Hey ik ben een trotse mama van een dochter van maanden! Was net 21 toen ik van haar bevallen ben! Nu ben ik net 22 en ben 9 weken zwanger van mijn 2de kindje! Mijn ventje moet zelfs nog worden( ietsjes omgekeerde wereld maar...), dus beiden nog jong! Heb ooit maar 1 slechte reactie gekregen, heb die man eens goed bekeken en ben gewoon doorgegaan! Die was het dus echt niet waard! Ik kan alleen maar zeggen dat iedereen doet was hij/zij zelf wilt en voor de rest heeft niemand daar zaken mee! BTW ik heb voor beide kindjes zelf gekozen om ze zo jong te krijgen en vindt het zalig! Greetz Cate
hoi hoi.,., ik 19 jaar, woon nog bij mijn ouders, doe een opleiding voor spw3 kinderopvang. mijn vriend 19 woont nu in delft doet een 6 jarige studie bouwkunde in TU delft. wij zijn nu bijna 7 jaar samen. kennen elkaar 10 jaar.. de helft van ons leven al.,., en wij zijn zwanger! van ons eerste wonder! eerst blijf ik bij mijn ouders wonen samen met ons kind. de vader blijft zijn eerste jaar in delft. tweede jaar gaan we bekijken, waar we gaan wonen. in Almere of in Delft. ligt een beetje aan zijn studie.,., ik zeg wel.,., zonder support van mijn ouders.,., zijn ouders,., hadden we voor een hele moeilijke keuze gestaan! Geld is toch wel belangrijk. ik werk 4 dagen 4 uurtjes in een peuterspeelzaal. krijg daar niej veel verdient.! mijn vriend krijgt nog 500 euro extra studie finaciering als hij echt pappa is.! het is niet vette pot. maar we kunnen er al heel wat mee.!
hallo, ook ik kan meepraten.ik was op mijn 16e zwanger geraakt door het condoom heen.hij was toen 17.we hadden nog niet zolang verkering maar abortus daar deed ik niet aan.mijn ouders wisten het pas toen ik 4maanden zwanger was en ze hebben me enorm gesteund.2dagen voordat ik 17werd is onze dochter geboren.haar vader en ik zijn nog een jaar samen geweest maar dat deden we volgens mij alleen maar voor het kind want echt een relatie was het niet.daarna heb ik haar dus alleen opgevoed we zijn saampjes ergens gaan wonen en kregen een hechte band.het was zwaar en niet altijd even makkelijk maar ik heb me erdoorhjeen gevochten(steun van ouders en familie)en ben nu al 9jaar trotse moeder van haar.ik denk dat als je op een jonge leeftijd een kind krijgt je band met dat kind ook best hecht kan worden.vrienden ben ik veel verloren want die hadden nog het lekkere leventje van uitgaan en feesten nou dat had ik niet meer nodig.ben blij dat ik het allemaal zo heb gedaan en het is echt mijn prinsesje!
Zo, dan zal ik ook even mijn mening geven. Ik vind het alleen stom om jong aan kinderen te beginnen als je relatie (nog) niet stabiel is. Ik vind het ook niet verstandig om er aan te beginnen als je nog niet samen woont. Verkering en veel bij elkaar zijn is namelijk nog altijd heel wat anders dan samen wonen. Als je door de pil (of andere anticonceptie) heen zwanger raakt, dan vind ik al helemaal dat je niet kunt praten over of iets wel of niet verstandig of goed is. Daar kies je niet voor. En de keuze die je dan moet maken, wat je gaat doen, dat beslis je zelf.
Ik ben ook van mening dat al je 16/17 bent een geen stabiele relatie hebt, geen echte toekomstplannen hebt en nog erg onbezonnen in het leven staat.. dat je dan erg jong bent voor een kindje.. (ik ken nl zo iemand!) Ze is inmiddels 17 en heeft haar kindje, maar ze wilde alleen maar een kindje omdat ze het leuk vond.. zo'n lief klein babytje. Ze vergeet echter dat kinderen ook groter worden en dat je verantwoordelijk voor ze bent. Zei besefte dit helemaal niet en nu is het te laat. Het kindje word bij oma gedumpt en mama (ja papa is er vandoor gegaan want die was te jong en wilde nog geen kinderen) gaat op stap in de weekenden... Dan zeg ik dus.. je bent echt te JONG. Ben je door de anticonceptie heen zwanger geraakt, dan vind ik dat weer anders. Als je dan niet voor een abortus kiest (wat ik overigens zelf ook niet zou kunnen) Dan overkomt het je.. en kan je er "niets" aan doen. nog een ervaring: Toen ik bevallen ben van Lisa lag er een meisje tegenover me in het ziekenhuis. Ze was 16 jaar. De vader van het kindje was ook 16 geloof ik. Hij stond erbij als een zak aardappels.(ja echt!) Dat meisje was dus net bevallen en kon zich nu al drukmaken over haar "lijntje" want zo kon ze toch niet uit gaan! pfff verschrikkelijk... als je je dus drukmaakt over dat soort dingen terwijl je net bevallen bent.. (ok een eerste reaktie op je uitgelubberde lichaam , snap ik nog wel) Ook dan vind ik iemand te jong!
ik was 19 toen ik beviel van mij eerste zoon inmiddels 4 jaar bijna op 2 december,vorig jaar 20 september 2005 ben ik bevallen van mijn jongste en nu ben ik in verwachting van mijn derde spruit...en ben het er wel mee eens het is wel net hoe je situatie is
Mischien dat sommige mensen het niet met mij eens gaan zijn,maar persoonlijk vind ik mensen jonger dan 18 jaar die BEWUST een kindje zouden willen beter nog even zouden wachten Ik weet dat veel meisjes op hun 17 (of jonger)al heel volwassen kunnen zijn(ik was ook al heel volwassen voor mijn leeftijd) maar je geeft toch wel veel vrijheid op als je bewust heel jong aan kinderen begint. Ik ben ook nog jong en wou eigenlijk 2 jaar geleden ook al een kindje maar ik heb echt doorgezet en gewacht tot ik zeker wist dat ik mijn kindje alles kan bieden. Tuurlijk kan er altijd iets gebeuren waardoor je wel ongepland zwanger wordt,en alle respect voor de gene die er toch alles aan doen om het kindje zo goed mogelijk groot te brengen Het is gewoon zo in deze maatschappij dat als je 18 bent ,je als volwassen word beschouwt en je dan ook zo hoort te gedragen en dan mag je eigen keuzes maken en heeft niemand nog iets te zeggen Tja,ik moet niet veel zeggen,ben zelf nog maar 21 en ik vind als je bewust voor een kindje kiest dat je je eigen leven toch al op zen minst in orde moet hebben.
Ik vind idd 18 al jong, maar goed, dan ben je tenminste voor de wet volwassen en geeft wat voordeel. (Al kan je voor je 18e een verklaring o.i.d. krijgen m.b.t. het gezag....) Maar ben je zelfs nog jonger dan 18, dan zou ik het persoonlijk verstandiger vinden om nog even te wachten met moederen. Je bent nog niet volledig 'uit-ontwikkeld'. Maar natuurlijk zijn er ook tienermoeders die er niet bewust voor kiezen, maar ongepland zwanger raken. Dom, dom, dom! Zeker in deze tijd! Ik moet zeggen dat ik dan wel kan begrijpen dat ze het willen houden. En dat recht hebben ze uiteraard ook.
@ smoekie: Ik bedoelde dit niet als aanval op jou, het spijt me als dat zo is over gekomen, daar had ik wat meer bij stil moeten staan. Dit was eerder een aanval op de denkbeelden van mensen die ik ken, en ik baalde daar even zo erg van dat ik een misschien iet wat overdreven reactie heb gepost. Nogmaals mijn excusses. Dat wil dus ook zeggen dat bijvoorbeeld de term "17-jarig sletje" niet uit jouw mond komt, maar meer uit de volksmond. Voel me er nu wel lullig over dat ik jou het idee heb gegeven dat ik jou aan viel, want dat was echt niet mijn bedoeling ... Groetjes, Goddess tear
@ smoekie: O, ik vergeet te zeggen dat ik mij niet persoonlijk aantrok wat jij zei. Het trickerde alleen mijn irritatie t.o.v de mensen om mij heen... Dus mijn bericht staat eigenlijk los van wat jij zegt/opvattingen/meningen etc. Nogmaals sorry.
Ik vind het superleuk dat jullie zwanger zijn en voor de rest maakt leeftijd niets uit vind ik! Veel geluk! Maamaa
ik trok het me niet aan hoor haha helemaal niet was meer als steun vooor de jonge moeders onder ons wat ik zei over dat je er als je zo jong bent je er ook best wel bewust voor kan kiezen en het goed kan komen,mocht jij mijn opvattingen verkeerd opgevat hebben dan sorry daarvoor,leg soms alles weleens wat vreemd uit hha liefs aukje
hier denk ik anders over.... ik ben het huis uit gegaan op mijn 16 heb op mijn eigen gewoond, altijd keihard gewerkt om de huur netjes te betalen.... dus ik was op mijn 16 al heel erg volwassen.. Volwassenen zijn is niet leeftijd gebonden, Volwassen zijn is hoe jij je gedraagt dus ik vin dat je niet kan zeggen dat als je 18 ben dat je nog niet ben uit-ontwikkeld en ik ben nu 22 en zwanger van ons eerste , heb er totaal geen spijt van stond er volledig achter.... zo das mijn zegje.... waarom dom?, als het ongepland is kunne ze er toch ook niks aan doen?. maar ja zal wel aan mij liggen
Ik ben ook een jonge moeder! Ik ben woensdag 18 geworden, en heb al 3 kids. Jarne is 11 september 2005 geboren. Noa en Mighiel zijn 18 september 2006 geboren. Ik ben gelukkig, bart is gelukkig, we hebben geen geldproblemen, beide een job, dus er is toch geen probleem! ik haat het ook die vooroordelen van de mensen! x
amai Lore,al 3 kindjes Tuurlijk moet je doen waar jij je goed bij voelt,maar als je zo superjong bent,heb je dan niet het gevoel dat je iets hebt gemist?(niet van uitgaan ofzo want dat doe ik zelf ook niet maar gewoon nog wat profiteren,weet niet hoe ik het via de computer moet uitdrukken...) Natuurlijk heeft het ook zijn voordelen,als je dan nog maar begin 40 jaar bent kan je nog volop profiteren als de kids uit huis zijn! Ik heb er bewust voor gekozen om nog een paar jaar met mijn man alleen te kunnen genieten en even alles op een rijtje zetten.
Een grote verantwoordelijkheid als een kind kan niet iedereen aan. Dat is niet leeftijd gebonden, dat heeft met persoonlijkheid, karakter en levenservaring te maken. Als ik terug kijk toen ik 20 was, zou ik die verantwoordelijkheid heel moeilijk gevonden hebben. Niet omdat ik een feestbeest was ( of ben) maar simpelweg omdat er eerst andere dingen in mijn leven moesten gebeuren voordat ik met zo'n grote verantwoordelijkheid om zou kunnen gaan . Als een zwangerschap je overkomt heb je denk ik altijd twijfels, geplant of niet. Het is dan aan die persoon hoe daar mee om te gaan. De ene persoon kan dat op leeftijd 18 de ander op 40. Ik kan alleen maar zeggen, wees eerlijk naar jezelf toe want verantwoordelijkheid duurt een leven lang. Ik heb bewondering voor " jonge" moeders omdat ze zo goed weten wat ze willen. Veel succes.
ik vind dat mensen die niet op jonge leeftijd een kind hebben gekregen hier ook niet over kunnen meepraten want hun mening is meestal negatief en daar baal ik van.als je in zo'n situatie zit praat je wel anders.toen ik 15was dacht ik ook niet joh laat ik volgend jaar es zwanger worden!nee ik had ook een toekomst voor me maar dat is even anders geworden.tuurlijk vond ik baby's wel lief enzo maar om zo jong moeder te worden?nou nee.maar ik heb alle verantwoordelijkheid op me genomen en ik ben inderdaad in 1x volwassen geworden ik hoefde niet zoals al mijn EX-vrienden nog te gaan stappen ook al wou oma graag oppassen nee ik had een kindje dus ik bleef thuis!
Hoi.. Hier een "oude" moeder. Ik was 30 toen ik mijn zoontje kreeg...Maar ik kan me nog wel volledig inleven in iemand die 10 jaar jonger is, ik ben geen fosiel . Het ouderschap vind ik absoluut niet leeftijd gebonden, het is meer of iemand er klaar voor is. Dat kan zijn als je 18 bent, 26 of 38 en misschien wel helemaal nooit. Vaak zie je dat moeders van een jaar of 18 veel natuurlijker met hun kinderen omgaan dat de wat oudere moeders, ik denk ook dat dat komt omdat zij ook nog maar net hun kinderjaren achter de rug hebben en zich veel makkerlijker in kunnen leven in de wereld van een kind. Zelf merk ik dat ik nog wel eens snel mopper op mijn ventje als hij volkomen natuurlijke kinderdingen doet, omdat ik dan een moment vergeet hoe het was als kind zijnde.... De maatschappij heeft altìjd wel een oordeel klaar. Als je kiest voor 1 kind, als je jong voor kinderen kiest (of noodgedwongen) of juist als je al wat ouder bent. En laten we het dan nog maar niet hebben over vrouwen die helemaal geen kinderen willen, dan staat de buitenwereld helemaal op zijn achterste poten... Mijn man is bijna 10 jaar ouder als mij en ik heb ookal zovaak de mensen over me heen gehad met het verwijt dat ik snel aan kinderen moest gaan beginnen, omdat hij anders zo'n oude vader werd. Ja halloooo, dus ik moest maar moeder worden, terwijl ik er helemaal niet aan toe was, echt waar, be-la-che-lijk..Dus lieves een moeder die nog helemaal niet toe is aan het moederschap, dan een vader waarbij het getalletje van zijn leeftijd wat hoger oploopt Wij hebben ons er verder ook nooit wat van aangetrokken, het zegt alleen maar meer over de kortzichtigheid van (sommige) mensen om je heen. Een leuke dooddoener voor jonge moeders vind ik ook altijd; "maar je moet toch nog genieten van je leven" ?! Dus als je een kindje krijgt is je leven afgelopen? En kun je niet meer genieten? Zooo'n intens domme uitspraak vind ik dat. Je gaat toch juist genieten van je kind? Okee, het is was anders dan in de kroeg hangen, maar dat is voor een heleboel mensen nou ook weer niet alles... Dus meid, laat je niet gek maken. Je hebt je leven lekker op orde, jullie zijn dolblij met je zwangerschap, dus GENIET ervan en laat iedereen maar lullen, je doet het in de ogen van andere mensen toch nooit goed, wàt je ook doet...Heel veel geluk met je gezinnetje...