Wie ervaart zijn zwangerschap ook als niet leuk?droom al sinds mijn jeugd van zwanger zijn maar die droom klopt niet met de werkelijkheid.Ik ben de eerste vier maanden misselijk geweest daarna in een depressie terecht gekomen ennu gaat het lichamelijk niet, hebde hele dag door harde buiken soms ook zeer pijnlijk. Mijn Hele lijf is doodop heb nergens meer kracht voor,het enige wat ik doe is liggen,douchen,eten en verder praktisch niets,ik trek dit niet meer. Van mijn mag mijn kleintje geboren worden maarja hij moet natuurlijk nog blijven zitten. Wie heeft dit ook en hoe krijgen jullie het toch voor mekaar om door te gaan? Liefs Marlous
Ik heb hier "gelukkig" geen last van maar wil je toch even sterkte toewensen, hoop dat je het die laatste paar weekjes (want je bent er bijna) toch nog even vol kunt houden en je straks lekker kunt gaan genieten... Liefs Nelleke
ik moet evenzeggen, ik vind zwangere vrouwen altijd al mooi. en vraag me vaak af, wat zal er in zitten ? en het leek mij geweldig om zwanger te zijn... en nu ben ik het en heb echt zo iets van...tja wat is dit eng eigelijk er groeit "zomaar" iets in je. en gaat het allemaal wel goed? Hoe ga ik het doen met werk? of borstvoeding? en de rest van de planning als mn kindje er eindelijk is. allemaal vragen waarmee je jezelf gek maakt maarja. je doet het wel ergens voor. en moet zeggen ik maak me erg druk om alles jammergenoeg. ik ben de eerste 3 maanden 'ziek"geweest in de zwangerschap. maar verder gaat alles prima tot nu toe. en toch .. toch vind ik het zwanger zijn niet wat ik verwacht had. maarja wat kan je er ook van verwachten... niks eigelijk. eigelijk is het gewoon 9 maanden wachten..
Ik ervaar de zwangerschap ook niet bepaald als leuk. Dacht van te voren, dat doe ik wel ff. Zo dacht ik dat ook nog die 1e maanden gezien ik, behalve moe en vaker plassen, nergens last van had. Echter vanaf 15 weken ongeveer begonnen de rugpijnen, zowel hoge als lage. Vanaf week 18 dan ook wekelijks naar fysio. Daarnaast slaap ik geen enkele nacht meer door (weet niet eens meer wat dat is), eerst tig keren eruit omdat kleine op blaas lag, vervolgens wakker worden van de rugpijnen en sinds week 27 ongeveer heel veel last van carpal tunnel syndroom. In de nacht heb ik dan verdoofde vingers die ook nog eens helemaal stijf en pijnlijk zijn, wat soms niet te harden is. Overdags zijn ze minder pijnlijk, maar wel veel krachtverlies. Een boterham smeren of fles drank open draaien gaat moeilijk. Kortom, lichamelijk valt het mij zwaar. Ben altijd een heel mobiel iemand en nu word ik steeds terug gefloten door mijn lichaam, erg moeilijk! Sinds een paar weken valt het mij dan ook erg zwaar en zie ik heel erg uit naar de dag dat de zwangerschap achter de rug is. Ik probeer toch nog leuke dingen te doen, zoals naar verjaardagen, stad in etc. Dit ten koste van mijn lichaam, maar ik weiger om mij volledig over te geven. Vandaag is dat dan ook even te veel geworden (3 weekenden verjaardag gehad en geklust in huis) en had ik dus een heel emotioneel dagje waarbij ik dan ook dacht, haal het kindje maar al, want ik trek dit niet meer. Maar morgen is er weer een nieuwe dag en zal ik weer positiever zijn dan vandaag. Maar zwangerschap, niks voor mij. Hoewel ik wel enorm geniet van de bewegingen van mijn mannetje en dat vind ik ook heel bijzonder!
ik heb mijn 2 e zwangerschap ook niet bepaald als leuk ervaren.....en dat terwijl ik zoooo kon genieten van de eerste....begon nu al zowat dag 1 met misselijkheid, vreselijk moe zijn, spugen tot week 16 toen vreselijk maagpijn/ maagzuur, daarna banden pijn waardoor ik halve dagen moest gaan werken....maar het was de moeite waard: heb super mooi meisje gekregen.......heb als die tijd geroepen: bij luca was zwangerschap leuk, maar eindige niet leuk( ingeleid en weeen storm ) en nu is zwangerschap niet leuk, maar eindigd wel leuk( had ik gedachten snelle thuis bevalling ) en dat bleek te kloppen......wel gek idee dat ik nu nooit meer zwanger zal zijn, mis het soms terwijl ik het echt niet als leuk heb ervaren die 9 mnd.....
hoi dames. ik heb er genoeg van. ze mag er van mijn ook wel uit. mijn buik zit in de weg kan bijna niet meer slapen heb last van krampen en ik kan me sokken niet eens meer normaal aan doen.en ik word weer eenbeetjke misselijk blehhhh. groeten koos
Het echte roze wolk gevoel heb ik ook niet echt ervaren. Ik was de eerste maanden erg misselijk en kon daardoor vrij weinig. Ik heb het tweede trimester wel als beter ervaren. Ik kon vaker genieten. Als mijn meissie schopt is dat zo bijzonder en fijn dat ik even alles vergeet, daar geniet ik erg veel van. Nu loop ik tegen het einde dus ik heb ook vaak last van mijn rug en kan me moeilijk een houding aannemen zonder dat het gaat irriteren. Maar je bent niet de enige met dit gevoel en het is ook niet raar. Er word veel verteld dat je moet genieten en dat het zo bijzonder is, waardoor je je schuldig gaatvoelen als je minder geniet of het zwaar vind. Tenminste zo ervaar ik het wel eens.
@ Kanellie: Thanx @ sylvia1989: erg he dat onbekende, je weet totaal niet wat je te wachten staat maar ik denk dat het wel goed komt! @antje77: precies mijn verhaal wat je opschrijft! Zit je al in je verlof? Ik heb van mijn hele zwangerschap maar 4 weken gewerkt verder alleen maar thuis gezeten. @Koos: Lekker spuien!! Ik had het trouwens ook die misselijheid rond die periode! Ik heb vandaag (tot nu toe) wel een iets betere dag net zelfs even boodschappen gedaan!
@ Kanellie: Thanx @ sylvia1989: erg he dat onbekende, je weet totaal niet wat je te wachten staat maar ik denk dat het wel goed komt! @antje77: precies mijn verhaal wat je opschrijft! Zit je al in je verlof? Ik heb van mijn hele zwangerschap maar 4 weken gewerkt verder alleen maar thuis gezeten. @Koos: Lekker spuien!! Ik had het trouwens ook die misselijheid rond die periode! Ik heb vandaag (tot nu toe) wel een iets betere dag net zelfs even boodschappen gedaan!
Ken het hoor.. De roze wolk waar veel vrouwen het over hebben heb ik nooit gehad. Voel me net een walvis die je terug de zee in moet rollen en al die kwaaltjes wordt ik ook gestoord van. Vanaf begin af aan heb ik al het gevoel dat ik mn lijf kwijt ben en Vindt zwanger zijn dan ook helemaal niks. En ik merk dat als je daar gewoon eerlijk over bent naar anderen die ook zwanger zijn geweest de verhaaltjes ook wel naar boven komen . Blijkbaar mag je dat soort dingen niet echt zeggen maar er zijn er echt wel een hoop die er hetzelfde over denken als jij hoor. Ik zeg voortaan broeden wij mensen gewoon een ei
ik had ook geen leuke zwangerschap, de eerste 3 maanden was ik misselijk, overgeven en moe. en later de overige maanden had ik veel stress door mijn schoonfamilie. bij mijn 2de wil ik de woord stress niet meer horen.
@ Marlous84, mijn verlof gaat officieël pas 2 mei in. Echter ben ik al niet meer aan het werk. Heb tot 2 weken terug aangepast werk gedaan, voor 2 ochtenden in de week. Tot 20 weken heb ik nog gewerkt in mijn eigen functie. Maar daar was lichamelijk niet de reden dat ik al eruit ging. Fijn dat je vandaag een iets betere dag hebt. Hier zitten we vandaag ook weer beter in het velletje. Wil van alles doen, maar lichaam roept nee, ben nog erg uitgeput, dus heb me er maar eens volledig aan overgegeven. @ Ellen, ja mensen kijken je ook raar aan als je zegt: zwangerschap, nee niks voor mij. Ik voel mij er echter niet schuldig over. Ik geniet niet van het zwanger zijn, maar wel van mijn kindje in mijn buik.
ja dit herken ik wel een beetje. ik ben eerste 3maanden aan 1 stuk door misselijk geweest. nu veel moe en nergens puf en zin meer in. gister uit eten geweest met goeie vriend van ons, we kwamen thuis en ik was helemaal kapot, ben meteen mn bed in gegaan en viel in slaap (het was nog geen 21.00!) ook ik droomde van kleins af aan al om vroeg kindje te krijgen. Als juf mij vroeg wat ik later wilde worden zei ik: Ik wil mama worden! en ja dit gebeurd nu en ik vind het idee echt super, maar die roze wolk waar mensen t al die jaren over hadden, die heb ik nog niet gevonden hoor. waait hier misschien te hard in flevoland en is mijn wolk overgewaaid hihi
Ik heb hetzelfde hoor. Ben nu in maand 4 en voel me nog soms misselijk. Zit zeker niet op een roze wolk of heb het nog niet gevonden. Heb zulke rugklachten die uitstralen naar mijn been dat ik niet meer gewone dingen kan doen, en dat al vanaf week 4. Kan bijv. niet meer zwemmen en dansen 2 keer per week en het voeren van de paarden gaat ook al niet echt makkelijk. De ene dag kan ik meer dan de andere. En door het vaak plassen snachts ben ik zeker 4 nachten per week wakker.
Heerlijk om te lezen... ik heb hetzelfde, ik ben nog maar kort zwanger, voelt aan de ene kant als gisteren andere kant als eeuwen.. Een roze wolk heb ik niet, niet het idee dat het nog komt, vind het geweldig dat we een kindje krijgen, maar het gezeik met mn lichaam ben ik vanaf dag 1 meer dan zat..! Ik heb me nog geen dag super gevoeld,heb het gevoel niet meer te kunnen vertrouwen op mijn eigen lichaam.. bovendien behandeld iedereen me als invalide want ik mag niet meer helpen met de tuin die veranderd word door mn schoonouders, van mn man mag ik de wasmanden niet meer dragen en als ik even lig te schreeuwen of huilen omdat het me even niet goed afgaat laat iedereen alles uit de handen vallen en vertellen me hoe zielig ik ben.. GRRRRR ... ik wou dat die kleine sneller groeide en sneller er kon zijn, haha.. Ik zit thuis omdat ik werkeloos was voordat ik zwanger werd.. ZO even lekker kunnen klagen.. Schaam me er trouwens ook niet voor dat ik geen roze wolk heb, ben super trots op mijn kleintje die het zo goed doet,maar een fantastische zwangerschap? nee..