Vroeger kregen ze een zakje om de nek waar ze suiker in deden... daar konden de kinderen dan lekker op sabbelen.... hahahaha... En savonds bleef het kind overal aan plakken hahahahah
In de diverse babydozen zitten ook spenen! Die zitten er eigenlijk altijd wel in... Ik heb nooit een speen gekocht... Heb ze na mijn dochter cadeau gedaan (uiteraard nog in de verpakking) aan het ziekenhuis.... Ik deed er toch niets mee.. Zal nu wel weer hetzelfde liedje worden... Mijn zoontje hoeft hem tot op heden ook nog niet nl.
Wij wouden eerst ook geen speen geven, maar onze meid had zo'n zuigbehoeften dat ze me pink aan gort zoog. Dus toch maar een speen gegeven. Ik vind het ook beter dan een duim of tuttel want een speen kan je makkelijker afbouwen. En als ze huilt krijgt ze van mij ook haar speen. Maar iedereen z'n eigen mening en die respecteer ik.
da bepaald ons kindje straks zelf wel..of hij liever zijn duimpje heeft of een speen, daar ga ik niet over. en tjah een lelijk gezicht of niet...als de baby er sterke behoefte aan heeft dan vind ik niet dat je het hem/haar kan verbieden omdat het anders niet mooi is. mja hier liggen de speentjes al voor em klaar als ie dat wilt.
ik moest ook echt absoluut geen speen maar na 5 dagen moest fynn medicijnen en die hield hij niet binnen.toen hebben op advies een nuby borstvoedings speen gehaald en die gaven we hem gelijk na de medicijnen daardoor viel hij is slaap en hield hij ook de medicijnen binnen.nu geven we hem af en toe voor troost maarverder niet. een duim is moeilijker af te leren als een speen.
ja je krijgt overal spenen kado inderdaad. wij hebben nu denk ik 6 spenen kado gekregen bij pakketten enzo. te kort zullen we nooit hebben haha
Zo herkenbaar allemaal! Alleen een klein probleempje waar je van tevoren niet over nadenkt: je moederhart breekt als je kind huilt. Gewoon laten huilen, zeggen ze dan. Nou, geloof me: ik kan het niet. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar ik-moet-gewoon-naar-hem-toe... Zo was ik ook heel erg tegen de speen: geen gezicht, en: 'het heet niet voor niets pacifier in het Engels'. Het is gewoon om je kind stil te houden, etc... Maar ja, kinderen hebben nu eenmaal zuigbehoefte. En mijn zoontje had dat de eerste weken zo sterk dat we toch heel snel een speentje hebben gegeven. Het was dat, of de hele dag aan de borst. En hij groeide al als kool. Volgens het CB kreeg hij zelfs te veel voeding. Nou, dan ga je wel uitkijken en probeer je hem op een andere manier tevreden te stellen: de speen dus. Ach, jullie merken het wel aan me: ik sta er nog steeds niet compleet achter. Maar hij vindt het fijn, dus... Ik houd het wel in toom hoor. Hij krijgt hem eigenlijk alleen als hij moet slapen en overdag als ik merk dat hij er behoefte aan heeft. Als hij wil duimen, mag dat ook. Maar hij kan zijn duim nog steeds niet vinden, dus ja... En eigenlijk is het wel waar wat ze zeggen: een speentje is gewoon makkelijker om af te leren. Alleen een duim is wel een stuk schattiger dan een speentje natuurlijk.
Bij mijn eerste, dochter, had ik ook zoiets van 'nee geen speen!'. Ook inzake de verhalen speen en tepelverwarring was mijn overtuiging 'nee geen speen!'. Dochter was tien dagen oud en ze huilde vaak en was onrustig, ik wist echt niet wat er was, tot de HA opperde "heb je al eens geprobeerd met een speentje, volgens mij heeft ze een te grote zuigbehoefte" ... dus speentje gekocht (een ergonomisch speentje) en mirakel ze werd een ander babietje, ze had het speentje niet continue in haar mondje maar soms had ze er echt nood aan. Problemen met de borstvoeding zijn er nooit geweest, en dat ze beter een flesje aannam erdoor was hier een fabel , nee melkje kwam uit mamas borst nergens anders uit .Dochter was speen af rond de 2.5j, en had ze toen al een dik jaar enkel voor in haar bedje. Zoon kreeg van bij de geboorte een speentje, was net zoals zijn zus, soms had hij er nood aan, soms niet, tepelverwarring is er nooit geweest, fles is nooit aanvaard geweest .Hij is nu net 3 en heeft zijn speen nog in zijn bed liggen. Duimen hebben ze hier nooit gedaan.
ik heb bij mijn oudste kinderen nooit een speen gewild vanwege die logepodistische bla bla en dat het beter zou zijn voor allerlei ontwikkeleingen. mijn dochter was een huilbaby en die heeft 2 en half jaar hele dagen gehuild. maar nee! het wat verantwoord om geen speen te geven dus kreeg ze geen speen.en sjouwde ik dagenlang met haar rond. ze heeft ook nooit geduimt iets waar ik ondertussen achter ben wat nog veel slechter is voor de ontwikkeling van het kindermondje want het was steeds het eerste wat ze vroegen bij controles. affijn om een lang verhaal kort te maken. ze moest een beugel en had verkeerd ontwikkelde kaken. het zegt dus helemaal niks over wel of geen speen. ze heeft toch evengoed 3 jaar flink afgezien om alles recht te krijgen. jullie snappen het al ik ga geen kleine kindjes meer pesten. als onze kleine man zich niet prettig voelt krijgt hij een speen. inmiddels laat ik me niet meer zo op de kast jagen door wat goed of niet goed zou zijn. en spraakontwikkelingstoornissen kunnen veel meer oorzaken hebben dan een speentje. Mijn zoon was bijv bijna doof en kwam uiteindelijk ook bij die eerder genoemde logepodiste terrecht. ook zonder speentje. je bent er zelf bij hoelang je hem een speen geeft en hoeveel jaar. soms lopen ze met 6 jaar nog met zo'n ding dat vind ik overdreven. maar onze kleine krijgt gewoon een speentje als hij zuigbehoefte heeft of zich niet lekker voelt. ik heb er inmiddels 2 klaarliggen.
Nou hier ervaring met 2 meiden . De een die wou de speen wel als baby zijnde en sprak goed abn met 1,5 heeet haar niet belemmerd en met 3 jaar hebben we gezegd zo van ± zo nu ben je een grote meid en heb je die niet meeer nodig omdat ze hem eigenlijk bijna alleen had als ze niet lekker was off moe was. De tweede wou geen speen maar ook geen duim en heeft wel problemen met haar spraak. Dus hoeft niet perse eeen oorzaak te zijn. En duim leer je veel moeilijker af omdat ze die altijd bij zich hebben een speen kan je afpakken om het zo maar even te zeggen. Maar daar kom je vanzelf snel genoeg achter degene die nu mss het hardst roepen dat ze het niet gaan gebruiken en hebben dadelijk een kindje die die behoefte wel heeft gaan ze er zo op over dus dat vind ik een beetje onzin omdat je het toch doet voor je kindje je laat ze echt niet uren huilen alleen omdat ze die behoeften hebben .
mijn kraamverzorgster vertelde dat je de eerste 6 week na de bevalling geen speen moet gebruiken dit omdat een speen een andere zuig manier is dan aan de tepel en met een speen herken je dan heel moeilijk of het honger heeft of niet maar na die 6 week ben ik wel van plan om het te proberen ik heb als klein meisje mn duipjes kappot gezogen ik zoog zo hard op mn duimpjes dat de kloofjes er in sprongen toen heb ik 5 week met wantjes om mn handjes gelegen hihihi
Nou voor of tegenstander ik denk dat je gewoon naar je kindje moet kijken waar hij of zij behoefte aan heeft. Het ene kind wil helemaal geen speen en de ander vindt er troost bij. Mijn zoontje heeft ook een speentje gehad, en dan echt niet de hele dag in want dat vind ik niet nodig maar met slapen of als hij heel verdrietig was. Vergeet niet dat het voor een kind heerlijk kan zijn even lekker vertrouwd en of dat nou een duim of een knuffeltje of speen is maakt mij niet uit. Hij is nu 3 jaar en hebben de speen naar Spenenland gestuurd, heel verhaal bij verzonnnen en slaapt nu ook heerlijk zonder speen maar nu wel met knuffel. En oh ja over de spraak mijn zoontje kon al heel snel en goed praten. Hij houdt vanaf dat hij een beetje kon brabbelen geen seconde zijn mond hihi.
Ik vond een speen ook niks. Maar m'n dochter heeft er nu dus ook 1 en ze ontspant er door. Ze heeft hem echt nodig om te slapen en het is echt een troost voor haar, haar speentje. In het begin kreeg ze dus ook haar speen als ze huilde. En we pakte haar op en trooste haar. Maar die speen bood al zoveel troost! Als ze hem NIET wil of iets anders wil dan de speen, spuugt ze hem wel uit en huilt door, totdat ze datgene heeft. Ik laat haar dus niet huilen, als ik haar met een speentje kan troosten. Vanaf 5 maanden zijn we het speentje alleen in bed of in de auto gaan geven. Op momenten dat ze dus wil/moet/gaat slapen dus. En dat werkt prima. Ze is alleen wel erg dol op haar speen. Als we hem weleens ergens laten slingeren (we hebben er 5 ofzo) dan ziet ze haar kans schoon en stopt hem inmiddels gelijk in haar mond . Ook weer wel grappig hoor Ik vind de difrax speentjes overigens een stuk minder lelijk dan de hele ronde modellen
Voor de mensen die roepen dat ze geen problemen hebben gehad met het afleren van het duimen, hebben jullie even mazzel gehad! Ik ben zelf iemand die altijd geduimd heeft (nou ja eigenlijk zoog ik op mijn vinger) en dit heb ik jaren en jaren gedaan. Het is de bron geweest van vele ruzies met mijn ouders. Los van het feit van de pesterijen op school als men erachter kwam. En je kan zeggen wat je wilt, "dat heb je zelf gedaan, als je gepest werd had je ermee moeten stoppen etc". Maar het zuigen op een duim/vinger kan net zo zijn als roken. Een verslaving waar je heel moeilijk vanaf komt. In mijn optiek zelfs moeilijker, want met roken ben ik gestopt, en heel zo nu en dan, als ik echt erg moe ben betrap ik mezelf erop dat die vinger toch weer naar mijn mond gaat. En geloof me, alles is geprobeerd, handschoendjes, pleisters over mijn vinger, dat vieze antinagel bijt spul. Niks hielp ik zoog er dwars doorheen (ja zelfs dat anti-nagelbijt spul). Het punt is, dat het voor mij blijkbaar een erg groot troostend vermogen had. Ik heb er zo ontzettend lang behoefte aan gehad. Overigens, ik praat prima, hoewel ik wel een tongduwer ben (heb mijn tong verkeerd in de mond) en mijn tanden scheef staan, zelfs na gebruik van een beugel. Maar ja ach, mijn broer heeft ook een scheef gebit en die had het wel gewoon afgeleerd. Het punt is dit, het is gewoon afhankelijk van het kind of het duimen makkelijk af te leren is of niet. Los daarvan willen sommige kinderen idd de speen gewoon niet, die geven de voorkeur aan de duim. Maar persoonlijk, ik geef de voorkeur aan de speen, en dan idd omdat het makkelijk is om een speen af te bouwen. En het duimen niet. Maar ja, uiteindelijk kiest het kind zelf. Maar om het geen speen te geven als het duidelijk behoefte heeft aan troost? En een speen helpt? Ik snap niet waarom niet, een speen geven uit troost is wel heel wat anders dan een speen geven om het stil te krijgen. En idd, het rondlopen met een speen op latere leeftijd is iets wat de ouders doen, dit ligt hem niet aan de speen of aan het kind.
ik ben het helemaal met klevkin eens: het is niet bij elk kind makkelijk af te leren, mijn broertje heeft tot zijn 11e geduimd terwijl mijn ouders echt heel strenge en consequente opvoeders zijn (geweest) een speen geven ter ontspanning heb ik ook geen moeite mee, als je kindje er behoefte aan heeft, prima toch?! het gaat niet om het wel of niet mooi wezen. ik heb overigens ooit gezien dat een stel hun zoon van 2 van de speen af wilde hebben maar dat weigerde hij pertinent. toen hebben ze hem een verhaal verteld dat er een fee bestond die de speentjes van grote kinderen verzamelde om ze aan nieuwe babietjes terug te geven die de speen harder nodig hadden. vol trots legde hij de speen die avond onder zijn kussen en toen hij de volgende dag dus weg was, was hij helemaal vol van zijn "goede daad" en heeft nooit meer om een speen gevraagd.
Ook ik ben het helemaal met Klevkin eens. Hier nog een duimzuiger Af en toe als ik s`avonds in bed lig en ik ben verdrietig geeft die gekke duim toch heel veel troost. M`n ouders hebben van alles geprobeerd vroeger om me er vanaf te helpen, Handschoenen, pleisters, ook dat anti-nagelbijt zooitje, verband, noem het allemaal maar op. Op een gegeven moment was ik er overdag wel af, maar s`nachts niet. Die duim ging gewoon als vanzelf in mn mond...ik had ook echt zo`n duimhandje (zo noemde mn moeder het altijd) m`n duim had ik altijd recht en de rest van mn vingers in een vuistje....hij was gewoon altijd klaar om gebruikt te worden zeg maar. Ik ben van mening dat een speen makkelijker af te leren is, deze pak je af en daarmee is het klaar, en kan je geven wanneer je wil. Mn broertje heeft de speen gehad en deze was er vrij snel vanaf. Of ik bij mn eigen kleintje straks een speen ga gebruiken weet ik niet... Als ze klein zijn vind ik het wel schattig, maar zag afgelopen weekend ook nog zo`n kereltje van een jaar of 3 lopen met een speen in z`n mond, dat vind ik toch echt verschrikkelijk om te zien.