Kheb al een aantal topics gezien hier van dames die soms even te klagen hadden over hun vriend.. Dat ze graag wat meer begrip verwachtte of intresse.. Ik voelde me altijd wel thuis in deze topics, mijn vriend was er ook altijd niet zo heel erg mee bezig.. Af en toe vroeg ie es wat & ging dan wel mee met de echo's, maar voor de rest was hij er egt altijd op zijn eigen manier mee bezig, en toonde dat nooit egt naar mij toe.. Tot grote ergenis natuurlijk van mij, maar heb me er op een gegeven moment gewoon bij neergelegd, om meningsverschillen en gekibbel te voorkomen.. Nu zaten we gister dus op de bank & mijn vriend was op de laptop.. Toen ik eventjes stiekem keek wat ie uitspookte, zag ik sites openstaan van babyspullen en dergelijke.. Mn hart maakte een sprongetje Hoe vrolijk ik van binnen was, liet ik het niet merken & liet hem zijn gang gaan.. eventjes later vroeg hij dus wat we allemaal nog nodig hadden en dergelijke of welke extra's we goed konden gebruiken.. Hij was ineens heel intensief er mee bezig en maakte zich egt druk of wel al wel alles hadden en dergelijke & dat we vandaag nog maar wat extra dingen moesten bestellen en doen ook heeft hij het al een paar dagen constant over de kleine & praat ook vaak over dingen als de kleine wat ouder is & het begint te lopen of te doen.. Dus dames, maak je niet al te druk wanneer vriend lief er nog niet zo mee bezig is, dat komt vanzelf wel.. Leg je er gewoon bij neer net als ik deed, om gekibbel en irritaties te voorkomen.. Ik denk dat de meeste mannen het gewoon op hun eigen manier beleven..
Haai! Wat lief zeg, dat je vriend op die babysites aan het snuffelen was. Voor vrouwen is zwanger zijn heel anders dan voor mannen. Het gebeurt ook allemaal in ons vrouwenlijf, dus wij zijn er veel meer mee bezig. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de mannen niet geinteresseerd zijn. Maar de ene zal het anders uiten dan de ander. Mijn man is wel heel betrokken bij de zwangerschap. Vraagt me elke dag hoe ik me voel, mag geen boodschappen of volle wasmanden meer tillen ( nu al niet meer... ) Ik vind het wel erg lief. Zo zie je maar weer, elke man reageert weer anders. En ook al lijkt het alsof ze misschien niet zo geinteresseerd zijn, vaak zijn ze dat wel. Liefs Elly.
hey hey heeeeeeeel herken baar die verhaal van je vriend ik dacht dat die van mij er ook niet zo mee besig was! tot ik paardage terug hem betrapte op een zwangerschaps site en hij zat vanalles te leze en over aan staande papas whahaha! en gistere wou die met wc rolltje naar de beeb luistere dat vond die geweldig en de beeb was flink aan het schoppe toen vriend lief de buik was aan het aaien en zo whahaha mannuh! whahahahah wel leuk als je vriend ineens verandert! dus succes met de vriendjes
hoi, ik had zelf ook een topic erover angemaakt idd, maar mijn vriend is wel betrokken bij de zwangerschap en is heel lief maar bij hem is het zo dat hij niet zoveel rekening houd met mijn hormoonhuishouding. Nou moet ik zeggen dat je het bij mij ook bijna niet merkt hoor maar ik ben wel sneller geiiriteerd normaal ging hij nergens op in en liet hij mij maar lullen zeg maar, maar nu gaat hij overal tegenin echt overal! En dat soort dingetjes moet ie juist niet doen nu! en dat snapt ie niet. Zelf is mijn vriend de rust zelve en nu is hij dus degene die in paniek is. wel heel lief hoor, he tis ook niet niks. maar bij de kleine is ie altijd heel betrokken gweest en nog steeds. Maar ja ik denk maar zo het is niet alleen voor ons vrouwen moeilijk het is voor de mannen ook heel wat en daar staan wij dan weer niet zo snel bij stil! Teminste dat heb ik zelf wel gemerkt. Dus eigenlijk moeten wij gewoon niet zeuren en de mannen gewoon met rust laten hihihi. toch! het komt vanzelf wel goed.
Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik even als " nog niet zwangere" hier inhaak... Ik vind deze topic´s altijd heel leuk, dus lees altijd stiekem mee kan ik er stilletjes rekening mee gaan houden voor als het bij ons eens zover is... Ik denk zelf dat mannen niet goed begrijpen wat er allemaal in dat vrouwen lichaam aan de hand is...ze krijgen op een goede dag te horen dat ze vader worden...en dan....? Voor hun is er niets, geen gevoel, geen lichaam wat er veranderd, geen bewegingen in de buik, geen kwaaltjes.... niets. Ik heb het al vaak gezien dat mannen pas die verbintenis met de baby krijgen als het kindje eindelijk geboren wordt. En dan nog maar niet te beginnen over hun eigen vrouw die aan het veranderen is... ook haar humeur is anders dan normaal, kan mij dus voorstellen dat een man vaak denkt van " wat gebeurt hier allemaal"... Mannen zijn er op hun eigen manier mee bezig, tot ergernis van ons vrouwen.... maar vrouwen komen van Venus en mannen van Mars Wij zijn al geruime tijd bezig om zwanger te worden, er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk, ovulatie berekenen, het ijzer smeden als het heet is... gyneacoloog bezoekjes enz enz... mijn man kijkt vanaf de kantlijn mee en kan alleen maar hopen dat het uiteindelijk eens lukt, maar hij is er niet zo emotioneel mee bezig als ik, hij kan het beter los laten. Ik erger mij daar ook wel eens aan...bijvoorbeeld, ik kijk op het internet vaak naar baby spulletjes enz, dan krijg ik het commentaar van " raak eerst maar eens zwanger"... op dat moment kan ik wel janken en raken mij die woorden erg, maar als ik ga relativeren dan snap ik zijn standpunt ook wel. Laatst onder het eten zegt hij plotseling..." schat, ik weet een leuke naam voor als wij een dochter zouden krijgen" Ik verslikte mij bijna in mijn eten, kon het niet geloven dat hij dit zomaar zei..... hij houdt zelfs stiekem mijn ovulatie bij in zijn agenda.... op die dagen heeft hij een aantekening gezet in de vorm van een klein bolletje hahaha, had ik van de week ontdekt toen zijn agenda open op tafel lag. Ik merk dus dat hij er toch wel mee bezig is...alleen op zijn eigen manier. Geen zorgen meiden, als jullie baby er eenmaal is dan wordt zelfs de grootste en stoerste bink een klein jochie Succes en veel plezier met jullie zwangerschap!
Mijn vriend is er van meet af aan heel erg mee bezig geweest, tot op het betuttelende af. Moet hem wel 's afremmen, omdat ik heus nog wel wat zelf kan. Ben zwanger, geen mietje! Maar misschien een leuke geste voor meiden waar vriend of manlief zich minder betrokken toont: ik heb mijn vriend al in de eerste week van de zwangerschap het boekje van Kluun "Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt" gegeven. Heeft ie heel hard om zitten lachen. En als ik nu hormoonbuien heb grijnst hij alleen maar "meeveren hè, meeveren...." Dus het helpt kennelijk wel bij de begripsvorming.
Hahaha leuke tip van dat boek! Ga het beslist kopen! Ook leuk om het in te pakken en te geven met een positieve zwangerschapstest erbij.... Wel lief dat hij zo met je "mee zwanger" is!
Ik had dat boek ook voor mijn vriend gekocht. Nu zit ie er regelmatig in te lezen en dan heel instemmend te knikken of te grinniken... Weet niet wat ik daar nu weer van moet denken
mijn man was/is net zo. Ik mocht toen ik zwanger was spontaan niets meer van hem. Ok, ik kon ook niet zoveel omdat ik alleen maar aan het overgeven was, maar hij deed wel alles. Dat is gelukkig nu wat verminderd. En die reactie om kluun: hier precies hetzelfde Dat "meeveren" hoor ik hier ook regelmatig
Ik heb mijn man ook het boekje van Kluun gegeven en hij heeft het in een keer uitgelezen. Ik ben net zwanger maar nu is hij al zorgzaam. Roept ook elke keer dat hij de kwaaltjes wel over wil nemen. Ik zeg dan dat ik nog zolang moet en voorlopig nog wel heel veel zelf kan doen maar toch. Het boekje is echt een aanrader voor a.s. papa's.
Mijn man leest nooit, dus denk ook niet dat ik hem dat boek hoef te geven. Gelukkig herken ik het helemaal niet, dat hij niet betrokken is. Van begin af aan, is ie al plannen aan het bedenken voor 'later'. Hij was ook de eerste die op internet op zoek ging naar babykamers enz. Echt, volgens mij heb ik geboft met zo'n vent.
hoi meiden, ik had het in het in het begin ook.. mijn vriend was gewoon helemaal niet met de zwangerschap bezig! sterker nog, toen ik de test deed, zat hij te poolen achter de pc.. toen ik dus schreeuwde dat ik zwanger was, bleef hij zitten poolen! maar, hij is er nu wel mee bezig.. leest de boekjes van Wij Jonge Ouders en Ouders Van Nu weleens door en zit ook regelmatig op marktplaats te kijken naar spulletjes.. ik denk dat het voor mannen gewoon eng is ofzo.. hij kwam eerst ook nooit bij me liggen, en nu wel.. ze moeten er gewoon aan wennen, daarna komt het vanzelf.. en bij de één duurt dat wat langer dan de ander xx
Mannen hebben gewoon meer moeite met wennen. Toen wij de eerste echo gingen maken had manlief wel tranen in zijn ogen..(al ontkende hij dat natuurlijk ) Wij zijn nu bewust afgelopen weekend babyspulletjes gaan kopen en nu is hij zo op dreef dat ik een lijstje moest maken van wat we nog meer nodig hebben en hij gaat dat dan wel halen woensdagavond Lief he... Ik moet ook altijd rusten van hem, mag bijna niets meer doen in huis. Dus hij zorgt goed voor me
Merk inderdaad ook dat mijn man er op een andere manier mee bezig is. Anders maar niet minder. Hij gaat wel mee naar de verloskundige en echo's enzo en vind m'n buik ook heel mooi. Maar ik merk dat hij toch niet echt goed begrijpt hoe het voelt om zwanger te zijn en hoe een vrouw dat beleeft. (kan ook niet natuurlijk) Ik ben veel meer gericht op de baby in mijn buik, hoe ze groeit, beweegt...Hij is veel meer bezig de toekomst zeker te stellen en te zorgen dat het ons aan niets zal ontbreken. Echt een sterk verantwoordelijkheidsgevoel terwijl ik meer bezig ben met kleertjes en wat baby's direct nodig hebben. Echte rolverdeling he.. Ik merk wel dat nu ik zwanger ben van de tweede hij meer begrip heeft voor m'n hormonen en zich daar niet zo druk om maakt. Hij weet inmiddels dat overgaat en ik niet ineens voorgoed verandert ben in een af en toe ineens onbegrijpelijke kattekop! Heb er deze keer ook wel minder last van moet ik zeggen. Kan me wel herinneren dat we bij de eerste zaten te wachten tot we aan de beurt waren voor de 3D echo en hij een boek pakte over wat je als man kan verwachten bij een zwangere vrouw...was zo herkenbaar dat hij er erg om moest lachen..
O ja..toen ik van de eerste de 3D echo op de pc had overgezet met een mooi muziekje erbij had hij tranen in z'n ogen...hij is nu dan ook helemaal stapel op z'n meisje!
Haha leuk om de verschillende reacties te lezen @ Karel1978: Dat van de echo, komt me wel bekend voor.. Bij onze eerste echo was er een beetje onckerheid, omdat ik die namelijk kreeg vanwege bruine afscheiding wat ik al 2 weken lang om de dag had, en dat wees dus op oud bloed & kregen daardoor een echo.. Hij was wel heel nerveus & heeft geen woord gesproken ook.. Ook toen we ons mummeltje in beeld kregen, was hij muis stil, maar zag hem wel met grote glinsterende ogen kijken naar dat kleine beebje wat heen en weer zwom & helemaal toen de VK vertelde dat alles goed was.. Daarna was hij egt heel beduusd van alles & was egt (zo leek et) compleet van de wereld.. Maar hij was wel heel trots, want hij was wel gelijk met de echo's langs vrienden enzv gegaan @lotuss: Die "taakverdeling" is hier ook heel erg aanwezig, ik ben indd ook meer bezig met wat er in mij gebeurt en lees ook elke week weer op internet af wat er in die bepaalde week gebeurt met de kleine, mijn vriend is indd ook meer bezig met de toekomst, huisje boompje beestje en dergelijke & zorgen dat we het zo goed mogelijk krijgen met zijn 3tjes.. Alleen nu de laatste weekjes word het voor hem ook erg spannend, hij heeft et er ook vaker over nu en verlangt net als ik, heel erg naar het vasthouden van de baby.. Aan de ene kant ook wel logisch, wij vrouwen voelen alles van binnen & hun alleen aan de buitenkant, mijn vriend krijgt ook gelijk 3 weken vakantie als de beeb er is.. en hij zei al: dan is het mijn tijd om de beeb eindelijk goed te kunnen voelen!
Ik denk dat mijn vriend het vooral 'eng' vind. Gisteravond zaten we op de bank, en ik gilde het uit omdat de beeb een paar keer bijna z'n hele voetje door mijn navel naar buiten stak. (zo voelt dat dan he haha, voelde gewoon een heel voetje) Hij legt dan heel twijfelachtig z'n hand op mijn buik, want hij wil dat ook voelen, maar toen deed de beeb niets meer Vond ik best zielig voor hem. Verder is hij er ook niet zoveel mee bezig, hij voelt het immers niet. Wel mag ik bijna niets meer, moet oppassen op m'n buik etc. Als ik een beetje druk doe, zegt hij: rustig rustig, denk aan ***** (naam beeb) Bij echo's is hij wel helemaal hyper. Dan is ie overtuigd dat de beeb op hem lijkt hahaha
ik heb ook zo'n stiekemerd hij leest stiekem in de boekjes die ik koop of krijg bij gyn; hij haalt zelfs al filmpjes van het internet van plop ed.... alles voor die kleine ! echt super lief vind ik
Ik vind mijn vriend echt een topper in mijn zwangerschap, kan me geen betere wensen! We wisten al jaren dat we ooit samen kindertjes zouden gaan krijgen, alleen waren we daar op dat moment nog niet klaar voor. We hebben intens toegeleefd naar het moment dat mijn spiraaltje in de prullenbak verdween! Heel herkenbaar van Miss Dior; mijn vriend hield daarna ook mijn ovulatie bij in zijn agenda, alleen hij tekende geen bolletje maar een compleet EI! Alsof het Pasen was ofzo ! Toen het bij poging 1 raak was, hebben we samen staan janken... Hij citeert ook vaak uit Kluun, over dat "meeveren". Dan moet ik eigenlijk alweer lachen, ondanks mijn hormonale kattenkop-buien. Op een of andere manier voelt hij precies aan wanneer hij me even moet helpen met iets, en wanneer niet. Want ik kan er niet tegen betutteld te worden! Ook is hij heel druk met spulletjes, het lijkt wel een papa-vogel die met takjes rondfladdert