Dit kan ik uiteraard ook bij een volgend bezoek aan m'n verloskundige vragen, maar ik wil het toch ook graag even hier alvast vragen: Hoe weet je hoe je moet reageren op weëen e.d., dus ik bedoel dat puffen enzo? Ik was van plan zwangerschapsyoga te gaan doen (zwangerschapsgym lijkt me niks) waar dergelijke dingen ongetwijfeld aan bod komen, maar dat is gewoon niet in te plannen met mijn wisselende rooster qua werk. Ik zou toch graag meer info willen vergaren alvast met dingen waar je op moet letten, wat je wel en niet moet doen juist, enz. Iemand tips?
Tjah dat is best een moeilijke vraag! hihi Ik heb ook geen cursus kunnen doen ivm erge BI. Ik ben ingeleid en binnen een paar uur had ik al heftige ww, eigenlijk nam mijn lichaam het toen gewoon over. Je lichaam geeft zelf wel aan wat ie prettig vind. En wat betreft ademen, het puffen helpt echt goed. Dus inademen door je neus, en dan in 7 pufjes door je mond uitblazen. Het zergt ervoor dat je je ademhaling onder controle kan houden. Hier kan je vk je ook goed bij helpen hoor! Wat mijn ervaring dus vooral is is luister naar je lichaam, wil je staan, ga staan, wil je liggen ga liggen, en wil je geluid maken maak geluid, wil je douchen ga douchen! SUCCES!
Ik vond het puffen echt wel niet helpen, ik kreeg net geen adem genoeg. Ik heb gewoon m'n eigen manier gezocht om het te doorstaan en zo is het ook gelukt De pijn krijg je toch niet weg hoor Je reageert automatisch erop, wat je niet moet doen is panikeren.
Zonder cursus is het me best goed gelukt. Ik heb veel gelezen (boeken, tijdschriften, hier op het forum) over wat je tijdens de bevalling kunt verwachten. En ik heb het geluk dat ik sowieso nogal rustig van aard ben, dus in paniek raken was er gelukkig niet bij (al wist ik ook heel even niet meer waar ik het zoeken moest, in het laatste stukje van de ontsluiting; toen moest m'n vriend me echt even opvangen wat hij heel goed heeft gedaan). Wat je ook doet: blijf ademen en wees ervan overtuigd dat je het kunt. O ja, puffen was ook niets voor mij, ik kreeg het er benauwd van. Luister naar je lichaam en naar je vk en probeer het proces los te laten, als je snapt wat ik bedoel. Probeer niet onder controle te krijgen wat er gebeurt, dat gaat je namelijk niet lukken. Je lijf neemt de regie en je moet dan maar gewoon meebewegen ipv iets tegen te willen houden. Misschien helpt het je om een paar zinnetjes te bedenken die je voor jezelf kunt herhalen als je het moeilijk krijgt. Er zijn vast mooie toepasselijke mantra's die je door het zwaarste stuk heen kunnen helpen. Het belangrijkste is volgens mij: vertrouwen hebben in jezelf, in je kindje, in je vk, in het leven. En dan kun je het uit handen geven.
Je moet doen wat je wilt, echt ga niet in hokjes denken.... Je lichaam weet heel goed aan te geven wat je om zo'n moment moet doen. Mijn vk wilde me ook allerlei cursusjes aansmeren, niets voor mij. Ik ben er blanco ingegaan, niet bang, zonder verwachtingen. Het resultaat was voor mij een vlotte bevalling waar ik goed op kan terugkijken. Binnen een paar uurtjes zette ik mijn eerste kind op de wereld (ook een hoop geluk besef ik me). Pas twee uur voor de daadwerkelijke geboorte kon ik voor mezelf toegeven dat dit echte weeen waren.... Wat ik bedoel is, doe echt wat je wilt! Als je die cursus doet, prima! maar kijk er niet van op als het in 'het echt' helemaal zo fijn niet aanvoelt. Als je dan krampachtig blijft puffen op bepaalde wijze omdat je anders denkt dat je het niet goed doet of de pijn erger wordt, hou je jezelf alleen maar tegen. Succes!!
Wat is nou eigenlijk het doel van puffen?? Mijn VK zei: 'Wanneer het zover is weet je zelf hoe je moet puffen, je hebt geen cursus nodig'. Maar wat nou het DOEL van puffen is.....?
Wat is nou eigenlijk het doel van puffen?? Mijn VK zei: 'Wanneer het zover is weet je zelf hoe je moet puffen, je hebt geen cursus nodig'. Maar wat nou het DOEL van puffen is.....?
puffen doe je volgens mij om op die manier controle over je ademhaling te houden..door goed te blijven ademen ( en dat doe je als je je concentreert op het puffen) blijf je rustig.
Het puffen doe je om goed adem te halen in plaats van hyperventilatie te krijgen. (zo schijnt ) Mijn vk zei dat ze iedereen aan het puffen krijgt en dat je daar echt geen cursus voor hoeft te doen. Het puffen ging bij mij eigenlijk vanzelf. Ik heb er echt niet bij nagedacht hoe dat bij de zwcursus ook weer ging
Dat echte puffen (pfff pfff pfff pfff pfffffffff) daar ging ik juist van hyperventileren tijdens mijn eerste bevalling. Bij de tweede was ik heel bang dat het weer zou gebeuren, dus ik was ontzettend gefocussed op mijn ademhaling. Dat hielp mij er echt doorheen, ik had het zo druk met ademhalen, dat ik nauwelijks ergens anders op lette. Ik ademde met mijn handen voor m'n mond, diepe zuchten, dat hielp bij mij echt het beste. Maar ik denk dat je vanzelf wel merkt wat voor jou het fijnst is en als je het niet weet, kan de verloskundige je altijd daarin begeleiden op dat moment.
Handig zo'n puf cursus.. Maar ik begon dus wel bijna te hyperventileren tijdens de bevalling.. Mijn eigen manier werkte gewoon beter. En dat bleek niet puffen, maar meer geconcentreerd diep in/uit ademen totdat de wee voorbij was. De VK heeft me ook nog wat tips gegeven voor het puffen, maar ook haar "trucjes" hielpen niks.
Hoi, Ik ben helemaal niet naar een cursus of iets dergelijks geweest. Daar waren ze in het zh niet echt blij mee en werd me uitgelegd hoe je moest puffen. Echter op het moment van de wee ga je op je eigen manier puffen (ik tenminste). Ik denk dat je automatisch gaat puffen zoals jij het het prettigst vind. Bij mij was het net hyperventileren (snel in en uitademen zeg maar).
De eerste weeen kun je vaak wel opvangen door gewoon rustig in en uit te ademen en goed op de ademhaling te concentreren. Niet richten op de pijn, die pijn kan geen kwaad is juist goed , lekker laten gaan, niet gaan verkrampen. Bij de laatste weeen heb ik veel aan het puffen gehad. Zo als Marooz beschrijft in 7 keer je adem uitpuffen pfhh, pffh enz. Je vind vanzelf een ritme. Vooral als je in een weeenstorm terecht komt, zo als ik bij alle drie kids, geeft het rust, je raakt niet in paniek en kunt je makkelijker overgeven aan de weeen. Als je dan wel snel in en uitgaat ademen en niet kunt bij komen na een wee , ga je het niet volhouden. Een pufcursus is niet echt nodig, gewoon thuis een paar keer proberen 7 pufjes achterelkaar, inademen en weer 7 pufjes. Probeer al een beetje een ritme te vinden. ( bedenk bijvoorbeeld een zinnetje dat uit 7 lettergrepen bestaat of het oude "altijd is kortjakje ziek" dat heeft ook 7 lettergrepen, op elke puf eentje en geeft meteen het tempo een beetje aan) Bij droog oefenen krijg ik het er ook best benauwd van, voelt niet prettig, maar tijdens de weeen was het echt mijn houvast. Nog een tip niet te vroeg met puffen beginnen, maar pas als de pijn echt heftig is en normaal rustig in en uitademen niet meer gaat! Nou ik schrijf al als een echte ervaren pufjuf zie ik!
Ik heb zowel gym als yoga gedaan en was dus aardig voorbeired qua puffen. Maar op het moment zelf heb ik er niks aan gehad, ik kon alleen maar krijsen. Ik kreeg namelijk een mega weeenstorm (rugweeen) en die was echt niet weg te puffen.
OKé, ontzettend bedankt voor jullie reacties allemaal! Wat dat aangaat vertrouw ik ook echt wel op m'n eigen lichaam hoor en ben blij te horen dat het dus helemaal niet zo nodig is zo'n cursus o.i.d. Thanx nogmaals!
Ik heb geen cursus gehad alleen een schat van een vk, zij deed een aantal keer mee hoe je moest puffen en daarna ging het haast vanzelf,,
Ik heb wel een cursus gedaan, maar tijdens de bevalling heb ik niet geademd zoals ik daar geleerd heb. Ik blies voor mijn gevoel gewoon de weeen weg
Ik heb ook geen zwangerschapscursus of iets dergelijks gevolgd. Ik was van mening dat mijn lichaam zelf wel zou aangeven hoe ik op de weeën zou moeten reageren wanneer het zover zou zijn. Daarnaast vertrouwde ik ook op de deskundigheid van de vlk; zij zou mij wel ondersteunen. Heb niet het idee dat ik iets gemist heb. Heb de weeën tijdens mijn bevalling goed kunnen doorstaan.
Ik heb ook geen cursus gedaan, heb wel een paar individuele sessies gehad met een mensendieck therapeut. Dat was oa in verband met houding enzo, maar ze heeft ook eea over de bevalling uitgelegd. Verder hielp het boek 'duik in je weeen' me heel erg. Vond het een vreselijk boek, maar wel erg duidelijk over het hoe en wat van een bevalling en wat goed werkt. Heeft me vooral bij het persen erg geholpen om te zorgen dat ik dat effectief kon doen (moest Thijmen op eigen kracht eruit zien te krijgen, dus dat was wel heel handig ).
Voor de een helpt puffen heel erg en voor de ander doet het niks. Dat zul je uit moeten vinden als je daadwerkelijk bevalt. Een vriendin van me die schreeuwde op een gegeven moment heel veel en heel erg. Toen ik zei probeer eens te puffen? en ze deed het werkte het beter voor haar. Misschien is er een info avond over bevallen bij je in de buurt? is eenmalig dus dat kan wel met je werk denk ik. Ok met cusussen is het zo de een heeft er veel aan de ander niet. Pas als je bevalt zul je dat merken. Tenminste zo denk ik erover. Succes.