Mijn bevalling van Vicky

Donderdag 12/03/09 ging ik naar mijn controle bij de gyn, daar werd op de echo een zeer trage hartslag van Vicky gezien.
Dus wij snel naar de verloskamers voor een CTG.
Daar heb ik ongeveer 2 - 2 1/2 uur aan gelegen, gelukkig steeg haar hartslag zeer snel en was de CTG snel weer normaal.

Aangezien mijn controle afspraak om 12.10u was, had ik vanaf 08.00u die ochtend niet meer gegeten, en ik had me toch een honger!
Ik heb een boterham gekregen en terwijl ik deze zat op te peuzelen kwam de gyn mij melden dat ik voor controle 1 à 2 dagen zou worden opgenomen.

Ik heb dit nieuws heel voorzichtig aan mijn man doorgegeven, en ook de beide oma's ingelicht.
Ik werd op een kamer gezet met 2 andere dames, die dezelfde dag een operatie hadden ondergaan, en nog redelijk onder de narcose zaten.

Die avond kreeg ik last van band pijn, gerelateerd aan hoge bloeddruk.
Dus ik weer aan de CTG en bloeddrukmeter.
Rond half 2 's nachts kon ik van de bloeddrukmeter af, en het enige dat ik wilde was plassen en slapen!

De volgende morgen heerlijk rustig ontbeten, en na het ontbijt kwam de gyn melden dat besloten was om mij die dag in te leiden via de hormoon gel.

Ik heb snel gedouched en mijn man en iedereen ingelicht.
Zittend op het bed ben ik naar de verloskamers gereden, en ik had de grootste lol, en kan dit iedereen aanraden:
Ben je toch in het ziekenhuis, wordt je verplaatst en je kunt rechtop zitten, doen! zo leuk!

Tja, toen werd even uitgelegd wat de gel zou moeten doen en werd de eerste dosis ingebracht.
Jee... dat deed zeer!
Maar goed, ik liggen en het wachten begon.

Rond het middaguur werd de tweede dosis ingebracht, een dubbele dit keer.
Dit deed nog meer pijn, ik verkrampte, en probeerde te blijven ademen zoals de gyn en assistenten zeiden, maar tjonge, jonge, jonge...
Deze dosis had iets meer effect, maar niet veel.
Op mij dan.
Elke keer dat ik een mini-wee kreeg, reageerde Vicky door met haar hartslag omlaag te gaan.
Op een gegeven moment probeerde ik een fijne houding te vinden, ivm mijn bekken en heupen, en ging op mijn rug liggen.
Nou, dat mocht ik dus niet meer doen!
Vicky vond dat helemaal niet fijn!

Ik ging maar weer op mijn zij liggen.
Even later kwam de gyn weer even kijken, en raadde mij aan om nuchter te blijven vanaf dat moment, voor het geval dat.

Het avondeten werdt gebracht en mijn man ging dit lekker op zitten eten, recht voor mijn neus!
Alsof ik geen honger had....

Enfin, zo rond half 7 's avonds hield ik het niet meer om op mijn zij te liggen, mijn heupen en benen deden teveel pijn, en ik lag helemaal te trillen.
De CTG viel telkens weg omdat ik niet stil kon liggen en ik mocht er niet vanaf omdat ze Vicky in de gaten wilden blijven houden.

Iets voor 7 uur kwamen de gyn en verpleegkundige vertellen dat ik naar boven mocht voor een keizersnede.
Dit omdat Vicky er klaar voor was om geboren te worden, alleen mijn lichaam werkte niet echt mee.
En omdat iedereen zoiets had van 'waar wachten we op'.
Nog langer doorlopen met hoge bloeddruk en wachten tot de waarden verslechteren, daar had niemand zin in.

Nou dit was een hele opluchting!
Ik heb even liggen huilen van opluchting, en het feit dat er eindelijk schot in de zaak kwam.

De keizersnede zelf was zo voorbij.
Ik werd naar boven gereden, iedereen kwam zich even voorstellen.
Ik werd op de operatietafel gelegd en aangesloten op verschillende machines. Ik heb nog steeds de striemen van de bloeddrukmeter op mijn arm staan
De ruggeprik was een hele ervaring op zich!

En, toen eindelijk om 19.54u werd Vicky geboren.
Papa heeft staan kijken hoe ze eruit kwam, wat ik vantevoren niet verwacht had. Mijn man kan niet tegen bloed.
Hij heeft de navelstreng doorgeknipt en is meegegaan voor de eerste onderzoekjes.

Vol trots kwam hij haar laten zien, terwijl ik dicht gemaakt werd.
Op de verkoeverkamer werd Vicky meteen aangelegd, en wat heeft die kleine meid toch een zuigkracht!

Na een klein uurtje werden wij naar beneden gebracht, en konden wij haar aan de trotse oma's laten zien.

Victoria Helene Elisabeth de Kort