Hallo meiden! Ik zit vanaf 1 feb 09 in de ww en ben er vorige week achter gekomen dat ik zwanger ben. Heel erg leuk nieuws natuurlijk, maar lastig voor mijn carrière lijkt me.. Om het recht op een uitkering te behouden heb ik sollicitatie plicht. Maar wie neemt er nu een zwangere vrouw aan? Ik durf daarom nu niet zo goed te solliciteren op banen die ik echt leuk vind, bang dat ze me niet serieus nemen en ik na afloop van mijn verlof daar een baan wel kan vergeten. Nu kan ik natuurlijk ook solliciteren op een tijdelijke baan, maar behoud ik dan wel het recht op ww als ik daarna weer thuis kom te zitten? Ik heb voorgesteld aan mijn begeleider bij het CWI dat ik vrijwilligerswerk wil gaan doen. Op die manier maak ik mij toch dienstbaar voor de samenleving, dus doe ik ook iets terug voor die uitkering.. maar ik heb daar nog geen reactie op en ik vrees dat ik het antwoord al weet.. Moet ik dan maar gaan solliciteren bij bedrijven waar ik toch niet wil werken en in mijn sollicitatiebrief vermelden dat ik zwanger ben, zodat ik meteen afgewezen word? Dat is toch ook een beetje de boel voor de gek houden? Kortom, ik zit vol met vragen, heeft iemand hier ervaring mee? Groetjes! ps. Ik weet dat ik mijn zwangerschap nog lang niet hoef te melden, maar tegen de tijd dat dat wel moet, zit ik wellicht nog in een proeftijd.. En ik wil mijn toekomstige werkgever niet voor de gek houden.. En uiteindelijk ook mezelf.
Ik zou gewoon solliciteren op de banen die je leuk vindt. Niet lullig bedoelt; maar je bent nog maar 5,5 week zwanger! Ze gaan echt niet akkoord met 35 weken vrijwilligerswerk hoor Dus gewoon lekker solliciteren en tijdens het gesprek vermelden dat je zwanger bent...
gewoon solliciteren op iets wat je leuk vindt. Inderdaad, je bent nog maar heel kort zwanger dus je hoeft het nog niet te vertellen en al vertel je het wel, het zal niet altijd betekenen dat je wordt afgewezen Mijn werk loopt 1 april af en ik heb ook ww aangevraagd. Inmiddels druk aan het solliciteren maar gewoon op functies die mij leuk lijken. Ik heb toevallig vanmiddag een 2e gesprek gehad en ze weten dat ik zwanger ben en dat is geen probleem dus.. je weet het nooit. Gewoon solliciteren op dingen die je leuk lijken hoor!
Ik weet dat ik nog maar kort zwanger ben en dat er nog van alles mis kan gaan, maar ik ga er even van uit dat het goed gaat. En het niet melden is voor mij geen optie. Ik heb al eerder in dit schuitje gezeten (lang leve de reiswereld..) en toen heb ik ook gewoon gesolliciteerd. De gesprekken voelden een beetje als tijdverspilling, iedereen enthousiast, totdat mijn zwangerschap ter sprake kwam. Want wie neemt er nu een zwangere aan? Dat was toen al zo en in deze tijd helemaal. Er is meer vraag naar werk dan aanbod. Iemand inwerken kost tijd, energie en dus geld. En vervolgens zou ik dan weer met verlof moeten.. Niet echt aantrekkelijk. Het hangt misschien ook van de functie af.. Het werk wat ik wil, ligt niet voor het oprapen.. Ik neem mezelf al niet serieus als ik ergens ga solliciteren en bij het gesprek moet melden dat ik zwanger ben. Hoe kan een werkgever mij dan serieus nemen? Mijn ervaring is dat je bij voorbaat al niet wordt uitgenodigd als je bij je sollicitatie meldt dat je zwanger bent. Als ik nu bij de bedrijven ga solliciteren waar ik graag wil werken en ze reageren zoals ik verwacht, dan hoef ik na mijn verlof als ik echt gemotiveerd ben, het waarschijnlijk niet eens meer te proberen. Als ik nu op een tijdelijke baan solliciteer heb ik kans dat ik mijn recht op ww verspeel. Ik begrijp echt wel dat het UWV niet zomaar akkoord gaat met vrijwilligerswerk. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil heel graag werken, vind het helemaal niets om op deze manier geld te krijgen. Maar als ik wil, kan ik me ook ziek melden. Dan hoef ik niet te solliciteren en behoud ik mijn inkomen (wat ik heel hard nodig heb) Als ik nu iedere baan pak die ik pakken kan, heb ik ook nog eens kans dat ik minder ga verdienen dan nu. Er zijn er genoeg die op deze manier misbruik maken van de situatie. Ik vind mijn voorstel dus zeker wel de moeite waard. Omdat ik dan toch iets nuttigs doe. Al weet ik ook wel hoe ze bij die instanties denken..
Hhmm, je zegt dat je graag aan het werk wilt, maar zo kom je niet echt over Je verspeelt je rechten helemaal niet als je solliciteert op een tijdelijke functie hoor. Het gaat het UWV er om dat je zorgt dat je zo snel mogelijk aan het werk gaat. Als dat tijdelijk is dan kun je daarna weer terug vallen op het recht dat je nu op hebt gebouwd. Wanneer je tijdelijke baan lang genoeg duurt dan bouw je weer een nieuw recht op. Solliciteer dus gewoon lekker: dat staat ook echt véél beter op je cv dan dat je 9 maanden in de WW of ZW hebt gezeten. Wie niet waagt.... Heel veel succes!
Wellicht is je antwoord niet zo lullig bedoeld als het overkomt, maar als ik niet zou willen werken, had ik deze vraag niet gesteld, dan had ik het antwoord wel geweten. Wat betreft tijdelijk werk en behoud ww-uitkering (en dan vooral de hoeveelheid) wacht ik het definitieve antwoord even af van het UWV. Ik hoop dat je gelijk hebt. Ook ik ben niet blij met een gat in mijn cv. Ik kan nu wel achter de kassa gaan zitten om maar niet te profiteren van 'jullie belastingcenten' (waar ik overigens zelf aan heb meebetaald), maar dan ga ik minder verdienen dan nu en dat gaat niet, ik heb nl. een gezin te onderhouden.
Ik wil nog even kwijt dat ik zo gepikeerd reageer omdat ik merk dat er nog steeds mensen zijn (zelfs in deze tijd) die denken dat mensen die in de ww zitten, lui zijn. Dat is nogal kortzichtig gedacht en het zijn vaak mensen die niet weten waar ze over praten. En misschien is het wel een combi met de hormonen Anyway, ik blijf zolang ik geen antwoord heb van het UWV gewoon solliciteren (kan de komende weken nog wel even doen of ik het zelf ook nog niet weet...) en dan maar hopen dat ik snel een baan vind. Al voel ik me er niet prettig bij te moeten 'liegen'..
Hoi, Ik zat een beetje in het zelfde schuitje. Kwam in de ww terecht toen ik 11 weken zwanger was. Ook ik was toen huiverig of ik wel ergens aangenomen zou worden. Ik ben toen gaan solliciteren en heb eerst een tijdelijke baan aangenomen (daarna krijg je weer ww). Uiteindelijk heb ik met 23 weken een nieuwe en leuke baan gevonden waar ik kan terugkomen na mijn verlof. Succes
Hoi Sammie, Bedankt voor jouw reactie! Dat geeft de burger weer moed Ik vrees dat jouw situatie eerder uitzondering is dan regel, maar het geeft in elk geval aan dat mijn situatie niet hopeloos is. Groetjes!
Het was inderdaad niet zo lullig bedoelt als dat het waarschijnlijk bij jou overkwam, maar je bericht is gewoon niet heel gemotiveerd. Je gaat er op voorhand eigenlijk al vanuit dat het niets wordt. Zonde, heb gewoon wat meer vertrouwen in je eigen kunnen En ik weet héél goed dat het gros van de mensen die in de WW zitten, balen van de situatie en liever hun hand niet op zouden willen houden hoor Ik hoop voor jou dat je een leuke werkgever tegen komt die jou wel een kans wil geven!
Ik ben inderdaad een beetje pessimistisch omdat ik al eerder in dit schuitje heb gezeten en uit ervaring weet dat het lastig is om als zwangere een baan te vinden. Voordat ik wist dat ik zwanger was, was ik al een beetje somber, omdat de banen niet voor het oprapen liggen. Het is niet leuk om gedwongen werk te gaan zoeken (zeker niet als je werk moet aannemen, wat je liever niet doet). Bovendien is het niet goed voor je ego om 'ontslagen' te worden, zeker niet als het de tweede keer is. Beide keren door de economische 'crisis' dus niet door eigen wanprestaties, maar toch, je gaat wel aan jezelf twijfelen.. Om nog maar niet te spreken over het gat in mijn cv.. Dus het kan kloppen dat mijn bericht pessimistisch overkomt, maar dat ik niet gemotiveerd ben, is niet juist. Integendeel. Ik lees hier verschillende verhalen, heel herkenbare, maar gelukkig ook positieve. En aan die success stories houd ik me dus maar vast. En van mijn pessimisme laat ik bij mijn sollicitaties niets merken, hoor: "Zwangerschap, wat mij betreft geen probleem, ik voel me prima" Wat betreft mijn reactie: ik heb heel vaak het gevoel dat ik me moet verdedigen, omdat veel mensen vinden: "als je wilt werken, is er werk".. maar zoiets is gewoon niet zo zwart/wit. En daarom ga ik snel op mijn achterste poten staan. Van het UWV heb ik nog niets gehoord.... .. Ik merk overigens dat ik nogal lang van stof ben.. haha. Dat krijg je ervan als je heel de dag thuis zit..