bepaalde stoffen als de BBZ nog niet vergevordert is toch? ik voel me nu ook echt rot, en hoop natuurlijk dat er een vruchtje in de baarmoeder te zien is rond de 5 weken, maar ben er nu wel bang voor omdat ze me zo'n schrik hebben bezorgd. en stel dat de zwangerschap gewoon goed is, dan heeft de vrucht al narcosevloeistof en al moeten verduren omdat ik ook nog eens algehele narcose heb gehad.. ik zie dat je zelf een BBZ hebt gehad hoe kwam je erachter en wat hebben ze eraan gedaan? en hoe is het nu met je meid? liefs daantje
Pff, jeetje...sterkte meid...ik duim voor je @trees, lijkt mij ook veel logischer om iets langer te wachten met opereren enz.
Daantje ik kan me voorstellen dat je vreselijk geschrokken ben. Ik vind ook de uitspraken van je gynaecoloog echt verschrikkelijk, zoals je had binnen 30 minuten dood kunnen zijn, we gaan je eierstok verwijderen etc. Ik zou er ook echt ondersteboven van zijn geweest, want dat is niet niks als je zoiets even gezegd wordt. Bij mijn zijn ze er achtergekomen door aanhoudende aanvallen van buikpijn in combinatie met flauwvallen en overgeven. Op de echo was veel bloedverlies te zien dat uit de eileider kwam en bloed in de buikholte en een te hoog hcg-gehalte. Daarnaast was ik al bijna 11 weken zwanger en was er niks te zien in de baarmoeder. Doordat mijn hcg onder de 2000 was hebben ze gewacht om te kijken of het vanzelf los zou komen en werd er elke dag hcg geprikt en een echo gemaakt. Eerst steeg het nog heel langzaam, maar door de langzame stijging wisten ze al dat de vrucht aan het afsterven was en uiteindelijk ben ik het verloren. Zeer pijnlijk op die plek, maar heb nu geen enkele restschade. Anders hadden wij als het mogelijk was geweest ook gekozen voor de behandeling waar ze iets inspuiten (methroxaat). De ned. vereniging voor gynaecologen hebben een richtlijn van hoe te handelen bij een vermoeden van bbz http://www.nvog-documenten.nl/index.php ... ijn_id=635 Daar staat het ook allemaal uitgelegd (in niet hele begrijpelijke taal). Mijn bbz is alweer van juli 2008 en heb dat gelukkig wat achter me gelaten. Twee geleden ben ik weer gecurreteerd ivm een missed abortion en dat is wel weer erg heftig allemaal . Ik probeer de moed er maar in te houden. Het is een cliche, maar wel nodig Voor jou hoop ik echt zo erg dat alles goed is volgende week! Ik lees hier wel vaker vrouwen die tijdens een prille zwangerschap onder narcose zijn geweest en dat alles goed is gegaan met het vruchtje. Lijkt me dat je nu al genoeg ellende hebt moeten meemaken en dat het gewoon goed moet zitten. Doe rustig aan en ik hoop dat het je lukt om de schrik wat weg te krijgen, maar dat zal vast niet makkelijk zijn. Liefs trees
Jeetje Daantje... ik ben er stil van. Dit is een nachtmerrie-scenario. Ik ga echt voor je duimen dat het allemaal goed is. Meid, het is je zo vanharte gegund! Hou je sterk en geef NOOIT de moed op! Heftig... Knuf
Tjee meid, ik zit hier met ingehouden adem je verhaal te lezen! Ik weet even niet wat ik zeggen moet! Het is natuurlijk geweldig voor jullie dat je nog zwanger bent. ik kan me ook werkelijk voorstellen dat je nog heel erg bang bent! Hoe is het nu dan met je / jullie? Je man zal ook wel heftig geschrokken zijn! Ik wens jullie heel veel sterkte en heel veel geluk! Beterschap! Dikke kus.
nou ik duim ook met je mee! wat een verhaal zeg! en goed dat je bij deze gyn weggaat want wat hij allemaal zegt, kan echt niet! heel veel succes en ik hoop dat je straks op de echo een mooi ienie mienie mensje te zien krijgt!
Lieve Daantje, Ik duim ook erg hard voor je hoor! Een vreselijke ervaring moet dat zijn zeg! Volgens mij hoef je je trouwens om de narcosevloeistof niet zoveel zorgen te maken. Ik weet het niet zeker hoor, maar volgens mij is er pas iets later een echte bloedband met de moeder en nog niet bij 4 weken. Misschien kun je dat ergens op internet vinden? Begrijp ik het goed dat ze nu in elk geval wel je eierstok hebben laten zitten en dat dat allemaal goed is? Zoek snel een andere gyn meid! Intussen duim ik ale een dolle voor je! Liefs, Quercia
Poeh daantje .. Ik maakte al een harde Oeehhh geluid zo erg schrok ik van dat stukje binnen 30 minuten dood kunnen zijn.. Ik zou inderdaad ook niet langer bij die gyn willen blijven...