hmm zwijmel de zwijmel, ik ben er nog niet helemaal klaar voor hoor, maar moet zeggen dat ik er de laatste tijd steeds vaker aan denk, hoe zou dat nou zijn met 2 kindjes? Hoe ga je bijvoorbeeld boodschappen doen? Nu kan mijn dochter in het karretje zitten, maar kan ze over een jaar al meelopen? (nu 15 maand) Hoe ga je de stad in? Hoelang vindt een peuter zoiets leuk, en vindt een peuter het uberhaupt wel leuk? Hoe doe je dat met de auto? Kan ze over pakweg een jaar zelf in de auto gaan zitten of doe je dan eerst je peuter en dan de maxi cosi, pff ik vind het nu al zo'n klus haha! Ik denk dat een heleboel dingetjes zijn weg wel zullen vinden, daar ben ik niet zo bang voor. Maar wat me wel bezig houdt, ben je niet meer aan huis gekluisterd met 2 kleine kindjes? Ik heb natuurlijk geen idee hoe mijn dochter is over een jaar, maar ik zou nu niet weten hoe ik die bovenstaande dingen moet aanpakken met 2 kleintjes hoor!
geen idee, want mijn eerste is nog op komst... maar ik kan snap je "bezorgdheid" mijn idee was om snel na de eerste aan een tweede te beginnen, maar ik begin er meer en meer over te twijfelen vooral nu, op het laatste van mijn zwangerschap, heb ik echt last van die dikke buik en heb ik mijn slaap nodig... als ik nu met een baby van een jaar zou zitten, hmm ik weet niet of ik het zou aankunnen - gisteren zijn mijn man en ik twee uurtje gaan babysitten op de 2 kids van een collega van hem ... dochtertje van 4 en zoontje van net 1 jaar wel ik heb hele tijd met die kleine van 1 jaar rondgelopen, papje gegeven, pamper vervest, in bed gedaan... zoooo vermoeiend met die dikke buik niet normaal ! maar waar ik wel van overtuigd ben : eens je met 2 kleintjes zit, kom je weer in een bepaalde routine terecht en komt het waarschijnlijk wel goed hoor !
De reden waarom nr 2 nu pas in opkomst is Denk dat je niet teveel moet nadenken! Als jullie t willen, gewoon ervoor gaan.....lukt vanzelf wel als t zover is!
Tja, dat waren hier ook eerst de twijfels en vraag het me nog steeds wel af, maar het ging toch teveel kriebelen, maar ben wel ook een beetje bang om meer thuis te zitten daardoor. We zullen het wel zien.
goh dus ik ben niet de enige die er zo over denkt, hahaha! Wij wachten ook nog hoor, zeker de zomer wil ik nog lekker aan de rose kunnen en zonder moeheid, misselijkheid of andere gedoetjes van mijn dochter kunnen genieten (heb 7 weken zomervakantie).
Ik zie wel waar het schip strandt in november... Toen ik zwanger was van onze eerste wist ik ook niet waar we aan begonnen en had ik geen idee wat er allemaal zou veranderen in ons leven. Het is allemaal goedgekomen. Dus ik vertrouw nu ook maar weer op de goede afloop.
hier was mijn oudste anderhalf toen de jongste kwam. en ja sommige dingen gaan anders of niet, maar dat is de keuze. boodschappen doe ik 1x in de week na mijn werk in mijn eentje en kleine boodschappen doe ik met de dubbele wagen. in de auto zetten betekend bij mij eerst de oudste dan de jongste. en naar de stad doe ik niet zo snel alleen. maar het winkelcentrum op loopafstand weer wel. dalijk als de oudste (nu net 2) wat langer loopt wordt het allemaal weer wat makkelijker
o het is echt zo vreselijk leuk! moet wel zeggen dat ik een bofkont ben, en een heel makkelijk baby'tje heb.. maar ik vind het echt genieten! heb ook erg geluk dat mn oudste helemaal verliefd is op haar babybroertje, en nog nooit jaloers is geweest..dus misschien is mijn verhaal meer een uitzondering, maar ik vind het super. er zit bij ons 21 mnd tussen. en tuurlijk, er zijn heus wel drukke/moeilijke momenten, maar die vallen eigenlijk in het niet als je kijkt nr het grote geheel. praktisch gezien is het soms beetje ingewikkeld, maar ach, met een goedkope duowagen van mp, een draagdoek een fietskar (wat een luxe he) kan ik alle kanten op! en ik? ik "slurp" deze babytijd helemaal op (ws de laatste x..) met n tweede ben je zoveel relaxter als moeder, met een beetje geluk voegt zo'n tweede gewoon naadloos in.. dus ja, hier een heel positief verhaal, en nogmaals, ik ontken zeker niet dat het af en toe pittig is..(als baby alleen maar huilt vanwege sprongetje en slecht slaapt en peuter is helemaal uit haar doen door eerste bezoekjes aan peuterspeelzaal bv, dan ben ik altijd erg blij als mn man thuiskomt hoor!) maar meiden, geniet van je eerste kindjes, en kijk blij uit naar een eventuele tweede als dat in de mogelijkheden zit! het is mooi!
Ik ben moeder van 3 kinderen 1 van 7jr de andere is 4 jaar en de jongste 1 jaar. Zelf heb ik gewacht tot ze 2,5jr waren en tussen alle 3 zitten 3jr en 3mnd. Hier heb ik gewoon bewust voor gekozen omdat ik gewoon weg niet wilde om 2 kinderen in de luiers te hebben. Ook omdat ik graag wilde dat de ene minder afhankelijk zou zijn dwz zelf kunnen aankleden en zichzelf een beetje kon vermaken. Ben echt heel erg blij dat ik dit gedaan heb want het geeft hier echt wat meer rust. Ik hoor van vele mensen goh al 3 koters is dat niet te druk? Nee hoor helemaal niet vind het heerlijk en ik geniet er heel erg van,ik heb altijd aanspraak. En het zijn ook nog eens allemaal jongens dus gewoon ideaal!
Ja ik denk daar nu dus ook nogal overna. De jongste komt als de oudste anderhalf is. Wij wonen dan ook nog eens 4 hoog zonder lift, dus of we dan uberhaupt nog buiten komen och we vinden er onze weg wel in. Ik denk als er meer leeftijdsverschil tussen zit, ook niet ideaal is omdat de oudste dan geen middagslaapje meer doet.
Gelijk heb je hoor Anakin, het komt allemaal wel goed... alles wijst zichzelf uit. Wij waren met zeven thuis en dat ging ook, kan me voorstellen dat het in het begin wat moeizamer gaat met twee kinderen maar op den duur vind je zelf ook wel uit hoe je de dingen het beste aanpakt
Nou ik vind het middagslaapje helemaal niet leuk meer. Van mij mag Isabella wel lekker de hele dag wakker zijn. Dan kunnen we meer doen.
haha tja hoe is dat soms beetje druk maar ook erg leuk wij hebben dan geen auto maar wat we deden tijden het lopen naar de winkel als youame moe was van het lopen en dice lag nog in de kinderwagen bak ging ze op de bak zitten onderaan waar de voetjes van dice horen zeg maar en als we met z'n 2en waren ging zij in de buggy
Milan was 2 jaar en bijna 5 maanden toen Misha geboren werd. Hij liep toen al mee naast de wagen. Ik had daar een koord aanhangen die hij vast moest houden tijdens wandelingen en dat werkte helemaal super. Zelfs nu nog, als hij naast de buggy loopt houdt hij het koord of de buggy zelf vast..Zo ging ik ook de stad in en nog steeds..De auto in ging eerst Misha (maxicosi stond standaard in de auto, dus ik had mijn handen vol ) en Milan liet ik bij mij staan bij het portier van Misha. Dus eerst Misha in de cosi, dan Milan in zijn stoel, vastmaken en dan terug Misha haar gordels vastmaken... Sinds Misha in het winkelkarretje kan zitten, loopt Milan ernaast of zit in het karretje zelf. Dus Misha in het zitje en Milan daarvoor...Slaapje deden ze eerst nog gelijktijdig, nu slaapt Misha nog een is Milan gewoon lekker wakker. Naar school brengen van Milan vind ik nog wel een sport. Moet nl mezelf, Misha èn Milan in de kleren hijzen, fatsoeneren, ontbijtje klaarmaken en dan nog het 10 uurtje en de lunch van Milan (die heeft een doorlopend rooster) klaarmaken etc...Om half 9 moeten we in de auto zitten, bij school iedereen er weer uit. Milan naar de klas brengen en dan......rust..... Het is druk, maar zeker te doen hoor
Ik moet zeggen dat een duowagen (wij hebben een redelijk goedkope van x-adventure) echt een uitkomst is! Heerlijk om met de twee kids te gaan wandelen en winkelen. En je vindt echt je weg hierin, dat gaat zo natuurlijk!
Hoe ik deed met 2 kinderen? Peuleschil Nee zonder gein.......komt echt vanzelf goed. Als ik terug denk aan die tijd,had geen auto en deed alles op de fiets. Kindje voor,kindje achter,fietstassen,buggydrager.... Ben wel blij dat ik nu een auto voor de deur heb staan,moet ook haast wel met 4 kids.
Dit is precies waarom wij er voor kiezen om nog niet te proberen zwanger te raken van een tweede. Ik heb het idee dat het zo'n grote invloed op ons gezin heeft, en ik ben daar nog helemaal niet klaar voor. Wat ik trouwens wel grappig vind; je hoort altijd dat de keuze voor een eerst zo'n enorme stap is. Nou, mijn ervaring is toch echt anders. Ik vind de stap voor een 2e kindje 1000 maal groter.