ik ben ook met de laatste 10 weken begonnen. ik ga eerst voor de 35 weken. dit omdat helaas naar boven is gekomen dat ik een kans heb op herhaling van het hellpsyndroom. alles staat nu op losse schroeven en het kan werkelijk alle kanten opgaan. ik krijg vandaag bloed en urine uitslagen en moet intensief op controle. we kunnen alleen maar hopen en bidden dat het geen herhaling word van de eerste en dat alles met een sisser gaat aflopen. de komende weken zullen het moeten uitwijzen. gelukkig zijn gyns tegenwoordig veel liever en begripvoller als 14 jaar geleden en snappen ze het trauma wat ik eraan heb overgehouden. maar het blijft dooreng om zelf de symtomen in de gaten te moeten houden en alles maar lijdzaam af te moeten wachten of het gaat exaleren of niet en zoja wanneer en oooow mijn knulletje in mijn buik. alles is nu nog super met hem. maar hij is er nog niet klaar voor he! hopelijk gaan we het redden samen. hopelijk zijn de uitslagen straks nog redelijk goed en redden we het nog zeker de komende 5/6 weken. _________________ naar aanleiding van een reactie die ik net op en ander topic heb beschreven open ik mijn eigen tpic. de tekst hierboven zegt genoeg denk ik. ik vroeg me af of er meerdere mensen zijn die 2 keer het hellpsyndroom gehad hebben en ik heb ook eens een lijstje voorbij zien komen met de symptomen. zou diepersoon dat aub hier ook willen copieren voor mijn vriend en mij zodat we niks over het hoofd zien. we moeten van de gyn zelf allert blijven op de symtomen omdat ze zo subtiel zijn voordat ze escaleren. ik wil graag goed voorbereid de eventuele strijdt ingaan. "been there done that" en toen was ik totaal niet voorbereid en bestond internet nog niet eens. en zoiets vergeet je echt nooit meer. ik had bij mijn dochter het hellpsyndroom in het laatste stadium en het was letterlijk erop of eronder. we hebben het gehaald maar je moet niet vragen op welke beestachtige manier de dokters dat bereikt hebben en de lijdensweg die ik nadien heb gehad. ik heb er een behoorlijke tik en instabiel bekken aan over gehouden. mijn dochter is inmiddels een flinke meid van over de 1.80 van 14 jaar waarop ik ernorm trots ben en me maag draait nog steeds om bij de gedachte dat ik haar zomaar had kunnen verliezen. en nu dus onze kleine knul. de echo gister was super, hij doet het perfect, hij is perfect,hij weegt 1500 gram. maar hij is nog niet klaar om geboren te moeten worden hé. ik hoop en bid dat we hem mogen houden. het kan nog alle kanten op gaan en er is nog geen reden voor paniek. maar ooow die onzekerheid.... om 5 uur wordt ik gebeld voor mijn bloed en urine uitslagen dan weten we hoe goed of hoe slecht we er op dit moment voorstaan. de bloeddruk is nog niet heel erg hoog maar wordt wel elke keer hoger en ik krijg nu een wekelijkse controle. we gaan dus een heel onzekere tijd tegemoet en hopelijk loopt het allemaal met een sisser af.
Hoi, Ik hoop voor je dat jij en je kindje gezond blijven. Ik weet alleen een paar symptomen, die ik heb gehoord van mijn gyn. Ik ben nog maar kort zwanger, maar ik moet ook in de gaten gehouden worden... - Minder urine en heel donker van kleur. - Bandengevoel onder jouw borsten, zeg maar bij je maag ong. - Lichtflitsjes zien. - Hart letterlijk in je hele lijf voelen kloppen. - Hele pijnlijke gewrichten in handen en voeten. - Hoofdpijn. - Erg duizelig worden. - Misselijk en spugen. Ik weet niet of je hier iets aan hebt, of misschien wist je dit allemaal al.... Wel fijn dat je bloeddruk laag blijft. Ik wil je ook meegeven om vooral je eigen wensen goed door te geven aan de artsen en verpleging en voet bij stuk te houden. Anders gaan ze vooral hun eigen gang! Ik heb ook niet zulke goede ervaringen met het ziekenhuis....
jij dus ook in deze onzekere toestand. ik herken wel veel van de symptomen van je lijstje helaas. ja de bloeddruk is te hoog maar nog niet overdreven. hopelijk blijft hij maar langzaam stijgen. ik hoop dat jij ook gezond door deze zwangerschap heen komt. bedankt voor je reactie.
http://www.hellp.nl/detail.php?inhoud_id=52 Dit vind ik wel een duidelijke link. Hier zie je ook het verschil tussen HELLP en "gewone" zwangerschapsvergiftiging. Ik had -alweer een aantal weken terug- last van verhoogde bloeddruk, vocht vasthouden, steken in de buik en tintelende vingers. Maar: geen eiwitten in de urine en de tintelende vingers bleek te komen door Carpaal Tunnel Syndroom. Bloeddruk is gezakt en vocht houdt ik nog wel vast. M'n vk let er wel goed op. Zij zegt overigens dat het een bloeddrukgerelateerde aandoening is en dat je dus verhoogde (onder)bloeddruk en eiwitten in de urine moet hebben. Mag ik vragen hoe je door HELLP aan BI bent gekomen? Sterkte!
dat mag je vragen. maar het is geen prettig verhaal.( voor gevoelige mensen dus geen goed idee om dit stukje te lezen.) allereerst een combinatie van een enorm zware zwangerschap met zeer veel zwangerschapsvergiftigingsklachten. ik hield onwijs veel vocht vast ( de dag na de bevalling woog ik 16 kilo lichter ) die resulteerde tot het hellpsyndroom in het laatste stadium. toen brak er volledige paniek uit want zoals je misschien weet ben je dan al half dood en is een keizersnee inmiddels onmogelijk. het moet dus op de natuurlijke weg en het liefst een uur geleden al. kortom infuus op turbo stand de boel helemaal openknippen en met 4 man aan je benen trekken en op een bepaald moment hoorde ik het letterlijk kraken.en met 2 man op je buik duwen tijdens het persen er hing er 1 boven mijn hoofd en nog een gyn aan je doos die weet ik veel wat allemaal doet. toen ze eruit gewerkt was werd ze direct meegenomen en mocht pronto de placenta komen door middel van flink duwen op de buik en dan bedoel ik flink. daarna spoot ik leeg als een fontein ( de reden dat een keizersnee onmogelijk is ) en de spuiten die daarvoor bestemd zijn die werkte niet. na de vierde spuit de maximum, nog meer paniek dus werd er weer en dit keer nog harder op mijn buik geduwd en dan bedoel ik ongeveer dwars door het bed heen om de baarmoeder zo snel mogelijk te laten krimpen. ( waar je normaal dus naweeen voor krijgt ) dit ging zo een hele tijd door en heeft zich gedurende de dag meermalen herhaald om stolsels te verwijderen en de baarmoeder kunstmatig zo snel mogelijk in de orignele grootte te krijgen. ik kon pas een jaar naderhand weer een beetje lopen. en heb tot op de dag van vandaag last ervan.
bedankt voor de link trouwens ik ga hem lezen als ik gerust heb. om 5 uur wordt ik gebeld over het eiwit in de urine en de bloeduitslagen. hopelijk zijn ze nog goed en valt het allemaal voorlopig nog mee.
nou ik ben net gebeld. voorlopig ziet het er nog goed uit. het bloed was nog goed. in de urine zitten wel bacterieen. ik moet woensdag nieuwe urine meenemen die goed schoon is om opnieuw te kijken. het lijkt erop dat ik opnieuw een blaasontsteking aan het ontwikkelen ben maar gelukkig niks gehoord over eiwitten enzo. dus voor deze week zijn we erg opgelucht.
Sjemig meid, wat een traumatische bevalling heb jij gehad! Laat ze je maar goed in de gaten houden en trek zelf aan de bel als je denkt dat dat nodig is! Dit wil je geen 2x meemaken! Gaan ze je nu wel inleiden oid, zodat ze zeker weten dat dit niet nog een keer gebeurd? Ik vind het vreselijk dapper dat je nog ene keer zwanger bent geworden, maar kan me je angst goed voorstellen! Tot nu toe alles goed, houden zo!
Wat heftig zeg! Ik heb er gelukkig geen ervaring mee, ik hoop gewoon dat je deze zwangerschap wel goed doorkomt. Er zijn veel klachten die ze ook bij gewoon zwangerschapsvergiftiging zetten in het rijtje. Of is het Hellp syndroom een veel zwaardere variant hierop?
O meid gelukkig! Wat een vreselijke bevalling heb jij gehad! Mijn bevalling viel redelijk mee. Ben gewoon begonnen, maar na 12 uur toch een keizersnede. Ik heb meer vervelende nachtmerries over de 5 weken die ik in het ziekenhuis heb gelegen, voor en na de bevalling. Verkeerde medicijnen gekregen, of helemaal niet en onvriendelijke verpleegsters die een paar uur na de keizersnede aan je armen staan te trekken, omdat je moet gaan staan van ze. Ik moet er niet aan denken om dat weer mee te maken. Dit keer trek ik m'n mond open! Heel veel succes de komende tjd. Ik weet hoe spannend het is.
zo gelukkig@ dankje voor je reactie. doet me goed. en ja we gaan ervoor dat het gewoon goedkomt op een normale manier he. ik heb er weer wat meer hoop op voorlopig. ellen@ zoals ik het zie ik weet niet zeker of het klopt is het hellpsyndroom een volledige escalatie van een zwangerschapvergiftiging. dus ja, er kunnen best dezelfde symptomen bijzitten.de gyn zei ook dat het probleem is dat de veeal uitgebriede klachtelijst zo subtiel is dat het best voor iets anders door kan gaan in het begin. daarom moet je ook zelf allert blijven en alarm slaan als je het niet vertrouwd, ik weet niet precies hoe het bij zwangerschapsvergiftiging zit maar het hellpsyndroom is als ze niet ingrijpen dodelijk. de enige remedie is die dan nog rest is letterlijk niet meer zwanger zijn. vandaar die beestachtige toestanden zoals ik beschreef. ik hoop dat ze nu 15 jaar later meer inzicht hebben in dit soort problemen en eht niet meer zo uit de hand laten lopen. vlinder@ wat je zegt. met mij gaan ze ook niet meer lopen. ik heb inmiddels heel wat ervaring opgedaan met voor mezelf opkomen en mijn mond opentrekken en ik zal dat inderdaad ook doen ook. wat jij zei hebben ze bij mij ook gedaan. ik moest ook gaan staan van ze. het bloed liep letterlijk mijn pantoffels in idioten. en daarbij kon ik niet eens zelfstandig meer staan toen.nu zou ik vragen of ze wel goed bij hun hoofd zijn. maar zoals ik afgelopen week een goed gesprek heb gehad met de gyn heb ik het gevoel dat ze tegenwoordig heel wat menselijker en begripvoller en vooral respectvoller zijn naar vrouwen toe. dus ik hoop dat dan ook maar.
Bij HELLP komen deze verschijnselen er nog bij: Hemolysis, Elevated Liverenzymes, Low Platelets. Met andere woorden: er is sprake van een verhoogde afbraak van rode bloedcellen, een gestoorde lever-functie en een tekort aan bloedplaatjes waardoor de bloedstolling wordt ontregeld.
klopt! en is een megaprobleem op het moment dat het misgaat. een keizersnee wordt dan onmogelijk hierdoor.
Namens Yinte het volgende berichtje: ik ben vandaag bij het ziekenhuis geweest. mijn bloeddruk was veel omhoog gegaan 170/100 en dat is niet goed. bovendien worden mijn klachten zoals hoofdpijn harde buiken buikpijn die uitstraalt naar de rug en benen en knellende maag met maagzuur en misselijkheid erger. hij heeft de baby bekeken met een echo en gemeten en daar was hij erg tevreden over die doet het nog steeds goed. ik moest ook een ctg maken en weer opnieuw bloed prikken en urine afgeven. daarna moest ik terug komen bij hem en hebben we nog even gepraat en nogmaals de bloeddruk opgemeten. ondertussen druppelde de uitslagen binnen die nog vrij goed en redelijk stabiel vergeleken bij vorige week uit de bus kwamen. daar was hij opgelucht over anders had ik meteen moeten blijven. toen ook de laatste uitslagen binnen waren mocht ik naar huis. ik moet over 2 dagen terug komen en heb medicatie voor mijn bloedruk en hij hoopt dat daardoor ook mijn andere klachten nog wat afzwakken. het is dus erg onzeker weer allemaal nadat ik juist vanwege die goede uitslagen vorige week weer moed gevat had. voorlopig ziet het dus allemaal nog niet heel slecht uit omdat er geen eiwit is maar dat is dubbel zegt hij omdat heel soms er ook geen eiwit in de urine komt. maar hij was positief over de redelijk stabiel gebleven uitslagen van het bloed. ik mag nu helemaal niks meer doen behalve op de bank zitten met een kopje thee en de tv aan zoals hij het omschreef. en over 2 dagen kijken ze weer verder. Dan weten jullie waarom het stil is van haar kant...
Ik hoop echt voor haar dat het goed komt en dat de uitslagen positief blijven. jeeetje die onzekerheid is echt vervelend. Fijn dat je even laat weten hoe het is met haar Hopelijk snel goed nieuws!
Ik kan er weinig anders aan toe voegen dan dat ik je/jullie heel veel sterkte toe wens. Ik duim voor jullie dat het allemaal nog zo door mag blijven gaan en de medicijnen helpen en het nog beter wordt. Succes.
Heel veel sterkte, Yinte. Ik hoop dat het allemaal goed komt en dat je mannetje nog even blijft zitten!
Wow, wat spannend! Wel goed dat ze nu zo goed in de gaten gehouden wordt, zodat ze hopelijk de ellende van de vorige keer bespaard blijft! Sterkte Yinte!
vandaag om half 12 heb ik dus weer een controle het kan dus elke controle zomaar zijn dat ik niet meer naar huis mag... nu weten jullie een beetje hoe dat komt... ik voel me behoorlijk beroerd ik heb er klachten bijgekregen, met name duizeligheid en een raar gevoel in mijn hoofd en daar wordt ik weer misselijker van... en soms bonkt mijn hartslag waarbij ik dan ook weer misselijker wordt... nu is de pest dus dat dat symtomen zijn, maar het kan ook een bijwerking van de medicijnen voor de bloeddruk zijn... dat is dus het lastige van HELLP... de symptomen zijn heel divers en beginnen heel subtiel en kunnen in het begin best voor iets anders doorgaan... zolang de bloeduitslagen redelijk stabiel blijven mag ik in principe naar huis, maar ik moet zelf super allert blijven en aan de bel trekken als er ook maar iets veranderd en dat maakt me onzeker en angstig... gister is mijn yogalerares langs geweest omdat ik nergens meer heen mag in principe... ze heeft geprobeerd mijn vriend wat dingen aan te leren die eigenlijk voor de partneravond aan bod zouden komen en ze vertelde dat met 31 weken een kindje niet meer naar een academisch ziekenhuis zou hoeven en dat ze het in principe hier zouden moeten kunnen behandelen en verzorgen mocht het geboren moeten worden... ik was nl. bang dat de medicatie om de longetjes kunstmatig te laten rijpen via het Sofpia ofzo zou gaan maar dat is na de 31 weken niet meer zo... ze zegt dat het een redelijk goede kans heeft vanaf 32 weken in een couveuse... ze heeft zelfs voorgesteld dat als ik dat zou willen en me er rustiger bij zou voelen dat we haar dan mochten bellen als ik ingeleid moet worden ofzo en dat ze me dan komt bijstaan met de weeen op te vangen als ze tijd had en geen les... ik weet niet hoe mijn vriend erover denkt maar ik vind haar erg lief. het is een rustigevend rustgevend idee en heel lief om die gedachte in je achterhoofd te mogen hebben...