Vol vertrouwen op 17.03 naar de verloskundige om dan eindelijk de kleine spruit te zien.....Na 12 weken dan eindelijk het echte bewijs.. Vorige week wel nog geprobeerd om het hartje te horen wat dus niet lukte, maar geen reden voor ongerustheid.... en dat hadden we dan ook niet... En dan blijkt het mis te zijn. Zonder voortekenen dat het mis zou zijn... Tja borsten deden wel geen pijn meer, maar ik had ook gelezen dat de symptonen na drie maanden wel minder zouden worden... Wat een enorme teleurstelling. Het ene moment ben je in gedachten al bezig de kamer in te richten om vervolgens 5 minuten later buiten te staan met een missed abortion, vrucht was na 7/8 weken niet meer gegroeid/ geen hartslag en ik moest maar twee weken afwachten of het vanzelf afkomt..... niet te filmen, is zo vreemd...... Ben blij om hier de verhalen van anderen te lezen, is toch wel een troost....
Hai meis, Ik leef met je mee...ik ben nu 10 weken "zwanger". Ik ben afgelopen maandag bij de verloskundige geweest en ik had alleen een vruchtzakje...En dan is het zo'n terleurstelling en verdriet...In ieder geval is het gevoel killing en benauwend...waarom? Ik ben nu in afwachting totdat het vruchtzakje zelf loslaat anders moet ik maandag naar t ziekenhuis. Heel heel veel sterkte en een dikke knuffel. Najet
Hai meis, Ik leef met je mee...ik ben nu 10 weken "zwanger". Ik ben afgelopen maandag bij de verloskundige geweest en ik had alleen een vruchtzakje...En dan is het zo'n terleurstelling en verdriet...In ieder geval is het gevoel killing en benauwend...waarom? Ik ben nu in afwachting totdat het vruchtzakje zelf loslaat anders moet ik maandag naar t ziekenhuis. Heel heel veel sterkte en een dikke knuffel. Najet
Heel veel sterkte meis! Helaas weet ik ook hoe je je voelt. Je lichaam geeft totaal geen waarschuwing dat het mis is. Dan is het zo'n klap! Zo onverwachts! Sterkte de komende tijd!
Zo vreemd, we hadden het niemand verteld en voorgenomen om het dan 's avond aan iedereen te vertellen. Na twaalf weken mag dat wel... voorpret dat we hadden.....pfffffff Vreemde is dat woensdag de bloeding is begonnen. Vandaag nog steeds. Aan de ene kant dan toch een opluchting dat de natuur zijn gang gaat en dan andere kant is het dan wel echt definitief! Wel fijn dat ik er hier over kan praten, want verder is niemand op de hoogte....bedankt meiden.
Ik ben even benieuwd hoe het met de rest van de meiden is die hier ook plaatsten in hetzelfde schuitje te zitten? Bij mij is er in ieder geval nog steeds niets gebeurd..
Pfff echt een kwelling...ik loop nog steeds met een leeg vruchtzakje ( vruchtje is met 7.5 weken gestopt met groeien)...Door mijn VK een advies om de natuur zijn werk te laten doen. Mijn dochtertje is vandaag twee geworden, ik begin nu een beetje krampen en bloedverlies te krijgen...echt heel bizar gevoel. De natuur is mooi...maar soms ook erg pijnlijk. Ik leef ook met jullie mee... Dikke knuffel Najet
Bij mij is er ook niks groots gebeurd, nog steeds bruinverlies en soms wat rood bloed. Ik kan het nog steeds niet geloven... Ik wou dat het abhter de rug was. Sterkte allemaal!
Ik heb tot op vandaag nog geen bloedverlies of wat dan ook.. mijn gedachten gaan zo onderhand met me aan de haal. Hoe moet ik "voelen" en doorstaan dat het mis is als ik aan niets kan merken dat het ook daadwerkelijk foute boel is? Ik had gelezen dat je een aankomende miskraam op kunt wekken door te vrijen. Omdat ik liever heb dat het de natuurlijke manier gebeurd hebben we zelfs dat geprobeerd en... er gebeurt niets! Ik ben erg benieuwd naar morgen... 15.35u hebben we de afspraak...
Nou meis, Het is alsof ik dit berichtje zelf heb kunnen tikken...wij hebben het ook geprobeerd...omdat het een zetje zou kunnen geven...Maar bij ons gebeurde er ook niets...Woensdag hebben wij een afspraak in het ziekenhuis...ik word niet meteen geholpen zei de VK...maar ik krijg weer echo (voor de derde keer)...en dan in overleg of ik pillen of curretage krijg. Ik leef met je mee meid. Dikke knuffel en veel sterkte morgen. Najet
Dankjewel, jij ook veel sterkte! Ik zal morgenof overmorgen even hier laten weten wat er gebeurd is, gaat gebeuren.. Liefs Miranda
Ondertussen al 7 dagen bloedverlies, in April zekerheidshalve nog een echo om te kijken of alles in orde is. Pffff, en dan te bedenken dat een week geleden nog alles in orde was voor mijn gevoel.
Net in het ziekenhuis geweest. Het vruchtje is toch echt niet goed, donderdag word ik gecurreteerd. Ik vind het doodeng, maar ik ben blij dat er nu een einde aan komt..