De hele zwangerschap heeft mijn ex geen enkele interesse in ons getoond, alleen in het uitschelden van mij... Enkele weken voor de bevalling begon hij plots te eisen dat ik hem moest op de hoogte brengen als ik beval en dat hij daar ook bij zou zijn. Ik heb hem er niet bij gelaten (ik vind dat dit volledig mijn keuze is wie er al dan niet bij de bevalling is) en ik heb hem ook niet op de hoogte gebracht. Natuurlijk is hij ondertussen al te weten gekomen dat ze geboren is en zegt dat de bal nu aan het rollen is gegaan en hij een advocaat heeft genomen. De baby staat op mijn naam en is niet erkend. Waaraan kan ik mij verwachten en hoe pak ik het aan?
die opmerking tussen haakjes vind ik wel wat raar hoor. Zal voor het kind later ook niet fijn zijn om daar achter te komen.
Ik heb mijn dochter gelukkig niet laten erkennen, maar ik herken al je zorgen maar al te goed. Ik sluit me helemaal aan bij het advies van Jessy10, voordat een erkenning uitgesproken kan worden moet er nog een DNA test enz komen, dus hopelijk ziet hij er dan vanaf!
houd je wel in je achterhoofd dat je nog vol met hormonsters zit en heel veel dingen nu uitvergroot ziet? Niet dat je geen gelijk hebt, maar gewoon om het in perspectief te plaatsen. Er is zoveel in je leven veranderd de afgelopen maanden. Ik heb voor mezelf na marin haar geboorte voorgenomen eerst te wachten tot ik hormonstervrij was voordat ik ingrijpende beslissingen ging nemen. Daar ben ik achteraf erg blij om.
Ik ben even weggeweest, hij bleef maar bedreigen en aan de deur komen. Nu heb ik klacht ingediend bij de politie. Als hij erkenning aanvraagt dan komt dit eerst bij het vredegerecht, maar als ik het zover laat komen tot een dna test, dan zal ik voor alle kosten moeten instaan (want hij is wel de vader, en dat weet hij ook). Ik ga deze middag langs bij een advocaat, ik ben zo bang, ik wil haar niet aan hem afstaan. Ook heb ikvolgende week een afspraak bij een notaris gemaakt om een testament op te stellen, nu vraag ik me wel af, als hij dan ouderlijk gezag toegewezen krijgt, is mijn testament niks meer waard waarschijnlijk?
Mocht t tot erkennen komen, dan betekent dat niks over het gezag hoor. Dat is apart... Dus dat is niet met erkennen geregeld.. (das alleen bij een geregistreerd partnerschap en een huwelijk zo). Hij kan wel, mits hij de erkenning er door zou zijn, gezag aanvragen volgens mij..Geen idee of hij dat zonder toestemming van jou kan. Tip: meld elke keer bij elke bedreiging dit bij de politie, maar documenteer zelf ook alles. Dus datum/tijd/wat/hoe hij je bedreigt/contact met je zoekt. Dat kan later wellicht van pas komen. Sterkte!
De advocate zei dat beiden tegenwoordig ouderlijk gezag krijgen... Ze zei me dat hoe langer hij nu wacht hoe beter het zal zijn voor mij. Hij zal 3 procedures moeten opstarten om te bereiken wat hij wil... - Erkenning - Naamswijziging - Bezoekrecht Ik hoop dat daar een hele tijd overgaat... Ik heb hem nog gehoord en hij verwacht dat in tussentijd hij haar mag zien. Ik heb gezegd dat dit niet kan zo, en hij zei me dat ik er maar mee moest leren leven dat ze van hem is en dat ze met hen mee op reis zal gaan en dit en dat. Wat die reis betreft, hij is marokkaans. Ik ben als de dood dat hij haar niet meer meebrengt. Kan ik eisen dat ze nooit mee mag naar het buitenland? Iemand ervaring?
is het niet zo dat hij zolang ze niet erkend is door hem en zijn naam niet draagt hij ze niet zomaar mee kan nemen naar marokko. ik geloof dat hij daarvoor toch een soort van paspoort/visum moet aanvragen en dit niet kan krijgen zonder jouw toestemming. je kan dit eigenlijk snel weten door eens naar de gemeente te bellen en te vragen welke documenten hij daarvoor nodig heeft en dit kan zonder jouw toestemming
Zelfs al zou hij wel gezag hebben, dan nog moet hij jouw toestemming hebben om jullie kind in zijn paspoort bij te laten schrijven.
Waarom moeten wij dan als niet getrouwde het kind welnog laten erkennen bij de gemeente en appart bij het gerecht het gezag aanvragen dit klopt dus naar mijn mening na niet dat krijg je niet zomaar tenzij je idd getrouwd bent enz
Ze zei, tegenwoordig krijgen beide ouders gezag. Ik woon wel in België, daar zit misschien het verschil. Ik wacht nu bang af, elke dag met een klein hart doe ik de brievenbus open...
sam als de kleine ni erkend is door hem kan hij alleen maar ouderlijk gezag opeisen als bewezen is dat hij de natuurlijke vader is ( dus via dnatest) dus weet niet wat voor advocaat je hebt maar veel kaas van familiaal recht heeft die toch ni gegeten k ga je hier een link geven waar je ook wat info kan vinden en vragen http://www.juridischforum.be/forum/inde ... 250d3e8574 zij gaan je vast en zeker een antwoord kunnen geven en je kan er ook andere onderwerpen die over situaties zoals de jouwe lezen. enne ik herinner me dat toen ik naar spanje ging wij een soort van pasje voor de gasten moesten hebben en daarvoor beiden moesten tekenen ook want anders kwamen we spanje niet binnen met hun, lijkt me dat dit ook geld voor marokko
Ze was echt heel vaag maar ze is al 22 jaar gespecialiseerd in familierecht en jeugdrechtbank. Ze gaf me zelfs de raad te zeggen dat ze niet van hem is, maar dan dacht ik bij mezelf, dat is dan toch in mijn nadeel? Als er een dna test komt, ga ik die dan uiteindelijk moeten betalen.
De advocaat waar ik gisteren geweest ben zei me dat degene die in ongelijk gesteld word de kosten betaalt, ik dus :x
hey sam ik heb op het forum een reactie van mijzelf geplaatst en ook een pb gestuurd naar enkele die zich meer bezig houden met het wettelijke deel dan een paar daar die denken dat ze het warm water uitgevonden hebben. zou zeggen , hou je topic daar nog effe in't oog en inderdaad zoals daar door iemand is gezegdt , zoveel mogelijk advocaten raadplegen, 1ste consult moet gratis zijn
sam010, hoelang moet erover heen gaan dan dat he tzo moeilijk wordt voor hem? ik heb heir ook zo een situatie, maar neit dat hij eral om vraag thoor en mij aanspreekt hij laat mij volledig met rust (gelukkig). Mijn dochtertje is ook neit erkend door de vader en staat onder mijn naam ingeschreven bij de gemeente. Tot welke leeftijd ken de echte ''vader'' het kind erkennen?
heb zelf eens wat zitten zoeken. blijkbaar kost zo'n dnatest een 1800euro plus gerechtskosten en deel jij alleen mee in de kosten als je ze weigert via de rechtbank en de rechter het verplicht. wat niet wilt zeggen als jij voor de rechtbank toegeeft dat hij de vader is hij automatisch bezoekrecht heeft. via je advocaat kan je dan alle punten aanvechten waarom je niet wilt dat hij je dochter heeft. hier een link voor je die mischien wel eens interressant is om te lezen http://9maand.be/forum/reactions/57872
meis ik snap dat het heel eng is allemaal maar je hebt een aantal dingen goed voor elkaar je kindje is niet erkend door hem en ze draagt jou naam zonder erkenning en ouderlijk gezag kan hij je kindje niet mee nemen naar het buitenland hij heeft immers jou handtekening nodig voor een paspoort zou die het weld oen is het ontvoering en dan word ie bij de grens al opgepakt je kindje heeft namelijk een nederlands paspoort en geen marokaans heb je toevallig getuigen van hoe hij jou behandeld heeft tijdens de zwangerschap en nu want die kunnen voor jou pleite in rechtbank mocht de rechter zover komen dat er een bezoekregeling komt als jij je niet veilig voelt bij het idee dat je kindje bij hem is en bang bent voor vluchtgevaar kun je dat aangeven daar word echt wel rekening mee gehouden (omdat het vaak voorkomt vaders die hun kinderen meenemen naar het buitenland) en idd in eerste instantie niet toegeven dat het zijn kind is dat werkt niet in je nadeel maar in je voordeel wil je het zekere voor het onzekere nemen dan zeg je gewoon dat je twijfeld dat hij de vader is ookal weet hij zeker van wel dat doet er dan niet toe
oh en de achternaam van het kindje mag gekozen worden door de moeder die word echt niet egwijzigd omdat hij dat wil hoor daar zal die jou toestemming voor moeten hebben en een som geld om te wijzigen
@ Randi, bedankt voor de link, er zitten best wel veel moeders met hetzelfde probleem. Sommige mensen kijken mij scheef aan omdat ik mijn kind haar vader "afpak"... Soms voel ik me op de duur zelfs schuldig... Morgenavond heb ik een afspraak met een advocaat van een vriendin (die ook in procedure met haar ex zit). Vandaag kreeg ik weeral een sms van hem met de vraag of ik foto's van haar wou doorsturen, want hij gaat er kapot aan... (?? maar toen ik zwanger was en er een vroeggeboorte dreigde ging hij er wel niet kapot aan!) Ik reageer niks meer op zijn smsen, vrijdag kreeg ik ook weer eentje waarin stond wat een kreng ik ben dat ik dit doe. Vorige week stuurde hij me een mail voor een onderlinge regeling, zogezegd op advies van zijn advocaat die het niet ziet zitten er een zaak van te maken. Hij wenst haar elk weekend 1 dag bij hem, hij weet dat ik geen borstvoeding geef dus volgens hem moet dit te regelen zijn maar als ik echt wil mag ik meekomen tijdens het bezoek. Ik heb echt geen zin om elke week op zijn kop te kijken en bij zijn arrogante familie te zitten die mij als stront bekijkt. Ik heb dan ook gezegd dat ik niet wens onderling overeen te komen. De advocaat waar ik morgen naartoe ga zei me langs telefoon (toen ik kort de situatie uitlegde) dat als ik een brief krijg waarin zijn advocaat me vraagt vrijwillig met hem naar de gemeente te gaan om haar te erkennen, ik hier best op inga. Wat zal hij lachen als ik dat doe, maar anderzijds kan ik het me niet permitteren om me in de schulden te werken. Had ik veel geld zou ik zeker voor die DNA test gaan Ik ben al zenuwachtig dat er deze week een brief komt... Ergens denk ik dat als hij de procedure in gang gezet heeft hij me wel op de hoogte zou brengen al is het maar om me een slapeloze nacht te bezorgen. Tot op heden stuurt hij zo om de 3 dagen een smsje waarin verdacht veel het woordje alsjeblief staat. Ik weet niet goed wat te denken ervan. Op het juridisch forum raak ik er dus ook niet echt wijzer van Randi. Ik woon ook terug thuis bij mijn moeder, verschil is dat zij alleenstaande is en we 3 slaapkamers hebben, dus eentje voor de baby alleen. Zij daarintegen wonen met 7 personen in een 3 slaapkamer huis. Ze slapen nu al met meerdere op 1 kamer... Ik wil niet dat ze daar de hele tijd bij zijn familie zit. Het verschil is gewoon zooo groot voor dat kind, van de stilte naar de drukte (altijd hebben ze minstens 5 man bezoek in huis). Hij zou blij moeten zijn dat ik hem om niks vraag want hij ziet alles zoooo rooskleurig. Als ik kort zijn rekening maak: - Hij heeft geen spaargeld, zelfs nog veel schulden... - 400 euro huur (minstens als hij alleen gaat wonen), 150 gas en elec, 50 internet en tv, 125 euro alimentatie, 200 euro persoonlijke kosten, dan komt er nog eens eten bij kijken plus hij heeft geen eigen auto, dus dat zal hij zich nog moeten aanschaffen dus daarbij komen ook verzekering, taxen, benzinekosten etc... Verplaatsingskosten om de baby te komen halen, heen en terug (x2) = 400 km als hij dan nog eens een kinderuitzet moet kopen voor de baby kost dit ook alweer veel geld... Wat schiet daar nog van over, hij verdient max 1300 euro??? Amper iets? Hij wil een eigen huis kopen zei hij altijd, en veel kinderen... Wel dan heeft hij zijn nieuwe vrouw niet veel meer te bieden... Ben benieuwd wat ik morgen zal horen...