Hallo dames, Zal even beginnen met mijn verhaal uit te leggen. Toen ik 34 weken zwanger was, was mijn kleine al helemaal ingedaald precies zoals het hoort. Gisteren was ik 37 weken zwanger, en had weer een afspraak bij mijn gynaecoloog. Omdat ik de kleine niet meer zo heel duidelijk voelde wou ze toch even een ctg maken, maar eerst een gewone echo. Bij de gewone echo bleek dat meneer toch met zijn kont naar beneden is gaan liggen. De gyn. vertelde me dat ik op deze manier wel gewoon mocht gaan bevallen,of een keizersnede. Aangezien bij de groeiecho het hoofd wat aan de dikke kant was, leek het haar ook even verstandig opnieuw een groeiecho te maken. Het hoofd was nog steeds groot (zo'n 42 weken, buikomtrek ook dus gewoon een flinke baby!) Moest daarna aan de ctg, en dat zag er helemaal goed uit, ze konden ook daarop zien dat de baby flink aan het bewegen was. Nu blijkt dat hij zo aan het bewegen was, dat hij nu dwars lag. Hij blijft constant draaien, alleen niet de goede kant op. De gyn. vertelde me dat een gewone bevalling er niet in zit, aangezien het hoofd groot is en als ik dan een stuitbevalling zou willen er geen plaats gemaakt is voor het hoofd. Moet nu volgende week weer komen, als hij dan niet gedraaid is word er een keizersnede gepland. Draait hij wel, dan word ik sowieso ingeleid omdat hij anders te groot gaat worden. Mocht ik voor die tijd weeen krijgen, of mijn vliezen breken dan moet ik direct plat gaan liggen en zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Ben gisteren dus ontzettend geschrokken, ook omdat de gyn. het over verschillende complicaties en andere nare dingen had. Heb er dus niet goed over na kunnen denken,maar na een hele nacht piekeren spoken er toch een paar dingen door mijn hoofd. Daarom mijn vraag of er ook andere moeders dit meegemaakt hebben, en of de kans groot is dat hij nog draait? Ik ben ook heel bang voor een ruggenprik valt dit mee, en hoelang moet ik ongeveer in het ziekenhuis blijven? Hoelang heb je ongeveer last van de snee,en hoe zwak ben je erna? En borstvoeding, moedergevoelens etc. komt dit ook gewoon hetzelfde op gang? (misschien een rare vraag, maar had altijd het idee dat moedergevoelens enzo kwam door de weeen als je je kindje er zelf uitwerkt.) Alvast bedankt Groetjes Laura
Daarom mijn vraag of er ook andere moeders dit meegemaakt hebben, en of de kans groot is dat hij nog draait? Ik hoop voor je dat hij nog draait hoor, maar heb hier zelf 2 kindjes in stuit gehad vanaf zeker 32 weken en beiden zijn nooit teruggedraaid...de 1e ook niet na een draaipoging, wat we bij de 2e niet eens hebben geprobeerd. Maar gelukkig verschilt dat per vrouw en per kindje dus geef de hoop nog niet op Ik ben ook heel bang voor een ruggenprik valt dit mee, en hoelang moet ik ongeveer in het ziekenhuis blijven? Heb zelf 2 keer een keizersnede gehad, de 1e was tijdens mijn weeen, omdat we een stuitbevalling hebben geprobeerd maar mevrouwtje was niet goed ingedaald dus en en de 2e was een geplande keizersnede...Tis ff een vervelend gevoel maar in principe heb ik het niet als pijnlijk ondervonden. Hoe lang je in het ziekenhuis moet blijven verschilt per persoon...Hetligt eraan hoe je kindje het doet en hoe het met jezelf gaat. Mijn dochter is op een dinsdagmorgen geboren dmv keizersnede en was vrijdagochtend weer thuis. Mijn zoontje is woensdag vroeg in de middag geboren dmv een geplande keizersnede en was toen vrijdag aan het eind van de middag weer thuis. Geloof dat het gemiddeld tussen de 3-5 dagen ligt.Hoelang heb je ongeveer last van de snee,en hoe zwak ben je erna? Ben beide keren vrij vlot herstelt, bij de 2e nog sneller als de 1e maar ook dat verschilt per persoon...Met 2 weken kon ik alles eigenlijk zonder ook maar iets te voelen. Echt zwak voel ik me helemaal niet eigenlijk. En borstvoeding, moedergevoelens etc. komt dit ook gewoon hetzelfde op gang? (misschien een rare vraag, maar had altijd het idee dat moedergevoelens enzo kwam door de weeen als je je kindje er zelf uitwerkt.) Beide keren kwamen die moedergevoelens heel snel hoor En ook bij beiden kwam de borstvoeding meteen goed op gang. Dit is mijn ervaring, eigenlijk vrij positief, hoop dat dat bij jou ook zo zal zijn, maar ten eerste hoop ik voor je dat je kindje nog goed gaat liggen. Succes!
Heel erg bedankt voor je antwoord! Je hebt me een beetje gerust kunnen stellen. Normaal gesproken voel ik het hoofdje hoog in mijn buik,maar die is op dit moment weer nergens te vinden dus hoe hij nu weer ligt. Hoop zelf natuurlijk ook dat hij draait, maar goed mocht dit niet gebeuren dan zal ik er ook aan moeten geloven. Ben in ieder geval erg blij dat het bij jou meegevallen is, dat stelt me tenminste een beetje gerust. Dat met moedergevoelens, en borstvoeding zal dan wel goed komen zodra ik straks mijn kleine vast heb
Hey Laura! Dus toch ook nog steeds een te groot hoofdje in verhouding tot het aantal weken... Hier mijn recente ervaring met een keizersnede, een ongeplande. Bij mij was er dan geen sprake van stuitligging oid maar de kleine daalde tijdens de persweeen niet genoeg in, lag verkeerd met zn hoofdje ineens (achterhoofdje lag voor) en kreeg hartdipjes; kon er dus never nooit gewoon uit. Meteen door naar de OK voor een spoedkeizersnede. *Ik ben ook heel bang voor een ruggenprik valt dit mee, en hoelang moet ik ongeveer in het ziekenhuis blijven? Ruggeprik viel me reuze mee, wat een genot om de weeen op te vangen, is de moeite waard! Ik lag vanaf vrijdagnacht in het zkh en mocht op maandag naar huis. *Hoelang heb je ongeveer last van de snee,en hoe zwak ben je erna? Van de snee zelf weinig last, en hoe snel je weer op de been bent ligt ook een beetje aan jezelf. De 1e dag is lastig maar daarna gaat het elk uur beter, dan sta je versteld van jezelf. Na 1 week ben ik met de kleine buiten gaan wandelen (klein stukje) en dat ging super. Ik vind zelf, hoe meer je beweegt hoe beter het gaat. *En borstvoeding, moedergevoelens etc. komt dit ook gewoon hetzelfde op gang? (misschien een rare vraag, maar had altijd het idee dat moedergevoelens enzo kwam door de weeen als je je kindje er zelf uitwerkt.) Borstvoeding kwam bij mij gewoon op gang (inmiddels mee gestopt (na 1 week) door andere oorzaken) en moedergevoelens ook meteen; maar dat komt misschien ook wel omdat ik het hele bevallings "proces" gewoon heb meegemaakt tot 45 min. persweeen aan toe. Hoe het gaat met een geplande ks weet ik dus niet. Maar Laura, maak je niet druk, er is maar 1 ding dat je straks wilt en dat is dat je kindje gezond ter wereld komt
Ook jij bedankt voor je antwoord! Ja, ze hebben alles nagekeken en het is geen afwijking dat hij een groot hoofd heeft. Ik ben zelf ook "dik" en was ook 8,5 pond bij mijn geboorte dus krijg gewoon een ontzettend flink kind. Heb me veel zorgen gemaakt over het hoofdje, maar aangezien het buikje ook precies even ver is hoefte ik me geen zorgen te maken. En wil absoluut dat mijn kindje gezond is, maar daar maak ik me geen zorgen om. Weet dat die het goed doet, ben ook niet bang dat dat fout zal gaan. Ben ook niet bang voor de pijn, maar het idee dat ik even verlamd zal zijn etc. die dingen maken me angstig. Wil het graag over me heen laten komen, maar blijft moeilijk er komt in één keer zoveel op me af. Het kon anders nog wel 5 weken duren maar nu weet ik ook zeker dat ik binnen nu en 2 weken moeder ben, vind het daarom nu wel heel dichtbij komen. Ik probeer nu gewoon nog lekker even mijn rust te pakken, en te hopen dat de kleine toch nog de goede kant op draait en dan de bevalling snel spontaan begint.
Even een update! Ben vandaag op het ziekenhuis geweest, en de kleine is alsnog gedraaid! Heb een gesprek gehad met mijn gynaecologe,en ze heeft ook een inwendig onderzoek gedaan. Dit onderzoek deed echt pijn, en ze vertelde me ook dat ik hierna kon gaan bloeden. Heb een idee dat ze me stiekem iets gestript heeft maargoed. Heb iets buikpijn, en harde buiken hier aan over gehouden maar verder geen bloedverlies. Na het plassen was ik iets aan het nadruppelen, maar of dit nou urine of vruchtwater was geen idee. Nou is het probleem alleen dat de kleine niet ingedaald is, en de boel nog niet verweekt is. Heb maandag wel een afspraak,moest mijn tas meenemen, ze gaan kijken of het dan iets weker is en zo ja, dan word ik maandag ochtend ingeleid! Ben heel blij dat de kleine gedraaid is, en hoop natuurlijk dat hij zo blijft liggen! Dames wish me luck!
Hi Laura, nou, dat is alsnog goed nieuws dus Meid, wilde toch even kort en bondig reageren: hier na twee dagen 'thuiswerk' een keizersnee, zoon lag niet goed voor de uitgang. Ruggenprik was prima te doen, keizersnede ronduit gezellig (kletsen op de OK) en meteen bij het zien van mijn zoon DIKKE moedergevoelens. De borstvoeding kwam ook op gang, hoor. Vier dagen ziekenhuis en een goed herstel (wél rust pakken!) Dus wat het ook wordt maandag: het komt goed. Veel succes!
Dankjewel voor je fijne reactie Ben blij dat het jou ook 100% meegevallen is, en zulke antwoorden stellen me echt gerust. Hoop natuurlijk dat ik maandag gewoon ingeleid ga worden, dat de kleine goed is blijven liggen etc. Maar ben sowieso minder bang voor een keizersnede, ben het namelijk best wel zat nu, en denk dat ik allang blij ben als de kleine er straks is!
Lauraa, Ik heb geen ervaring met het draaien, Justin is gelukkig op tijd gedraaid maar heb wel ervaring met een keizersnee. De ruggeprik valt echt reuze mee, je voelt een prikje om je rug te verdoven en de prik zelf voelt als knappend, maar zeker niet pijnlijk. Beetje vreemd maar dan voel je binnen een paar seconde benen warm worden en dan is het al gedaan eigenlijk. de keizersnee zelf stelt niks meer voor, je bent immers verdoofd, ik had meteen moeder gevoelen en vond het wel super jammer dat ik hem niet meteen bij me kreeg. Hij werd boven het doek getild, een paar minuten laten kreeg ik m een minuutje naast mn gezicht en toen ging ie weg.... Mn man ging met hem mee en toen was ik alleen met het ziekenhuispersoneel. Die zijn gelukkig heel lief, maar het duurde bijna anderhalf uur voor ik wee naar boven mocht en mn kindje zag! Je word namelijk gehecht en bij mij was er van alles uitgescheurd (niet door een te grote baby btw) en daarna moet je even op de uitslaapkamer om te kijken of je bloeddruk ed goed blijven en je temp. Daarna naar je kindje, bij mij hadden ze hem nog niet aangekleed, daarmee hebben ze gewacht tot ik terug was. Toen hebben ze hem meteen bloot mij me gelegd en ook aan de borst gelegd. IK had meteen een band met mn kindje, dat was geen probleem. Borstvoeding is helaas niet gelukt, maar ik denk dat dat komt omdat ik er al niet helemaal 100% voor ging, ik vond het niet fijn en ben hierdoor te snel gestopt, want er kwam wel met de dag meer melk. Met een ks blijf je 4 dagen in het ziekenhuis, dat vond ik erg jammer. VOordeel is wel dat je je kindje snachts aan het personeel mee kunt geven zodat je zelf bij kunt slapen. Klinkt heeeeel egoistisch maar het word nog druk genoeg, zeker als je borstvoeding wil geven (nachtvoeding) Ik kon 2 dagen na de ks (de dag nadat mn ruggeprik uitgewerkt was) weer lopen en zelf douchen. Wel moet je er rekening mee houden dat je zelf weinig kunt, in bed klimmen (zeker een verhoogt bed!!) en de trap zijn echt niiet leuk. EN tot gevolg dat je kindje verzorgen niet ecth een pretje is de eerste dagen. Toch moet ik zeggen dat ik al vrij snel weer op de been was en het mij erg meeviel. Voordeel is natuurlijk dat je niks met je vagina is gebeurd dus die voelt nog prima, daar maakte ik me dan weer zorgen over toen ik natuurlijk moest bevallen. Het litteken blijft nog maanden paars en licht gevoelig maar na 8 a 10 weken voelde ik mee weer helemaal de oude ikke. Ik ben nu weer zwanger en wil het zeker wel en opde normale manier proberen, puur vanwege het herstel. Je bent gewoon niet meteen jezelf, maar zoals ik al zei, ik heb het niet als heel vervelend ervaren... Het kon gewoon niet anders... SUCCES!! en als je nog vragen heb hoor ik het wel eventueel via pb! xxx
Nog een fijne reactie:d Jij mocht dus ook al na 4 dagen naar huis. Las overal op internet dat het soms meer dan 7 dagen kon worden. 4 dagen valt me ook hartstikke mee! En tjah die wond, als je gewoon bevalt, en je word geknipt en gehecht dan valt traplopen en de rest denk ik ook tegen. Dus veel verschil maakt dat denk ik ook niet. Gelukkig dat het iedereen zo meevalt, want er word zo ernstig gedaan over een keizersnede, dat het denk ik mensen onnodig bang maakt.
@laura: ik denk dat je een ks met die laatste zinnen toch een beetje onderschat. Het is een buikoperatie en valt niet te vergelijken met een gewone bevalling. Ik wilde mijn ervaring niet neer zetten om je niet onnodig bang te maken, maar ik vond de ks dus helemaal niet zo rooskleurig. Er wordt ernstig over gedaan omdat het een operatie is en die zijn nu eenmaal ernstig. Je loopt gewoon meer risico dan bij een normale bevalling. Ik kon de eerste 3 weken niet meer dan 20 meter lopen zonder flauw te vallen (heb door de operatie ook hevig bloedverlies gehad).
Ik onderschat een keizersnede niet, lees ook overal dat het een zeer ernstige operatie is. Maar er word zo weinig over gepraat,en als er dan eens wat gezegd word dan heeft iemand via via gehoord dat het echt een ramp is. Bij een "gewone bevalling" zeggen mensen altijd , nou veel succes he! Als je erover begint dat je misschien een keizersnede moet, dan zegt iedereen oh wat erg, en wat verschrikkelijk. Dan ben je de eerste tijd niet thuis, en je kunt straks niets meer. Is ook slecht voor de baby, krijg je huilbaby's etc. Dan krijg je de grootste rampscenario's te horen. Dat bedoelde ik een beetje met mijn opmerking. Ik onderschat een keizersnede absoluut niet hoor, anders was ik er niet zo angstig voor (wat nu toch wel weer stukken minder is) aan het begin.
Mijn buurvrouw in t zkh had 2 jr geleden een keizersnede gehad en dit keer een "normale" bevalling, uiteindelijk met vacuumpomp en bijna totaal ruptuur... Zij heeft mij meerdere malen gezegd dat ze 100x liever weer een keizersnede had gehad (herstel ging sneller en minder pijn vond zij). Ik mocht uiteindelijk ook eerder naar huis als zij en was sneller op de been als zij... maar ook dat kan per persoon verschillen. Mijn beeb is inmiddels 3 weken en sinds hij 1 week oud is lopen we veel buiten en dan ook minimaal een uur per dag (en dan ook echt een normaal loop tempo); loop vaak de trap op en af (wat ik niet altijd wil maar goed) en span onbewust erg vaak mn buikspieren aan; moet zeggen dat ik me erg goed voel na de ks; slik nog wel dagelijks ijzertabletten voor de bloedarmoede. (kan niet wachten tot ik eindelijk weer op mn paard kan rijden ) Denk wel dat iedereen een ks anders ervaart, gelukkig heb ik niet zo'n negatieve ervaring als Suus1983. Laura, hoop dat je uiteindelijk "normaal" mag bevallen!
Ik denk ook dat het voor iedereen anders is, de één zegt ook je moet juist veel bewegen en de ander zegt je moet juist goed rusten. Denk dat het met een keizersnede is als een gewone bevalling, gewoon over je heen laten komen. Morgen zal ik het weten het allemaal op schiet, superspannend natuurlijk! M'n gevoel zegt dat het niet morgen gaat worden, heb vanaf het begin 20 mei in mijn hoofd gehad. Heb nu wel zoiets van, als ze me morgen vertellen hij is toch weer gedraaid dat ik me minder zorgen maak. Ben allang blij dat het niet heel lang meer duurt voor ik de kleine in mijn armen heb!
Hallo allemaal! Ik ben 20 maanden geleden bevallen d.m.v. een keizersnee nadat de ontsluiting niet opschoot en ons dochtertje te groot bleek voor mijn bekken. De ruggeprik vond ik heerlijk, even niet die weeen! Keizersnee zelf is zo gedaan, kind is er in een mum van tijd uit, maar hechten duurt even.... Ze hadden bij mij wel ons dochtertje aangekleed en als ik dit keer weer een keizersnee zou krijgen, dan vraag ik of ze daar even mee willen wachten! Dat vond ik achteraf zo jammer, maar op het moment zelf besefte ik het niet.... Ons dochterje is op vrijdagavond laat geboren en de volgende ochtend stond ik onder de douche! Ik mocht maandagochtend naar huis en daar gign eht ook steeds beter, maar het is wel een echte buikoperatie, dus je bent wel een paar weken aan het herstellen hoor! Heel veel succes!
Hier geen ervaring mee, ik heb een spoed ks gehad.. Ruggenprik is mij enorm meegevallen. Was zo gepiept. Ik ben van dinsdag op woensdag bevallen en mocht zaterdag weer naar huis Last van de snee, viel me wel mee. Heb wel een weekje min of meer op bed gelegen, daarna wel wat meer op. Maar gelukkig had ik ook verlenging van de kraamzorg. BV is bij mij prima op gang gekomen, Jasmijn heeft de laatste voeding die ik nog deed net zelf afgebouwd en ik heb dus ruim 1 jaar gevoed. Dus een ks hoeft daarvoor geen belemmering te zijn, maar geef het wel goed aan in het zkh. En die moedergevoelens, die waren er echt ook meteen toen ik haar in mijn armen kreeg. In ieder geval: ik hoop dat alles goed uitpakt voor je! Veel succes!
Dankjewel voor je reactie, en wat een leuke naam Jasmijn, als ik een meisje zou krijgen wou ik haar ook Jasmijn noemen! Moest vandaag naar het ziekenhuis, om te kijken of ze me konden inleiden. Was na 2 uurtjes alweer thuis. Mijn moeder zwaar teleurgesteld, maar eigenlijk ben ik opgelucht. Lag op de verloskamer aan de ctg, en daar sloeg me de paniek toch flink om de oren. Vond het in 1 x wel heel eng, en was er eigenlijk nog niet klaar voor. Was ook blij, dat de gyn.me vertelde datik nog geen ontsluiting had en naar huis mocht. Aangezien de baby nu al 3 dagen netjes met zn hoofd naar beneden ligt, vind de gyn.het onnodig om een bevalling te gaan forceren. Heb al die tijd de bevalling voor me uit geschoven, en het kwam vandaag angstaanjagend dichtbij! Ben blij dat ik toch nog even de tijd heb om mezelf voor te bereiden op de bevalling en "het moeder zijn". Was het zwanger zijn al weken zat, maar na vandaag heb ik zoiets van kleintje blijf nog maar lekker zitten zolang je het nog goed hebt daar,ben ik blij. Vind het nu toch allemaal best eng, voel me dan wel weer schuldig omdat het lijkt alsof ik dit kindje niet wil hebben nu. Maar dat is het niet, ben er zelf (en de kleine blijkbaar ook niet) nog nét niet helemaal klaar voor. Hoef pas volgende week dinsdag weer naar de gyn. en hoopdus dat de kleine niet meer draait maar zich wel langzaam gaat voorbereiden op de bevalling. Ben ruim 38 weken, maar aan het begin van de zwangerschap een week vooruit gezet dus eigenlijk 37 weken(uitgaand van mijn laatste menstruatie,38 weken kwam de gyn uit met de 3e echo) Heb dus nog niets te klagen, en zal het nog even vol moeten houden. Dit gaat eigenlijk nu niet meer over een keizersnede, maar heb nog wel een vraag voor jullie: Hoe hebben jullie je mentaal voorbereid op de bevalling/keizersnede, hebben jullie ook zo'n paniek moment gehad? Of waren jullie het zo zat, dat het jullie niet meer uitmaakte?
Hallo dames, Ben afgelopen woensdag 03-06-09 bevallen van een gezonde zoon Nino Remy ! Het is uiteindelijk toch een keizersnede geworden, en het is me 100% meegevallen. Ben gisteren al thuis gekomen, omdat het zo supergoed met me gaat. Ik kan alles zelf, en heb nergens last van. Het gaat super goed met mama en zoon, en ben lekker aan het genieten. Heb mijn verhaal ook hier neergezet, heb een zware bevalling achter de rug, maar zou het echt weer over willen doen. Ben supergelukkig!
Laura, gefeliciteerd met je zoontje!!! Was je nu uiteindelijk overtijd of niet? (weet niet meer wanneer je uitgeteld was nl) Kijk je wel uit dat je niet teveel gaat doen ondanks dat het supergoed met je gaat? Je hebt nog steeds wel een buikoperatie gehad en die moet je niet onderschatten hoor... En verder... GENIETEN
Toch weer een update van mijn kant. Ben vandaag terug gekomen uit het ziekenhuis waar ik vanaf woensdag weer heb gelegen. Mijn wond is gaan ontsteken en opengeknapt. Heb toch teveel gedaan, en me te goed gevoeld. Baal hier natuurlijk ontzettend van, heb er veel pijn aan en het word 2 keer per dag schoon gespoten. Een slang in mijn open wond, wat verschrikkelijk zeer doet. Mijn herstel gaat minimaal nog 10 weken duren! Wil dus toch nog even iedereen goed op het hart drukken, NEEM JE RUST! Ik moet het nu rustig aan doen, had het liever allemaal anders gezien.