Hoi meiden, Helaas... zojuist ongesteld geworden. Weer niet gelukt... Ik heb vandaag een dipdag en heb (weer) om deze bij mij maandelijks terugkerende teleurstelling moeten huilen; brullen kun je rustig zeggen. Ik had deze maand op de één of andere manier het gevoel dat het raak zou zijn. Ik had zo'n vreemd gevoel in mijn buik, dat had ik nog niet eerder gevoeld. Waarschijnlijk dan toch een buikgriepje ofzo... Waarom nou weer niet, waarom, waarom!? Uit frustratie heb ik net een grote reep chocolade naar binnen gewerkt met de gedachte dat we nu voor de 17e maand moeten gaan. Ik word er zo langzamerhand gewoon depri van... Ik kan nu gewoon even geen buik en baby meer zien. Ik weet dat dat niet erg aardig klinkt, maar zo voelt het nou eenmaal. Sinds we bezig zijn heb ik al drie grootverpakkingen aan foliumzuur verwerkt, ik drink al anderhalf jaar zeer weinig tot geen alcohol meer (terwijl ik af en toe een wijntje heerlijk vind) en ben gezonder gaan leven, maar waarvoor!? Er gebeurt gewoon niets... Je wilt niet weten hoeveel mensen ik om mij heen zie die vreselijk ongezond leven en dan toch zwanger worden... Misschien komt het heel depri over allemaal, maar ik moet het even kwijt... Als ongi voorbij is dan weet ik dat het wel weer beter met me gaat, maar voor nu voel ik me zwaar kl@te... Liefs, S.
Jeetje, kan het me goed voorstellen hoor! Elke maand wordt de teleurstelling groter! Ben je al eens bij de dokter geweest?
Ja, inmiddels zit ik al een tijdje in de medische molen bij de gyn. Ik heb een inwendige echo, een bloedtest en een uitstrijkje gehad. Mijn cyclus is zeer regelmatig en de uitkomst van de onderzoeken tot op heden zijn ook allemaal goed. Mijn man moet nog een zaadonderzoek doen en eind april moet ik weer naar gyn. voor verdere onderzoeken, zoals samenlevingstest e.d.
Jeetje wat vervelend. Ja sorry ik behoor tot de groep waar je nu weinig van wilt horen(logisch). Maar ik wil je toch even sterkte wensen en dat jullie toch echt heel snel wat positiefs mogen meemaken.
Ik begrijp je frustratie volkomen! Vooral als je zo'n mooie cyclus e.d. hebt... "WAAROM"?!?! Hopelijk krijg je gauw meer duidelijkheid en nóg sneller een positieve test! Veel sterkte en succes!
shareeza, veel sterkte meiske! begrijpelijk dat je moest brullen en een dipje hebt!het is oneerlijk dat mensne die idd ongezond leven of er niet aan toe zijn zwanger raken en degenen die er van alles aan doen juist niet! maar kop op meis, geniet van de aankomende lente en wie wete hangt er meer dan liefde in de lucht! xxx en iig zal je een hele lieve moeder zijn dat weet ik zeker ook al ken ik je niet x
Shareeza wat herken ik jouw gevoel, ik heb het ook weer iedere maand. Wij zijn nu aan de 13e ronde bezig, net m'n ovulatie gehad Ik vind het vaak zo oneerlijk dat bijna iedereen om mij heen in de 1e ronde zwanger raakt, zo zijn een paar vriendinnen van mij nu 4 maanden zwanger, zij zijn dus een stuk later dan ons ervoor gegaan en ik vind het dan zo moeilijk dat zij lekker over hun zwangerschap zitten te praten alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik kan me dus ook gewoon niet meer voorstellen dat ik ooit een positieve zwangerschapstest zal hebben, ik geloof er niet meer in Wij staan op de wachtlijst voor de gyn en kunnen waarschijnlijk eind mei terecht, het zaad van mijn vriend is al onderzocht en dat is prima. Ik voel me vaak de 2 weken voor de ovulatie heel goed, ben vrolijk en ga er vol goede moed weer voor maar eenmaal na de eisprong komt er een donkere wolk in mijn hoofd, word ik chagrijnig en somber en heb dan ook het gevoel dat ik nooit zwanger zal raken...heel frustrerend die gevoelens. Ik leef met je mee en hoop dat we snel zwanger zullen zijn.
shareeza ik begrijp je volkomen heb zelf ook de nodige problemen heb moeite met verjaardagen waar baby's zijn of zwangeren zijn en mijn vriendin is net bevallen en zit in zo'n dip ik gun het haar natuurlijk, maar waarom wij ook niet waarom moet het bij ons zo gaan. Ik ben op dit moment bezig met ronde 22 en me 2e ronde met clomid de 1ste ronde had ik een positieve ovulatietest me vriend zijn zaadjes zijn goed en toch niet zwanger geraakt het is zo frustrerend ik word er helemaal gek van ik wil me niet zo ongelukkig voelen . Sorry moest effe me frustaties kwijt .
Dag lieve meiden, Dank voor jullie reacties. Ik vind het erg fijn dat ik via dit forum mijn hart kan luchten... Heel veel liefs, Shareeza
Bloem24, ik heb ook moeite om naar mensen te gaan die kindjes hebben, zwanger zijn of net zijn bevallen. Ik word altijd zo somber en vraag me steeds af waarom wij niet. Het zaad van mijn vriend is ook prima, ik heb gewoon een eisprong maar na 13 rondes is het nog steeds niet gelukt, en waarom?
hee meid ik sluit me volledig bij je aan, ik ben maandag ongie geworden en ja ik heb ook weer een flink potje gejankt Maar me vriend was super lief voor me, we hebben besloten om nog 1 maand goed ons best te doen met klussen en dan gaan we na de dokter, als het goed rond pasen een ei en rond kerst een beeb veel liefs anja
Ik ken het gevoel wat jullie hebben. Wij zitten in ronde 19. Zijn al naar de ha geweest en doorverwezen naar de uroloog. Manlief had een onsteking, na een antibioticakuur weer wat beter, maar niet genoeg. Nu met onstekkingsremmers bezig. Wij mogen het nu 3 maanden weer proberen, mocht het niet gelukt zijn dan worden we doorverwezen naar de gyn. Nu zitten we in maand 2. Mijn schoonzusje is wel zwanger, terwijl ze heel hard zei dat ze nog echt niet wilde. Op de dag nadat wij besloten hadden het aan mijn man zijn ouders te vertellen belde hun op dat ze zwanger waren. En dan zelf moeten vertellen dat het niet lukt. Ik heb hier heel veel moeite mee inderdaad. Dit is nu 6 maanden geleden. Contact was al niet super, maar nu helemaal niet. En elke maand weer te terleurstelling als het niet gelukt is. En ik heb ook nog dat ik de laatste 2 weken van mijn cyclus al allerlei klachten heb, misselijk enz. Elke keer weer hopen. En dan ook nog leuk zeggen dat je je er niet teveel mee bezig moet houden. Gaat ook zo lekker als je je elke maand misselijk voelt enz. Niet aan denken hoor. Maar ach, nog anderhalve week geduld en dat weten we het weer voor deze maand. En als het niet gelukt is ga ik maar een afspraak maken in het ziekenhuis voor vervolgonderzoek. Hopen voor allemaal dat het snel bij ons ook gaat lukken.
Hoi meiden, Wat ik hier allemaal lees is zo herkenbaar... Hoeveel rondes je ook hebt gehad of hoe goed je je best er ook voor doet het is/lijkt allemaal niet helemaal eerlijk. Iedereen om je heen word zwanger, zonder enige moeite. Of erger nog: het was een ongelukje.... Mensen die je dierbaar zijn vertellen je dat je er te veel mee bezig bent, hoe kan dat ook anders... het is iets wat je zo graag wilt en niet kan krijgen. Jou wereld staat stil en de rest gaat verder.... Ik wil iedereen heel veel sterkte en succes wensen. Dat de droom van jullie maar snel uit mag komen!
Meiden ik wil jullie heel veel sterkte wensen, ik hoop echt zo dat het snel raak mag zijn bij jullie! Ik zit pas in ronde 2 en kan me gedachte er al niet vanaf houden... laat staan in ronde 17-19 Aan de andere kant, het is wel mijn 2e echte ronde, maar ik wil al 2 jaar voor een kleintje gaan en mijn man dus pas 2 maanden geleden. Het kan me dus niet echt snel genoeg gaan Dikke Knuf allemaal!
Dit gevoel heb ik ook heel sterk. Kan me niet voorstellen dat me ooit het gelukt 'gegund' is dat ik een kindje mag dragen, dat het ooit zou kunnen gebeuren dat ik zwanger raak... En als ik zo denk, dan ben ik weer bang dat het door die donkere gedachten is dat ik niet zwanger raak en zo kom je snel in een vicieuze cirkel terecht hè... Ik had vorige ronde ook zo'n verdriet omdat het niet gelukt is, was nog sterker dan andere keren...misschien ook omdat er nu 2 eitjes klaar zaten, alles is in orde nu en dan nog lukt het niet?! Al 2x hebben we kerst moeten vieren terwijl we er vanuit gingen dat we zwanger zouden zijn, nu komt de 2e keer pasen eraan en dan zijn we alweer bijna 2 jaar bezig... Maar misschien is het omdat ik er teveel mee bezig ben... Ik duim voor ons allemaal dat het dit jaar wel zal lukken!
@Elke1984, ik snap precies wat je bedoelt. Ik heb ook steeds van die termijnen dat ik denkt van dan zal ik toch wel zwanger zijn, maar helaas nog niet. De eerste ronde clomid 50mg had ik een positieve ovulatietest (voor het eerst) en toen dachten we ook van het kan niet anders nu moet het lukken en toen ik bloed had laten prikken en hoorde dat me eitje was gesprongen waren we al dol blij, maar helaas niet gelukt. Ik vond het zo moeilijk ik had echt het idee dat het nu raak zou zijn en nog steeds heb ik het moeilijk. *knuf*