Na twee jaar tobben en maandelijkse bezoeken aan de Gyn, toch eindelijk en geheel onverwacht spontaan zwanger geworden. We konden ons geluk niet op! Tot vorige week, ik begon wat oud bloed te verliezen. Een telefoontje naar de gyn stelde me wat gerust, het kon innesteling zijn. Helaas kunnen ze met 5weken nog niets op de echo zien, dus moest ik afwachten. Het oud bloed bleef. Gister zaten er ineens stolsels bij, toen wist ik het zeker, het is niet goed. Ik had ook krampen, alsof ik ongesteld was. Vanmorgen toch naar de spoedeisende hulp gegaan. En wat we daar te horen kregen... Ik ben zwanger, maar het vruchtje zit in mijn eileider! Oftewel, hoedanook, het moet eruit. Bloedtest moet as dinsdag gaan uitwijzen of het een kijkoperatie wordt, of dat mijn lichaam het zelf oplost.. Het eerste wat ik zei toen de gyn het zag "heb ik weer! eerst lukt het twee jaar niet, en dan gaat het alsnog mis!" Gelukkig kon de gyn het wel begrijpen. Ik heb nu nog steeds krampen en mega-bloedverlies. Als de krampen erger worden moet ik alsnog met spoed onder het mes. M'n tranen zijn ff op, ik weet niet wat ik voelen moet nu.. Dag lief vlindertje, ik draag je in mijn hart..
Ik wens je bij deze heel veel sterkte in de komende tijd! Ik heb er geen woorden voor, maar toch sterkte!
@Jo1979: Dankje. Op dit moment ben ik vooral bang dat de eileider zal scheuren met alle gevolgen van dien... Ik hou me rustig en wacht dinsdag af.. En om het compleet te maken heb ik morgen ook nog een sollicitatiegesprek. Daar staat me kop nu helemaal niet naar. Nouja, we maken er het beste van en zien wel hoe het loopt. Knuf Sookie
he sookie, Ik heb ook een bbz gehad in november. ik was toen 9.5 week zwanger. Ik had bloedverlies op maandagavond, dinsdagmiddag lag ik onder het mes. Ze hebben mijn rechtereileider weggehaald met het kindje. Ik ben er nog erg mee bezig, is niet niks. Hou jezelf goed in de gaten want het kan echt gevaarlijk zijn. Het is ontzettend oneerlijk dat het gebeurt maar helaas wat doe je eraan. HEel veel sterkte en hoop toch dat je lichaam het zelf kan oplossen. (wat klinkt dit raar... maargoed.) liefs
jeetje meid dat moet een schok zijn geweest eindelijk zwanger en dan loopt het zo af ik hoop voor je dat het vanzelf eruit komt en je niet onder het mes hoeft heel veel sterkte! ook heel veel succes met de sollicitatie
Ik wil je ook veel sterkte wensen. Echt verschrikkelijk zoiets, eindelijk blij en dan dit slechte nieuws. Let goed op jezelf en doe rustig aan....ook nadat alles is afgelopen.
Hoi Sookie Eindelijk na zoveel jaren ben je zwanger en dan gebeurt er zoiets heftig hoor. Ook ik heb een bbz gehad in Augustus ik was een dikke 8 week zwanger ik heb een week lang bloedverlies gehad met stolsels en heel veel buikpijn uit eindelijk ben ik flauw gevallen van de pijn gelijk naar het ziekenhuis en daar ben ik opgenomen de volgende dag onder het mes daar hebben ze me rechter eileider verwijderd. Ik wil je heel veel sterkte wensen het is niet niks en ik hoop dat je lichaam het zelf gaat oplossen. Nogmaals heel veel sterkte. Liefs Channes
ik las je berichtje en ik word er eigenlijk boos om! Ik was namelijk op een uur na op tijd in het ziekenhuis. Je kan een inwendige bloeding hierdoor krijgen wat ik dus had en dan is het snel gedaan met jou. Ik wil je niet ongerust maken, maar ik snap gewoon niet waarom ze het niet meteen weghalen? je mag me altijd pb -en als je dat wilt. Ik wens je heel veel sterkte, en snap je verlies als de beste. Dikke kus!
Hey Sookie, Wat een verdrietig verhaal en wat een teleurstelling. Heel veel sterkte gewenst met het verwerken hiervan. Het leven is soms zo oneerlijk. Ik heb ook onlangs een spontane zwangerschap gehad tegen alle verwachtingen in. Na 3 mnd ging het mis. Kon het maar moeilijk accepteren. Ik hoop dat er snel actie wordt ondernomen met je BBZ en dat je eileider gespaard blijft en hopelijk vind je hier wat steun! liefs!
Allemaal dankjullie wel voor jullie lieve woorden! Gister bij de gyn geweest en alles wijst erop dat mijn lichaam het zelf op kan lossen.. Gelukkig. Ze gaf me ook nog een realiteits-"preek" over dat het niet mijn schuld is en dat de natuur wat dit betreft niet te beinvloeden is. Ik moest mezelf maar voorhouden dat het zo maar beter is... Ik snap haar wel, als er iemand met twee voeten op de aarde staat, ben ik het wel, maar net alsof ik m'n verdriet niet lang mag hebben.. Ik heb geen tranen meer, en ik ben er vrij nuchter onder, maar het voelt als een gemis, alsof ik nog iets afmoet maken wat nu niet meer kan. Gelijk ff een MMM-pauze ingelast, in mei mag ik weer terug, als ik niet eerder zwanger ben... Met m'n vent besproken en we gaan er wel voor, ik wil toch trouwen met een buik! Lief kleintje, ik mis je. Knuf Sookie