Hallo allemaal, Na een mooi advies van mijn huisarts (zelf ook vrouw) heb ik besloten voor een mirena spiraal te gaan. Nu komt de dag dichterbij dat ie wordt geplaatst en krijg ik toch een beetje angst voor pijn. Weer van dat vervelende gefrummel tussen m'n benen, maarja ik wil toch van die pil af (wordt er humeurig van en 0,0 sexdrive) en het klinkt zo mooi: 5 jaar geen zorgen meer en misschien zelfs niet meer ongesteld worden (joepie!). Maar ik heb een beetje verhalen zitten lezen hier en zag dat het dus niet altijd zo ideaal is. Nu is dat maar afwachten hoe m'n lichaam erop reageert. Maar hebben jullie nog tips hoe ik mij moet voorbereiden op die plaatsing want mijn ha heeft eigenlijk alleen gezegd dat ik ongesteld moest zijn en dat er misschien beter iemand mee kan gaan (maar heb niemand om mee te gaan want man past op de kids). Moet ik een pijnstiller van te voren innemen? Moet er echt iemand mee? (ik val snel flauw als er iets lichamelijks aan de hand is met me) Doet het erg veel pijn? Zijn er hier dames die toch zwanger zijn geworden ookal hadden ze een mirena spiraal?
Ik had van de gyn een pijnstiller gekregen vooraf.... maar heb niet gemerkt dat het werkte. Ik heb iemand meegenomen, en ben daar erg blij mee. Weet je, bij de een doet het pijn en de ander voelt amper iets..... je kan het dus niet vergelijken. Maar neem voor de zekerheid wel iemand mee, diegene hoeft niet mee naar binnen maar kan ook in de wachtkamer wachten. Succes
ik heb geen pijnstilling genomen en heb er niemand bij gehad. Geloof me, een bevalling is minder prettig! Ik zou het zo weer doen na een evt 2e kindje
Ik heb het wel als pijnlijk ervaren. maar wel heel goed te doen. Maar ja, elke ervaring is weer anders. Troost je, hij zit er binnen een minuutje in. En dan is de pijn weg.
Dankjewel voor jullie reacties. Ik vraag wel of er toch iemand mee kan. Je weet maar nooit. Vorige keer had ik een wond in mijn gezicht (was gevallen) en viel ik flauw na de tetanusprik, terwijl die prik niet eens pijn deed... Ik val bij wijze van spreken dus al flauw van de schrik.
Mijn man was met dochtertje mee. Hun bleven aan de ene kant van het gordijn, en ik zat in de stoel aan de andere kant. Viel allemaal mee. Als je wilt kun je vooraf een pijnstiller innemen, maar zelfs daar had ik niet aangedacht.
Ik kreeg van de gyneacoloog diclofinac mee om 2 uur voor het plaatsen in te nemen, het plaatsen deed totaal geen pijn ( 10 weken na de bevalling) en zou het de volgende keer ook wel zonder pijnstilling kunnen.
Ik heb hem afgelopen oktober laten plaatsen, aan het eind van mijn menstruatie (laatste dag of zo). Ik ben al wel twee keer bevallen, dat maakt meestal het plaatsen van de mirena makkelijker en minder pijnlijk. Ik had tevoren een ibuprofen ingenomen en mijn moeder was mee, omdat ik zo enorm kleinzerig ben. Tussen de laatste bevalling en het plaatsen zat bijna anderhalf jaar, maar ik heb er echt helemaal niets van gevoeld! Het enige dat ik minder prettig vond (maar absoluut niet pijnlijk!) was het "aanhaken" van de baarmoedermond. Klinkt enger dan het is, ze pakt met een klein klemmetje de baarmoedermond beet zodat ze hem goed kan leggen. Het ging zo makkelijk, dat ik tot de controle (6 weken later) maar even aanvullende anticonceptie moest gebruiken van haar, zodat ze dan kon controleren of hij ook echt goed zat. Nou, het zat perfect en ik ben er zo blij mee! Mijn menstruatie is inderdaad een stuk minder geworden (van 5 dagen naar 1-2 dagen!), alleen nog wel wat onregelmatig, maar dat geeft me nog geeneens zoveel, omdat het nu maar zo kort duurt! tampons gebruik ik geeneens meer!
Ik zou proberen me vantevoren niet te druk te maken. Het is hier zo enorm meegevallen. Ik heb hem in oktober laten plaatsen, bijna 6 weken na de bevalling. Het was zo gepiept en ja idd, het opmeten en vasthouden vd baarmoedermond was nog het vervelendste. Laat je het bij de gyn doen??? Ik heb dat wel gedaan, die hebben er toch meer ervaring mee dan huisartsten. Helaas reageerde ik niet geweldig op de Mirena en is ie er toevallig gisteren uitgehaald. Dat voelde je trouwens bijna helemaal niet. Er is meteen een koperspiraaltje ingezet en dat was hetzelfde verhaal als met de Mirena, enorm meegevallen en totaal niet pijnlijk en binnen 10 minuten stond ik weer buiten. Iedereen is verschillend natuurlijk, maar het hoeft niet pijnlijk te zijn. Het kan wel, maar je weet het pas als ie geplaatst is. Ik heb ook geen pijnstillers genomen, niet vantevoren en ook niet achteraf. Ik heb na het plaatsen vd Mirena best wel lang gevloeid trouwens, dus dat kan ook nog . Veel succes, wanneer is de grote dag??
Ik vond het beide keren geen pretje, en zat dicht tegen flauwvallen aan. Dat hoort er bij voor sommigen, helaas. Ik vond de pijn afschuwelijk, maar het was daarna weer snel over. Daarbij moet vermeld worden dat het plaatsen bij een vrouw die nog niet gebaard heeft, algemeen veel pijnlijker is dan bij iemand die (net) bevallen is en waarbij de ingang wat minder geforceerd hoeft te worden!!! Leer van mijn fouten bij de eerste keer en: - ga niet op de fiets naar het ziekenhuis/dokter. Je wilt nl. echt niet op de fiets terug. - neem een dag vrij. - ga niet alleen, maar met je partner of een vriendin. - neem een ibuprofen of een naproxen (aleve) in van tevoren. Verwen jezelf de rest van de dag (kopje thee en met een dekentje op de bank), en de dag erna is het stukken beter, en als het net als bij mij is, heb je 5 jaar geen menstruatie!
De eerste keer was vervelend en pijnlijk. Ik was toen nog niet bevallen, ging in mijn eentje naar het ziekenhuis, jawel OP DE FIETS Ik had geen benul....... Maar ik heb daar dus nog wel een uurtje op een kamertje gelegen met pijnstilling. Toch ben ik er na mijn bevalling weer voor gegaan want de voordelen wogen zwaar. Ik werd nauwelijks mee ongesteld en heb nooit problemen gehad. De 2e keer was gewoon bij de huisarts en ik had manlief meegenomen. Moest een keertje zuchten en kuchen en hij zat Mijn ervaring is dus dat als je een keer bevallen bent het een eitje is, maar ben je dat niet.......dan is het geen leuke ervaring.
Ik heb afgelopen woensdag (10 juni) de Mirena laten plaatsen door de gyn. het ging allemaal vlot en was zo gepiept, alhoewel ik het (ondanks Ibuprofen van te voren) niet bepaald pijnloos vond. De pijn was het moment van het werkelijk plaatsten, echt even alsof je een wee had als het ware. Ook daarna nog wat krampgevoel en bloedverlies gehad. Maar de tweede dag was de kramp (lichte menstruatiekrampjes) eigenlijk al over en de derde dag geen kramp en geen bloedverlies meer. Ik ben alleen gegaan en met de auto naar huis greden, niets aan de hand, maar ze zijn wel voorbereid op vrouwen die duizelig kunnen worden of zelfs flauw vallen hoor, want ik mocht niet te snel opstaan en ik werd vast gehouden toen ik op stond. Ik loop nu alleen wel tegen een ander probleem aan sinds gister: ik durf niet te vrijen met manlief (bang dat het pijn doet ofzo denk ik?) Zal zijn tijd even nodig hebben, want ik heb echt totaal helemaal geen last van het spiraaltje. Morgen moet ik normaal ongi worden, maar ben benieuwd hoe dat nu zal gaan met het spiraatje.
Hier en minder leuke ervaring met het plaatsen. Maar dat was een uitzondering volgens de ha. Mijn baarmodermond verkrampte steeds erg en mijn baarmoeder lag nogal scheef waardoor het plaatsen niet makkelijk ging. Ondanks een flinke lading inburprofen deed het flink pijn en ik ging bijna van mijn stokje terwijl ik nooit flauwval. Ik wou de ha een flinke schop verkopen toen ze bezig was haha! Het stomme was dat ik na het plaatsen mijn rechterbeen bijna niet kon bewegen doordat de pijn daar naartoe trok. Ben met de auto naar huis gereden, was 3 minuutjes ofzo maar had niet langer moeten duren want m'n been deed het gewoon niet meer. Levensgevaarlijk. De tips die evenstar noemt kan ik me volledig bij aansluiten. En het is eigenlijk net als bij een bevalling (maar dan 100x minder erg haha!), je kan van te voren niet weten of het erg pijn doet of niet. Iedereen reageert er weer anders op. En het duurt maar even, dat is wel fijn. Marjan72: Wij hebben pas na een paar weken sex gehad. Ik heb de eerste weken wel pijn gehad en vloeide ook nog behoorlijk. Het was net alsof ik weer ontmaagd werd, was steeds bang dat het pijn zou doen en vriendlief deed heel voorzichtig Viel reuze mee, geen pijn gehad.
Nou ik heb em afgelopen donderdag laten plaatsen en het viel mee. Het voelde raar en niet fijn, maar deed geen erge pijn ofzo. Het was wel raar dat toen ik thuis was, ik steken voelde alsof er een mesje in zat ofzo. Toen ging ik naar de wc en haald ik zo een soort van heel dun ijzerdraadje uit mijn schaamlip...!!!! Ik heb het draadje bewaard in een zakje, want het lijkt me niet normaal toch?! Het is volgens mij niet het spiraaltje zelf. Maar wat het dan wel is... Nu heb ik geen last, maar wel veel afscheiding. Is dat normaal?
Het draadje was iets van 3, 4 cm lang - misschien meer een soort van kunststof. Ga morgen gelijk bellen... shit, denken jullie dat ze het spiraaltje er misschien niet meer uit kunnen krijgen?
ik heb er vandaag nog eens over lopen nadenken. Wat het denk ik is: ze meet je baarmoeder af en aan de hand daarvan knipt ze de draadjes van het spiraal op maat. Die draadjes moeten een heel klein stukje uit je baarmoeder steken (je zou het moeten kunnen voelen, als je zelf een paar dagen na je menstruatie voelt). Ik denk dat ze een van die afgeknipte draadjes (en dus neit meer benodigd) per ongeluk niet heeft weggegooid en die in je schaamlip terecht is gekomen. Dat is niets om je zorgen over te maken, alleen beetje pijnlijk hihihi, je spiraal is er echt niet uit. Maar ik zou gewoon voor de zekerheid even bellen. Je spiraal herken je wel, dat is zo'n wit kunststof-gevalletje, 4 cm groot in de vorm van een T en aan de "poot" van de T bungelen twee draadjes. Die draadjes zijn in het begin veel te lang en die knipt ze dus op maat van je baarmoeder. En de restjes gooit ze dus weg (als het goed is........behalve bij jou dus).