Ik ben benieuwd of en wat je bij een tweede (of derde/vierde/etc.) kindje anders wil doen dan bij je eerste. Nu ik zwanger ben speel ik regelmatig de film van de afgelopen 1,5 jaar in mijn hoofd af en zou dingen toch wel anders willen (daar waar ik invloed heb uiteraard). Bijvoorbeeld dingen die tijdens mijn bevalling en kraamtijd gebeurden, maar ook daarna. Volgende keer wil ik: - Eerst mijn kindje eerst uitgebreid bekijken en op me hebben. De reflexen testen, de spuit vitamine K, hechten en het gehemelte voelen kan wel even wachten. Eerst lekker op en aan de borst en elkaar bekijken. - Ik blijf volgende keer wat langer op mijn bed liggen. Vorige keer speelde ik vanaf dag 2 een soort van gastvrouw en verzorgde ik meer de kraamhulp dan zij mij. Ik zorgde dat ik al gedoucht en aangekleed was voordat ze binnen was. Volgende keer blijf ik gewoon lekker liggen en laat me 'bedienen'. - Wat later naar de creche (4 maanden). Nummer 1 liep RS-virus op tijdens het wennen op de creche met 11 weken en daar voel ik me nog een soort van schuldig over. - Me niet onzeker of schuldig laten voelen door vervelende opmerkingen van het cb. Zij zijn een adviserende en geen wetgevende instelling. - Meer genieten van de vrije tijd en me niet bezig houden / schuldig voelen richting mijn werk. Ok, ik werk nu parttime, maar daar word ik nu ook naar betaald. - Geen kolftijd compenseren door op mijn vrije dagen en avonden thuis nog te werken. Thuis = vrij Er zijn er ongetwijfeld meer, maar kan zo 1,2,3 even niets meer opdissen. Komt vast wel na het lezen van andere voornemens. En jullie?
Vooralsnog ben ik niet zwanger en ben het ook niet van plan binnenkort te worden maaar als volgend jaar zich een 2e kindje aankondigd dan doe ik niet veel anders. Ik hoop van harte dat het weer zo'n gemakkelijk kind mag worden want dan hoef ik ook niets anders te doen. Wel één ding wat jij ook al zegt.. eerst even genieten van mijn kind en daarna testjes doen. Bij vriendje was ik zo moe van (2 uur) persen dat ik even helemaal niets wilde, dat zou ik bij een tweede graag anders zien. Inderdaad even goed bekijken, ruiken etc... Verder doe ik helemaal niets anders (we zien de komende maanden weer verder... wie weet verandert er nog wat)
Grappig, de laatste tijd ben ik ook erg bezig met wat ik anders zou doen bij het tweede kind. Ik ben nog niet van plan om zwanger te worden, maar denk er wel alvast over wat anders toe doen. Ik kom eigenlijk maar op 1 ding. Meer genieten van mijn kindje de eerste periode. De eerste weken leefde ik in een roes. Naar mijn idee was ik te veel bezig met andere dingen zoals eet hij wel genoeg, is het al tijd voor het slaapje etc. dan genieten van mijn baby. Dus meer knuffelen, meer genieten van momenten samen etc. Verder zou ik niets anders doen. Ik vind dat wij alles verder goed hebben aangepakt. Het voelt in ieder geval heel goed en hij is een blije, tevreden en een makkelijke baby. Alleen dus veel meer genieten. De eerste weken was het helaas weinig genieten. Achteraf onbegrijpelijk eigenlijk.
Ik denk er de laatste tijd ook veel over na. Zou vooral proberen de eerste weken wat minder stressvol te laten verlopen. Heb niet bepaald een fijne kraamperiode gehad. Mijn man neemt nu ook langer vrij. Vorige keer had hij maar 2 dagen en ik kon nog helemaal niks zelf door de ks. Mijn moeder moest me helpen douchen. Verder huilde Jesper de eerste 4 maanden constant, maar ja, daar kan ik zelf natuurlijk weinig aan veranderen.
Hoi, nou, daar heb ik ook al wel over nagedacht... het zal er voorlopig wel niet van komen, (ik heb sinds ik zwanger raakte nog geen nacht meer doorgeslapen en ben dus nog aardig kapot), maar dit zou ik anders doen: * pijnbestrijding als de bevalling weer zo heftig is. Manlief is al geinstrueerd dat als ik weer zo in mezelf keer als bij deze bevalling, hij bij de VK aan moet geven dat ik pijnbestrijding nodig heb. Ik was nu zo kapot van de bevalling dat ik de eerste uurtjes met Thirza niet echt bewust beleefd heb. Heb haar vastgehad en een poging ondernomen om te voeden, (ze werd aangelegd, ik heb alles maar een beetje laten gebeuren), maar toen ze in haar bedje werd gelegd door de kraamhulp, ben ik in slaap gevallen en dat was het dan wel... * me niet gek laten maken door de kraamhulp wat betreft voeden. Thirza viel in eerste instantie nogal af (de eerste twee dagen 350 gram eraf) en dat bleef de eerste week stabiel op 3980 gram. De tweede kraamhulp vond dat ik Thirza elke 2,5 uur wakker moest gaan maken en voeden. Dat hielp eigenlijk nog weinig en uiteindelijk duurde het 3 weken voordat ze over haar geboortegewicht was. * eerder in een goed ritme komen, nu was alles -ook doordat ik zelf echt niet fit was- een grote roes eigenlijk. M'n man is er niet zo goed in, vaste ritmes enzo, dus ik ga dat bij een volgende wat scherper in de gaten houden. * als een tweede kindje dezelfde symptomen heeft als Thirza (overstrekt, ijskoude handjes, slecht slapen, veel huilen, extreme krampjes) ga ik zo snel mogelijk naar de osteopaat. Maar wat ik hetzelfde wil doen: * als het even kan dezelfde kraamhulp als die we nu de eerste 6 dagen hebben gehad. Wat een dijk van een mens! * de eerste week weer lekker op bed blijven. Achteraf ben ik daar zo hard van opgeknapt na een behoorlijk zware bevalling, dat doe ik de volgende keer dus weer! * weinig visite de eerste week. Familie en een paar goede vriendinnen en de rest zien we wel eens verschijnen... We hebben vrij veel rust gehad die eerste week en dat was heerlijk! * thuis bevallen, als het maar even kan. Bij deze bevalling heeft de VK op het punt gestaan me in te sturen naar het ziekenhuis, maar toen ze me even flink pissig heeft gemaakt, lukte het toch nog zelf. Helemaal toen ik achteraf zo dood-op was, was ik zoooo blij dat ik gewoon al lekker thuis in m'n bed lag! * Bevallen op de baarkruk: echt fijn dat de zwaartekracht een handje meehelpt,
- Eerst mijn kindje eerst uitgebreid bekijken en op me hebben. De reflexen testen, de spuit vitamine K, hechten en het gehemelte voelen kan wel even wachten. Eerst lekker op en aan de borst en elkaar bekijken. -In plaats van in een pannetje uitkoken komt er zeker weten een magnetron sterilizator. -Ik wil zowiezo minder lang over de bevalling doen (de eerste:80 uur vanaf breken van de vliezen) -Pas bellen zodra het geboren is!en niet zodra het begint en het liefst pas zodra we thuis zijn
Eigenlijk niet veel. Bij nummer twee: - eigen kleertjes mee naar het ziekenhuis nemen. Geen ziekenhuiskleertjes meer! - borstvoeding doorzetten en ook volhouden Verder ben ik erg tevreden hoe het bij nummer 1 is gegaan.
Tja, anders doen. Ik zou het eigenlijk niet weten. Ik heb de eerste 3maanden in een soort staat van door denderen door gebracht en dat heeft me een beetje gebroken toen mijn zoon eindelijk weer thuis was. De bedoeling was dat ik thuis zou bevallen maar dat ging niet door omdat meneertje in zijn vruchtwater had gepoept. Dus hup in de ambu . Wouden ze mijn vriend er niet in mee laten gaan. Moet je doen, een barende vrouw in de weg zitten. Ik schijn ze stijf te hebben gevloekt en ben weer van het bed geklommen.(Kan me er weinig van herrinderen eigenlijk #-o ) In het zieken huis is hij op een gegeven moment met een dikke knip te wereld gekomen. Omdat het hartje niet meer zo snel bijtrok op een gegeven moment. . Nou ja, eindelijk dag erna naar huis. Je weet zelf ook dat een kind steeds meer moet gaan drinken. Dat deed Maik dus niet. Na 5dagen moesten we hem naar het ziekenhuis brengen voor een controle. En toen hebben ze hem gehouden. Hij heeft ongeveer een anderhalve maand in assen gelegen en ook een maand in groningen. En ik reisde iedere dag 2keer heen Nou ja, lang verhaal maar hier vroeg je niet om. Maar het is een verklaring voor wat ik ga zeggen. Lijstje voor een eventuele 2de babe. *Van te voren opschrijven wat ik wil als ik toch in het ziekenhuis beval. De babe direct na laten kijken. Maik zijn kwaal kan namelijk iets erfelijks zijn maar ze willen het niet verder onderzoeken omdat het niet levens bedrijgend voor hem is. *In de kraam week de kraamhulp het werk laten doen en niet denken van ach kan ik zelf wel. *Niet denken het zal wel aan mij liggen als ik het niet vertrouw en denk dat er mischien wat is. Mijn voor gevoel was al eens eerder juist. En verder? Ik weet het niet. Wat heb ik nou voor een kraam periode gehad eigenlijk. Dit is geen klaag zang hoor. Maar ik raakte een beetje aan het meimeren op mijn toetsenbord zo. Maik staat nog onder controle voor zijn hart maar aan zijn luchtpijp is niks mis meer.En hij groeit als kool. Dus veel liefs Janna
daar denk ikook weleens over na ja maar ik zou het eigenlijk niet weten! ik denk mijn man vaker zijn bed ui schoppen snachts voor de voedingen verder doe ik alles het zelfde als bij nr 1 lekker genieten van mijn kraambed (bij onze cultuur geld 10 dagen kraamtijd HEERLIJK)
als eerste minder lang persen (moest nu 2 uur). Verder: -sneller aanleggen voor BV niet eerst douchen etc en dan pas aanleggen -geen katheter (ik moet en zal zelf plassen! ) -minder moeilijk doen qua tijden van flessen, nu had ik in mn hoofd dat echt 3 of 4 uur tussen moest zitten, dus eerder kreeg hij hem niet (zielig!) -minder bezoek op de eerste dag: alleen (schoon)ouders en eventueel mijn broertje en zus (zonder kids (bij de eerste: schoonouders, oma, schoonzus met 3 kids en mijn ouders met broertje en mn zus met dochter van 7 maanden die de hele tijd huilde)
Hmmm... ik kan eigenlijk niks bedenken wat ik anders zou doen. De dingen die ik bij een tweede anders zou willen, zijn dingen waar ik zelf geen invloed op heb (= de bevalling, gebroken nachten, gierende hormonen etc.). Ik heb een heerlijke kraamtijd gehad, een goede kraamhulp, niet al teveel visite in het begin, en ik heb bijna 2 weken fulltime op bed gelegen en me door jan en alleman laten bedienen
- bij de 2e heb ik inderdaad nog 6 weken vakantie achter mijn verlof geplakt, want met 10 weken naar de crèche ging me met de eerste echt aan het hart. - bij de 2e hebben we de geboortekaartjes pas na 6 dagen verstuurd en de eerste dagen alleen familie en mijn beste vriendin op bezoek gehad. Ook omdat we Yuri ruimschoots de tijd wilden geven aan zijn nieuwe broertje te wennen, zonder dat we een huis vol visite hadden zitten. Bij de eerste hadden we wel daags na de geboorte het huis vol zitten, terwijl ik tijdens de bevalling 2 liter bloed had verloren en alleen op wilskracht op mijn benen stond. Achteraf geen goed plan geweest. Dus ja, na je bevalling wat langer in bed blijven, is ook een goed plan! - ik merk dat ik tov cb en andere criticasters een stuk dikkere huid heb ontwikkeld dan bij de eerste en dat zal ongetwijfeld wel komen doordat ik met de tweede een stuk minder onzeker was. Ik sta open voor suggesties, maar niet voor 'je moet dit, dat, zus of zo'. Op de een of andere manier merkten ze dat bij het CB: toen ik toen Quinten een maand of twee was opmerkte dat we overgestapt waren op voeding voor hongerige baby's zeiden ze slechts OK, terwijl ik bij de eerste op mijn kop kreeg dat ik niet eerst met hen had overlegd Als ik er zo op terug kijk, geloof ik niet dat ik het bij een derde anders zou doen, mocht het ooit nog zo ver komen.
Ik heb bij de tweede niet meer op vaste tijden gevoed. Bij de eerste wel gedaan en dat zorgde voor veel gehuil. Ook heb ik de tweede minder laten huilen. Esmee viel moeilijk in slaap en huilde altijd best veel in bed, dit heb ik met Lars niet gedaan, maar is trouwens ook niet nodig geweest. Verder ben ik nu zelf een stuk makkelijker geworden en gaat alles een beetje vanzelf, ook omdat je al in het ritme zit van kinderen... Lars is ook een stuk makkelijker dan Esmee als baby trouwens...
Iig géén ruggenprik meer!!! God wat heb ik daar nog steeds een spijt van... En als het allemaal meezit thuis bevallen, zodat de borstvoeding goed loopt. En borstvoeding dus ook minstens 6 maanden geven!! Verder qua verzorging enzo niets anders, vind dat we het goed gedaan hebben. Sterre is altijd vrolijk en slaapt altijd lekker, terwijl ze de eerste 3 maanden alleen bij mij in mn armen sliep. Bij een tweede ga ik het precies zo doen edit; oh ja, en als de bevalling begint niet direct de hele familie laten bellen door schoonmoeder..... #-o zaten vorige keer tot half 3 's nachts ofzo met een van mn schoonbroers te kijken die nogal zat uit zijn eigen café kwam...
ik heb "pas" een tweede gekregen en kan je vertellen wat ik anders heb gedaan... stortbevalling binnen 1 uur ipv 2 uur bij de eerste we hebben gewacht met visite tot de dag na bevalling.. heeerlijk! eerst samen genieten. borstvoeding volgehouden en mezelf goed ingelezen meer genoten van de eerste maanden mezelf niet gek laten maken door cb! wat ik voor de eventuele 3e (als we ooit zo rijk gezegend mogen worden) nog anders zou doen is: deze keer echt proberen niet bang zijn om te bevallen (de vk zei dat ik mijn bevalling waarschijnlijk 3 weken heb tegengewerkt omdat ik als de dood was om te bevallen. iedere keer dat krampjes begonnen schoot ik in de stress en kon het dus neuit doorzetten, anders was ik ws al met 37 weken bevallen en nu met 39/5) De kraamweek lekker uitrusten! zat nu een paar uur na de bavalling al beneden en bracht na 4 dagen mijn dochter al weer naar de psz. Ben veeeel te snel aan de slag gegaan en moet daar nu bijna 6 maanden later nog voor boeten.. en verder...... niet iets waar ik zo een twee drie op kan komen....
Ik ga bij de volgende (eventueel): - niet meer aan twintig verschillende mensen advies vragen over van alles. Iedereen zegt iets anders en daar ben ik alleen maar onzeker over geworden. Vanaf het moment dat ik het doe zoals ik eigenlijk al dacht dat het moest, gaat het beter... Verder denk ik dat we het wel goed doen. Er zijn wel dingen die ik graag anders zou willen, maar waar ik gewoonweg geen invloed op heb.
Ik ben een stuk assertiever als het aankomt op mijn tweede. Bij de eerste werd ik soms nogal ondergesneeuwd door met name mijn schoonmoeder die het allemaal beter wist en geen mate kon houden met betrekking tot het prikkelen van mijn zoon. Nu trek ik me simpelweg terug met mijn dochter of zeg ik er wat van. jammer dan! Dan maar niet zo aardig
Ik ga niet veel anders doen. ben nu 22 weken zwanger het enige is dat bij de eerste ik geen BV had en wel gestressd ben geweest omdat de maatschapij vind dat je BV moet geven. Maar toen ik stopte en FV ging geven werd alles heel relaxed. Ik ga het nu niet eens proberen om BV te geven maar direct starten met FV.
In 1 woord: GENIETEN!!!!!!!!!! Ik meen nogal overal bij te moeten zijn en het zelf te regelen. Dag 2 zat ik alweer beneden om te kijken of het allemaal wel goed ging. Dat doe ik dus niet meer bij de tweede. Ik blijf lekker een week in bed en laat me verwennen. Iedereen zegt het wel; je moet genieten van je kraamtijd, maar het is o zo moeilijk, maar wel waar!
Proberen minder te stressen (krijgt ze wel genoeg eten binnen, doe ik het wel goed, wat slaapt ze weinig = onze schuld, etc) ... Graag wil ik weer zo'n superthuisbevalling (4u totaal). Graag ook weer zo'n supergeweldig en vooral gezond kindje. En ga ook zeker weer zo 'lang' BV geven (en wie weet zelfs allebei aan de borst ...). Nu nog ff zwanger worden