hey allemaal! Hoop dat het goed gaat met jullie? Hier alles ok, morgen weer op controle bij de gyn. Ben benieuwd! Kijken of de baby goed gegroeid is en of mijn baarmoederhals niet nog korter is geworden (was een beetje verkort de vorige keer). @usmommy, ook hier in italie totaal geen kraamhulp, wel moet je iets van 3 tot 4 dagen in het ziekenhuis blijven en het schijnt dat ze je dan leren je kindje in het badje te doen etc. Maar gelukkig komen mijn ouders hier naartoe voor twee maanden om mij een beetje te helpen en heb natuurlijk ook nog mijn schoonouders dus denk dat het allemaal wel goed komt! Ook kaartjes verzenden kennen ze hier niet, de familie & vrienden die dichtbij je staan komen er al pratende achter. Ook de versieringen van het huis is hier veel minder! Waar in NL balonnen worden opgehangen, een ooievaar bv in de tuin word gezet, word er hier alleen maar een roze of blauwe strik aan de deur gehangen! Hoe dan ook, het is hier veel "antieker" dan in NL. Groetjes,
Hier ook geen geboortekaartjes en versieren doen ze al helemaal niet aan. De kersverse ouders sturen vaak een geboorte-sms en familie en goede vrienden worden gebeld. Je moet hier trouwens erg streng zijn als je rust wilt de eerste dagen/weken. Het is namelijk niet meer dan normaal dat iedereen meteen langskomt, met z'n allen + kids + eten. Ik ben mijn omgeving er nu al op aan het voorbereiden dat ze ons netjes eerst even bellen Erg leuk om te lezen hoe elk land daarop zijn eigen tradities nahoudt!
Hi Noralie! Ik had het er laatst met mijn schoonmoeder over dat ik het ook heel normaal vond als mensen eerst even zouden bellen voordat ze langskomen, daarop kreeg ik als antwoord terug dat heel veel (voornamelijk de wat ouderen) zich beledigd zouden voelen als ik dat zou vragen!! Nou ja zeg! Ik heb het er natuurlijk met mijn vriend over gehad en hij wil gelukkig ook niet 24 uur mensen over de vloer. We zullen zien hoe het gaat, gelukkig komen hier al heel wat mensen je baby bewonderen wanneer je nog in het ziekenhuis ligt....
Jep, same here, je ligt vaak met 3 andere vrouwen op 1 kamer en die is dan ook nog eens tot de nok toe gevuld met familie, kinderen en eten Toen ik hier net kwam wonen wilde ik me heel graag aanpassen en alles doen zoals ze het hier doen. Door de jaren heen besefte ik me dat ik uiteindelijk gewoon mezelf ben en wil blijven. Dat respecteer en accepteer ik van anderen dus ik verwacht hetzelfde van mijn omgeving. Dan vindt men het maar onbeschoft is dat ik niet iedereen meteen over de vloer wil hebben. Ik overweeg trouwens om thuis te bevallen; een waterbevalling. Ik vind het hele bevallen doodeng om over na te denken maar lees zulke goeie dingen over waterbevallingen dat me dat toch wel aanspreekt. Ga jij in het ziekenhuis bevallen? Trouwens, 16 weken! Voelt bij mij best als een mijlpaal, meer dan 12 weken. Hebben/Hadden jullie dat ook?
Wat leuk om weer de verschillen met Nederland te lezen. Gelukkig hier geen stormloop van bezoek na de bevalling. Ik vond het bezoek in Nederland (bij onze dochter) best heftig. Zeker omdat veel mensen na het werk kwamen en ik dan al helemaal gesloopt was. Hier lig ik de eerste dagen in Hong Kong waar ik niemand ken en hier in China is de expat-gemeenschap best klein dus het zal wel meevallen. Ook krijg ik een baby-shower van te voren. En we zitten hier met mensen met allerlei nationaliteiten die goed snappen dat ieder land zijn eigen dingen heeft. Jullie hebben zo te horen veel meer te maken met de lokale bevolking. Dat is bij mij toch best lastig. De cultuur en taal is zo verschillend. Chinese vrouwen krijgen de eerste maand trouwens helemaal geen bezoek. Na 30 dagen wordt de baby aan de buitenwereld gepresenteerd. Hebben ze zo slecht nog niet bedacht (ze mogen die eerste maand ook niet douchen, geen airco aan etc dus het is niet allemaal heel mooi...). En ja, ik was ook verbaasd dat kaartjes versturen niet overal normaal is. Grappig hoor. Ik ben trouwens net (via de open universiteit) Cultuur psychologie aan het doen. Sluit mooi aan, erg interessant. Ik vond 12 weken toch wel meer een mijlpaal dan 16 weken. Maar ik heb 2x een miskraam gehad, dus dan is 12 weken wel weer een opluchting. Ook de 20 weken echo vond ik wel weer een mijlpaal. Maar 16 weken schiet wel lekker op hoor!!!
Jeetje 30 dagen niet douchen lijkt me niks,hier is een babyshower ook heel gewoon en iedereen heeft een baby registery waar je alle spullen op zet die je wilt hebben. Ik vond met mijn eerste zwangerschap de 12 weken idd ook een echte mijlpaal en daarna 20 weken. Lijkt me trouwens ook niks om na de bevalling met meerdere mensen op 1 kamer te liggen, hier lig je lekker prive en mag je je babietje bij je houden (je man mag ook blijven slapen) Thuis bevallen is hier niet echt normaal en kon bij mij ook niet vanwege een group B strep bacterie. Geboorte kaartjes worden hier wel vestuurt maar vaak 1 blaadje (zeg maar kerstfotokaart) met een foto van het kindje en dan de naam er op en dan naam van de ouders en dat is het. Ik heb echt mijn best moeten doen met zoeken voor een leuk kaartje voor mijn zoontje. @ Iosola wat heerlijk zeg dat je ouders 2 maanden komen, bij mij was mijn moeder hier 3 weken maar weet niet of ze dat deze keer weer doet.
Hey dames, Hier nog een buitenlander hihi. Ik vind het echt super leuk om te lezen hoe het bij jullie allemaal gaat. Vooral omdat veel dingen herkenbaar zijn (zoals de frustratie ) Ik woon op een klein eiland je in de indische oceaan wat bij frankrijk hoort. Alles loopt hier lekker achter en ook ik zou soms gillend naar nederland terug willen. maar ach, ik lach er maar om en heb zo wel altijd een leuk verhaal aan mn familie te vertellen als ik die spreek. Liefs
Hoi! Ben ook zo'n nederlander in het buitenland (duitsland), maar ben nog niet zwanger (althans volgens de test vanochtend), maar zodra ik een positieve test in handen heb kom ik me weer melden! Succes allen!!
Ten eerste alle nieuwe meiden, welkom! Leuk! We beginnen nu toch echt een clubje te vormen =D> @usmommy; ben zeker blij dat mijn ouders hier naartoe komen om bij mij te zijn, zonder hen denk ik toch niet dat ik het ga redden in de italiaanse drukte! Zie er nu al een beetje tegenop Hoop dat ik iig wel een klein beetje de ruimte krijg om mijn eigen gezinnetje te vormen, en zo niet laat ik mijn ouders voor bodyguards spelen Verder gaat het hier met de baby allemaal ok, afgelopen maandag een groeiecho gehad, en hij groeit goed!!! We zitten nu op 1.5 kg, benieuwd waar we gaan eindigen, nog negen weekjes, wordt toch wel heel spannend nu! Vind het ook super om te lezen hoe het allemaal bij jullie verloopt! Echt geweldig hoe verschillend het allemaal kan zijn/gaan! Hoe zit het trouwens met jullie integratie? Zijn jullie allemaal goed integreerd? Ik moet zeggen dat ik hier al aardig intregeerd ben, spreek vloeiend italiaans, kook italiaans, heb italiaanse vrienden, werk enz. Ben benieuwd hoe dat met jullie zit....
We worden nu inderdaad echt een clubje, leuk!! Idem dito! Al ben ik toch ook wel Nederlands nog steeds... Maar is dat niet de mooiste vorm van integreren? The best of both worlds
Precies!! Maar welke taal spreek jij daar nou als ik mag vragen? En hoe zit dat met het eten? Wat eten jullie zoal? Lekkere recepten zijn altijd welkom!!!
Tuurlijk mag je dat vragen. We spreken hier Hebreeuws, dat was in het begin extra lastig want het alfabet is helemaal anders en schrijven doe je van rechts naar links. Eten is hier heel gevarieerd! Omdat het land min of meer bestaat uit haar oorspronkelijke inwoners en heel veel immigranten zijn invloeden vanuit alle hoeken van de wereld zichtbaar, eh... proefbaar! Ik stuur je met liefde wat recepten, moet alleen even nadenken over de lekkerste en leukste. Hou je vooral van zoet of zout? Kortom, ik kom er op terug. Ennuh, ik ben dol op Italiaans, dus eea retour zou helemaal leuk zijn!
Hebreeuws, wat apart! Hoelang heb je er over gedaan om dat onder de knie te krijgen? Wat eten betreft lust ik alles, zoet, zout, zuur noem maar op, zolang er geen organen (bv lever, darmen etc) te pas komen vind ik alles lekker. Ik zal ook even nadenken en jouw ook een paar recepten sturen... Komen we op terug!
Goeiemorgen, Ik ben 5 maanden elke ochtend naar school gegaan om de taal te leren en nog steeds lees en schrijf ik vrij langzaam hoor. Maar dat komt ook omdat ik het leren spreken destijds belangrijker vond. Duurde het bij jou lang? Een vriend van mij verhuisde ook naar Italie en vertelde dat je wel moet als je je verstaanbaar wilt maken. Ervaar jij dat ook zo? Ik heb je net wat recepten gestuurd in een PB, leek me anders wel heel erg off topic worden
Hey wat een leuk topic. Ik heb er eigenlijk niks meer te zoeken maar wil toch even mijn ervaring kwijt. Ik heb 2,5 jaar in Zwitserland gewoond en ben met 34 weken zwangerschap van mijn tweeling naar Nederland verhuisd. Wij wilden allebei hier weer wat opleidingen gaan doen en dan weer naar de bergen, Zwitserland dus. De opleidingsmogelijkheden zijn hier weer beter en we konden niet echt groeien, carrieretechnisch gezien, bij onze vorige werkgever. De tweeling kwam onverwachts, dus net toen wij de beslissing genomen hadden tijdelijk terug te keren, bleek ik zwanger. Ik vond de zorg in Zwitserland echt super! (Maar het is sowiezo gewoon een heel prettig land waar echt zo ongeveer alles goed geregeld is...) Ik werd nog net niet met koffie en gebak ontvangen bij mijn gyn. In het begin kwam ik elke vier weken. Kreeg altijd een echo (ook omdat het er 2 waren), altijd controle van bloed, urine en gewicht. De gyn nam altijd heel erg veel tijd voor de controles en als ik ook maar iets raars voelde moest ik meteen komen. Met 27 weken en 2 dagen had ik wat last van buikpijn. Ik belde naar de assistente en ze zei me meteen naar een ander ziekenhuis te gaan een uur verderop (wij woonden nogal hoog in de bergen), want mochten ze te vroeg komen dan hadden ze alles bij de hand en anders zouden ze met de heli moeten. Wij daarheen. Stond meteen een heel team klaar, terwijl ik alleen wat buikpijn had haha. BLeken toch weeen te zijn en mijn cervix was wat verkort. Ik werd voor negen dagen opgenomen. Echt de Zwitserse voorzichtigheid. Maar wel goed natuurlijk. Ik zou ook een keizersnede krijgen. Al met al, alles heel erg goed geregeld. Nou dan kom je dus terug in Nederland. Bah! Wat een vervelende gyn kreeg ik daar zeg.. Er werd me meteen gezegd dat ik best gewoon kon bevallen.. Nou daar had ik me dus helemaal niet op ingesteld.. dus dat was best een schok moet ik zeggen. Ik moest daar een keer 1,5 uur op een houten stoel wachten (terwijl ik haast niet meer kon zitten of lopen) om vervolgens 10 minuten bij de gyn te krijgen die alles maar afraffelde. Er was al in Zwitserland ontdekt dat ik de Streptokokken B had, zij bleek er niet van op de hoogte want ze had mijn dossier niet gelezen. In Zwitserland zou ik tijdens de bevalling een infuus met antibiotica krijgen om de kinderen te beschermen, nou, dat kreeg ik in Nederland niet, vonden ze niet nodig. Terwijl ik iemand ken wiens kindje 6 weken na de geboorte is overleden door deze bacterie dus ik bleef er maar op hameren maar er werd niet naar geluisterd. Dan de bevalling, ik zat nog steeds in de ontkenningsfase, was heel erg bang en hoopte nog steeds op een keizersnede. Mijn vliezen braken met 36 weken en 6 dagen in de avond en die nacht zijn ze geboren, dus met 37 weken. Ik had een VK erbij die onwijs chagerijnig was, omdat ik binnen een uur na de eerste wee 9 cm had, was het te laat voor een ruggenprik. Uiteindelijk heb ik het dus toch zelf gedaan, zonder verdoving en zijn mijn dochter en zoon geboren. Ik was ook niet echt tevreden over de gang van zaken op de kraamadfdeling. Mijn dochter en zoon hebben ook wat problemen, reflux en bij mijn zoon is het nog steeds onduidelijk wat er is. Ik baal heel erg van de afwachtende houding in NL. Hij is nu ruim 6 maanden en is gewoon zo ontzettend onrustig, maar hij wordt maar niet goed nagekeken terwijl hij duidelijk ergens last van heeft. Dan zou ik willen dat we in zwitserland zouden zijn, daar hadden ze AL LANG uitgezocht wat hem mankeerde. Voor de mensen die Nederland missen.. o het is zo'n bureaucratisch land en echt, de criminaliteit is zo onwijs toegenomen. Zowat wekelijks worden buschauffeurs mishandeld en treinconducteurs. Ze zijn hier zo onwijs tolerant. Een tijdje hier zijn heeft me er echt van overtuigd dat ik echt weer terug wil. Zwitserland heeft amper criminaliteit en de natuur is gewoon zo mooi! Ik wil liever mijn kids niet in NL laten opgroeien. @ Noralie: gaaf dat je in Tel Aviv woont! Ik vind Israel zo'n gaaf land en helemaal Tel Aviv. 3 jaar geleden ben ik er een maand geweest met mijn beste vriendin die er vandaan komt (haar ouders wonen bij Haifa in de buurt en familie door het hele land). In Israel zou ik nou ook wel willen wonen, maar Zwitserland is handiger omdat ik het zwitserduits nu beheers en het hebreeuws vind ik wel moeilijk.. Vind het wel heel leuk klinken en ik vind dat eten daar dus echt geweldig, ben een groot hummus fan!
@ Noralie, heb je een pbtje gestuurd met recepten! Ik ben hier ook naar school gegaan zo'n 3 maanden, elke dag twee uur. (school van de gemeente, een grote chaos aangezien de lerares meer bezig was met telefoneren en sigaretten roken dan met les te geven, hoe dan ook al pratende met anderen heb ik het geleerd). Het klopt wel dat je het echt nodig hebt om te comuniceren met mensen aangezien 90 % bijna tot geen engels spreekt. Volgens mij spreekt mijn gyn. niet eens engels! Het is wel zo dat als je eenmaal italiaans spreekt de italianen dat wel erg waarderen, ook al maak je af en toe nog een foutje, ze waarderen dat je de moeite ervoor doet. Daarnaast zonder italiaans kom je hier niet aan een baan, waar je in NL met alleen engels zo een baan kunt vinden (bv omgeving schiphol) is italiaans hier gewoon een "must". Hoe gaan jullie eigenlijk jullie kindje opvoeden? Tweetalig neem ik aan? Ik heb begrepen dat het beste is dat je vanaf de geboorte je moedertaal met de kleine spreekt. Ik dus alleen NL ,als ik met hem alleen ben dan natuurlijk, in gezelschap zal het toch altijd italiaans zijn.Ook praat ik met mijn vriend een eigen taaltje, we mixen Italiaans met engels dus ben benieuwd wat de kleine daarvan op gaat pakken!! De cultuur zal ook van beide wat worden, een beetje NL's nuchterheid en Italiaanse overdrevenheid. Hoe dan ook wordt hij wel gedoopt,maar voor de rest zal hij natuurlijk vrij zijn z'n eigen geloof te kiezen wanneer hij daar klaar voor is. Ook met eten wil ik hem zoals we al eerder zeiden "the best of both worlds" meegeven. Dus niet als alle italianen hier, alleen pasta pasta pasta. Nee, ook sate met satesaus, stoverij met frietjes (als ik er aan denk!!!), loempia's, stampot enz. @maaike; leuk dat je je ervaring met ons deelt! Moet zeggen dat ik er wel een beetje in kan komen wat betreft de zorg. Hier is het naar mijn mening ook beter dan als in NL (ok, betaal er wel voor). Hier ook elke maand controle, met bloedonderzoeken (toxo, cmv, bloedbeeld, urine) echo's. Ook het mobielenummer van de gyn. heb ik gekregen zeggende dat ik ALTIJD kan bellen, erg geruchtstellend. Ben het ook met je eens wat betreft NL missen, ik mis ook alleen NL wat betreft de familie, vrienden, het eten (niet alles natuurlijk!). Zie ook dat NL heel tolerant is, zeg niet dat het hier veel beter is maar moet zeggen dat mishandeling van buschauffeurs hier nog geen sprake is!
Hey meiden, was ik ook weer even. @ Iosola ik ben ook aardig geintegreerd hihi nou is dat hier niet zo heel erg moeilijk. Als ik hier vertel dat ik in Nederland geboren ben denken ze dat ik als kind naar de VS verhuisd ben en als ik dan zeg dat ik er nog maar 5 jaar hier woon kijken ze me allemaal raar aan. @ noralie en Iosola knap hoor dat jullie nu allebei vloeiend de taal spreken, ze zeggen wel eens dat je het het snelst leert als ze ja anders niet verstaan. @Maaike1982 jeetje zeg wat een ervaring, kan me wel iets bij je verhaal voorstellen. Ik heb ook de GBS bacterie en kreeg idd ook 2 keer antibotica bij dit kindje wordt ik weer op nieuw getest. Ik had wel al wat info gezocht voor het geval we naar nederland zouden verhuizen en dan heb je het recht gewoon de antibiotica te krijgen dus echt raar dat jou gyn dat niet wilde doen. Hier krijg je ook elke maand een controle en ik ken mijn gyn persoonlijk dus ook elke keer een echo en elk bezoek wordt je urine, gewicht en bloeddruk gecontroleerd. Je krijgt ook een onderzoek om te kijken of je diabetes hebt (moet je een bloed laten prikken dan een vies drankje drinken en dna een uur later weer bloed laten prikken) en met 37 weken beginnen ze met kijken hoe je cervix is uitgedund en eventuele ontsluiting (ik had met 37 weken al 3 cm) Wij vinden Nederland ook heel erg veranderd en wij zijn pas 5 jaar verhuisd hoe wel het hier met de criminaliteit niet veel minder is maar er is wel veerl meer respect voor de politie en die doen tenminste ook wat. @ Noralie wij missen onze familie ook heel erg en dat zou ook een reden zijn om terug te verhuizen het is toch best ver 8 uur vliegen. Ik zou ook wel ergens anders in europa willen wonen dan zit je toch wat dichterbij. Wij voeden Cooper en onze volgende uk ook tweetalig op ik merk nu heel erg dat hij allebei de talen verstaat hij zegt alleen nog niks maar dat schijnt heel vaak voor te komen met tweetalige kindjes. thuis spreken wij voornamelijk Nederlands (met wel engelse tv) en buitenshuis spreken we engels in gezelschap en als we alleen tegen hem praten ook gewoon nederlands. Ik heb ook heel veel nederlanse boekjes mee genomen uit nederland om voor te lezen. Eten is hier een mix van alles en nog wat hihi Cooper is gek op guacomole, hummes en olijven en natuurlijk hamburgers, patat en aardappels met wortelen of zuurkool haha dus een echt mix. Zo was weer een heel verhaal ik ga me maar eens klaar maken we gaan zo naar een kindergym klasje (ook zo lekker amerikaans hihi)
hi ladies, wordt hier nog geschreven? Lijkt me leuk om in te haken! Ik woon ook in Israel, net als Noralie! ik weet sinds een weekje dat ik zwanger ben, zit nog maar in m'n 6e week. En aangezien ik hier nog maar ruim een half jaar woon, ben ik hard bezig om uit te zoeken hoe het hier in z'n werk gaat! Ik heb zonet de voorgaande pagina's gelezen, erg leuk!! Ik zit middenin de 5 maanden taalstudie en zit iedere ochtend misselijk te zijn in de klas en val eind van de les standaard bijna in slaap.... hihi....
Hier in Frankrijk al twee kindjes, één van 18mnd en één van 2.5 maand...Ben dus niet zwanger maar wel ervaring haha