hallo, ik heb na een zwangerschap van 6 weken een miskraam gehad, maar wij willen zo graag een kindje dat we gelijk weer aan de slag zijn gegaan. Alleen valt het me wel op dat ik wat minder enthousiastme vertoon wat betreft het zwanger worden. de eerste keer was ik zo panisch nieuwsgierig dat ik overal op lette(symptomen) en mezelf haast dingen aanpraatte en wilde ik het zo snel mogelijk weten, terwijl ik nu juist veel minder op de kwaaltjes let en ik pas een week na mijn nod wil gaan testen voor een duidelijke uitslag. herkennen meerdere mensen zich hierin? komt het omdat ik hiervoor een miskraam heb gehad?
ik heb mijn miskraam ook met 6 weken gehad (5april) kijk er nu ook anders tegen aan zie wel hoe het loopt want het is zo een teleurstelling geweest en pijnlijke ervaring. Nu moet ik ook nog weer is wachten tot ik weer ongesteld word en dan maar weer verder klussen heb overigens ook geen testen meer in huis werd gek van het testen :x ik snap wel hoe jeje voelt het enige positive wat ik hoor is dat je vruchtbaarder bent na een miskraam dus we zullen het zien Gr Wiebertje
Hallo meiden, Ik herken precies wat jullie zeggen. manlief vroeg me zelfs een keer of ik nog wel wilde omdat ik het er nooit meer over had.. Toen de ongi dichterbij kwam was ik ook echt overtuigd dat ik niet zw zou zijn... Puur om mezelf te beschermen, zo deed ik ook een zw test 4 dagen voor NOD.. Ik dacht als ik toch ongi ga worden dan gebruik ik mijn laatste test in huis en kan ik rustiger op de ongi wachten.. tot er een ministreepje stond en ik er ook nog eens van overtuigd was dat die test defect was.. Maar ik was toch echt zwanger! Ook nu ik bijna een week zwanger ben beleef ik het anders dan toen. Ik ben meer nuchter dan de eerste keer.. Die roze wolk is nu meer een realistisch beeld.. Ook zit de angst er goed in en om juist daar niet aan te denken, denk ik liever aan iets anders dan zw zijn momenteel.. straks kan ik toch niet meer om mijn buik heen en zal ik nog vaak genoeg genieten van de beep in mijn buik.. Dus houd de moed erin en vooral plezier, het is toch een aparte fase in je leven "het zwanger worden".. en het kan sneller gaan dan je denkt.. heel veel sterkte met de verwerking en natuurlijk heeel veel succes! hopelijk hebben jullie snel een posi test in handen.. Groetjes Ele
Na mijn miskraam had ik moeite te geloven dat ik weer zwanger was. Ik wist het door een test, maar durfde er niet aan te denken durfde niet blij te zijn want stel dat het weer mis zou gaan. Nu ben ik over de 12 weken en durf ik pas blij te zijn en nu pas koop ik dingetjes.
Hallo, Vorig jaar heb ik een missed abortion gehad, nu een jaar verder.... heb ik een positieve test in mijn handen... onwerkelijk.. verbaasd... maar ook bang en onzeker! Ik heb eigenlijk nergens last van, en dan denk ik gelijk oh het zit niet goed, ik heb het gevoel dat wanneer je echt last hebt van zwangerschapskwaaltjes dat het dan wel goed zit, wat natuurlijk onzin is.. Maar een vraag wanneer hebben jullie gebeld voor een vervroegde echo?? De gyn. heeft wel tegen me gezegd dat ik een vervroegde inwendige echo kreeg maar ik weet niet meer wanneer ik nu het beste kan bellen.. Wanneer hebben jullie dat gedaan? Gr inge
Ik was vóór mijn zwangerschap eigenlijk helemaal niet zo bezig met zwanger worden. We wilden heel graag een kindje maar ik wilde voor mezelf niet dat het zwanger worden een obsessie voor me zou worden. We vreeën gewoon als we zin hadden en niet omdat 'het nu een goede tijd was'. Ik was dan ook al 6,5 week zwanger voordat ik erachter kwam dat ik overtijd was, haha! Maar ja, toen ging het na 9,5 week mis... En sindsdien ben ik er ontzettend veel mee bezig geweest. Mijn (spontane) miskraam was 11 januari, ik denk dat ik er sinds die tijd wel al 20 testen door heen heb gejaagd. Het helpt natuurlijk ook niet dat mijn cyclus volledig in de war is... Op een gegeven moment was ik er zo mee bezig dat ik allerlei zwangerschapskwaaltjes kreeg. Zo stond ik bijvoorbeeld 's ochtends te kokhalzen in de keuken! Uiteindelijk heb ik toen twee zeer gevoelige testen gekocht, en die een week na elkaar gedaan. Allebei harstikke negatief! Toen heb ik de knop omgezet. Ik wil niet dat dit mijn leven gaat beheersen! Inmiddels gaat het een stuk beter, en ga ik er weer redelijk normaal mee om. De kinderwens is er nog steeds, maar niet meer zo hysterisch als een paar weken geleden. Nu hoop ik maar dat mijn cyclus snel weer normaal is, want dit wachten helpt niet echt!
ik had de dag van de miskraam gebeld. ik had sochtends last an krampen en wat meer bloedverlies dan normaal de krampen werden s'midags al erger en heb toen ik thuis was van mijn werk gelijk de verloskundige gebeld. ze kon voor mij de volgende dag nog een tuusendoorafspraak maken om te kijken hoe of wat, maar die avond nog was alles er al uitgekomen en kwam ik bij de verloskundige alleen maar om te kijken of echt alles eruit was. om je vraag te beantwoorden; ik denk dat je gewoon altijd moet bellen wanneeer je het niet vertrouwd. Die mensen zijn er speciaal om je te helpen daarmee.
Ik herken je verhaal ook . Heb ook een miskraam gehad en vorige week n curretage. Ik heb zelfs helemaal geen zin meer om te beginnen. Mischien komt dat over n paar maanden wel weer maar nu ben ik er helemaal klaar mee. Mischien ook de angst dat het weer gebeurt, mn lichaam heeft me zo voor de gek gehouden. succes en sterkte
Het minder enthousiast zijn komt mij ook bekend voor. Ik heb vorige week maandag pas mijn ongi gehad na een MA van 10 weken. Ik wil wel graag zwanger worden, maar voel me er toch wat negatief over, misschien zelfbescherming? De ovutesten liggen hier ook in de kast, want als ik mijn oude cyclus zou hebben, kan mijn ei ergens aankomend weekend of die dagen erna springen.