hoi,zou het idd wel eerlijk vertellen allemaal en samen goed kortsluiten over wel of niet de pil,dan weet je beidde waar je aan toe bent waar het betreft de kinderwens.
Zou denk ik eerst testen en indien negatief na je menstruatie weer aan de pil beginnen wanneer je zwanger mocht zijn natuurlijk helemaal eerlijk zijn.
De ClearBlue digitaal heeft meer HCG nodig dan gevoelige testen (zoals die van de apotheek geloof ik en die van de website) Die laatsten 2 testen met 20 a 25 in je urine en de CB pas met 50....dus is minder gevoelig. Voor de zekerheid anders over een paar dagen als je nog steeds niet ongesteld bent nog eens testen. Heb je het testertje van de digitale eruit gehaald na gebruik? Was ie toen helemaal blanco? Ik weet dat je niet op die manier mag testen,maar als je 'iets' erop ziet staan heel licht zou ik morgen nog eens met een andere test testen. Succes met het gesprek zaterdag met je man. Mirre
ben blij dat je mannetje zo reageert. veel succes zaterdag met het vervolg gesprekje. (je hoeft niet weer aan de pil een condoom is ook een optie) Liefs, Tineke
Gelukkig dat je man zo goed reageerde, van het weekend idd maar eens goed samen gaan zitten en er over praten. Wat betreft je test, zoals al eerder aangegeven is heeft Clearblue meer HCG nodig, het kan best zijn dat jouw lichaam nog niet zoveel HCG heeft aangemaakt. Je kan een gevoeligere test proberen. Ik zou, mocht je na het gesprek met je man toch weer aan de pil willen maar nog steeds niet ongesteld zijn, toch eerst even contact opnemen met je HA. Eerst moet er nl. echt uitgesloten worden dat je niet zwanger bent (misschien dmv bloedtest), of dat er misschien een andere reden is waarom je niet ongesteld wordt. Ik zou het beginnen met de pil iig altijd even in overleg doen met je HA.
Hoi Pina, Jeetje wat moeilijk zeg maar eerlijkheid duurt het langst. En een zwangerschap kan je niet verbergen. Maar ik zou wachten tot ik het zeker wist en het hem dan wel allemaal eerlijk vertellen. Mannen hebben vaak iets van nee maar als het dan zo ver is dan vinden ze het toch wel leuk. Ik was bij me eerste echt ongewenst zwanger en toen zei hij ik weet niet of ik dit wel wil. Maar na een week was ie trots en blij. Heel veel sterkte en succes Groetjes
Gelukkig dat je man zo reageerd! Veel succes zaterdag met het vervolggesprek en op naar de weg om de pil te laten staan! Groetjes Nadia
Ben nu geloof ik toch ongesteld geworden, het is nog niet erg overtuigend, maar in combinatie met een negatieve test denk ik dat ik i.d.d. niet zwanger ben. Aan de ene kant bent ik best opgelucht, aan de andere kant had ik me er stiekem toch een beetje verheugd..stom he?!
nee hoor is niet stom, ik ken het gevoel Ik zit nu nog in dubio.............om te testen, maar ik denk dat ik het niet doe omdat het gerommel ook van de foliumzuur kan zijn...........(zie topic nog een keer zwangerschapsverschijnselen en topic krampen en winderigheid)
Hoi Pina, Ik ben blij dat het een goede afloop heeft!? Maar het verbaasd mij wel hoor dat je niet eerlijk en open kan praten over zulke belangrijke onderwerpen! Lijkt mij de basis voor een goed huwelijk! Hopelijk heb je er van geleerd. Het had ook anders kunnen lopen. Sorry, voor de kritiek.
Hoi, Het is eigenlijk niet dat ik er niet over kan praten....meer dat ik gewoon even van mezelf uit was gegaan en dacht dat hij er precies hetzelfde over dacht. Had er stom genoeg geeneens bij stil gestaan dat dat wel eens anders kon zijn. Pas toen ik heel blij wou vertellen dat het mij nu wel heel leuk leek, vertelde hij dat het van hem voorlopig nog niet hoeft....toen was ik alleen al gestopt met de pil. Leek me toen niet echt een goed moment om dat te vertellen. Ongesteld zijn zet helaas niet erg door...lijkt nu wel weer gestopt, na een paar drupjes roze. Ben nog steeds niet helemaal overtuigd nu, was vorige keer ook al niet veel, maar toen was ik net met de pil gestopt. Hoe lang duurde het bij jullie na het stoppen met anti-conceptie voor je weer normaal ongesteld was? Groetjes
ik ben in september gestopt, ben nog steeds maar weinig ongesteld, deze keer duurde het zelfs 34 dagen voor ik ongesteld werd. test desnoods over een week nog eens. Veel succes. mijn vriend wilde ook niet. Ik wil al drie jaar. In de vakantie vertelde hij op mijn verjaardag, dat hij het nu toch wel heel graag zou willen! Vorige maand had ik ook allerlei zwangerschapskwaaltjes volgens hem, (komt omdat je lichaam die rotzooi van de pil kwijt moet) de tranen stonden in zijn ogen toen ik niet meteen zwanger bleek
Dankjewel Bianca! Vanavond gaan we lekker uit eten en gaan we samen goed overleggen wat we allebei willen. Ik hoop eigenlijk heel erg dat hij uit zichzelf zal zeggen dat hij er toch wel aan toe is. Wel een gek idee, dan zou ik officieel in "de molen" gaan! En anders wachten we gewoon nog een tijdje...ik ben nog steeds in m'n twenty's, dus hoef me niet super te haasten! Al snap ik nu opeens wat ze altijd bedoelden met "de biologische klok"! Haha groetjes
Hoe is het gegaan zaterdag? Hoop voor je dat hij er nu ook voor wil gaan! MAar uh...eerlijk duurt het langst en je kan dus njiet zomaar zonder overleg stoopenmet de pil,...maar dat wist je nu denk ik wel
In de molen gaan betekent iets heel anders hoor Pina. ik hoop van ganser harte dat die gang je bespaard gaat blijven, want daar wil je echt niet in. Het zou namelijk inhouden dat je de medische molen in het ziekenhuis ingaat en dan ben je minimaal al een jaar klussen en veel verdriet verder. Veel succes verder en ik ben blij dat je man het zo goed opnam.
Hoi allemaal, We hebben er heel veel over gepraat en besloten dat de verantwoordelijkheid nu bij hem ligt. Hij weet dat ik gestopt ben met de pil en voorlopig moet hij voor anti-conceptie zorgen, zolang hij er nog niet uit is. Ik geloof dat hij nog niets gehaald heeft en hij was gisteren al aan het kijken hoe we dat zouden moeten doen met de logeerkamer in het geval dat. Ben erg benieuwd... Femke ( gefeliciteerd met je zwangerschap); ik bedoelde met "de molen" meer de hele gang van met z'n tweeen naar een echt gezin, als klein onderdeel van een heel groot geheel. Als je samen bent lijkt alles toch vrijblijvender dan wanneer je besluit zo'n grote verantwoordelijkheid op je te willen nemen. Ik denk dat iedereen toch hoopt een kind op de wereld te zetten wat later over het algemeen gelukkig zal zijn met zijn/ haar leven. Dat geluk zal voor een groot deel bepaald worden door de jeugd ( dus door de ouders), dat vind ik aan de ene kant erg mooi, maar aan de andere kant best een beetje beangstigend...een beetje het gevoel dat je misschien fouten zult maken die niet helemaal hersteld kunnen worden. Hebben jullie ook wel eens last van dat soort gevoelens?
ja, dat ken ik. Opeens verantwoordelijk gaan worden over het leven van een nieuw mensje, en de angst dat je iets verkeerd doet, waar jouw kind zijn/haar hele leven met negatieve dingen uit zijn jeugd zal blijven stoeien. het gekke was, dat toen ik een kind wilde en mijn vriend nog niet, ik deze gevoelens nog niet had. Nu zijn we "bezig" en heb ik opeens deze gevoelens! Heel goed bedacht trouwens, dat als hij nog niet wil, hij dan ook zelf maar voor iets moet zorgen. succes he?