Na 13 maanden wil mijn meisje van de één op de andere dag de borst niet meer ik begrijp er helemaal niets van. Ze was altijd wel in voor een slokje mamamelk en we genoten er beiden nog zoveel van. Maar ineens draait ze haar hoofdje weg.. Vorige week was ze één dag niet lekker en had ook 40 graden koorts. Ze wilde die dag niets liever dan bij me drinken. De volgende dag voelde ze zich gelukkig weer beter en de koorts was verdwenen, alleen wilde ze ineens de borst niet meer. Ze draaide haar hoofdje weg en wat ik ook probeerde, ze wilde niet. Ik liet het maar zo en bood om de zoveel tijd de borst weer aan maar nee, ze wilde niet. Dikke tranen heb ik gehuild. Wat voelt dat afschuwelijk zeg. Ik voelde me echt afgewezen. Uiteindelijk wilde ze de 's avonds wel bij me drinken. Ik weer vol goede moed natuurlijk maar helaas wilde ze de volgende dag weer niet. Ik bleef kolven om de boel op peil te houden en had inmiddels op internet gezocht naar wat de oorzaken kunnen zijn en kwam zo bij een eventuele ooronsteking. Tja, dat zou de koorts natuurlijk wel verklaren maar ja, verder zag ik haar niet aan haar oortjes zitten ofzo. Vandaag ben ik toch maar naar de huisarts gegaan, en die zei dat ze geen oorontsteking had. Hij zei dat ze waarschijnlijk gewoon niet meer wil. Ik ben er helemaal kapot van. Ik begrijp het ook niet. Ze genoot altijd van alle voedingen en ze kreeg er nog zeker 5 per dag! En ineens draait ze haar hoofdje weg. Soms hapt ze nog wel maar laat dan meteen weer los. Vandaag heeft ze gelukkig wel de ochtendvoeding bij me gedronken maar verder wil ze echt niet meer. Ik vind het zo raar. Weet iemand hier meer van of heeft iemand hier ervaring mee?
Hoi, misschien is het even een fase.... Hethoeft natuurlijk niet te betekenen dat je kinde vanaf nu absoluut nooit meer wil drinken bij je... Als ik jou was zou ik idd blijven kolven om de boel wel op gang te houden en hetgewoon nog even aankijken, misschien "bedenkt" ze zich wel weer... En gewoon de borst aan blijven bieden... en als ze echt niet meer wil, tja...... dan is het heeel jammer maar niks aan te doen vrees ik....
tja ik heb het bij Nick na een maand of 10 gehad, ook van de een op de andere dag. Ik bleek weer zwanger....en Nick vond het toen niet lekker meer. Ook de gekolfde melk weigerde hij inene resoluut.
Zwanger ben ik zeker niet. Gekolfde melk drinkt ze met smaak op dus aan de melk ligt het zeker niet! Niemand anders ervaringen??
Jouw verhaal lijkt precies op de mijne! 2 weken geleden werd mijn zoontje (14 mnd) erg ziek. Hij is een week lang echt beroerd geweest en heeft 3 dagen hoge koorts gehad (40 graden). Hij is toen ook begonnen met de borst weigeren, heel erg plotseling. Hij kreeg zeker nog 5-6 voedingen op een dag en we hadden ook geregeld nog nachtvoedingen. Ik ging er van uit dat we voorlopig nog wel lekker aan het borstvoeden zouden blijven. Ik ben blijven aanbieden en blijven kolven, maar ik heb het nu inmiddels opgegeven. Hij wil echt niet meer. Laatst onder de douche hapte hij wel aan en sabbelde wat, maar liet snel weer los om vervolgens "oooooh" te zeggen op een hele ondeugende manier, alsof hij iets stouts had gedaan... Ik voelde me ook erg afgewezen, maar ik kan hem toch ook niet dwingen. Hij wil gewoon echt niet meer. Ik heb me er bij neer moeten leggen. Ik heb geen zin om tijden te blijven kolven. Hij geeft nu zelf echt aan te willen stoppen dus het is goed zo. (Heeft wel wat tijd en tranen gekost hoor! ). Hier dus helaas niet zo'n succes verhaal. Hopelijk bedenkt jouw dochtertje zich snel en wil ze gauw weer live bij je aan de borst! Hoe gaat het nu? Succes!
Je kunt dit ook proberen juist positief te zien. Je hebt je kind borstvoeding gegeven tot het zelf aangaf dat het niet meer ''nodig'' was. Ons meisje was 14 maanden toen ze niet meer wilde. Op het laatst alleen nog 's nachts, als ze wakker was. Maar ook dat was op een gegeven moment over. Ze draaide haar hoofd weg en als ik dan even door probeerde, dan werd ze zelfs boos! Ik vind eigenlijk dat het niet mooier kan! Al die tijd heb je je kind op verzoek gevoed en getroost door het geven van de borst. Je kind is nu blijkbaar klaar voor de volgende stap, is een beetje groter geworden, een beetje zelfstandiger. Ik begrijp de teleurstelling wel hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar misschien helpt dit om het even van een andere kant te bekijken. Dat je zo lang zelf hebt gevoed is geweldig. Daar moet je trots op zijn! Je bent niet gestopt door jouzelf, maar doordat je kind aangaf dat het nu klaar is.
Bedankt voor jullie reacties! Tja, aan de ene kant zie ik het ook wel postief hoor.. Ze geeft idd aan dat ze klaar is voor de volgende stap... Maar om heel eerlijk te zijn is het nu het gevoel van teleurstelling wat overheerst. Ik had nog zo graag langer door gegaan. Ik genoot altijd zo van die fijne momenten samen. Lekker met zijn tweetjes boven in de schommelstoel.. de rest van de wereld bestaat dan even niet meer... Ik heb denk ik gewoon even de tijd nodig... Gisteren heeft ze de hele dag niet bij me gedronken en ik was er kapot van. Vanmorgen heeft ze wel gedronken maar niet zo goed als ze normaal doet. Het is voor mij ook een beetje klaar nu. Ik heb geen zin om iedere voeding te gaan zitten hopen dat ze wil drinken. Ze geeft zelf aan dat ze niet meer wil dus het is niet anders. Ik ben in ieder geval blij om te lezen dat ik niet de enige ben! Dat geeft me erg veel steun. Het voelt toch als een persoonlijke afwijzing maar nu begrijp ik dat kindjes soms gewoon niet meer willen. Hoe moeilijk dat ook is....
Ik heb het hier ook zo gehad... na 12 maanden en een week (en 5 voedingen nog) van het een op het andere moment weigeren. Ik denk vanwege een doorkomende kies lukte het niet goed om pijnloos een vacuum te maken. Daarna bleef de pijnassociatie. Ik heb ook lang lopen dubben hoe lang ik zou doorkolven, maar het idee dat een natuurlijk afbouw nooit zo plotsklaps is, heeft mij gesterkt door te kolven. Na bijna 4 weken kolven wilde hij ineens weer drinken en heeft dat tot 17 maanden gedaan. Dus toch nog even 5 maanden extra gepakt. Het lijkt me niet dat er sprake is van een natuurlijk afbouw. Wat denk je zelf? Zou je het een tijdje met aanbieden en kolven kunnen volhouden of is dat voor jou niet haalbaar? In ieder geval, sterkte, dit soort dingen zijn niet makkelijk.
Tja... op dit moment denk ik niet dat ik het zie zitten om lang te blijven kolven. Ik heb het nu afgebouwd tot 2 voed/kolfmomenten per dag en dit blijf ik zeker nog één week zo doen. Als ze na die week nog steeds maar af-en-toe wil drinken dan bouw ik het waarschijnlijk af naar 1 voeding per dag, om het vervolgens rustig helemaal af te bouwen.. Natuurlijk bestaat de optie om langer door te gaan met kolven in de hoop dat ze na een tijdje weer gaat drinken maar ik denk dat ik dat niet ga doen. Ik vind de teleurstelling nu al zo moeilijk te verwerken en als ik ga zitten hopen dat ze over een maand weer aan de borst drinkt en ze doet dit niet..... nee... in die teleurstelling heb ik geen zin. Ik moet mezelf nu even in bescherming nemen. Ik hoop maar dat ze deze week toch weer bij me gaat drinken.... [-o<
Ik kan het me voorstellen, heb dezelfde worsteling doorgemaakt. Ik ben trouwens ook van 5 voedmomenten naar 3 kolfmomenten gegaan. Moest het wel haalbaar houden. Wat hier heeft gewerkt om hem minder vaak aan te bieden, omdat het zo'n stressmoment werd (voor beiden). Ik bood na een week nog 1 of 2 keer maar aan. Uiteindelijk lukte het hier door hem te 'overvallen' op een moment dat er normaal niet gevoed werd. Hij zat heel ontspannen Nijntje te kijken op mijn schoot op bed en toen bood ik ineens aan. Op de vaste bekende momenten en plaatsen aanbieden zorgde hier voor 'boos' worden en hoofd wegdraaien. Wie weet een tip...
Hier krijgt het verhaal toch een andere wending momenteel... Hij had 2,5 week niet meer bij mij gedronken en mijn productie is ook flink terug gelopen dat ik nu niet meer hoef te kolven. Maar vanochtend ritste hij mn vestje open en pakte de borst en begon te 'drinken' (zuigbewegingen maken). Dat 'drinken' heeft hij de afgelopen 2,5 week helemaal niet meer gedaan want hij duwde continu mn borst weg. Ja en nu is dus mijn productie zo erg terug gelopen dat er nauwelijks nog wat uit komt... Vanmiddag probeerde hij het weer, en dat terwijl hij dus 2,5 week afkeurend er naar is geweest en mijn borst telkens echt weg duwde.... Ik twijfel nu, misschien toch maar weer de boel opkrikken? Aan de andere kant ben ik bang dat als ik de boel heb opgekrikt, dat hij weer afwijst... Dilemma...... @lara, ik hoop dat de tip van appeltje bij je gaat werken!
Hier moest eigenlijk nog per dag achter. Roses, misschien moet je kijken of hij het zelf wil opkrikken? Als hij nog wil blijven doordrinken zal hij wel vaker gaan vragen. En anders kan je hem het beetje dat je hebt nog laten drinken en kijken of hij zelf interesse houdt.
Wat fijn om te horen dat hij weer wil drinken Roses! Hier gaat het redelijk. Ze wil de ochtendvoeding nog wel bij me drinken maar verder niet. Ik heb het gisteren één keer geprobeerd, ze was hard gevallen en erg verdrietig. Ik hoopte dat ik haar met de borst kon troosten maar helaas. Ik kolf nu één keer per dag, rond 19.00u. En om 7.00u krijgt ze een ochtendvoeding. Dit is goed te doen en ik hou alle opties nog een beetje open. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel lekker vind om wat minder te voeden, het geeft me toch wel veel vrijheid. Begrijp me niet verkeerd, ik was liever doorgegaan met hoe alles was maar ja, gisteren was mijn dochter bij oma en ik ben lekker met een vriendin de stad in gegaan en vond het toch wel heerlijk dat ik niet op tijd naar huis hoefde om te kolven. Ik gaf nog altijd 5 á 6 voedingen per 24 u dus was hoe dan ook altijd nog bezig met voedings/kolftijden. Elk nadeel heeft z'n voordeel toch? Ik kan het nu in ieder geval wat positiever bekijken. En met één keer live voeden per dag mag ik absluut niet klagen!!!