Wat fijn om te lezen, Mirjam. Ten eerste natuurlijk gefeliciteerd!!!!! En wat heerlijk snel, in de eerste ronde clomid. Ik zit nu ook in mijn eerste ronde clomid, en ik hoop dat ik jou achterna mag gaan! Gefeliciteerd en geniet ervan!!!!
Ik herken het gevoel ook!! WIj zijn ook al een jaar bezig en nog niets..... terwijl mijn schoonzusje binnen een maand zwanger was, vrienden van ons ook!! Heel frustrerend. Als het deze maand niet gelukt is gaan we naar de dokter hopelijk voor onderzoeken!! Ach jawe zien het allemaal wel. Het moet een x komen en anders adopteren! S6 meis het komt echt wel!
heel erg herkenbaar.. wij zitten nu in ronde 10 !! (voor een 2e) en iedereen is zwanger om ons heen, of inmiddels bevallen. het verdriet word steeds groter en de hoop steeds kleiner.. Ik ga nu beginnen met temperaturen, en na ronde 12 naar de huisarts. Ik hoop voor jou dat het spoedig raak is, blijf positief ! dikke knuffel !
Ik ken het gevoel ook. Iedereen in je omgeving die ineens zwanger is. Niet net, maar al voorbij de 3 maanden. Wij zijn 'pas' ook bij ronde 5, maar dat maakt het er niet minder gewild op. Zeker de vorige ronde toen ik rekbaar slijm had, lekker hadden geklust, dacht ik dat het niet anders kon... Helaas... Dus soms kan dat best fustrerend zijn dat iedereen om je heen zwanger is, al gun ik het ze wel hoor, maar ik moet eerst eens even slikken...
Hoi allemaal, Ik herken jullie gevoel enorm... In mijn omgeving lijkt ook de een na de ander zwanger te worden. Als ik op de homepage van hyves kom, zie ik alleen maar babyfoto's en echo's staan. Ben voor m`n vrienden natuurlijk heel erg blij. Echt! Maar moet eerlijk zeggen dat het echt wel eens slikken is. Wij zijn vanaf januari bezig. Ik heb een erg rare cyclys. M`n 1e menstruatie kwam na 34 dagen, daar was ik heel blij mee, want ik ben 14 jaar aan de pil geweest. Vervolgens kwam de voglende menstruatie niet en testen bleven negatief. Bloed laten prikken (Lh, fsh etc) maar alles leek in orde. Ben op dag 65 begonnen met teunisbloemolie en nog geen 3 dagen later werd ik ongesteld. En nu... tot mijn verbazing begon ik net weer te menstrueren, maar zit pas op dag 22. Wat betreft m`n eisprong kan ik er werkelijk geen pijl op trekken Heerlijk om hier ff van me af te kletsen. Bedankt. Iedereen heel veel succes gewenst en hoop dat jullie snel zwanger mogen worden!
Oh wat fijn jullie reatcies te lezen!!!! heerlijk zoveel steun en lekker van me afschrijven. Vandaag weer een van de verdietige dagen en zo'n gevoel van: t lukt vast niet... En mn vader zei vandaag ook nog tegen me: je weet het he...als je er teveel mee bezig bent wordt het moeilijker zwanger te worden...Lief bedoeld maar...HOE DAN als verd...iedereen om je heen met een dikke buik rondloopt???
Ik herken het ook wel hoor, ik ben ook in Januari gestopt met de pil, en ik was in Maart zwanger, we waren helemaal blij. Tot op een dag , want toen kreeg ik een miskraam en dat heeft me heel veel verdriet gegeven. Mijn boven buurmeisje was zwanger en is inmiddels ook bevallen, en ik moet je zeggen ik ben echt heel blij voor ze, en ik geef de moed ook niet op, want we zijn eigenlijk nog maar net bezig. Maar het doet wel wat met je hoor, nu daar een kleintje is. En mijn nicht die ook zwanger is, door een ongeluk, dat doet pas echt wat met je. Maar goed, ik slik gewoon zwanger worden van de Etos, en we gaan er gewoon voor! en het zal op een dag wel raak zijn en dan hopen we het niet meer te verliezen! Dus kop op meiden, want verdriet en stress is niet goed voor ons lichaam.
Ik denk dat we allemaal wel weten dat we niet bij de pakken neer moeten gaan zitten En ik denk ook dat we allemaal wel weten dat we niet moeten stressen, maar ik vraag me wel eens af: hoe doe je dat dan : Het is makkelijker gezegd dan gedaan...
Inderdaad... hoe dat je dat dan?? Ik denk ook wel eens: ga er nu niet te veel aan denken. Maar heel onbewust denk je er toch aan. Wij zijn "pas" vanaf januari bezig, maar voor m`n gevoel is het al heel lang. We blijven positief en ondertussen is het heerlijk hier ff te babbelen
Wij zijn sinds begin september aan het pogen zwanger te worden. Nu dacht ik dat het vorige week eindelijk zo ver was. Ik was 5 dagen overtijd. Maar later op de 5e dag op eens heel erg veel pijn en een hele dikke bloedprop... Hoe dan ook ik herken het gevoel. Gadver om mij heen wel en... waarom dan bij mij niet? Ik ben momenteel ook behoorlijk emotioneel. Als ik al denk aan een kindje van ons zelf dan begin ik alweer te snotteren. Ik dacht... dit doen we wel ff. En nu alweer 9 maanden later... en 10 of 11 cyclussen verder.. Krijg er de hik van (heel zacht uitgedrukt!). Ik wilde er helemaal mee stoppen. LAat maar van mij hoeft het niet meer! Mijn lichaam houdt mij voor de gek. Kl*te lichaam enz. Nu stop ik alleen met het tempen en we gaan toch gezellig door met klussen. Kijken of dat iets oplevert. Maar de moed is mij behoorlijk in de schoenen gezakt. Normaal ben ik wel positief ingesteld. Alleen nu ff niet. Succes allemaal. Ik hoop dat jullie snel een positieve test in jullie handen mogen houden! Liefs!
Ik denk ook steeds: ik koop ovu testen, ik ga tempen enz enz. Maar aan de andere kant ben je er dan zo geforceerd mee bezig. En we zijn pas in januari begonnen met echt te vrijen met de hoop op een zwangerschap...Ik heb me voorgenomen pas met tempen enz te beginnen als ik na een maand of 8 nog niet zwanger ben. T is wel de vraag of ik dat volhoud...ben zo vreselijk ongeduldig (o, ja, ook al niet goed )
Hoi, Ik zit nu in ronde 7, ben sinds deze maand begonnen met tempen. Ei moet nog komen als het goed is. Ik dacht laat ik eens ff checken of ik in elk geval wel een eisprong heb....we wachten af komende dagen....ben benieuwd. Muurtje gaat het weer een beetje met je? Enne, oja, die mensen bedoelen het goed hoor met 'niet teveel ermee bezig zijn', maar ja als het je allesoverheersende gedachte is....ook al heb ik het heel druk met mijn werk, opleiding, hobby's, vriendinnen etc etc etc etc, danne doe je er niet zoveel aan!!! Veel slapen ofzo !!
Ja, muurtje, hoe is het met je? En wat was die bloedprop nou? Knuffel voor jou hoor! O, en amy, wij zijn tegelijk gestopt met voorbehoedsmiddelen: januari!
He hallo allemaal, Ik moet ook even wat van me afschrijven. Vanmorgen belde mijn vriendin op wilde effe koffie drinken.....doet ze normaal niet zo gauw dus ik had al een voorgevoel en wat denk je zwanger van de derde alweer!!!! Hartstikke leuk voor haar, maar ik ben nu zo ontzettend gefrusteerd en verdrietig. Kan er niet meer tegen!!!! sorry hoor moet het even kwijt. Zelf moet ik nog 2 dagen wachten tot mijn NOD maar dat zal ook wel weer niks zijn gaan nu naar ronde 10. Groetjes M
Hallo allemaal!! Ik kan me jullie gevoel zo goed voorstellen!! Zelf zijn we al vanaf eind september 2007 bezig en helaas heeft het nog steeds niet mogen resulteren in een kindje! Eerst hebben we er een jaar over gedaan om uberhaupt zwanger te raken. Daarna naar het ziekenhuis doorverwezen, bleek manlief z'n spermakwaliteit niet goed en traag, en heeft hij Proxeed voorgeschreven gekregen. Maand daarna zwanger!!! Wat waren we blij, maar helaas sloeg dit snel om in verdriet toen ik na 7 weken een miskraam kreeg. We hadden het hartje al zien kloppen, dus de klap kwam hard aan. Gecurriteerd en daarna weer gelijk zwanger......helaas eindigde deze zwangerschap ook na 9 weken, halverwege maart van dit jaar. Ook weer nadat het hartje was gaan kloppen en al, dit viel ons erg zwaar. Na incomplete miskraam en alsnog een curretage, eerst maar even op vakantie gegaan. Even eruit samen en de boel 'de boel' laten. Dat heeft ons goed gedaan! Nu vol goede moed op voor de 3e zwangerschap en ik vermoed dat ik weer zwanger ben. We zouden er gigantisch blij mee zijn, maar de angst dat het weer misgaat is hevig aanwezig. Een reden voor de 2 miskramen kunnen ze niet geven, alle weefsel is gezond. Wel lopen er nog onderzoeken, maar ik mag gewoon weer zwanger raken. Ook ik ken het gevoel van jaloezie als ik vrouwen achter de wagen zie lopen of met kinderen. Ik kan me ook ergeren aan vrouwen die klagen dat het allemaal zo zwaar is, terwijl ze een probleemloze zwangerschap hebben of vrouwen die melden dat het eigenlijk helemaal niet de bedoeling was....En ik weet dat dat helemaal niet terecht is, maar toch. De hele wereld om je heen lijkt ook zwanger te zijn, wat natuurlijk onzin is maar je bent er gewoon op gefocust. Na mijn miskramen had ik er zelfs moeite mee langs een babywinkel te lopen, simpelweg te confronterend. Opmerkingen in je omgeving zoals 'ach ja, dan is het niet goed geweest', 'volgende keer beter', ' gelukkig gebeurde het vroeg in je zwangerschap' zijn pijnlijk, maar vaak weten mensen gewoon niet wat ze anders moeten zeggen. Gelukkig kan ik de meeste tijd wel blij zijn voor vriendinnen als ze zwanger raken, maar het is weleens moeilijk. Laten we hopen dat het ons allemaal gegund is binnen korte tijd!
Ik ken het helemaal.... Vlak nadat ik mijn mk kreeg zag ik op hyves dat een kennisje zwanger is. Nog een jonge meid en ohhhh ik zakte door de grond... Echt zo'n type die gewend is alles te krijgen en ander even zielig kijken en dan alsnog iets krijgen... bah! Zo ben ik helemaal niet opgevoed! hard werken voor wat we willen. En dan lees je weer dat ze al kleertjes hebben gekocht... hele dure merk kleertjes. En stiekum hoop ik dan dat de kleine er heul snel uit groeid... Erg he? Ik gooi het op de hormonen... dan is alles geoorloofd! Maar soms, vooral als ik weer ongi wordt, dan denk ik ook "ik stop er mee!" Het hoeft voor mij allemaal niet meer. Al dat klussen voor niets geweest, druk maken om niets, stress om niets.... pfffff. Maar zodra de ongi voorbij is dan zie ik alles weer wat zonniger in gelukkig. Liefs Cyntje
Hallo allemaal, Ik mag waarschijnlijk helemaal niet klagen hoor, maar toch is het af en toe zeer frustrerend. Ik heb een dochter van drie (2006) waar ik ontzettend blij mee ben, maar dat neemt de hoop en het verdriet niet weg voor een tweede. Wij hebben in aug 2007 een miskraam gehad. Was toen 7 weken zwanger. Daarna dachten we, we zien wel weer.... tot aug 2008 toen ben ik naar de huisarts gegaan en die verzocht ons om gepland te gaan klussen. Dit hebben we gedaan tot dit jaar maart, toen ben ik bij de gyneacoloog geweest voor onderzoeken samen met mijn man. Na een paar weken kregen we de uitslag van alle onderzoeken .......alles was goed!!! Aan de ene kant fantastisch, maar toch ook een beetje frustrerend. Nu mogen we tot aug. het weer even zelf proberen en als het dan niet gelukt is mogen we terug komen voor een IUI behandeling. Hopelijk komt het niet zo ver.... Al met al zijn we dus ook bijna 2 jaar onderweg....... (ronde 10 met gepland klussen) Ik ben ook heel blij voor mijn vriendin....ik gun het haar van harte en iedereen natuurlijk maar soms is het zeker moeilijk. Hopelijk zijn we allemaal snel zwanger!!!
Wij zijn sinds augustus bezig voor een kleine, nu in ronde 8, en al 9 maanden van de pil af.. 2 oud klasgenootjes zijn inmiddels bevallen, en ook een vriendin van een vriendin heeft al een kleine man (dit is sinds januari allemaal). Paar maand geleden kregen we te horen dat de vriendin van de drummer (vriend zit in een band) ook zwanger is en in augustus uitgerekend. Ze vertelden er ook nog even bij dat het sneller ging als verwacht! Op bevrijdingsfestival kregen we te horen dat een ander stel die we kennen ook bezig is voor een kleine, en mijn eerste gedachte was dat het bij hen ook vast en zeker snel raak zou zijn.. En gister was ik bij een vriendin die dacht dat ze door de pil heen zwanger is geworden, en die gaat over 2 weken een testje doen. Ze weet dat wij al 9 maanden bezig zijn, dus ze vond het wel moeilijk om het te vertellen, maargoed.. Ze weet het nog niet 100% zeker. En heel stiekem hoop ik gewoon dat het niet zo is. Dat die test negatief blijft. Ik gun het ze echt wel om een kindje te krijgen, maar nu gewoon nog ff niet! Heb een beetje het 'first come, first serve' idee in m'n hoofd, WIJ zijn eerst aan de beurt! M'n vriend zou het helemaal geweldig vinden als ik ook zwanger zou zijn en dat de kids dan ongeveer even oud zouden zijn, maar ja, gezien ik deze ronde nog niet eens een ei heb gehad gaat dat em denk ik ook niet meer worden. Als het over 3 maand nog niet raak is wil ie z'n zaakje laten onderzoeken.. Hoop niet dat het zover hoeft te komen, maar je weet het niet.. Het is iig wel fijn om te weten dat die onzekerheid en jaloezie bij meer voorkomen!
Hoi lieve allemaal Ik zit nu in een verdrietige periode, mijn neef is zomaar overleden aan een hersenbloeding, 25 jaar , mijn tante achterlatend en zijn zusje, zijn vader was al een half jaar geleden plotsling overleden. Gek genoeg moest ik met dat verdriet gister toch naar het huwelijksfeest van mn nichtje (andere tak vd familie). En...allemaal zwangere vrouwen, of vrouwen met kleine kindjes. Vraagt de vriend van mijn nichtje (die ook al 2 koters hebben): zo, en wanneer gaan jullie aan de kindern? Inwendig vloekte ik om zoveel botheid maar met een gespeelde glimlach zei ik: Ach ja je weet niet wanneer het je gegeven is he... Gaat die ook nog door door te zeggen: je moet er ook niet zoveel mee bezig zijn. Fijne avond hadden we [-X . Ik denk wel: o wat hebben ouders dan ook een zorg he om hun kinderen... Dat gaan wij straks ook voelen meiden, een constante verantwoordelijkheid... Ik probeer mezelf dan te troosten door te zeggen: dat hoef ik nu nog even niet te voelen allemaal...moet je nagaan hoe mijn tante zich moet voelen... Maar ja. De wens is sterker en die troostende gedachten helpen maar een minuut.
Jeetje meid! Veel sterkte, wat ontzettend heftig! Ik word ook gek van al die goedbedoelde adviezen en de vragen wanneer wij een kindje willen. Dan wil ik het liefst schreeuwen: JA NU!!! MAAR HET LUKT NIET!!! Hahaha, hoezo gefrustreerd. AAARRGGHHH! Ik ben sinds deze ronde begonnen met ovutesten en juist daardoor ben ik weer wat gerustgesteld. Ik heb een eisprong ontdekt en weet ook ongeveer wanneer en daardoor kan ik het toch wel een beetje loslaten nu. Dus het kan ook de goede kant opwerken. Ik was eerst ook een beetje tegen die testen, maar nu vind ik het toch wel fijn. Ik moet wel zeggen dat wij het puur doen om inzicht in mijn cyclus te krijgen en niet om per se te vrijen op dat moment. Hebben natuurlijk wel gevreeën toen, want als je weet dat je vruchtbaar bent, wil je er toch het beste van maken. We hebben het gewoon extra uitgebreid aangepakt, massage e.d. Was vorig weekend, dus tijd zat voor elkaar