heel goed! dat is in ieder geval een begin, goed dat je gegaan bent, heel veel sterkte. en inderdaad, werk moet je nu nog even niet aan denken, eerst jij en je beeb .
Vandaag voor het eerst de kraamtranen gehad. We hebben nu een paar korte nachten gehad en een dutje 's middags wilde niet lukken en de tranen kwamen in alle heftigheid vanmiddag aanzetten. ik schaamde me best, de kraamhulp erbij en m'n man om me te troosten en te zeggen dat het normaal is en erbij hoort... Gelukkig gaat het met de kleine heel goed dus ik heb niks te klagen maar het zal wel een combinatie zijn van de vermoeidheid en de hormonen. Ze zeggen dat je het over je heen moet laten komen dus dat doe ik dan maar. Ondertussen probeer ik volop van de kleine te genieten. En lief te zijn voor m'n man want die zit er ook best doorheen.
hey meid, gefeliciteerd met jullie zoontje ! en inderdaad, laat maar lopen die tranen, moet je kijken wat je hebt gepresteerd, alles valt nu van je af, ik ben er intussen wel achter dat kraamtranen heel normaal zijn, sterkte en geniet van je gezonde wondertje!
Wat ik persoonlijk denk is dat het een beetje te maken heeft met hoe je de bevalling ervoor, tijdens en na hebt ervaren. Hoe zwaarder deze is, hoe meer kans op kraamtranen. Ik ben benieuwd hoor, ik denk dat wel iedereen even een huilbui kan hebben, de een wat meer dan de ander. Het is een combinatie van vreugde, blijdschap, pijn, vermoeidheid, wennen aan alles, ook ritme van de baby als het bijvoorbeeld niet meteen wilt lukken met bv oid! En je lichaam is natuurlijk bezig met ''ontzwangeren''
Nou, we zijn een paar dagen verder en hier nog steeds kraamtranen. Ze komen vaak aan het eind vd middag en ik denk dat het echt de hormonen zijn. Heel vervelend omdat ik ook m'n eetlust verlies dan en nu al een paar dagne geen avondeten meer op heb. Nu ben ik weer bang dat dat ten koste gaat van m'n borstvoeding. pff, ik hoop dat dit snel beter gaat.
Op zich viel het wel mee, alleen op dag 5 gehuild omdat we weer niet naar huis mochten terwijl ze al 3 dagen beloofden dat we de volgende dag naar huis mochten..en die dag nog een keer flink gehuild omdat het drinken aan de borst na dagen klungelen (elke keer anderhalf uur bezig) in een keer heel goed ging! Maar de tranen waren niet alleen daarvan, het kwam er allemaal uit, te vroeg gebroken vliezen, onverwacht woog ze maar 2075 gram enz.
OOOOhhh praat me er niet van, ik heb echt hele erge kraam tranen gehad... Ik huilde om alles lieve kadootjes, mooie kaarten, lieve visite als ollyvier iets schattigs deed...om alles. En het erge is ik heb het af en toe nog...vorige week begon ie opeens te "praten"en weer liepen de tranen over mijn wangen. Maar ik ben normaal ook een emo typje.... Ik zou zeggen als je ze krijgt lekker laten gaan, hier zat regelmatig visite ook een traantje mee te doen....
volgens mij heeft iedereen ze dus wel in meer of mindere mate, ach ik laat het lekker op me af komen, iets anders kan ik er toch niet mee (zeg ik nu heel stoer).
Hier ook een emo-typje, maar heel gek , 3 keer bevallen en geen kraamtranen alleen heel veel adrenaline! Als ik nu over m'n latste bevalling praat begin ik te snuffen, maar toen helemaal niets. Wel uitzonderlijk, voor mijn doen, flink en zelfverzekerd, nog steeds ben ik daar verbaasd over.
@elam.. Echt niet fijn dat je niet kan genieten meis, ik hoop dat je snel iets meer kan rusten..maar wel goed dat je het deelt.. je alleen kloten voelen is nog erger! Kraamtranen...Liters! Uit vermoeidheid, uit dankbaarheid, uit verterderdheid, uit boosuit, uit onbegrip, uit liefde, uit gewenning.... overal kon ik om huilen...en heb nog steeds weinig nodig.. Wat ik ook heel vreemd en een beetje beangstigend vind, dit is de tweede, en misschien/ waarschijnlijk de laatste....en ik zal dus nooit meer zwanger zijn....en nooit meer de eerste huiltjes horen...heeeeeel raar om daar bij stil te staan...
heb zelf ook enorm zitten huilen en voelde me behoorlijk kut. veel bloedverloren na de keizersnee(nabloeding) en daardoor zo enorm duizelig,wazig zien,flauwvallen,misselijk,oftewel ijzertekort. was doodsbang dat ik dood zou gaan.(weet ook niet waar ik t vandaan haalde) was ook heel ongerust over mijn gevoel en bang dat dit een depressie zou worden. maar na veel praten met de verloskundige die elke dag ff langs kwam en de staalpillen werd ik gelukkig weer beetje bij beetje mezelf.
Bij mij zijn de kraamtranen gelukkig verdwenen! Het waren een paar rottige dagen wel maar gelukkig is het over. Kan nu volop genieten! (en m'n eetlust is ook weer terug!)
Ahh heel pijnlijk! Ik had ook een flinke schaafwond en een hoop hechtinge, en ik heb dus ook een paar keer met tranen in m'n ogen onder de douche gestaan toen ik moest plassen. Zelfs met de douchekop leek 't echt alsof ik in brand stond. Verder geen last gehad van kraamtranen.
Je hebt echt helemaal gelijk. Ik heb ook last van huilbuien. Gisteren had ik echt een MEGA dip. De kleine wilde maar niet drinken en sliep alleen maar. Ik had al een vermoeden dat het niet zo lekker liep met de BV... en toen wilde mijn kolfapparaat ook al niet meewerken. Vandaag kwamen ze voor de 2e keer het linker oortje screenen van de kleine en dat lukte ook al niet. Nu komen ze pas over 2 weken terug omdat die gene op vakantie is ... en ja hoor weer een huilbui. Normaal gesproken ben ik niet zo'n huilerd dus kan er maar niet aan wennen!
Heb ook zeker de eerste week last gehad van huilbuien. Ik ben normaal gesproken nuchter maar heb wel behoefte aan controle. Nou ja, als je iets niet meer hebt met een pasgeboren kleintje...is het controle. Haha, maar als ik er nu naar terug kijk, vond ik het allemaal wel heel bijzonder en het hoorde er gewoon bij. Ik heb ze lekker laten rollen die tranen. Ik kon echt zomaar ineens in huilen uitbarsten, ook om mooie dingen haha.
onze jongste is nu een week oud en gelukkig deze keer ook geen kraamtranen gehad, bij de vorige ook niet. ik weet niet of het met je bevalling te maken heeft, mijn eerste was een hele heftige en deze viel echt reuze mee. wel hebben wij bij beide boefjes de eerste week alleen familie en beste vriendin op visite laten komen, de rest mag even wachten. dus we hebben gewoon echt een hele rustige week gehad, paps de hele week thuis, oma in huis en een kraam. kortom er heerste heel veel rust, ik kan me voorstellen als je bedlegerig bent, slapeloze nachten hebt , iedere dag het huis vol visite dat je er dan op een gegeven moment echt doorheen zit en je vatbaarder bent voor kraamtranen. joyce
Ik heb ontzettend last van kraamtranen gehad. Ze kwamen de 4e-5e dag al, toen het besef kwam dat er aan mijn kraamweek een einde ging komen en aan het bezoek van de verloskundigen ook, dat vond ik vreselijk jammer.. ik kan ook niet verklaren waarom ik daar zo om moest huilen. OP de 1 na laatste dag is Levi opgenomen in het ziekenhuis ivm krentenbaard.. ja toen kwamen de tranen pas echt! Van het ene uiterste in het andere uiterste. Eerst ben je intens gelukkig en het volgende moment ontzettend verdrietig. Na een klein weekje in het ziekenhuis te zijn geweest, mochten we weer naar huis. En toen kwam het pas echt. We waren weer thuis, maar de krentenbaard kwam weer, ik had en Levi ook weer.. maar nu was er niemand die op ons lette en mn vriend was gewoon weer aan het werk.. Dus daar zat ik alleen thuis, met een heleboel emoties! Het heeft ook wel 2,5 week geduurd dat ik er overheen was. Levi is nu 6 weken oud en ik ben nu eindelijk mezelf weer een beetje en weer lekker aan het genieten! Maar ik moet zeggen, ik mis mn kraamhulp en de verloskundigen nog steeds..