Hallo allemaal, Mijn zoontje is nu 6 maanden en wil ineens niet slapen. Eerst kon hij zelf heel goed in slaap komen, maar ineens is dit veranderd. Nu laat ik hem huilen, maar dat houdt ie gewoon een half uur vol, zonder dat het erop lijkt dat hij in slaap gaat vallen. Nu heb ik hem net dus een half uur laten huilen, ben erheen gegaan en heb hem over zijn buikje geaaid net zolang tot hij in slaap viel. Nou wordt ie dus na een half uur lekker slapen weer huilend wakker. Normaal zou ik dat niet zo erg vinden, maar hij heeft vannacht ook al slecht geslapen en vanmorgen ook 1,5 uur minder dan normaal. Als ik op zijn kamer ben is hij stil en gaat hij lachen na een tijdje maar zodra ik de kamer uit loop is het huilen geblazen. Ik word hier echt een beetje gek van, want het lijkt wel of niks helpt (ja er bij gaan staan maar hij moet toch leren om zelf in slaap te vallen) Heb ook al aan een sprongetje gedacht, maar die moet juist net voorbij zijn. Tanden waarschijnlijk ook niet, hij heeft net zijn 2e ondertandje gekregen. Als hij uit bed is, is hij eigenlijk altijd vrolijk. Moet ik hem nou toch net zo lang laten huilen tot hij in slaap valt? Of is dit gewoon een fase en moet ik maar gewoon accepteren dat hij zo doet? Tips zijn altijd welkom! Groetjes Noor
Hai Noor, Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben ook ten einde raad en ga denk ik morgen maar eens het CB bellen of zij nog advies hebben... Ik heb dus helaas zelf geen tip voor je. Heb haar ledikantje vandaag op haar eigen kamertje gezet en ik hoop dat dat voor de nacht iets gaat helpen (ik denk dat ze wakker van papa's gesnurk en mijn gewoel wordt?). Misschien is het een vroege verlatingsangst? Dat gevoel heb ik namelijk wel bij mijn kleine meid. Sterkte! Ik weet hoe zwaar het is, maar hopelijk is het een fase..
Ik denk toch een sprongetje. Hij kan best lang aanhouden hoor, hoeft niet gelijk voorbij te zijn na een paar dagen. Noah had ook redelijk last van de 6 mnd sprong, wilde ook ineens niet meer slapen enzo!!! Ik heb voor mezelf voorgenomen tijdens de sporngetjes-tijd extra aandacht te geven en een extra keer mee wandelen savonds, of gewoon even ronddragen, en tot nu toe gaat het prima met hem & mij op zo'n moment. Ik vond toegeven daaraan veel fijner dan hem gewoon laten huilen (hij huilde ook rustig een half uur door..). Dus volg je gevoel; huilt hij nooit zoveel, laat hem nu dan ook niet veel huilen zou ik zeggen.
Bedankt voor jullie reacties! Ik had hiervoor ook naar het cb gebeld, maar zij zei dat ik hem dus een half uur/3 kwartier kon laten huilen en dat hij dan vanzelf wel in slaap zou vallen. Bij hem werkte dat dus niet en ga ik ook niet meer doen (heb het ook nooit eerder gedaan) want hij wordt er niet rustiger van en ik ook niet. Had zelf ook het idee dat het verlatingsangst is, maar had hier op gegoogled en er stond dat dit rond de 8 maanden kon beginnen. Ben hier dus ook vanuit gegaan, maar denk dat het toch wel eerder kan beginnen. Eigenlijk wijst alles hierop en zag gisteren ook ergens dat dat juist het gevolg kan zijn van de sprong (die dus vorige week voorbij moest zijn) omdat ze dan het oorzaak/gevolg verhaal iets meer gaan snappen. Gisteravond is het heel goed gegaan met de kleine man. Hij sliep binnen een paar minuten en is niet meer wakker geworden tot 7 uur vanmorgen. Ook is ie na de fles van half 8 weer meteen gaan slapen en net na de fles van half 1 weer. Waarschijnlijk is ie zo moe van gisteren omdat hij overdag en weinig had geslapen. Dus nu afwachten wat de avond/nacht gaat brengen. Als het vanavond niet goed gaat, ga ik morgen proberen hem iets langer wakker te houden. En als hij dan lang achter elkaar slaapt, hem iets eerder wakker maken. Jij ook veel sterkte Bellabella.
Vannacht is het zeker beter gegaan en ook vandaag heeft ze al geslapen en ze slaapt nu weer (al een dik uur!). Ik weet niet of het daardoor komt maar deze nacht is het dus goed gegaan met haar op haar eigen kamertje: heb maar 1 keer in de nacht hoeven voeden! Verder laat ik er nu minimaal 2 uur wakker en dat lijkt ook te helpen: ze was nog niet moe genoeg dus! Maar dat laten huilen voelt bij mij ook fout (10 minuten is echt max maar dan sta ik echt de secondes bij te houden en knap bijna van de stress) en heeft volgens mij hier alleen maar averechts gewerkt omdat ze nu echt gaat krijsen (deed ze nooit). Gelukkig nu niet meer gedaan dus hoop dat ze zich weer veilig voelt en minder gaat komen s'nachts...
ik weet wel zeker dat dit een sprong is. mijn ukkie had dit ook, en hier een gouden tip: koop het oei ik groei boek! echt je hebt er wat aan geloof me