Hoi hoi Ik denk dat ik bekkeninstabiliteit heb, dit keer is het wat vroeger dan bij de eerste. Bij de eerste begon het met ong 6 - 7 maanden. Nu ben ik net over de 3 maanden en heb ontzettend veel last van bekken, lage rugpijn, pijn die aan de binnenkant van been schiet enz enz. Echt heel vervelend. Ik heb werk waar ik best wel veel moet lopen, en zoms een hele dag zitten, og fjuist een hele dag staan of weer hele dag lopen, hangt van de taakverdeling van die dag. Zitten is erg lekker maar heb dan heel snel last van rug en andere biklachten, en te lang lopen is ook echt heel erg vermoeind en heb dan overal pijn, en de hele tijd staan is ook geen pretje want dan doet het ook pijn maar dan het meest in mijn benen, het gevoel dat ik door kijn benen zak zeg maar. Op het werk zeggen ze wel als het niet kan moet je zeggen dan kan je afwisselen, iets anders doen zeg maar. Wel oke dat ze toch aan je denken zeg maar. Maar voor mij gevoel is het kwaad dan al geschied zeg maar, als ik niet meer kan zitten zeg maar dan is lopen en de rest ook heel moeilijk. Vindt het erg oeilijk o ze dat uit te gaan leggen, heb et gevoe dat ik me aanstel. Maar dat doe ik echt niet, dus ik houdt me meestal groot en loop gewoon door maar als ik thuis kom dan kan je oprapen...overal pijn en geen zin om nog eten klaar te aken en dan ook nog het huishouden en ook nog mijn zoontje die ook aandacht wil. heel moeilijk vindt ik het. vooral omdat het zo vroeg is begonnen, met nog zoveel maanden en het wordt alleen maar erger. Wil niet zo snel al beginnen met ziek melden maar wat is nou wijsheid? Aan de ene kant denk ik...ik moet aan mezelf en mijn bab denken, wij staan op de eerste plaats....aan de andere kant denk ik...dat ik zwanger ben moet niet ten koste gaan van mijn collegas en dat ik thuis voor het oprapen lig kunnen zij ook niets aan doen, zij komen ook moe thuis en moeten toch door, snappie...vindt het errug moeilijk! Wat vinden jullie ervan? :
Ik zou eerst mijn werk aan gaan passen, misschien dat dat wel helpt. Je hebt dan vervolgens snel genoeg in de gaten of het wel of niet werkt. Als het niet zo is kun je je dán als nog ziek gaan melden, maar heb je wel aan je collega's je goede wil getoond. Ik zou me persoonlijk nog niet ziek melden als ik de alternatieven niet heb geprobeerd, maar zou er ook niet zo mee doorlopen hoor! Je moet nog zo'n lang dus als je nu door loopt wordt het er vast niet beter van!
Heel herkenbaar! Kan je ook geen wijze raad geven want zit er zelf heel erg mee, alleen werk ik voor mezelf en wil ik mijn (vaste) klanten niet teleurstellen. Heb het al flink aangepast maar toch blijven de klachten en worden ze steeds erger. Nu al tijdens het autorijden. Daarbij wil ik ook helemaal niet thuis gaan zitten. Mijn werk is mijn hobby en ik vind het nu al verschrikkelijk dat ik niet zo kan werken als anders. Kan nu wel gaan zeggen dat je echt aan jezelf moet denken, want vanuit andermans schoenen is dat wel makkelijk. Maar weet dat het niet zo makkelijk ligt. Sterkte iig!
hoi hoi, heb je de vorige keer fysio gehad? dan kun je namelijk die oefeningen weer gebruiken natuurlijk. ik werk op een bso en mag blij zijn als ik even kan zitten, verder is het veel lopen, rennen, tillen, bukken, alles wat niet mag bij bi. ik ga liggen op de bank als het echt niet gaat, mijn collega's maken er geen punt van en zo kan ik lekker de kinderen voorlezen verder steeds je spiercorset gebruiken, helpt bij mij echt mega goed! op deze manier kan ik het goed onder controle houden en zijn de klachten ook verminderd. sterkte!
Hoi hoi ik heb al het een en ander geprobeerd, bijv om niet de hele dag te staan of te zitten enz enz. Maar werk als apothekersassistente is nou eenmaal afwisselend en als het megadruk is kan ik niet even achter gaan zitten, gewoon echt veel lopen en staan eigenlijk de hele dag.Ik ben ook niet iemand die snel opgeeft hoor. Ik wil me niet nu al ziek melden, nee zekers niet....vroeg me alleen af hoelang kan ik dit nog volhouden. Het is pas begonnen en uit ervaring weet ik dat het aleen maar erger gaat worden. Opzich zijn mijn collegas wel begripvol, niet allemaal, maar soms kunnen ze mewel het gevoel geven alsof ik me aanstel. Eigenlijk heb ik het meeste last van BI als ik slaap, ik kan niet te lang op 1 zij blijven liggen, doet mega veel pijn, slaap daardoor slecht en heb startproblemen, kom mega moeilijk uit bed, voel me altijd klote en doodziek en moe, maar weet als ik doorzet en gewoon opsta dat dat gevoel wel verminderd en kan ik meer doen, maar ik denk dat als ik over een paaraanden met een bolle buik toch meer last ga krijgen! Bezeting is zowiezo al krap en werkgever wil er niemand meer bij, er mag gewoon eigenlijk niemadn meer ziek worden of afvallen! Ik heb een schuldgevoel voordat ik me al ziek heb gemeld.............hoe gaar kan je zijn!
Ook ik heb last van bekkeninstabiliteit. Werken lukte (bijna niet meer, en omdat ik slecht sliep s'nachts, door de pijn, brak het me echt op. Heb 2 weken halve dagen gewerkt, maar dat werkte ook niet, dus nu volledig in de ziektewet. Vond het wel moeilijk om me daarbij neer te leggen, je wilt niet nu al opgeven, maar nu ik merk dat ik me fitter voel, beter slaap en minder pijn heb, heb ik het er voorover. en langzaamaan begin ik er zelfs een beetje van te genieten
Herkenbaar. Ik had ook bekkeninstabiliteit tijdens mijn zwangerschap. Het begon met een maand of 6 en ging in rap tempo achteruit. Op een gegeven moment liep ik op krukken, maar zelfs dan ging het niet. Hoe erg het ook was, maar ik kon mij gewoon niet ziek melden. Ik liep gewoon door. Op een gegeven moment ging ik op vakantie en tijdens de vakantie heb 3 x per dag oefeningen gedaan uit een boek die ik op internet had gevonden en na een week trad er verbetering op. Toen ik terug kwam van vakantie ben ik door mijn werkgever gebeld met de mededeling dat ik ziek ben gemeld en pas na mijn zwangerschapsverlof terug mag komen. Als ik het zelf niet deed, dan deden ze het wel voor mij Hoe raar het ook is, maar ik vond dat vervelend, ik wilde gewoon werken. Gek mens Maar achteraf ben ik er wel blij om, want ik heb op mijn gemak die oefeningen blijven doen en na 2 weken heb ik de krukken weggegooid en heb de laatste weken van mijn zwangerschap huppelend doorgebracht. Zelfs mijn fysio kee zo Maar goed, moraal van het verhaal is ik snap wel da het erg moeilijk is. Jij hebt een groot verantwoordelijkheids gevoel . Ik kan niet makkelijk tegen je zeggen dat je je ziek moet melden want ik kon het zelf niet, maar het is wel het meest verstandige. Als mijn werkgever het niet voor mij had gedaan, dan weet ik niet of ik er zo goed van was afgekomen.
Even een update... Had gister een heel bericht getypt maar die is helaas verloren gegaan. Inmiddels, na weken janken en me bijna even ellendig gevoeld te hebben als tijdens de burnout die ik gehad heb, zit ik nu gedwongen thuis. Het ging op een gegeven moment écht niet meer, ik zakte door mijn benen van de pijn en zelfs tijdens en na rust bleef ik énorme pijn houden. Toen heb ik knopen door moeten hakken, klanten ingelicht, ouders ingelicht (waar ik nauw mee samen werk in het bedrijf), iemand moeten regelen voor mijn paard. Nadat ik die knopen heb doorgehakt heb ik nog enorme huilbuien gehad van frustratie. Het voelde alsof ik gefaald had, want als sterke vrouw moest ik toch zeker én zwanger kunnen zijn én gewoon werken, dat ik zwanger ben moet toch niet het probleem van anderen worden!? En ik moet nog zo lang! Inmiddels heb ik het enigzins een plekje kunnen geven en is het zó'n fijn gevoel dat de pijn ook echt minder wordt en ik me daardoor ook weer gelukkiger ga voelen. Er is een heleboel bagage van mijn schouders! Ook ga ik therapie volgen en hopelijk helpt dat ook een beetje want zelfs de tafel afvegen is teveel gevraagd momenteel. Mijn advies, je hebt niet gefaald als je rustiger aan gaat doen en de ziekenkaart neemt. Het draait niet altijd om anderen, óók jij en de baby zijn heel belangrijk en dat verdient nu de hoofdprioriteit! Wb financiële problemen, zorg dat je goed voorgelicht bent over je rechten en plichten en komt tijd, komt raad! Een heeeeeeeele dikke knuffel en hopelijk kun je snel knopen gaan doorhakken, dingen een plekje geven en aan jezelf gaan denken!!!
Mijnkleine: dank je wel meid voor je lieve bericht. Ik merk dat er een best wel veel tekst is verdwenen, heel vreem!! Aan d ene kant goed dat je de knopen hebt doorgehakt, aan de andere kant begrijp ik je gevoelens, die heb ik namelijk ook, het gevoel dat je gefaald hebt, dat je je aanstelt! Ben vandaag gaan werken, ging wel goed, rustig aan gedaan en collegas waren heel flexibel, mocht zelf gaan kijken wat ik wou doen en kon doen!! Werkgever was verbazingwekkend erg meelevend, hij zei zelf dat hij als man zijnde het moeilijk kon inschatten, en dat ik gewoon moet aangeven wanneer ik wat anders wou doen, dus wel positief! De arbo heeft werkgever nog gebeld dat ik eigenlijk halve dagen moest gaan werken en dat ik te ambitieus was en dat niet wou, heeft de arbo gezegd, moest wel lache zeg! Ik heb tegen de werkgever gezegd dat halve dagen altijd nog wel kan en dat ik het nu gewoon hele dagen wil proberen, hij was er denk ik wel blij mee want hij sprak me absoluut niet tegen!!!! Maar goed...ik probeer het zo nog en dan als ikover een paar weken toch helemaal opbreek dan kies ik voor mezelf en ga ik minderen!! Mijnkleine,,,,jij bent idd ook nog niet zo ver, ong even ver alsik dus begrijp je frustaties precies, je wilt niet vanaf nu al toegeven aan je pijntjes! Zwanger zijn is leuk en genieten en werken!! Ik hoop dat het alemaal te doen zal zijn voor ons. Kiwi1: het feit dat het zover is gegaan dat je op krukken moest lopen zegt wel wat over de ernst van je BI klachten, ik hoop niet dat het bij mij zover zal komen!! Ben ik wel bang voor maar we bljven positief!!! Dames bedankt vor jullie reacties, doet me echt goed om jullie verhalen te horen! Geniet van jullie zwangerschap!!
Hoi, Ik kan me wel heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik heb ook bekkenproblemen, alleen bij mij zit er dus een blokkade in de SI gewrichten (niet te los maar juist te vast) waardoor ik ook heel veel last heb van mijn onderrug, heupen, etc. Ontzettend veel pijn en zitten, lopen, staan, het maakt niet veel uit, alles is vermoeiend. De trap op mijn werk vind ik het zwaarst; een hoge trap die ik een aantal keer per dag op en af moet. Géén pretje! Ik ga hem steeds langzamer op. Ook ik ben helemaal OP als ik thuis kom. Al mijn energie gaat in het werk zitten, daarna thuis is het gewoon op. Ik kan pas in het weekend een beetje genieten of poetsen enz., want doordeweeks is het gewoon niet te doen. Ook ik vraag me af of ik niet beter ziek kon melden, maar ook ik ben een eigenwijze (meld me niet graag ziek, zou me schuldig gaan voelen, wil geen watje lijken),dus loop ik ook door en door... vanmiddag begint wel mijn fysiotherapie, en dan hoor ik wel van de fysio wat die adviseert. Ik ga maar af op het advies van de professionals aangezien ik zelf die keuze niet durf te maken (wat een schijterd he ikke). In elk geval.... ook hebben ze mijn urine op kweek gezet omdat de huisarts vermoedde dat ik nierbekkenontsteking heb, dus dat moet ik vandaag ook even afwachten wat daar de uitslag van is... als dat ook nog er in zit ga ik toch echt overwegen om even rust te nemen... ...maar nogmaals, zoiets durf ik pas echt (ziekmelden) als een arts of therapeut zegt dat het nodig is... ik ben een echte held op sokken liefs mamatoB
Hoi hoi, Hoe is het nu met je? Zelf ben ik gistermiddag de eerste keer bij de ostheopaat geweest. Er waren wel meer problemen dan alleen mijn bekkeninstabiliteit en ze heeft me flink in de vouw gelegd. Voel me nu alsof ik onder een trein ben gekomen maar dat had ze al voorspeld, de eerste 3 dagen. Nu kon ze nog wat aan me doen en ze was ook heel blij dat ik op tijd ben gekomen. Een echte aanrader! Sterkte!! Ook voor jou MamatoB!!
Hallo ladies, Nou, ik ben vanmiddag bij de fysiotherapeut geweest... en raad eens... deze constateerde toch echt wel bekkeninstabiliteit!! Ik vond een blokkade zelf ook wel al gek klinken.. maar ja ik ben nog zo ouderwets dat ik direct geloofde wat de huisarts zei... maar de fysio zei dat het duidelijk geen blokkade was, maar juist instabiliteit... alles zit té los in plaats van vast... Ik moet nu bij een fysiotherapeute die gespecialiseerd is in bekkenproblemen therapie gaan doen, krijg waarsch.een bekkenband en oefeningen etc... De banden zijn gewoon al te week en mijn spieren vangen het niet op,waardoor mijn bekken zo'n pijn doen... Ik ben er best wel van slag van eerlijk gezegd. Ik ga maandag ook met de bedrijfsarts bellen of ik daar terecht kan want ik wil wel weten hoe veel verantwoord is om te werken. Ik ga nu constant tegen het gevoel van mijn lichaam in omdat ik veel pijn heb, wat waarsch.bij bekkeninstabiliteit niet verstandig is!! En mijn kindje gaat me uiteindelijk toch voor! De fysio zei als je hier mee blijft lopen zonder er iets aan te doen kan je na de bevalling maanden uit de running zijn.... nou lekker, kan ik mijn eigen kind niet eens verzorgen straks! Dat wil dus wel echt voorkomen! Ik moet het echt nog even laten inwerken, ben best wel ervan uit m'n huisje. liefs mamatoB
MamatoB, dat komt even hard aan! Idd toch aan jezelf en de kleine denken! Ik heb het inmiddels een plekje kunnen geven (hoewel ik het nog steeds erg jammer en frustrerend vind), maar laat het maar even bezinken. Ook jou raad ik een consult met een goede ostheopaat aan, een fysio kan je alleen oefeningen geven en een beetje los maken, een ostheopaat gaat veel verder dan dat en zet je lichaam weer in balans, daardoor worden ook andere klachten minder. Iig veel sterkte!!
Hoi dames Vervelend he die bekkeninstabiliteit!!! Ben vandaag naar de arboarts geweest, ben gewoon weer aan het werk hoor maar ik moest er heen van de arbo zelf!!! Dat omdat hij vond dat ik dus vanaf maandag al halve dagen moet gaan werken tot na de bevalling. Ik zei dat ik het nog wel aan kon, maar hij keek me aan van......nee jij gaat halve dagen werken.Ik vroeg of ik dan pas na 20 weken kan beginnen?? Hij Zei dat zijn advies vanaf maandag! Ben nog echt aan het twijfelen, vooral omdat ik weet dat mijn werkgever het niet zo leuk zal vinden......dan heeft ie pech zei de arboarts!! Hahaha wel een hele aardige man!! Hoe zal ik dat ma aanpakken, denk er zelf over na om maandag hele dag te gaan en dan met hem een geprek aan gaan! Ik weet het echt niet! Wat zouden jullie doen??
Denk dat het idd heel verstandig is om in ieder geval te gaan minderen met werken! Slimme arts Jij kent jou baas het beste dus jij weet het beste hoe je dat aan moet pakken. Heel veel sterkte maandag in ieder geval en bedenk dat het voor een goed doel is en wat zijn een paar maanden op een mensenleven?
Hoi ladymoi Hoe is het gegaan vandaag? Viel het gesprek met je baas mee?? Ik hoop van wel! Ik hoop dat hij begrip voor je heeft opgebracht. Ik moet woensdag naar de bedrijfsarts, om te overleggen wat verstandig is om te doen qua werk. Ik zie er ook wel een beetje tegenop... liefs mamatoB
Hoi hoi mamatob Bedankt voor je reactie en interesse! Hij reageerde wel oke, beetje koel maar niet lullig ofzo. Hij zei wel dat het niet goed uitkwam qwa bezetting en meerdere zieke op werk, heb er niet op geantwoord, wist niet zo goed wat ik daarop moest antwoorden. Vrij kort erna belde tussenpersoon arbo, had toevallig opgenomen en vroeg hoe het was gegaan en het gesprek zeg maar. Wel heel lief van haar om te bellen, ze zei dat ze wist dat ik vandaag ging mededelen aan de werkgever en daarom belde ze naar de werkgever om de ernst van de klachten duidelijk te maken en dat het wel heel belangrijk was om halve dagen te werken....heel lief he! Moest vandaag ook naar de fysio, en die zei dat het vrij ernstig was en niet zomaar bandenpijn maar echte bekkeninsabiliteit, veel vrouwen schijnen het verschil niet goed te weten zei ze. En dat ik echt heel rustig aan moest doen, zij had het over helemaal stoppen, maar dat vond ik toch wel een beetje te ver gaan, en ze wil dat ik de ochtende ga werken ipv de middagen, maar de werkgever wil juist de middagen omdat die zo druk zijn. Fysio zei: maar zo werkt het niet, jij moet rust nemen, ik schrijf hem wel een brief!! Haha wel heel erg fijn om zo beschermd te worden hoor! Dat kan ik zelf gewoon echt niet, heb die mensen echt nodig anders walst iedereen zo over me heen! Dus opzich ging het gesprek wel goed!Heb vandaag halve dag gewerkt, wel lekker eigenlijk! Ik hoop dat het allemaal wel meevalt woensdag, dat je net als ik zo een aardige arboarts treft!! Ben nu wel benieuwd wat de baas doet met die brief van de fysio! groetjes
Gelukkig dat het allemaal op z'n pootjes terecht komt en je goede steun en hulp krijgt! Ben ook wel benieuwd hoe baas reageert op de brief van de fysio. Hopelijk valt bij jou nu ook een last van de schouders en krijg je de klachten onder controle mbv fysio!! MamatoB, heel veel succes woensdag, laat je nog even weten hoe het ging?
Ik heb ook BI gehad. Het begon met 3 maanden in de zwangerschap. Ik ben met 5 maanden volledig gestopt, moest van de arts. Nu heb ik het nog steeds. In mei moet ik weer gaan werken, maar ik denk helaas dat dat echt moet wachten, want ik moet eerst maar herstellen.
Ranja en wanneer ben je bevallen als ik vragen mag? Dus hoelang na de geboorte heb je er nog last van?