Mijn dochtertje is met de vacuumpomp gehaald en heeft een gebroken sleutelbeentje overgehouden van de bevalling, dus werd het ons echt afgeraden. Ik had er vantevoren niet over nagedacht, maar op het moment zelf kwam dit wel goed de visite begreep het natuurlijk heel goed. Bij de volgende zou ik er toch voor kiezen om bewust niet van arm tot arm te geven. Ik vind het niet nodig, zo een baby slaapt heel veel en ik vond het fijnste als ze in haar bedje of bij mij sliep. Maar natuurlijk is dat voor iedereen anders, hangt ook van je baby af sommige vinden het wel fijn. Gewoon je gevoel op dat moment volgen.
ik heb mij daar tijdens mn zwangerschap ook flink druk over gemaakt..wat at betreft vond ik het fijn dat hij nog in mn buik zat Toen hij was geboren, had hij ondertemp dus moest lekker bij mij blijven liggen. de eerste week hebben mn ouders hem niet eens vastgehad, en ze waren heel geduldig. Mn partner zei altijd, jij bent de moeder en jij voelt wat jij voelt dat kan ik niet voelen. Op verjaardagen en op visite geef ik hem nooit af anders gaat hij zo de hele kamer rond, t is geen speelgoed. Ik zit de dag daarna met een overstuur ventje. Grote kans dat er weinig begrip is maar niets van aantrekken jij moet doen waar jij je prettig bij voelt. Ik moet wel zeggen, als mn ventje er wel tegen kon was ik wel iets makkelijker geweest.
Het hing er bij mij vanaf hoe laat en wie. Oftewel: IK (of papa) bepaalt. En van hand tot hand ging hij zo wiezo niet want we kregen maximaal 2 x bezoek op een dag. Geen gekkigheid. Je bent zelf trouwens helemaal kapot dus je hebt echt geen zin om met grote groepen mensen in huis te zitten. Opa en oma's hebben hem natuurlijk vast gehouden, zussen en dierbare vrienden ook maar verder? Nee hoor, ik hield hem of zelf vast of hij lag lekker te slapen in de box / wieg. Zowiezo, als hij sliep liet ik hem lekker liggen. JIJ bepaalt. Je merkt trouwens vanzelf of je kindje er onrustig van wordt maar meestal wordt een kindje er onrustig van omdat de papa en / of mama er onrustig van wordt...
Hier hebben we het niet gedaan. Alleen opa en oma kregen haar even maar verder hebben we het niet gedaan. Senna was en is erg gevoelig en huilde veel en ik merkte al heel erg snel dat ze geprikkeld reageerde op zoveel mensen over de vloer. Ik denk, dat ook als ze minder geprikkeld zou reageren, ik haar ook zoveel mogelijk bij onszelf zou hebben gehouden hoor. Het mensje moet al zo wennen aan de grote wereld en dan gelijk in zoveel vreemde handen. Nee, niets voor mij. Doe wat voor jou/jullie goed voelt en laat de anderen om je heen lekker ...len. Commentaar krijg je toch al genoeg.
Vlak na de geboorte alleen ik en mijn vriend. Zelfs onze ouders niet. Dat gebeurde pas een dag erna geloof ik. Wij hebben kraamfeesten gehouden. Mede omdat we zo kenbaar wilden maken dat het niet de bedoeling is dat Yelena door iedereen werd vastgehouden. Natuurlijk zijn er altijd wel opdringerige tantes. Maar na minuten op schoot ging ze krijsen dus ja...je wou toch zo graag? Haha Neehoor ze had erg behoefte aan de drie R's en die kreeg ze dus ook. Nu ze wat ouder is mag ze van mij bij iedereen op schoot. Ze vindt het ook erg leuk.
Zou het per keer aankijken en je weet nu nog niet hoe je kindje is. Mn dochter sliep heel vaak en veel de eerste weken en ging dan slapend op de arm...dus dat was geen probleem.
kijken doe je met je ogen...Alleen de beide oma's hebben haar vastgehouden maar voor de rest heeft ook niemand het gevraagd. Hadden ze dat wel gedaan dan had ik ook nee gezegd. Het is allemaal al heftig genoeg voor zo'n kleintje.
het hangt denkik van je kind af. wij wonen in belgie en mijn hele familie woont in nederland. dus ik heb maar 1x keer bezoek gehad van mijn ouders en voor de rest niemand. ik ben ook 5 dagen in het zh gebleven.
Patrick ging van hand naar hand en sliep vanaf week 2 door (moesten hem echt wakker maken voor de nachtfles). Hij is sowieso een knuffelig mannetje blijkt nu met bijna 8 maanden en ligt/zit liever op schoot dan in de box of op een kleed. Echt een vrolijk ventje.
Wij hebben hier de eerste en tweede dag alleen visite gehad van onze ouders en broers en zussen: zondags kwamen eerst mijn zus en zwager, die hebben lekker naar haar gekeken terwijl ze in de wieg lag te slapen, m'n zus vraagt daar ook niet om dan, was zelfs later erg voorzichtig, (heeft zelf nog geen kids en is veel te bang dat ze een huilende baby dan krijgt ). Daarna m'n schoonouders met de kids van m'n man, mijn schoonmoeder en broer en zus hebben Thirza even vastgehad. En 's middags mijn ouders nog, maar die zijn ook blijven slapen, dus dat was in alle rust en dan had ik ook even m'n handen vrij om te eten. De volgende dag overdag alles rustig, 's avonds zijn m'n schoonzussen (2) en zwagers (2) geweest, die hebben haar allemaal even vastgehad, maar toen was ze ook lekker in slaap. Toen hebben we de rest van de week alleen nog de chef van m'n man en zijn vrouw op visite gehad, en zaterdags pas mijn moeder en broer weer, (schoonzusje bleef thuis bij hun pasgeboren ventje, ), en nog een vriendin van mij. We hebben het gewoon lekker rustig gehouden qua visite en dat was erg fijn. Nou was iedereen ook wel vrij terughoudend: de vrienden enzo hadden allemaal echt zoiets van: eerst de familie en dan horen we wel wanneer het jullie uitkomt. Nou was het ook wel zo dat ik een heftige bevalling heb gehad, de eerste 2 dagen m'n bed niet eens uit ben geweest en vervolgens de rest van de week de bovenverdieping nog niet af. Toen ik weer een beetje op de been kwam, begon de visite ook wat meer te lopen, maar we hebben nooit meer dan 4 mensen tegelijk op visite gehad. Meestal maar 2 en vooral als Thirza dan toch lekker lag te slapen, mocht ze wel even op de arm bij de visite. Daar hebben we niet zoveel van gemerkt ook qua overprikkeling. Dat kwam pas later, toen ze meer wakker was, maar die eerste weken sliep ze gewoon hardstikke lekker zolang ze bij iemand was.
Ik heb een ks gehad en de eerste dag heeft mijn man haar bijna de hele dag/avpnd op zijn arm gehad, ik moest zelfs vragen of ik haar ook even mocht vasthouden haha, fantastisch om hem zo trots te zien met zijn dochter! We hebben haar die dag heel eventjes aan iedereen gegeven, alle opa's en oma's en mijn broer met vriendin en onze 2 beste vrienden. Dat waren ook alle mensen die op bezoek waren gekomen, ik vond het niet meer dan normaal dat ze haar even mochten vasthouden eigenlijk, iedereen was zo blij voor ons! De eerste weken hield ik haar het meest zelf vast, vond het veel te jammer haar uit handen te geven. Nu heb ik daar minder moeite mee, maar nu merken dat Charlotte liever niet van hand tot hand gaat, dus doen we het nog steeds niet, als ze wat ouder is kunnen mensen nog genoeg met haar spelen, nu blijft het vaak nog bij kijken.
Als ze sliep, is het pech, maar ik ga haar echt niet wakker maken om bij iemand op schoot te zitten. Ik nodig ook niet teveel mensen uit en dan nog kijk ik altijd even hoe de situatie is. Van die mensen die zo zitten te 'asen' om haar vast te houden, bied ik het juist niet aan, eerder bij rustige types. Het interesseert mij ook geen bal of ik wel of niet op kraamvisite iemands baby vast heb kunnen houden, komt vanzelf wel een keer. Ik heb 1 keer gedacht, ach, laat ze lekker met Kerst, iedereen tilde haar op (was ze 4 maanden). Op het moment zelf leek ze het wel prima te vinden, maar daarna heeft ze uren en uren onophoudelijk gekrijst, dus ook bij de volgende...nooit meer. Die mensen zitten lekker rustig thuis en ik zit met een huilend kind, de groeten.
Ik had er op zich geen problemen mee, maar Lore wel. De dag na haar geboorte is ze van hand tot hand gegaan en was ze rustig op het moment zelf, maar daarna heb ik wel de hele nacht met haar rondgelopen omdat ze overprikkeld was . Vanaf dan hebben we het bewust vermeden en tot het absolute minimum beperkt tot ze er wat beter tegen kon.
Als ze sliep had iedereen gewoon pech gehad. Maar onze dochter kan het ook niet zo goed hebben. Vind het een kwartiertje leuk bij verschillende mensen,dan is het huilen geblazen.daarna is alleen papa of mama goed voor te troosten. Daarom 'onderschep' ik haar voortaan als ik zie dat ze van hand tot hand gaat.Wat volgens sommige mensen echt flauw is..Maar ja, hun kunnen ook gewoon weglopen als ze huilt! Zou gewoon kijken of je kleine en jij zelf zich er bij prettig voelen.
hier heb ik hem ook niets steeds van hand naar hand laten gaan. pas na een paar weekjes als hij wakker was mocht de visiete hem ff vast houden ma zodra ik merkte dat het te veel werd voor hem pakte ik hem ook gelijk en ging ik hem boven eten geven en in ze bedje leggen. ik dee het ook altijd voor zijn voeding zodat hij daarna onder het eten lekker kon ontspannen en tot rust kon komen en daarna lekker slapen. de eerste weken mocht ook niet omdat hij ze temp niet goed zelf omhoog kon houden dus hij moest echt of in ze bedje liggen met kruik, dubbele deken, mutsje en ingewikkelt in een wikkeldoek. of bij mij op de arm in bed onder de dekens. dsu was een mooi excus
De enige die mn kind in handen krijgen zijn ik, mn moeder, kraamzorg en mn dochtertjes even kennis laten maken. Verder niemand. Weet dat ik nu al commetaar erop ga krijgen van sommige maar ik wil t niet. Mijn 2 dochters waren ook al snel geprikkeld dat ik dit x gewoon uit kijk.
Ik heb het wel gedaan, maar ik heb ook een tweeling...Maar vond het niet erg en nu zijn ze er aan gewend om van hand tot hand te gaan, erg gemakkelijk
Nee, heb ik niet gedaan. Mijn ouders hebben hem even vast mogen houden, maar omdat hij met de vacuum is gehaald, had hij onwijs veel last van hoofdpijn en dergelijke. Advies was dus ook dat ie beter niet van hand tot hand kon gaan. Vervolgens ging hij ontzettend veel spugen waardoor hij op het randje zat qua afvallen en toen werd het advies eigenlijk verlengd. Ik heb hem zeker de eerste maand door praktisch niemand vast laten houden, tenzij iemand alleen op bezoek kwam. Als 1 persoon hem vasthield, vond ik dat geen ramp. Maar als er meerdere mensen op visite waren, had ik er geen zin in dat ze hem allemaal vast wilden houden. En waarom? Ze gingen gewoon lekker bij hem zitten en frunnikten zo een beetje aan hem (over handjes en wangetjes strelen) terwijl ik naast hem lag/zit. Dat is voor hem veel rustiger, anderen konden hem toch aanraken en ik had hem lekker bij me.
Ja sommige mensen wel. Eigenlijk de meeste vriendinnen wilden hem wel even vasthouden. Jayden sliep als een roos de eerste 6 maanden. Dus niks van gemerkt van dat onrustige.
hier ook niet van hand tot had laten gaan. Daan is met een ks geboren en de eerste avond was alleen voor ons drietjes.. schoonouders zijn wel wezen kijken maar mochten m toen ook nog niet vasthouden. Dag daarop mochten de opa's en oma's hem vasthouden. Voor de rest hebben we pas aan andere mensen gegeven toen we uit het ziekenhuis waren. En dan maximaal 2 of 3 op een dag. en idd als hij slaapt is het pech gehad. Daan kon er ook heel slecht tegen en nu eigenlijk nog steeds. Ik heb nu nog steeds vaak dat ik m niet altijd geef aan bezoek omdat hij er vaak savonds veel nog door gaat huilen... vooral op feesten enzo hou ik hem bij me. en het kan me echt niks schelen wat anderen daar van vinden, het is onze zoon dus wij bepalen bij wie hij wel en niet op schoot gaat