Hallo, Wij zijn pas 15 weken zwanger, maar ik vraag mij toch het volgende af. Wat is de belangrijkste reden om een baby het eerste half jaar bij jezelf op de slaapkamer (in een wieg) te laten slapen? Of waarom moet je dat niet doen? Krijg je dan zelf wel genoeg rust? Is het niet beter voor de baby om gelijk op zijn eigen plekje te liggen? Ik hoor graag de meningen van anderen.
Wij laten ons kindje op onze kamer liggen. -Het is zowiezo veel makkelijker met borstvoeding. -Het lijkt mij gewoon veel fijner om ons kindje dichtbij te hebben de eerste tijd. -Ons kindje zal overdag met slapen wel in haar eigen ledikantje gelegd worden, zodat ze daar ook aan went. Zo hopen wij te kunnen voorkomen dat de overstap straks moeilijker wordt. Met een babyfoon hoor je neem ik aan ook alle geluiden van je baby als die in haar eigen bedje ligt.. dus of je daardoor nou meer rust krijgt weet ik niet.
Ik wilde me meisje bij ons op de kamer, me man zag dat niet zitten. Maar hup de wieg op de kamer. Nou de eerste nacht nadat we weer thuis waren (bev. in zh en nog een week moeten blijven)was een hel...een kind dat NIET wilde slapen...veel huilde krijsde en gilde in haar slaap....2de nacht hebben we alle drie heerlijk geslapen en de kleine op haar eigen kamer.....heerlijk!...dus dat rooming-in dat was nix voor ons 8)
Wij hebben ons kindje ook bij ons op de kamer liggen. Het wordt aangeraden zodat je kan wennen aan de geluidjes van de baby, zodat je deze sneller leert herkennen. Er wordt aangeraden om dit een half jaar te doen, maar dat vind ik persoonlijk te lang. Een maandje of twee vind ik ook wel genoeg. Het bevalt ons goed om ons kindje op de kamer te laten slapen. Je leert echt de geluidjes kennen. Vooraf was ik bang dat ik bij elke kik naast zijn wiegje zou staan, maar dat is na een paar dagen al over omdat je de geluidjes kent en weet dat hij deze in z'n slaap maakt. Ook is het idd makkelijk met de borstvoeding. Wel laten wij hem overdag regelmatig in zijn eigen bedje slapen zodat hij hier aan kan wennen.
hier slaapt beeb straks noodgedwongen bij ons op kamer omdat we nog ruimtegebrek hebben ervaring met beeb op kamer is goed.. oudste heeft 2 jaar lang op onze kamer geslapen.
idd handig met voeden. 6mnd is wel erg lang, ik ben nu bezig met overdag op haar eigen kamertje en snachts nog bij ons, volgende week slaapt ze fulltime op haar eigen kamertje
Bedankt voor de reacties! Waarom is het handiger met borstvoeding? Geef je dat 'snachts in bed? Ik ben in augustus uitgerekend dus voor de warmte hoef ik het niet te doen, bij ons is het juist bloedheet in de zomer boven en de babykamer ligt aan de noordkant dus is wel iets koeler dan onze eigen kamer. Ik heb wel straks een schommelstoel in de babykamer staan.
Borstvoeding is lekkerder in bed, lijkt mij. Ik krijg ook zo'n grote stoel op onze kamer, maar 's nachts is het misschien wel lekker warm in bed. Alhoewel ik ook in de zomer uitgerekend ben, dus dan kan ik altijd zien. Wij kiezen er waarschijnlijk voor om de baby zo snel mogelijk op zijn/haar eigen kamer te leggen: - Ik vind een eigen kamer voor kinderen heel belangrijk. Zo went je kindje er aan om even niet dicht bij je te zijn. Ik heb genoeg kinderen gezien die uiteindelijk met 2/3 jaar nog steeds bij papa en mama sliepen. Niet goed! - Mijn man is heel zorgzaam en wordt sowieso 's nachts ook wakker als ik ga voeden. Hij haalt dan waarschijnlijk de baby op, en dan kan ik lekker in bed blijven. Lief hè? Ik vind het ook wel fijn, want het is niet alleen mijn baby. Als het warm is, ga ik natuurlijk lekker zelf. We zien wel. - Onze slaapkamer is niet zo ruim, maar de babykamer juist wel! - Ik vind zo'n extra wieg te duur. Wat een moeite voor die paar dagen/weken. Dus, dat is onze overweging. Ik vind de eerste paar dagen/weken ook niet zo'n probleem om je kindje dichtbij je te hebben. Dat is toch wel anders dan wat hier in Duitsland de gewoonte is, dat je baby het eerste jaar ongeveer nog bij je op de kamer ligt. Dat vind ik niet zo gezond. En trouwens, ik vind het een heel raar idee om seks te hebben met mijn baby erbij
Het is een eigen keuze als je maar niet de reden: "anders raken ze er maar aan gewend" mee neemt in je overweging. Babies tot 6 maanden kun je niet verwennen... Pas na 6 maanden gaan ze pas actie-reactie begrijpen. Bedenk wat jezelf het meest prettigst vind. Wij hadden de kleine wel 's nachts bij ons op de kamer, gewoon het idee dat zo'n heel klein nieuw mensje ineens alleen moet zijn Zolang als hij/zij bestaan heeft was ze samen met mama en dan ineens in een donkere kamer alleen...
misschien niet VERwennen maar zeker WEL gewennen, onze zoon heeft vanaf dag 1 op zijn eigen kamer geslapen met duidelijk ritme en regels en nog nooit problemen ermee gehad (en iedereen die na maandenlang op hun kamer overmoesten hadden duidelijk WEL overgangsproblemen) vind ik ok logisch, mag ie lekker bij jullie op de kamer en na een paar maanden moet ie opeens alleen dan kan je net zo goed meteen alleen leren dan weet ie niet beter en leert ie zelf rustig inslapen e.d. zonder dat daarvoor de hulp van mama nodig is.. (ook altijd wakker op bedje leggen ipv al slapend is ook een fijne methode waardoor ze goed ZELF leren slapen) Qua voeden ja ik weet niet wat andere moeders doen maar ik verschoon mijn kindje bij ELKE voeding dus moet er zoiezo uit dan maakt het dus niet veel uit. Ik denk dat je je er zelf prettig bij moet voelen, ik ben van mening dat je kindje het niet perse nodig hebt (zelfs uiteindelijk na een paar maanden een veel grotere stap moet maken ineens nu die beter weet) maar dat je als mama zijnde misschien niet prettig voelt als je niet bij je kindje kan zijn..maar voor het kindje zelf vind ik het veel rustiger om meteen de "regels" te volgen die voor de rest van zijn of haar jeugd zullen gelden (dan is de overgang straks als het WEL dingen goed doorheeft veel minder groot) Ik zou er trouwens ook niet tegenkunnen hoor, elke zuchtjem elk kuchje zou ik horen nee ik sta helemaal in dienst van mijn kind, ben een thuisblijfmama en hij krijgt in principe alles wat ie wil maar snachts wil mama gewoon slapen en een stukje prive houden (ik vind mijn seksleven ook belangrijk ook al was dat de eerste 3 maanden niet echt van toepassing door uitscheuren, intimiteit is er natuurlijk wel ook op andere manieren) en IK VIND (kan je een andere mening over hebben) dat dat een beetje gescheiden moet houden ik zou ook nooit gaan vrijen met mijn man met een kind in de kamer dat vind ik niet kunnen..
Dat kan ook op andere plekken he dan alleen in bed Wij zijn gewoon van plan om dan de kleine even over te leggen in het ledikantje.. Wel zo prettig voor de kleine..
Mijn dochtertje heeft tot 6 maanden bij ons op de kamer gelegen, ik heb hier altijd een goed gevoel bij gehad. Lekker gezellig bij mij in de buurt na 9 maanden in mijn buik te hebben gezeten. Ze is met 6 maanden probleemloos naar haar eigen kamer verhuisd. Niet leren zonder mama in de buurt in slaap te vallen? Overdag leg je ze toch ook gewoon te slapen zonder dat je er naast gaat zitten. 's Nachts sliepen we alledrie als roosjes, misschien als je heel licht slaapt, is het vervelend om bij elk geluidje wakker te worden, maar daar hadden we geen last van. Bij de tweede gaan we het net zo doen. Kortom, doe gewoon waar je je goed bij voelt, of je je kind nu gelijk naar zijn of haar eigen kamer verhuist of op je kamer legt.
Ik vind dat iedereen het voor zich moeten weten. Ik verwacht ons derde kindje en ws onze laatste. Ik ga hier echt van genieten en hij/zij zal de eerste weken bij ons liggen totdat ik vind dat het op zijn/haar eigen kamertje moet gaan liggen. Ik ben een slechte slaper namelijk. Dus doe wat je zelf denkt en voelt!
De eerste weken word het geadviseerd je kindje is zolang bij je geweest en kan dat in het begin erg missen. Het bij jou op de kamer slapen helpt de band opbouwen tussen jou en je kindje buiten de buik. Mijn dochter heeft tot week 6 bij ons geslapen. De overgang naar haar eigen bedje was geen probleem. Doe waar jij je zelf het beste bij voelt. Iedereen doet het op zijn eigen manier.
Onze dochter heeft de eerset weken bij ons op de kamer geslapen. Zeker in het begin vond ik het erg prettig. Fijn gevoel dat ze zo dichtbij was en je hoort de geluidjes en dat vond ik met voeden ook wel prettig. Op een gegeven moment gingen we beiden minder slapen met haar op de kamer, dus toen zijn we begonnen met overdag op haar eigen kamertje en na een week hebben we haar helemaal in haar eigen kamertje laten slapen. Ging prima. We slapen nog altijd wel met allebei de deuren op een kier. Maar ik denk dat we daar ook maar eens af gaan, want ze komt straks op een leeftijd dat ze naar een groter bedje gaat en dan vind ik het geloof ik wel prettig als ze niet zomaar op de gang staat. Doe vooral wat voor jezelf prettig voelt. Je kan het allicht proberen en is het niet wat dan kan je altijd besluiten om je kindje op zijn/haar eigen kamer te leggen. Ik denk dat hierin geen goed of fout is. En ik denk ook niet dat je je kindje ermee "verwend" de eerste tijd. Luister naar je gevoel!
WIj hadden niet veel keus want maar 1 slaapkamer . Hij heeft 7 maanden bij ons op de kamer geslapen, toen werd hij steeds wakker van ons. Inmiddels waren we verhuisd, dus kreeg hij een eigen kamer. En hij sliep meteen als een roosje! Itt mama die er erg aan moest wennen. Het is ons goed bevallen en deze tweede gaat ook weer minimaal een half jaar op onze kamer. Naast handig voor de bv, wordt het ook aangeraden ivm wiegedood. Hier dus ook niet. Waarom zou dat niet goed zijn?
Mijn zoontje heeft 10 maanden bij ons op de kamer geslapen. 6 maanden in zijn wieg en nog eens 4 maanden in een ledikant. Overdag sliep hij wel gewoon op zijn eigen kamer. Dus de overgang was niet vervelend voor hem. Ik vond het vervelender dan hij Wij hebben zelf goed geslapen en als ze in het begin nog veel huilen, wordt je toch wakker. Ik vond het wel handig dat ik mijn arm maar hoefde uit te steken om het speentje terug te stoppen en kon zelf lekker blijven liggen. En van de seks merken ze niets hoor. Zelfs de tv hadden we gewoon aan (zonder geluid).
Wij zijn van plan de baby gelijk in zijn eigen kamertje te leggen. Maar of ik dat volhoud geen idee hahaha
Bij onze oudste waren we van plan hem gewoon op zijn eigen kamer te laten slapen vanaf het begin. Maar toen we na twee nachten ziekenhuis naar huis reden, moest ik er niet aan denken hem zo ver van ons (mij) te laten slapen. Dus hebben we de wandelwagen naast ons bed gezet en daar heeft hij de eerste twee weken geslapen. Toen hebben we de ledikant naast ons bed gezet en met 5 maanden is hij naar zijn eigen kamer verhuisd. Dat ging gelijk goed. Voor de tweede zijn we van plan de kleine ook weer een paar maanden bij ons op de kamer te laten slapen. Dus doe waar je jezelf goed bij voelt en pin je zelf niet vast op een "afspraak" met jezelf/je partner. groetjes, Natasja2