Dames, ik ga ook afsluiten! Nog even de hydrofiele luiers strijken voor de bevalling. Manlief kijkt voetbal dus nu mooi even de tijd voor... Slaap lekker / beval ze of tot morgen!
marlieke, bestaan die dan? beenweeen? kuide, het zijn niet echt heel heftige krampen denk ik..... en ja wat is regelmatig.... Zal wel niets zijn hoor, maar deed wel even pijn. Maar nog geen harde buik tezien hier. mama1987, welterusten!
ik beschouw dit nog niet echt als iets wat op een wee lijkt ofzo... het is nog te soft.... niet echt aanwezig.... beetje zeurderig meer... weet niet hoe ik hetmoet omschrijven ik ga naar bed! tot morgen!
o sarah spannend!!!! hier komt morgen het cb thuis ... geen idee waarom.... denk kennis maken ofzoiets? is dat bij jullie ook zo? en vrijdag moet ik er zelf heen voor een gehoortest...... konden ze niet in 1 x doen en spannend jolan hoop dat het doorzet! rust maar goed uit meis!
hey allemaal, ik heb eindelijk een bevallingsverhaal getypt, maar het is nogal lang geworden. Ik ga hem toch maar plaatsen, sorry voor het leeswerk, en als je het teveel vindt mooi niet lezen, maar bij wijze van verwerking wel goed dat ik het heb opgeschreven denk ik...
Hier is ie dan, mijn bevallingsverhaal. Jeetje wat lastig om op te schrijven zeg, word er steeds helemaal emo van. Zo spannend en mooi tegelijk allemaal, zucht... Ik had me er al een beetje geestelijk op voorbereid dat ik geen gemakkelijke bevalling zou krijgen, ivm de geschiedenis in de familie. Door de stand van baarmoeder t.o.v bekken en uitgang zijn de meeste baby's aan mijn moeders kant met een kunstbevalling ter wereld gekomen. Ikzelf was ook een sterrenkijkertje, alleen was de huisarts die mijn moeder begeleidde niet zo slim om voor de keizersnede te gaan, en kwam ik klem te zitten. Niet zo leuk. Maar goed, daar komt ie dan. Het is een beetje lang, maar ja het is dan ook een verhaaltje van 32 uur! 3 juni Om 4 uur 's ochtends op 3 juni kreeg ik pijnlijke golven in mijn rug. Zouden dat nou die weeen zijn? M'n man zou naar Zoetermeer gaan voor het werk, maar besloot toch maar in Amsterdam te blijven voor het geval dat. Rond de lunch bel ik hem op, want de weeen komen elke 10 minuten, en duren ongeveer een minuut. Al snel komen de weeen elke 5 minuten, en moet m'n man op m'n rug duwen terwijl ik een beetje over een stoel gedrapeerd hang, met een dvd van Gilmore Girls aan. Ze komen plotseling (de weeen dan), dus die hele pufcursus had niet echt nut Ze houden echter niet langer dan een minuut aan. We bellen de verloskundige, maar die heeft een vrije dag. Gelukkig is haar vervangster er rond 6 uur. Helemaal potdicht, constateert die, ga maar lekker door zo. 4 juni De hele nacht door rugweeen, in hetzelfde tempo. Ze worden nog wat krachtiger, maar komen niet sneller of langer. Rond de lunch komen ze met tussenpozes van 4 minuten, joepie! We bellen de verloskundige, en hopen dat er nu toch wel wat schot in de zaak zit. Dat valt vies tegen: alleen de baarmoedermond is verweekt. Joehoe! We besluiten dat ik maar eens even een paar uurtjes moet gaan slapen, want ik ben nogal uitgeput. De verloskundige stuurt ons door naar het ziekenhuis voor een morfine spuit, die hopelijk ook de boel wat losser maakt waardoor de ontsluiting kan vorderen. Helaas zit ons eigen ziekenhuis vol en moeten we naar Zaandam. En natuurlijk heeft de auto een lekke band! Dus wij al weeend in mijn koekblik zonder vering (erg lekker). In het ziekenhuis wordt een ctg gedaan die een prachtig hartbeeld en vette weeenactiviteit toont. Er wordt ons voorgesteld om 's avonds om 9 uur in te checken voor een morfine spuit, dan word ik ook overgedragen aan de gyn. We balen wel dat we nou eerst nog naar huis gestuurd worden. We rijden naar huis en terwijl ik een flinke wee heb rijden we over een hobbel. Ik voel dat er iets verandert en krijg opeens enorme weeen! Het plan om even langs de MacDonalds te gaan zetten we maar even aan de kant. Thuis ontwikkel ik de mooiste houdingen om weeen op te vangen (serieus, hangend aan de verwarming, of de muur omduwend onder de douche, ik zweer je, er is gewoon voegsel uit de muur losgekomen ) We bellen de verloskundige maar weer eens, en ja hoor, ONTSLUITING! 4 cm zegt ze (ze geeft later toe dat het eerder 3 was), en ik verklaar haar spontaan de liefde. Dat had ze niet verwacht, maar ze verklaart toch dat de liefde wederzijds is Eindelijk doe ik het ergens voor! Vanaf dat moment verloopt het allemaal goed, ik ga nog even door met mijn weeen opvang technieken. Steeds een minuutje een wee, en dan val ik 2 minuten in slaap. Om 11 uur komt de vk weer terug, ik hang ondertussen op een tuinstoel onder de douche. 8 cm! We gaan naar het ziekenhuis (ik rijd maar met haar mee deze keer). Als ik eenmaal in het ziekenhuis geinstalleerd ben, breken spontaan de vliezen en krijg ik persdrang. Heerlijk die persweeen! Die doen haast geen pijn vergeleken bij de eerdere weeen. En eindelijk mag ik wat doen! 5 juni Om middernacht precies mag ik gaan persen, maar dat lukt me niet echt goed. Ik krijg die lange stelten van me niet onder de goede hoek en houd m'n kin niet goed. Ik beland op de baarkruk, dat gaat een stuk beter. Na dik een uur zegt de vk dat ze de gyn er maar eens bij gaat halen voor het vacuumpompje. Ik word zo boos: heeft het allemaal zo lang geduurd, mag ik het niet eens zelf doen! Het persen gaat opeens een stuk beter, en ik bedank mijn basketbaltrainer in stilte voor alle situps die ik moest doen. Die buikspieren komen nu namelijk goed van pas. Alleen het laatste stukje lukt me niet meer, en m'n weeen zijn ook zo goed als op na 2 uur persen (haha nu al), dus met een beetje knippen en op m'n buik duwen is het dan zover: Maxime is er! Ik mag hem zelf aanpakken, en hij begint meteen lekker te schreeuwen. Het is gewoon onbeschrijflijk, zo geweldig! Alles is goed met hem, hij heeft alleen nogal wat vruchtwater binnengekregen (ademen terwijl je nog in je moeder zit, geen slim idee) en krijgt het voor mekaar zijn eerste kleding setje meteen onder te poepen. Maar we zijn zo gelukkig! Midden in de nacht rijden we met z'n drieen in de smart terug naar huis (met lege maxicosi in de 'koffer' van de smart, en met Maxime bij mij op schoot) en zijn we zo blij dat het voorbij is en we nu van ons mannetje kunnen gaan genieten!
Minnie:Gefeliciteerd met jullie dochter Lisa! Mooie naam!...dat was ook onze meisjes naam!hihi Debsje:Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Emily!
wow snieke wat een verhaal :O en wat een bevalling :O echt heftig hoor zolang :O maar idd nu lekker genieten van maxime
thx Gabester, zo'n kleintje maakt alles goed he. Hoe gaat het met Yustin? Hier komt het cb ook langs, maar ze doen ook tegelijk de test. Vreemd dat dat niet tegelijk kan eigenlijk...
@Snieke, wat een schitterend verhaal! Dat je dat allemaal zo goed hebt onthouden!! geweldig beschreven. Ik zit gewoon mee te huilen hier!!! Alsof ik erbij was..
oh dames ik heb hier nog een nieuw pakje maat 44 liggen, is er nog iemand geinteresseerd, dan mag je hem wel hebben. Het is van de prenatal wit met een rood girafje erop. Pb maar ff als je hem wilt hebben.
@all.. ik ga maar is slapen, lukte net niet.. nog maar proberen!! Weer fijn ongiekramp hier.. baby kom nou!! vind dit niet leuk.. hele tijd halve werk!
Euh wie heeft dat tegen je gezegd??? Bij mij lag ie ook bibi (wist ik niet eens) maar doordat ik ongeveer 4 uur met gebroken vliezen door ben blijven lopen is ons mannetje boven mijn bekken geschoten!! Kwam in het zh en moest horizontaal en niet meer lopen! Als je beeb vibi ligt kan dit niet meer gebeuren!
Hier eindelijk mijn verhaal..... Op vrijdagochtend 29 mei om 07:00 verloor ik mijn slijmprop en daarbij zijn gelijk mijn vliezen gescheurd want ik bleef beetjes vruchtwater verliezen. Ik ben verder gegaan met mijn dagelijkse dingen want ik had geen weeën dus er ging mijn inziens nog niet veel gebeuren. Nadat ik Roan naar school had gebracht en nog het een en ander in huis had gedaan toch maar eens gekeken in de folder wanneer ik het ziekenhuis moest bellen .. Bij het breken van de vliezen en verliezen van vruchtwater gelijk bellen Oké, ik belde dus 3,5 uur later .. Ik moest gelijk komen om alles te checken en natuurlijk om te laten bevestigen dat ik idd vruchtwater verloor. Remko gebeld, kinderen bij mijn zus gebracht en naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik al vrij snel te horen dat het idd vruchtwater was en dat ik niet meer op mocht staan omdat ons manneke boven het bekken lag. (hij lag beweeglijk in bekken ingedaald maandag maar was er dus uitgewurmd). Als ik wel rechtop zou staan en ik zou ontsluiting krijgen kan nl de navelstreng langs het bolletje afzakken en dat is gevaarlijk voor moeder en kind!! Dus ik lag vanaf 13:30 op een bed, aan de ctg om het hartje van de baby in de gaten te houden en om te kijken of er eventueel weeën activiteit was. Er is smiddags echt helemaal niets op tv en een tijdschrift was ook zo uit. Maar goed, om 16:00 kreeg ik de eerste wee. Ze begonnen rustig aan om het half uur, kwartier, tien minuten en zo werd het 18:30 . Toen hielden de weeën niet meer op. Ik geloof dat ik alles heb gevoeld, het hoofdje dat naar beneden zakt en het uiteen gaan van mijn bekken. Om 19:30 kwam de verloskundige en de weeën bleven komen en werden steeds pijnlijker. Ze heeft toch een inwendig onderzoek gedaan (dit zouden ze eigenlijk zo laat mogelijk doen ivm infectiegevaar), ik had 1 a 2 cm ontsluiting. Ze zou iets gaan regelen voor pijnstilling zodat ik de nacht door zou komen en dan zou ik de volgende ochtend gaan bevallen. Zowel ik als Remko gaven beide aan dat ik de nacht niet in zou gaan en dat dit manneke er voor 24:00 zou zijn. (bij ons Jynthe heeft de afstand van 1-2 naar 9-10 immers ook maar 4,5 uur geduurd). Nee, ze zou pijnstilling gaan regelen voor de nacht (hallo ik ben aan het bevallen, mijn verstand is niet verdwenen). Om 21:30 werden de weeën zo erg dat ik het niet meer uithield, ze kwamen voor mijn gevoel niet meer ze waren er constant. Dus ik wilde iets tegen de pijn. Oké opnieuw inwendig onderzoek; 3 a 4 cm ontsluiting!! Tja, dit zal wel niet meer zo lang gaan duren er werd me iets gevraagd over soort pijnstilling: ruggeprik (maar de anesthesist was nog even bezig) of een prikje die de toppen van de pijn afhaalde. Ik heb geloof ik enkel geroepen kan me niet schelen wat voor pijnstilling, als ik het nu maar krijg!!!! (21:50). Dus ik kreeg een prikje in mijn been, dit zou ik na een half uur gaan merken en zeker 4 uur werken. Om 22:30 begon ik persweeën te krijgen en losten de verloskundigen in het ziekenhuis elkaar af. Weg puffen die persweeën want ik had immers nog lang niet genoeg ontsluiting. Zon 8 persweeën later en weer een inwendig onderzoek (8,5 cm ontsluiting) gaf de verloskundige aan dat ik best een beetje mocht meepersen als ik het echt niet meer hield. Dus een beetje laten gaan (wat een opluchting). Toen kwam voor mij het verlossende woord en het groene licht, ik mocht bij de volgende perswee meepersen uit volle kracht. Zo gezegd zo gedaan, na 2 persweeën waarbij ik mee mocht persen kreeg ik ons manneke in mijn armen. Hij huilde gelijk en hij had echt ballen (ik moest effe voelen want ik kon het niet zien). Met zijn 3490 gram is hij het lichtste kindje dat ik heb gebaard, dus ook op die groeiecho is hij waarschijnlijk lichtelijk te groot geschat!! (anders is hij in 5 weken tijd maar 1200 gram aangekomen, en zijn hoofdje is nou ook niet echt groot).Zo, het is wel een heel verhaal geworden.... Overigens was dit mijn zwaarste bevalling, niet dat jullie allemaal schrikken! Het gaat nu heel goed, Bauke komt netjes om de 4 uur en de BV loopt als een trein (euh kraan eerder). En nu natuurlijk een fotootje van ons mannetje!
BUDDYNIEUWS OVER MARB!! Om 6:48 is ons meisje Sarah Helena geboren met 3310 gram! Alles goed met moeder en kind! EINDE BUDDYNIEUWS Goed begin van de dag niet?
goedemorgen meiden! zo hier weer alles aan kant en dochterlief naar school zo ff douche maar moest eerst hier even komen kijken hahaha mooi verhaal zeana ! en jij dus ook al zolang je persweeen moeten wegpuffen... echt rot is dat als je die drang heb he!!! maar wat een heerlijk mannentje!!! (L) @snieke yustin doet het echt super! al is het wel een kleine eter! hij eet/drinkt flesjes van 50 cc en soms 60 cc terwijl hij 80 zou mogen.... maar ja hij doet het er goed op dus gewoon een kleine eter (heeft tie niet van mij whahahahahahaha) jaaa MARB GEFELICITEERD MET JULLIE DOCHTER SARAH!!!! NIKITA HEEL ERG VEEL SUC6 MEIS!!!! EN VERDER NOG MEIDEN BEZIG??? HET IS ZO STIL